Hej. Na sam początek w collapsie poniżej znajduje się mój mini-esej który pasuje do zagadnienia które chce poruszyć.
Spójrz na mój raport http://scp-wiki.net.pl/scp-pl-170. Stanowi ona przykład "Czym może być historia w SCP". Przeczytaj prace i zobacz, że coś za nią siedzi. Masz różne elementy które coś opowiadają, nie nadając czystej narracji "Jest stąd, stworzony przez kogoś, dla tego celu". Ta opowieść stoi centrum pracy, to ona sprawia, że jest ciekawa. Sama anomalia w przypadku 170tki to jedynie skrzynka z gazem tak naprawde, gdyby wyciągnąć historie byłaby tak nudna jak flaki z olejem. Jednak nie jest taka, właśnie z uwagi, że coś opowiada przy użyciu medium raportu. Jest to praca oparta na historii.
Są również prace nie trzymające swoich walorów w histori, lecz fabule. Jest między tymi pojęciami podstawowa różnica, historia opowiada "historie" podmiotu, skąd jest, dlaczego, a "fabuła" jak się zachowuje i co robi. Przykładem pracy fabularnej jest http://scp-wiki.net.pl/scp-pl-185. Tekst mówiący skąd obiekt jest, jest jedynie zawarty w malutkim paragrafie, bez którego praca by dużo nie straciła. 185 opiera siłe pracy na rozwoju i odbieraniu świata przez trawiastego przyjaciela, jak się uczy, jak reaguje, jak Fundacja próbuje się z nim kontaktować. Praca mimo braku posiadania historii, jest interesująca, bo sama anomalia taka jest. Jest to praca oparta na fabule.
Ostatnim rodzajem prac, są prace oparte na uczuciach, emocjach. Najczęściej używaną emocją jest strach, czego przykładem jest http://scp-wiki.net.pl/scp-027, jedna z moich ulubionych prac pierwszej serii. Gdy pierwszy raz ją czytałem, myślałem tylko "Tak dobrze, że nie jestem tym gościem". Działa ona na strach przed insektami, wyobrażenie jak one biegają po tobie, żyją w tobie, składają w tobie jaja i inne paskudztwa. Jest ona silna w odbiorze, a co ważniejesze — uniwersalna. Nie każdy boi się dużych pająków czy ma lęk wysokości, ale życie jako habitat insektów? Nie znam nikogo by to nie przeszkadzało.
Nie jest to jedyne uczucie do użycia. Nadzieja, bądź jej brak. Współczucie. Poczucie mniejszego zła. Możnaby wymieniać wiele. Praca w pełni zawiera swoją esencje w tym, jak oddziałowuje na czytelnika, a to jak dobra jest - tym czy umie to zrobić. Jest to praca oparta na emocjach.
I tutaj pojawia się moje pytanie - Co ty chcesz opowiedzieć w swojej pracy. Na aktualny stan masz "Coś, co robi coś dziwnego". Nic za tym nie stoi, jedynie dziwny obiekt.
Sensem SCP nie są "dziwne przedmioty" lecz historie które stoją za nimi. Skąd pochodzą, co robią, co wywołują w czytelnik, jak i wiele innych pytań które można zadać. SCP to jedynie narzędzie narracyjne które używamy do opowiedzenia jakiejś fabuły, a jest to narzędzie narracyjne jak każde inne. Po prostu zdecydowaliśmy się zamiast pisać opowiadania czy creepypasty mimikować dokumenty naukowe o anormalnych zjawiskach.
Bez narracji twoja praca będzie brzmieć jak bardzo zdetalowany opis tostera. Będzie po prostu nudna. Nie mówie teraz, że twój pomysł jest fatalny, lecz jedynie że musisz zastanowić się co chcesz nim opowiedzieć, jak rozwinąć.
Powodzenia w pisaniu. Przypominam tylko, żebyś nie śpieszył się z kontrybucją oraz otrzymał opinie od kogoś doświadczonego na forum krytyki zanim zdecydujesz się nad publikacją.
