Mabbistyczny-Futuryzm
Mab-Futuryzm
Mabbitstyczna Awangarda
Myśl Siadhala O'Donnella
Homofaszyzm o Mabbistycznej charakterystyce
Konspekt
Mab-Futuryzm był krótko istniejącym awangardowym ruchem anartystyczno-parapolitycznym, który rozwinął się w 20-leciu międzywojennym w Esterbergu podczas trwającego ówcześnie Renesansu Paranormalnego. Okres ten rozpoczęty od zakończenia Szóstej Wojny Okultystycznej charakteryzował się dużą ilością przemian w społeczeństwie anomalnym, rozwojem i początkiem współczesnej paratechnologii i paranauki po latach zastojów i konserwatyzmu. Dodatkowo społeczeństwem Fae tamtych lat znacząco wstrząsnęła Wielka Czystka w Fabryce popełniona przez Dozorców, która spowodowała upadek dotychczasowych wartości u dużej części młodego pokolenia w obliczu bycia świadkiem takiej tragedii.
Wielu zwróciło się ku ideom utraconej przeszłości, wielkiego Imperium Mab, odrzucając moralizm Wynalazczyni. Dało to początek współczesnemu Neomabbizmowi, formie reakcyjnego populizmu1 tęskniącego za rzekomą utraconą utopią Sześciu Miast2 oraz pragnącego zemsty na ludziach. Największą powstałą w ramach niego organizacją jest nadal istniejące Triumviraté, ale na łamach tego ruchu również wykształciły się inne mniejsze grupy. Jedną z nich, silnie czerpiącą z powstałych w okresie osiągnięć anartystycznych Are We Cool Yet? i inspirowaną włoskim futuryzmem, jest ezoteryczny nawet jak na te kręgi nurt Mabbitstycznego-Futuryzmu budzący kontrowersje zarówno wśród Mabbistów jak i reszty środowiska anartystycznego.
Ilustracja
Budynek byłej Biblioteki Esterbergskiej w Dzielnicy Mieszkalnej, który w 1924 roku został przekazany Koalicji Jednostek Przyszłościowych pod opiekę przez miasto.3 Mab-Futuryści następnie publicznie spalili całe liczące kilkaset lat zbiory biblioteki i znajdujące się tam dzieła sztuki celem zniszczenia "kultury przestarzałej i niedołężnej".
Budynek został im szybko po tym odebrany przez interwencje ówczesnego Krytyka i pozostawał opuszczony do czasu zeskłotowania go przez lokalną komunę anartystów w 1997 roku.4
Wiedza
Cechy: Ruch w czasach swojego istnienia był skupiony wokół "Koalicji Jednostek Przyszłościowych", zamkniętej grupy artystycznej w której skład wchodzili jedynie mężczyźni Fae.5 Stowarzyszenie miało siedzibę w posiadłości założyciela ruchu, Siadhala O'Donnella, i skupiało się na ogólnej działalności anartystycznej, od tworzenia żywiołowych zagrożeń poznawczych pobudzające wszystkie zmysły widza po wszelakie ekstrawaganckie wystąpienia budzące ówcześnie ogromne kontrowersje.
Posiadłość ta, w której większość członków towarzystwa zamieszkiwała, była często miejscem rozmaitych ogromnych hedonistycznych dekadenckich balów i zabaw w czasach świetności ruchu, stanowiących upust wartości przez niego reprezentowanych — rzekomo tradycja anartystycznych orgii przetrwała po dziś dzień w szerszym ruchu Mabbistycznym.
Natura: Podstawową ideą napędzającą cały ruch był kult młodości, przyszłości i postępu, a przy tym zupełne radykalne odrzucenie przeszłości i tradycji. Jego zwolennicy propagowali niszczenie muzeów, bibliotek, dawnych dzieł i ksiąg mających trzymać świat w przeszłości i hamować rozwój. Propagowali kult postępu, brutalności, siły i militaryzmu. Uważali wojnę i walkę za wartość samą w sobie i stanowiącą siłę napędzającą świat.
W całym tym kulcie postępu i przyszłości, teraźniejszość postrzegali za marną imitację tego, co miało dopiero nadejść. Co dość ironiczne, wzorem dla nadchodzącej przyszłości miała być Królowa Mab i jej pradawne imperium. Mab-Futuryzm uważał, że mocarstwo Mab za swojego istnienia stanowiło personifikacje ich ideałów, z niepowstrzymanym postępem pchanym przez kult hedonizmu, militaryzmu i siły. To powrót Mab miał w millenarystyczny sposób ponownie przynieść tę w ich mniemaniu utopię, pchaną wizją przyszłości oraz brutalnej nieskrępowanej potęgi, zupełnie odrzucając przeszłość i obecną teraźniejszość.
Faktu ogromnej ksenofobii wobec innych gatunków niż Fae chyba nie trzeba dodawać, co jest standardem jak na ruchy Mabbistyczne.6, 7
Historia i Powiązani: Siadhal O'Donnell urodził się w dobrze ustatkowanej rodzinie wywodzącej się z drobnej szlachty w 1893 roku. Jego ojciec, Éamon O'Donnell, był z wykształcenia historykiem oraz działaczem Loży Sidhe.8, 9, 10 W związku z tym Siadhal od początku swojego życia nie mógł narzekać na brak komfortów; jednak kluczowym wydarzeniem, które znacząco wstrząsnęło młodym Siadhalem, była śmierć jego ojca, który brał udział w ataku na Fabrykę w 1911 roku i został w konsekwencji zabity przez Dozorców, wraz z setkami innych Fae w wydarzeniu znanym jako Trzecia Diaspora.
Siadhal w następnych latach zaczął szukać dla siebie schronienia w sztuce, interesując się nowo rozwijającymi się kierunkami anartystycznymi. Dzięki pozostawionemu przez ojca majątkowi był w stanie rozwijać swoje zainteresowania artystyczne, podejmując się studiów w nowo otwartej Szkole Artystycznej Muchy w Pradze, powstałej w ramach rozwijających się kierunków modernistycznych i awangardowych. To wtedy zaczął się interesować myślą Mabbizmu, odrodzonego w nowej populistycznej formie i nieświętą potęgą starego Imperium, szukając w jego silę i śmiałości inspiracji.
W 1920 roku powrócił do Esterbergu, gdzie zaczął tworzyć fundamenty późniejszej idei Mab-Futuryzmu. Będąc pod mocnym wpływem włoskiego futuryzmu odrzucił idee tradycjonalizmu, widząc Imperium jako wzór urzeczywistnienia jego idei. Zaczął również szukać wśród Mabbistów i anartystów osób podzielających jego idee i niezadowolonych z ówczesnego stanu rzeczy i establishmentu Loży Sidhe, kierujących się ideałami Wynalazczyni. W tym samym roku wydał też manifest stanowiący w przyszłości podstawę całego Mabbistycznego-Futuryzmu, w którym proklamował utworzenie Koalicji Jednostek Przyszłościowych.
Został on przyjęty raczej z chłodną reakcją większości społeczeństwa Esterbergu i kilkoma próbami jego cenzury przez władzę miasta. Pomimo tego, O'Donnellowi udało się jednak zebrać dość liczną grupę podzielających jego poglądy artystów w Koalicji, którzy zaczęli mieszkać w jego rodzinnej posiadłości. Z częścią z nich kontynuował współpracę w następnych latach. Ogólna działalność towarzystwa przebiegała w atmosferze skandali w związku z licznymi prowokacyjnymi wystąpieniami oraz hałaśliwym i ekstrawaganckim trybem życia. Ich brak respektowania Zasłony wielokrotnie kończyły się interwencjami Polskiego Projektu Przechowawczego lub Polskiego Ministerstwa Spraw Okultystycznych.11
W 1927 roku, Siadhal zdecydował o oficjalnym wystartowaniu w wyborach do rady miasta, rejestrując swoje towarzystwo jako partię polityczną. Pomimo dość dużej medialności związanej z wieloma skandalami, nie udało im się odnieść większych sukcesów politycznych. Zostali zarówno odrzuceni przez lewicowe stronnictwa jak i ugrupowania prawicowe, które odrzuciły Mab-Futuryzm jako "zdegenerowaną sztukę", w szczególności podpadli arystokracji Fae przez swoje wezwania do "stworzenia nowej i lepszej arystokracji Fae przyszłości".
Tę klęskę wraz z ogólnym spadkiem zainteresowania Mab-Futuryzmem przez media uważa się za moment, w którym ruch zaczął podupadać. Zbiegło się to również z pogorszeniem się stanu zdrowia psychicznego Siadhala, który zaczął sięgać w niekontrolowany sposób po używki. Duża część byłych działaczy odrzuciła radykalne poglądy, dołączając do bardziej konwencjonalnych ruchów. Za ostateczny jego koniec uważa się tajemnicze zniknięcie O'Donnella w noc świętojańską 1929 roku, które realnie spowodowało rozpad Koalicji Jednostek Przyszłościowych.
Podejście: Historycznie Ręka Węża wykazywała niechęć do Mab-Futuryzmu, tak samo, jak do wszystkich innych odmian Mabbizmu.12 Jednak jako że ruch nie istnieje już od prawie 90 lat, współcześnie stanowi on nic więcej jak ekscentryczną ciekawostkę dla Ręki pośród arkan historii i tak już dziwnego okultystycznego świata.
Obserwacje i Historie
W przedświt rewolucji nauk okultystycznych, gdy stare księgi i ich ograniczone rozumienie świata płoną w blasku słońca postępu, ogłaszamy nadejście nowej ery, w którym granice między sztuką a życiem zostaną zatarte. Widząc niepowstrzymaną siłę dynamizmu, ekspresji i prędkości, pragniemy w taki sam sposób uwolnić sztukę od zgniłych i przestarzałych konwencji powstrzymujących jej postęp, niszcząc je i paląc, ku ucieszę mas. Nawołujemy do zburzenia muzeów, bibliotek i akademii. Chcemy, by rodzaj Fae zajął swoje należyte miejsce jak za czasów Imperium, gdzie niepohamowany postęp będzie napędzany krwią. Już wystarczająco długo moralistyczni wyznawcy Wynalazczyni hamowali nas, bojąc się majestatu pradawnego Imperium!
— Siadhal O'Donnell (1920)
Dowództwo Operacji Taktycznych obecnie nie uznaje PoI-847 ("Siadhal O'Donnell") za realne zagrożenie dla stabilności Zasłony na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Mimo że kierowana przez PoI-847 grupa, GoI-193 ("Koalicja Jednostek Przyszłościowych"), odpowiadała za kilka publicznych incydentów (zobacz EE-████ oraz EE-████), nie stanowiły one większego zagrożenia i zostały skutecznie zatuszowane. Wywiad ustalił również, że większość działań tego stowarzyszenia koncentruje się w Esterbergu. W związku z tym, na moment obecny, zaleca się jedynie monitorowanie działalności i interwencję tylko w sytuacji, gdy będzie to absolutnie konieczne.
— Polski Projekt Przechowawczy, Fundacja SCP (1925)
Kontrowersyjny literat i malarz, Pan Siadhal O'Donnell, został piątkowego ranka zatrzymany przed Wielką Świątynią Esterbergską. Straż miejska potwierdziła, że został znaleziony nagi i w stanie upojenia alkoholowego. Po krótkim areszcie został zwolniony tego samego dnia po opłaceniu grzywny za swój "ekshibicjonistyczny akt artystyczny". Krytycy od dawna oskarżali go o postradanie zmysłów w związku z jego kontrowersyjnymi ideami "Mab-Futuryzmu", ale czy teraz rzeczywiście oszalał?
— Tygodnik Esterberg, Nr. 11 (1928)
Wątpliwości
Chodź większość ekscesów Mab-Futurystów jest dobrze udokumentowana przez historię, dzięki licznym wzmiankom w gazetach i innych źródłach z epoki o związanych z nimi skandalach, tajemnicą pozostaje niewyjaśnione zniknięcie jego przywódcy w noc świętojańska z roku 1929. Wokół tego wydarzenia narosło wiele teorii i spekulacji, z których żadna nie została ostatecznie potwierdzona, poniżej przedstawiono trzy najbardziej prawdopodobne i najpopularniejsze wyjaśnienia:
- Najpopularniejsza teoria przyjęta przez większość mówi, że Siadhal w związku z pogarszającym się stanem psychicznym zdecydował się popełnić samobójstwo w nieszczęściu, a ciała nigdy nie znaleziono. Jakkolwiek może być to dość prawdopodobne wyjaśnienie, nie udało się znaleźć żadnych poszlak je potwierdzających;
- Druga teoria głosi, że Siadhal został zabity w wyniku linczu przez Yereński Związek Syndykalistów — należący do szerszego sojuszu politycznego, Zjednoczonego Frontu Robotniczego Esterbergu. Teoria ta jest szczególnie popularna wśród ugrupowań konserwatywnych, pomimo szerszego odrzucenia przez nich Mab-Futuryzmu. Wydaje się to mało prawdopodobne pomimo faktu, że Siadhal był w konflikcie z Yerenami, w szczególności populacją robotniczą. Nie ma żadnych zapisów rzeczywiście potwierdzających takie praktyki ze strony Związku oraz jest mało prawdopodobne, żeby były ukierunkowane na pomniejszego kontrowersyjnego artystę;
- Ostatnia zdecydowanie najmniej popularna teoria, pochodzi od heteroseksualnego życiowego partnera Siadhala będącego również członkiem Koalicji Jednostek Przyszłościowych, Aislinna Quinna. Twierdzi on, że miał być obecny wraz z Siadhalem w noc świętojańską w jego posiadłości i miał być świadkiem, jak próbuje on niezwykle silnej substancji psychoaktywnej nieznanego pochodzenia. Wedle Aislinna miała ona spowodować wejście jego umysłu na wyższy poziom egzystencji, co w konsekwencji spowodowało apoteozę jego bytu do wyższego stanu nadduszy, łącząc się z Anima Mundi wszechświata i w konsekwencji z gesaltem świadomości Mab uwięzionym między wymiarami. Nie ma żadnych dowodów zaprzeczających ani potwierdzających twierdzenia Quinna.