Mała Hawana
Wymiar kieszonkowy/Miasto-państwo
| Data założenia | Lata 1900. |
|---|---|
| Data wcielenia | 1982 |
| Data odkrycia przez USA | 1935 |
| Data odkrycia przez Fundację | 1968 |
| Rząd | Samorząd miejski |
| Struktura | Władze samorządowe Małej Hawany |
| Burmistrz | Horacio de la Cruz |
| Powierzchnia | 27 mil2 (~70 km2) |
| Liczba ludności | ~150 000 |
| Codzienni przechodnie | ~2 500 (średnio) ~12 000 (maks.) |
| Nazwa mieszkańców | Habaneros |
| Języki | Angielski Hiszpański Spanglish |
| Waluta | Dolar amerykański Peso meksykańskie Peso kubańskie Euro |
Mała Hawana (La Pequeña Habana), powszechnie nazywana Habanita; Ta, Która Ma Wolność (TKMW); La Que Tiene Libertad (LQTL); lub po prostu Habanados, jest niezależnym miastem-państwem i paranormalną enklawą zlokalizowaną w samowystarczalnym wymiarze kieszonkowym, do której można się dostać przy pomocy dróg znajdujących się w i w pobliżu południowej Florydy oraz na Wyspach Karaibskich. Z szacowaną stałą populacją około 120 000 osób, Mała Hawana jest największą paranormalną enklawą na Karaibach.
Historia
Dokładne początki Małej Hawany wciąż nie są znane. Najwcześniejsze znane wzmianki pochodzą z listu do Richarda Chappella, przywódcy Ducha Chicago, z 1910 roku. Duch Chicago wykorzystywał to miejsce jako prowizoryczną bazę operacyjną do nielegalnego przemytu rumu, tytoniu, cukru i innych artykułów do Stanów Zjednoczonych w czasach prohibicji. W ciągu następnych lat inni członkowie karaibskiej społeczności anomalnej zaczęli przenosić się do Małej Hawany, otwierając biznesy dla gangsterów stacjonujących na wyspie. Od tego czasu, społeczność zaczęła rosnąć
Po rozpadzie Ducha Chicago i schwytaniu Richarda Chappella w 1938 roku, członkowie gangu, którzy pozostali w Małej Hawanie, utworzyli własną organizację znaną jako Chicago Rum Runners i rozpoczęli uprzemysławianie rozwijającego się miasta. Szybko zaczęły powstawać zakłady produkujące cygara, browary oraz inne przedsiębiorstwa.
W 1952 roku ówczesny burmistrz i członek Chicago Rum Runners, Yarlis Moreno, został zamordowany przez Francois Christolophe'a, właściciela Christolophe Boxing Club i również członka Chicago Rum Runners, w ramach protestu po pięciu podwyżkach cen paliw w tym samym miesiącu. Chociaż podwyżki zostały cofnięte, Francois Christolophe został wkrótce potem zabity przez członków rodziny Moreno. W 1954 roku rodzina Christolophe w ramach zemsty zamordowała pięciu członków rodziny Moreno i wywiesiła ich zmasakrowane ciała przed ratuszem, tworząc słowo "Christolophe".
W kolejnych latach napięcie między rodzinami należącymi do Chicago Rum Runners rosło. Dochodziło do licznych incydentów, w tym morderstw, wandalizmu własności publicznej i nalotów na posiadłości obu rodzin, co spowodowało destabilizację ekonomiczną z powodu braku bezpieczeństwa dla pracowników i imigracje cywilów z Małej Hawany. Konflikt zakończył się dopiero pod koniec 1958 roku, po tym, jak Naidelyn Moreno i Jean-Pierre Christolophe, którzy później okazali się parą, zginęli podczas nalotu pomiędzy dwoma rodzinami.
Ze względu na przestępczy charakter większości przemysłu w Małej Hawanie, Nexus został usankcjonowany na mocy Mandatu Hoovera i skutecznie odizolowany od Stanów Zjednoczonych aż do 1982 roku, gdy to pozostali członkowie Chicago Rum Runners zostali ostatecznie usunięci z miasta przez interwencję agentów FBI i lokalnych władz. Ze względu na długi czas izolacji, technologia w Małej Hawanie uległa stagnacji i nawet po dziś dzień przypomina miasto przemysłowe z połowy lat 50.
W wyniku napływu amerykańskich przybyszów i firm takich jak MC&D, Nexus przeszedł kolejną gwałtowną industrializację. Liczba ludności niemalże się podwoiła, nędzne miasteczka zbudowane dla mieszkańców stało się wielkimi wieżowcami, a władza miejsca stała się bardziej scentralizowana.
Chociaż podejrzewa się, że agenci Kubańskiego Ministerstwa Anomalii i GRU-P działali wewnątrz Małej Hawany przez większość zimnej wojny, nie zostało to oficjalnie potwierdzone przez FBI.
Dziś Mała Hawana jest najmniejszym, ale najgęściej zaludnionym Nexusem w Ameryce Północnej. Jest domem dla największego tropikalnego kurortu MC&D i ma największą koncentrację firm na mieszkańca, w zakresie czego tylko Eurtec osiąga podobne statystyki.
Zdjęcie muralu znajdującego się w Małej Hawanie.
Topologia, geografia i klimat
Nexus Mała Hawana jest ograniczoną wyspą, o powierzchni około 27 mil kwadratowych, otoczoną przez pozornie niekończący się ocean ze zmiennymi wzorcami pogodowymi, które obejmują opady deszczów, huragany, powodzie itp.
Choć pierwotnie była to nietknięta tropikalna wyspa, większość Małej Hawany jest obecnie wielką metropolią podzieloną na trzy dystrykty: Sektor Przemysłowy, Sektor Mieszkaniowy i Sektor Turystyczny. Fabryki i wiele innych zakładów przemysłowych zajmują większość Sektora Przemysłowego, podczas gdy ogromne, wysokie na milę kompleksy apartamentów znajdują się w Sektorze Mieszkaniowym. Oba te sektory są mocno zanieczyszczone i ściśnięte, z niewielką przestrzenią osobistą, roślinnością i występowaniem zwierząt.
Sektor Turystyczny pozostaje w dużej mierze tropikalny i nietknięty, mieszcząc luksusowy ośrodek MC&D. Jest też popularnym miejscem turystycznym w społeczności anomalnej i często gości wystawy sztuki AWCY?.
Pogoda w Małej Hawanie jest w dużej mierze zmienna i nieprzewidywalna, jednak wilgotne dni z temperaturą około 90 stopni Fahrenheita (około 30 stopni Celsjusza) są dość częste.
Rząd i prawo
Ze względu na lata izolacji w wyniku embarga i narodzonych przez to negatywnych odczuć wobec rządu USA, Mała Hawana funkcjonuje jako miasto-państwo w obrębie Stanów Zjednoczonych i posiada pełną autonomię, z kilkoma ograniczeniami ustanowionymi przez Porozumienie Reagana z 1982 roku.
Siły policyjne miasta-państwa pełnią również funkcję armii i są intensywnie szkolone przez Globalną Koalicję Okultystyczną w zakresie obsługi nowoczesnej broni, podstawowej alchemii i taumaturgii. Pomimo niewielkiej liczebności, siły zbrojne Małej Hawany zdołały w czasie swojego istnienia odeprzeć kilka prób najazdu piratów z Zaraguas, innej anomalnej osady.
Jak dotąd, nie było żadnych prób ze strony Fundacji ustanowienia Traktatu o Wolnych Społecznościach Anomalnych w Małej Hawanie, prawdopodobnie z powodu konfliktu interesów z rządem Kuby i innymi okolicznymi państwami.
Transport i infrastruktura
Mała Hawana jest trudna do poruszania się dla osób niebędących jej mieszkańcami ze względu na swoje kręte, wijące się i często absurdalne ulice. Ze względu na ograniczony rozmiar wyspy i maleńkie ulice miasta, transport odbywa się głównie pieszo, z kilkoma rikszami1 i piętrowymi autobusami jeżdżącymi po ulicach. Większość cywilów posiada rowery lub motocykle, ale benzyna jest droga i trudno dostępna w mieście, więc wiele osób wybiera riksze lub publiczny system tramwajowy działający na wyspie.
Miasto-państwo podzielone jest na cztery strefy: Dzielnicę Przemysłową, Dzielnicę Mieszkaniową, Dzielnicę Turystyczną i Dzielnicę Produkcyjną. Jedynymi dzielnicami ze stałą populacją są Dzielnica Mieszkaniowa i Produkcyjna, ponieważ Dzielnica Turystyczna jest dostępna tylko dla turystów, a w Dzielnicy Przemysłowej nie ma farm.
W Dzielnicy Produkcyjnej mieści się główna produkcja rolna i hodowlana Małej Hawany, a także jest zamieszkiwana przez kilka tysięcy mieszkańców. W Dzielnicy Mieszkaniowej znajdują się wysokie i zniszczone budynki, mające blisko sto pięter i liczące tysiące mieszkańców. Dodatkowo niewielka cześć Dzielnicy Mieszkaniowej położona najbliżej centrum wyspy jest przeznaczona na obiekty i organizacje użyteczności publicznej, takie jak straż pożarna, posterunek policji i ratusz.
Dzielnica Turystyczna ma najlepiej zachowane środowisko naturalne, z nieskazitelnie czystym nabrzeżem i widoczną panoramą miasta. Chociaż w tym rejonie znajduje się kilka dużych hoteli, z których wiele jest własnością prywatną. Największym i najbardziej popularnym jest Royal Palm Hotel należący do MC&D.
Edukacja
Mała Hawana ma system szkolnictwa finansowany ze środków publicznych i tylko dwie lokalne uczelnie: Szkołę Artystyczną Hansarp i Akademie Marshall, Carter & Dark.
Szkoła Artystyczną Hansarp to uczelnia skupiona przede wszystkim na sztuce i jej historii. Jej godni uwagi absolwenci obejmują m.in. Valerie Amador, Ruiza Duchampa i Christiana Moralesa.
Akademia Marshall, Carter & Dark to ███████████████████. █████████████████████████████ ████████████████ ██████████████████████ ████████████ ████████████████████████████████████████████████ ███████████████████ ██████████ ███ ██████████████████ █████████ ██████████████ █████████████████████████████████ ████████████████████████, z ponad ███ zgonami.
Pomimo obecności dwóch uczelni w mieście, większość młodych Habaneros opuszcza Małą Hawanę i uczęszcza na uczelnie w Three Portlands lub Backdoor Soho.
Demografia i kultura
Mała Hawana jest zdecydowanie najgęściej zaludnioną enklawą na Karaibach i w Ameryce Północnej, z szacunkową liczbą 150 000 osób mieszkających na stałe w mieście. Ze względu na wielu nieudokumentowanych imigrantów, bezdomnych cywili i niezarejestrowanych członków Chicago Rum Runners żyjących w obrębie miasta, szacuje się, że w mieście żyje dodatkowo 12 000 stałych mieszkańców.
Poniższy wykres przedstawia szacunkowy podział etniczny populacji Małej Hawany:
Prawie 75% mieszkańców Małej Hawany identyfikuje się jako katolicy, chrześcijanie lub baptyści, podczas gdy pozostałe 25% określa się jako wyznawcy innych wiar lub wyznań.
Przemysł i gospodarka
Mała Hawana nie ma lokalnej waluty i zamiast tego w dużej mierze posługuje się dolarem amerykańskim. Wynika to z jej korzeni jako punktu przemytniczego amerykańskiego syndykatu przestępczego, który do dziś jest obecny w mieście. Najpopularniejsze gałęzie przemysłu w Małej Hawanie to w kolejności malejącej turystyka, budownictwo, destylacja oraz hodowla tytoniu. Chociaż turystyka jest najbardziej dochodowym biznesem na wyspie, większość zysków pochłania Royal Palm Hotel MC&D, pozostawiając niewiele dla tubylców.
Gospodarka miasta jest w dużej mierze wyspiarska, większość handlu odbywa się wewnątrz miasta, a bardzo niewiele materiałów towarów opuszcza ją legalnie. Jak wyżej wspomniano, Chicago Rum Runners wciąż działają w obrębie Małej Hawany i często wykorzystują ten wymiar kieszonkowy jako skrót pomiędzy Karaibami/Ameryką Łacińską a Stanami Zjednoczonymi. FBI utrzymuje nadzór nad działaniami wewnątrz miasta, ale ze względu na wiele dróg umożliwiających dostęp do Małej Hawany, większość przestępców skutecznie unika zatrzymania.
