WNIOSEK O DOTACJE NA PROJEKT ULŻENIA CIERPIENIU ZWIERZĄT W ZWIĄZKU Z CELEBRACJAMI NOWOROCZNYMI
Autorstwa Młodszej Praktykantki Leny Melland, 1999
PROBLEM
Ryc 1.1: Źródło problemu.
W wielu kulturach festiwalom i uroczystościom od wieków towarzyszą sztuczne ognie i podobne pokazy, a na całym świecie rozbłyski na nocnym niebie są synonimem rozpoczęcia się nowego roku i zostawienia problemów starego za nami. Chociaż jest to estetyczny i rozrywkowy sposób świętowania różnorakich okoliczności z rozmachem, to niesie on ze sobą wiele konsekwencji, które są niestety często przez ludzi ignorowane.
Sztuczne ognie są przede wszystkim materiałami wybuchowymi wyrzucanymi na znaczne wysokości. Znane są przypadki, gdy spadające iskry powodowały pożary i raniły ludzi. Ale nawet i nie biorąc tego pod uwagę, osoby z doświadczeniem pirotechnicznym przygotowujące takie pokazy również są narażone na przypadkowe, niekontrolowane eksplozje. Nie wspominając o szkodach środowiskowych wynikłych z używanych do produkcji takich materiałów surowców pokroju metali ciężkich i toksycznych chemikaliów.
Oprócz tego produkowane przez sztuczne ognie nagłe odgłosy i rozbłyski świetlne mają swoje niekorzystne efekty na wielu zwierzętach, które nie wiedząc, co się dzieje popadają w traumę, albo co gorsza przypadkowo giną w próbie ucieczki przed postrzeganym zagrożeniem, które w rzeczywistości nie istnieje.
Mając to wszystko na uwadze sądzę, że jest to problem, którym Laboratoria Prometeusza powinny się zająć, szczególnie w związku z nadchodzącym rokiem 2000 i celebracjami prawdopodobnie większymi niż dotychczas.
ROZWIĄZANIE
Ryc 1.2: Przedstawienie pokazu sztucznych ogni z roku 1749, w wyniku którego zmarły trzy osoby.
Jeśli się nad tym zastanowić to wszystkie problemy z wykorzystaniem sztucznych ogni są konsekwencjami ich jednej, głównej cechy: ich realności. Przez ich istnienie w świecie materialnym produkują one ciepło, dźwięk, światło i eksplozje, które to są już bezpośrednimi przyczynami wszystkich wspomnianych wcześniej niepożądanych efektów. Gdyby wyeliminować ten czynnik, usunęłoby się zarazem całość następstw wynikających z ich użytkowania.
Anomalie i efekty percepcyjne są znane ludzkości od zarania dziejów, a w ostatnim stuleciu dziedzina memetyki doświadczyła znacznego rozwoju zarówno w dostępnej naukowcom wiedzy jak i memetycznych technikach. Najwprawniej wykreowane efekty memetyczne są w stanie przekonać czyjeś zmysły, że doświadczają wydarzeń, które nie mają miejsca, inaczej mówiąc: nie istnieją. W tym leży sedno rozwiązania dla problemu sztucznych ogni.
Skontaktowałam się ze znanymi mi z lat nastoletnich anartystami z kolektywu Are We Cool Yet? i byli w stanie w kilka tygodni stworzyć działający prototyp "percepcyjnych fajerwerków", który osobiście przetestowałam na sobie. Nie są jeszcze idealne i jakość obrazu pozostawia wiele do życzenia, ale działają i mogą być aplikowane w kontrolowany sposób przez dowolnie wybrany wektor memetyczny z kompatybilnym składem.
SCENARIUSZ FINANSOWY
Ryc 1.3: Przykład zainteresowanego. Na zdjęciu mój pies, Banan.
Głównymi zainteresowanymi produktem oczywiście będą osoby lubiące widok sztucznych ogni, ale ponoszące w wyniku ich pokazów problemy, między innymi właściciele zwierząt, czy osoby wyczulone na głośne dźwięki i intensywne światła.
Produkt mógłby być również przekazywany różnego rodzaju organizacjom środowiskowym i fundacjom, przychodzą tutaj na myśl od razu Wilson's Wildlife Solutions i Fundacja Charytatywna Manna.
Za wyjątkiem benefitów finansowych, kontakty z dobrze postrzeganymi przez opinię publiczną grupami charytatywnymi wpłyną lepiej na obecny wizerunek i reputację Laboratoriów Prometeusza, szczególnie w środowiskach, które do roku 1998 nie miały kontaktu ze światem anomalnym.
By dalej wyeliminować problem, Prometeusz mógłby zacząć sponsorować większe festiwale i zaopatrywać je w odpowiedni zapas produktu.
WYKORZYSTANIE FUNDUSZY
Najważniejsze wydatki związane z propozycją będą oczywiście powiązane z doskonaleniem i upewnieniem się co do bezpieczeństwa działania rozprowadzanego czynnika memetycznego. Do osiągnięcia tego celu potrzebni będą specjaliści w zakresach memetyki i nauk percepcyjnych, najlepiej z Wydziału Percepcyjno-koncepcyjnego Laboratorium, jak również osoby z odpowiednio wysokim stopniem odporności kognitywnej do przetestowania limitów czynnika. Dodatkowo warto byłoby skontaktować się z ekspertem od efektów specjalnych, by poprawić wygląd generowanych przez czynnik fałszywych sztucznych ogni.
Szacuję, że koszty samego rozwoju projektu nie będą zbyt wysokie w porównaniu do możliwych kosztów dystrybucji, ze względu na już akceptowalny, choć nie idealny, stan działania czynnika. Ale wolałabym go dopracować do perfekcji przed jego ostatecznym upublicznieniem.
ZNANE PROBLEMY
Ze względu na naturę rozwiązania mogą znaleźć się osoby niechętne do korzystania z produktu w obawie o permanentne zmiany w ich postrzeganiu zmysłowym. Jest to możliwe do zrozumienia, ze względu na niedawne wyjawienie istnienia anomalnych efektów memetycznych ogółowi populacji. Oczywiście efekty takie istniałyby wyłącznie, gdyby projekt został wysłany do użytku publicznego niedokończony lub pominięte zostałyby widoczne błędy w jego memetycznym składzie.
Przeciwne konceptowi mogą być również firmy produkujące materiały pirotechniczne, które w wypadku jego wdrożenia mogłyby zacząć tracić dotychczasowe zyski ze sprzedaży i prawdopodobnie wywierałyby na Prometeusza naciski w związku z wymienionymi wyżej lękami.
Oba problemy mogłyby zostać rozwiązane, lub co najmniej stłumione, odpowiednio przygotowanymi i wymierzonymi kampaniami informacyjnymi.
Od: R. Richmond [zarząd centralny]
Do: L. Melland
Data: 21.10.1999
Temat: Re: Projekt 1999/AF/17
Pani Melland,
Tak bardzo jak uważam Pani projekt za dobry, a intencje za szczere, to nie jest to coś, na co Laboratoria Prometeusza mogą sobie w obecnej sytuacji pozwolić. Nasza firma ledwo co przeżyła rok 1998 i to wyłącznie dlatego, że Fundacja i Globalna Koalicja Okultystyczna uratowały nas od upadku. Nasze fundusze są od nich całkowicie zależne i nie możemy ich marnować na coś, co prawie na pewno nie przyniosłoby nam większych zysków niż strat.
Jednakże jestem w stanie zaoferować alternatywę.
Zorganizuję dla Pani spotkanie z przedstawicielami WWS i MCF, tak jak Pani sądzę, że byliby tym projektem zainteresowani. Jeśli zgodzą się na współpracę z Panią, to będę w stanie zasponsorować projekt z mojej własnej kieszeni, choć oczywiście wtedy będzie na o wiele mniejszą skalę niż by Pani chciała. Jedynym pytaniem jest, czy się Pani na takie rozwiązanie zgodzi.
PS. Proszę wysłać więcej zdjęć psa, uwielbiam psy.
