Anomalny przestępczy syndykat z Chicago Illinois
ca. 1938
"Kiedy ludzie pytają, gdzie studiowałem to po prostu się z nich śmieję. Nie wierzę w formalną edukację. Nigdy nie spędziłem dnia w klasie, ale jestem jednym z najbardziej utytułowanych mężczyzn w tym mieście. Chłopcy i mężczyźni, którzy mogliby produktywnie spędzać czas, zamiast tego są zmuszani do marnowania lat życia pochyleni nad książkami, próbującymi wydrzeć z nich jakiś strzęp intelektu. Nauczyciele nie mówią ci, że geniusz jest czymś, z czym się rodzisz.”"Być może nie znam rachunku różniczkowego, ale prowadzę największą firmę tego typu w kraju. Być może nie będę w stanie wymienić żadnego plemienia w Afryce, ale jednym ruchem palców mogę wywrócić człowieka na lewą stronę. Nie mogę ci wyjaśnić naukowo, w jaki sposób dokonujemy cuda które robimy, ale z drugiej strony to nikt inny też nie może. W moim biznesie ja i chłopcy z Ivy League jesteśmy równi we wszystkim - we wszystkim oprócz mocy. Tego mam mnóstwo."
Richard D. Chappell, korespondencja, 1925.
GoI-001: Duch Chicago
|
Znany także jako:
Lata aktywności:
|
|
||||||||||
Podsumowanie: Duch Chicago był zorganizowaną grupą przestępczą z siedzibą w Chicago, Illinois. Grupa działała lokalnie przez pierwsze dwie dekady swego istnienia, ale później rozprzestrzeniła się na inne duże miasta w Stanach Zjednoczonych, dzięki bogactwu pozyskanemu poprzez Prowadzenie Rumu (ang. bootlegging) w czasach amerykańskiej prohibicji. Duch zatrudniał wiele osób o anomalnych umiejętnościach, tworzył i używał wiele anomalnych artefaktów do prowadzenia swoich interesów, a także był własnością Richarda D. Chappella, manipulatora rzeczywistości typu C (SCP-046-ARC).
Cysterna Chappella, pierwszy gadżet obsługiwani przez Ducha.
Historia: W roku 1873 Chappell, gdy miał dwa lata, wraz z rodzicami wyemigrował do Chicago. Pierwszym zapisem jego nietypowych zdolności był incydent, w którym przechodzień był świadkiem jak Chappell - miał wtedy 11 lat - anomalnie doprowadził do wykrwawienia rywalizującego gazeciarza. Ciało ofiary zostało odzyskane z rzeki Chicago następnego dnia, a miejscowa policja nie kontynuowała tej sprawy. W późniejszych latach Chappell twierdził, że śmierć chłopaka była wypadkiem.
W swoim pierwotnym wcieleniu Duch Chicago był legalnym biznesem. Założony w 1893, mieszczący się na południowej części Chicago, Duch działał jako typowy bar, dostarczający klientom napoje alkoholowe, czasami oferując muzykę rozrywkową na żywo. Po dwóch latach niewielkiego dochodu Chappell wpadł na pomysł, aby na drugim piętrze Ducha Chicago otworzyć kolejny interes: tajną wymianę "nienaturalnych nowinek". W kolejnych latach Chappell sprzedał ponad 600 anomalnych artefaktów klientom w Chicago i okolicach. Uważa się, że wiele z tych przedmiotów stworzył sam Chappell.
Ten nowy interes szybko przyciągnął wielu zamożnych kolekcjonerów oraz prestiżową elitę Chicago, co z kolei przynosiło dodatkowy profit, znacznie zwiększając popularność baru na parterze. Mimo tego Chappell w znacznym stopniu nadal ukrywał swoją anomalność, stanowczo odmawiając publicznego przyznania się do anomalne strony swego biznesu i nigdy nie używając swoich zdolności manipulowania rzeczywistości w towarzystwie innych.
Gdy Duch kwitł i rósł, Chappell rozszerzył swoją praktykę o działalność przestępczą, taką jak wymuszenia, planowane rabunki i ataki na właścicieli konkurencyjnych firm. Do 1899 pod Chappellem pracowało około 410 mężczyzn. Mniej więcej w tym czasie miejscowi zaczęli nazywać organizację Chappella nazwą Duch Chicago, nawiązując od nazwy baru, który służył jako siedziba grupy.
Opiumowa nora, będącą w posiadaniu i użytkowaniu przez członków Ducha.
Większość członków Ducha była pospolitymi zbirami i drobnymi złodziejami, ale kierownictwo grupy składało się głównie z mężczyzn posiadających zdolności podobne do umiejętności samego Chappella. Zgodnie z lokalną tradycją Chappell rutynowo spacerował po ulicach Chicago, nawiązując rozmowy z ludźmi, których spotkał, i zatrudniał tych, którzy posiadali nadprzyrodzone umiejętności. Wśród nich byli Charles Derringer (SCP-032-ARC), Garth "Wheels" Cartwright (SCP-039-ARC) i Julius "Sawteeth" McGallan (nieprzechwycony, przypuszczalnie zneutralizowany).
W roku 1900 Chappell ugruntował swoją pozycję w kryminalnym półświatku Chicago jako charyzmatyczny i bezwzględny przywódca. Wraz ze wzrostem wielkości i zasięgu Ducha, w rutynowych operacjach zaczęli wykorzystywać coraz więcej anomalnych obiektów. Bardzo niewiele z nich zostało przechwyconych w czasie największej aktywności tej grupy, z powodu ograniczonych zasobów Fundacji w tym okresie. W przeważającej części Duch Chicago działał niezależnie od innych grup przestępczych, chociaż wiadomo, że grupy te od czasu do czasu miały interakcje ze sobą, z różnym poziomem wrogości. Godnym uwagi wyjątkiem był lider Chicago Outfit słynny Al Capone, który surowo zabronił jakiejkolwiek form reakcji z Duchem, twierdząc że "nie miałbym nic do roboty z tymi [mężczyznami]". Prawdopodobnie wpływ na tę postawę miał nieudana próba rajdu na pierwotny budynek Ducha Chicago przez poprzedniego przywódcę Outfitu, Johny'ego Torrio, z roku 1919, czego świadkiem był Capone.
Grupa nadal się umacniała i rosła w siłę w latach dwudziestych XX wieku, dzięki zwiększeniu ilości gadżetów oraz kolejnych podobnych lokali, które stały się możliwe (oraz rentowne) dzięki zakazowi alkoholowemu, znanemu jako Volstead Act. Dane wskazują, że w latach 1921-1933 Duch Chicago był największym anomalnym kryminalnym syndykatem na zachodniej półkuli.
”Czarna Krypta” w której Chappell przechowywał swoją prywatną kolekcję.
Pomimo widocznej siły i bogactwa Ducha Chicago, dowództwo Fundacji O5 zatwierdziło nalot na dom Chappella, powołując się na raporty śledcze, które twierdziły że jego anomalne zdolności osłabły. Nalot okazał się sukcesem: Chappell został schwytany i umieszczony w przechowalni, a 155 obiektów SCP wyciągniętych z jego osobistej kolekcji. Po schwytaniu ich przywódcy członkowie Ducha wkrótce rozwiązali się i zostali zrekrutowani przez inne syndykaty. Nieliczni, którzy pozostali wierni Duchowi, wraz z posiadanymi zasobami zostali ostatecznie przejęci przez Marshall, Carter & Dark w 1938.
Dodatek: Zbiór prywatnych dzienników, rzekomo napisanych przez Chappella, został przejęty przez personel Fundacji w 2008 roku. Zwrócono szczególną uwagę na wpisy, które często wspominają partnera o imieniu "Mr. Night", którego odejście z organizacji w 1933 roku osłabiło manipulatora, co umożliwiło schwytanie Chappella. Pomimo stałych odniesień do tej osoby, żadne inne istniejące źródła nie wskazują, aby Chappell miał bliskiego partnera biznesowego, ani nie ma żadnych dokumentów potwierdzających istnienie "Mr. Night" w organizacji. Wpisy z dziennika są jednak zgodne z oświadczeniami Chappella zdobytymi z wywiadów po przechwyceniu, w których wielokrotnie powtarzał, że nie posiadał żadnych anomalnych umiejętności, zaś anomalna praca była wykonywana przez jego partnera, który nagle opuścił organizację, zmienił imię i uciekł z kraju.
