=== Raport Ekspedycji ===
| Identyfikator O37-24/S37-293-2 |
Podmiot główny Kult religijny "Patrona Niczego" |
| Opracowanie Magdalena Kresławska, Ośrodek PL-24 |
Przewidywany poziom zagrożenia Żółty [●] |
▬▬▬════ Wstęp ════▬▬▬
Na podstawie analiz pozyskiwanych artefaktów oraz materiałów uzyskanych na drodze współpracy z robotem Racjonalizatorem Fundacja zidentyfikowała w wymiarze Theta-Rho-14 aktywność ruchu religijnego określanego mianem "Patrona Niczego" (oryginalnie "Saint Patron de Rien").
Niniejszy dokument stanowi podsumowanie najważniejszych odkryć i ustaleń dotyczących wspomnianego kultu.
▬▬▬════ Rozpoznanie ════▬▬▬
Kult "Patrona Niczego" nosi znamiona religii monoteistycznej, skupionej wokół postaci tytułowego "patrona".
Analizując pozyskane materiały, które ze względu na wiele niekorzystnych czynników zachowały się w stanie szczątkowym, bądź wybrakowanym zdołano jednak ustalić w sposób zadowalający historię owego kultu i jego wpływ na dawne społeczeństwo Theta-Rho-14, czyli ludność europejską z czasów przed upadkiem cywilizacji kontynentu.
Friedrich Nietzsche i Arthur Schopenhauer — filozofowie, których twierdzenia stały się podstawą światopoglądową kultu.
Początek kultu datowany jest na rok 1916 według lokalnego kalendarza, a jego pierwotna forma odpowiadała bardziej filozoficznemu nurtowi myślowemu, niż ruchowi religijnemu. Nie ustalono dokładnie, kto stał za utworzeniem kultu, jednak istnieją przesłania wskazujące na zorganizowaną grupę myślicieli, czerpiących inspirację i nauki z powszechnych wówczas doktryn dekadentyzmu oraz nihilizmu, co od podstaw wskazuje na negatywne przedstawienie świata w przesłaniach ruchu.
Według fundacyjnych teologów i filozofów ruch miał być swego rodzaju odpowiedzią inteligencką na całokształt trwających działań zbrojnych i destrukcyjnych skutków, jakie wywołują nie tylko na polu militarnym, lecz również uderzającym w całość społeczeństwa. W przeciwieństwie do oczekiwanych, krzepiących i podnoszących morale haseł ruch wręcz był ich absolutnym przeciwieństwem, wskazując ludzkość jako grzesznych, zepsutych, winnych wszelkiego zła na świecie, a wojna w swojej niszczycielskiej naturze miała być całkowicie i niepodważalnie słuszną karą za powyższe. Idąc dalej tym tokiem rozumowania, niedopuszczalne było przeciwstawianie się potępieniu i przyjęcie go z pokorą, gdyż zostało słusznie wyznaczone przez stwórcę świata.
Przewidywalnie, hasła głoszone przez propagatorów kultu, a wiele wskazuje na ich zaskakująco wysoką liczbę, wprowadzały zamęt wśród społeczeństwa i skutecznie obniżały morale. W reakcji na negatywny wpływ ruchu został on prawnie zabroniony — jego propagatorów umieszczano w zakładach karnych, natomiast wszelkie oznaki głoszenia filozofii potępienia wśród żołnierzy pozostających na froncie zarządzano natychmiastowe rozstrzeliwanie podejrzanych osób, poprzedzone wręcz jedynie stanowiącymi formalność procesami polowymi.
Pomimo wszelkich starań ilość osób popierających hasła głoszone przez kult stale rosła. Ze względu na właściwie przewidywalne wpływy istniejącej wiary chrześcijańskiej w formę ruchu zostało wkomponowane wiele światopoglądowych elementów, przez co głoszone pojęcie upadku, śmierci, beznadziejności i kary doczekał się personifikacji do postaci tożsamej z pozostałymi świętymi personami, tworząc osobę będącą patronem potępienia i braku nadziei, jako przeciwieństwo całego katolickiego panteonu, nadając mu ostatecznie bezimienne miano Patrona Niczego, jak potem nazwano cały szybko ewoluujący kult.
Korzystając z rosnącej pozycji wśród społeczeństwa, bezsilności władzy wobec nowego, wewnętrznego wroga oraz "przychylności" ludu, związanej z "bezpiecznymi" powiązaniami z chrześcijaństwem członkowie kultu rozpoczęli prowadzenie działalności charytatywnych, mających na celu m.in. udzielanie schronień osobom, które utraciły swoje domy, majątki i bliskich. Działania te skutecznie wywołały powszechną przychylność ludności wobec ruchu, pomimo jego aktywności pod sztandarem postaci śmierci.
Niewiele wiadomo na temat dokładnej działalności prowadzonej przez członków kultu. Wiadome jest, iż w pewnym momencie doszło do gwałtownego odwrócenia oficjalnie głoszonych interesów, gdzie osoby zaangażowane aktywnie w ruch rozpoczęły przymusowe wcielanie osób w swoje szeregi, natomiast każda odmowa wiązała się ze śmiercią. Efektem tego zjawiska miały być masowe rzezie dokonywane przez kult Patrona Niczego, które z niewiadomych przyczyn spotkały się z niedostateczną reakcją władz. Prawdopodobnie było to spowodowane szeregiem incydentów związanych z wykorzystaniem Molochów na końcowym etapie wojny i skutkami z nimi związanymi.
Na tym kończą się znane źródła historyczne dotyczące ruchu.
▬▬▬════ Charakterystyka ════▬▬▬
Postać "Patrona Niczego" nosi widoczne znamiona inspiracji kultem świętych katolickich, co jest zrozumiałe ze względu na stanowienie dla nich oczywistej opozycji. Jest przedstawiany jako osoba prawdopodobnie płci męskiej bądź niemożliwej do rozróżnienia, najczęściej w postaci rozkładających się zwłok, ukazanych w typowo sakralnej pozycji, z zaszytymi ustami i zamkniętymi oczami. Ciało Patrona Niczego może posiadać deformacje, brakujące elementy oraz widoczne zwierzęta żerujące na zwłokach, takich jak liczne czerwie, znajdujące się obok szczury, muchy itd. Bardziej artystyczne i rzadko spotykane wizerunki zdobione są rysunkami kości, wnętrzności i drutu kolczastego.
Krzyż Pustki, podstawowy symbol kultu.
Charakterystycznym symbolem tożsamym dla kultu jest tak zwany "Krzyż Pustki" — jest to wariant krucyfiksu, w którym belka poprzeczna posiada dwie dodatkowe, przymocowane do belki wzdłużnej, stanowiące swego rodzaju techniczne wzmocnienie konstrukcji. Pod względem filozoficznym jest to symbol pojęcia "pewności kary" w którym wzmocnienie narzędzia potępienia ma zapewnić, że będzie ona trwała w sposób niezakłócony i nieprzerywalny.
Analizy postaci Patrona Niczego prowadzone pod kątem teologiczno-mitologicznym, wykorzystując szczątkowe informacje na temat "tła" postaci po wprowadzenia do doktryny ruchu wątków chrześcijańskich ukazują ją na sposób charakterystyczny dla interpretacji konceptu "anioła śmierci" — Fundacja pozyskała tekst wskazujący, iż Patron Niczego został stworzony i wysłany przez Boga, jako siła niszczycielska mająca za zadanie zakończyć istnienie człowieka na ziemi, zsyłając na niego nie tyle, ile sam konflikt wojenny, ale wywołując również wiele absurdalnych, negatywnych zdarzeń, które towarzyszyły jej w dalszych okresach trwania działa zbrojnych. W tym przypadku widoczna jest próba powiązania substancji bojowej Piołunu do biblijnego obiektu o tej samej nazwie, również łączonego ze zbliżającym się końcem świata oraz "goryczą", wskazując na nieprzypadkowe występowanie tej samej nazwy dla czynnika niosącego podobnie niszczycielski efekt. Następnym, stosunkowo odważnym stwierdzeniem jest wykorzystanie przez Patrona Niczego bezpośredniej interwencji w konflikt zbrojny, polegający na stworzeniu i wykorzystaniu maszyn bojowych Molochów, których następnie obrócenie się przeciwko sojusznikom miało być działaniem nieprzypadkowym i odgórnie zamierzonym przez samą istotę Patrona. Badacze Fundacji podchodzą jednak z dystansem do tych stwierdzeń, ze względu na brak innych źródeł podających podobne informacje, interpretując je jako osobisty punkt widzenia autora tekstów.
▬▬▬════ Kult obecnie ════▬▬▬
Potwierdzając przypuszczenia i zawarte w pozyskanych materiałach informacje stanem faktycznym jest dalsza egzystencja Patrona Niczego, którego jedynymi znanymi wyznawcami są postacie Pogorzelców, stanowiących jedyne znane istoty ludzkie zamieszkujące wymiar Theta-Rho-14. Obserwując ich zachowania, można dostrzec praktyki mające na celu tworzenie miejsc kultu religijnego oraz uczestnictwo w konkretnych rytuałach, jak również obecność elementów dewocji w samym życiu Pogorzelców.
Ruiny kościoła, znalezione w Theta-Rho-14. W podobnych budynkach organizowane są miejsca czci Patrona Niczego.
Za miejsca kultu obierane są dawne świątynie chrześcijańskie, których stan techniczny pozwala na wystarczająco bezpieczne i praktyczne korzystanie z nich. Lokacje te noszą ślady działalności kultu w mniejszym lub większym stopniu, zawsze posiadając mniej lub bardziej skomplikowane przedstawienia postaci Patrona Niczego w części głównej, wokół której rozmieszczone są różnorakie elementy dekoracyjne, do których stworzenia wykorzystano obiekty możliwe do odnalezienia we wszechobecnych ruinach, takie jak fragmenty mebli, kawałki materiału, przedmioty metalowe itp.
Częstym obiektem odnajdywanym w miejscach kultu jest ołtarz ofiarny, pokryty rozmaitymi substancjami, z których najczęściej występującymi jest zastygnięta smoła oraz krew pochodzenia ludzkiego. Świadczy to o składaniu przez członków kultu ofiar dla Patrona Niczego z własnych współtowarzyszy. Ekspedycje wysyłane przez Fundację kilkukrotnie miały okazję być świadkiem prowadzenia takiego rytuału, podczas którego rozciągnięta na ołtarzu ofiara jest brutalnie bita tępymi narzędziami, jej kości są łamane, po czym ostatecznie dokonywane są liczne rany kłute przez kilku członków kultu, wykorzystujących do tego celu przyozdobione fragmentami materiałów tekstylnych obiekty przypominające włócznie. Podczas całego rytuału pozostali zgromadzeni Pogorzelcy dokonują wokalizacji głośnych, niemal szaleńczych krzyków, które ze względu na znane podrażnienie układów oddechowych osobników są przerywane, świszczące i charczące. Zaobserwowano, iż osobnik przewodzący całości rytuału stale jest odwrócony w kierunku postaci Patrona, recytując głośno niewyraźne teksty, które po poddaniu analizie zostały zinterpretowane jako formy błagalne o nacechowaniu wysoce desperackim.
Pomimo iż od momentu rozpoczęcia masowych ekspedycji i wprowadzeniu odpowiedniej polityki kontaktów z Pogorzelcami osobniki zazwyczaj wykazują paniczny strach w stosunku do pracowników Fundacji, tak w przypadku prowadzenia misji w miejscach kultu obserwuje się podejmowanie działań defensywnych, mających najwyraźniej na celu ochronę danej lokalizacji przed jej zniszczeniem bądź co bardziej prawdopodobne zbezczeszczeniem.
Fundacja zdołała pozyskać znaczną ilość przedmiotów związanych z kultem, od zwykłych ozdób ciała pochodzących z ciał martwych Pogorzelców, kończąc na całych ołtarzach ofiarnych, posągach Krzyżu Pustki oraz samych przedstawień osoby Patrona Niczego.
Przeprowadzono specjalistyczne analizy obiektów i przedmiotów w placówkach Fundacji specjalizujących się w anomaliach religijnych.
Najbardziej interesujące wyniki badań dotyczą najbardziej szczegółowych i artystycznych przedstawień postaci Patrona Niczego, pozyskanych z dużych i najwyraźniej często wykorzystywanych miejscu kultu. Zmierzone dla tych obiektów poziomy promieniowania Akiva każdorazowo dają jednoznaczne wyniki, przedstawiające wartości praktyczne dla przedmiotów kultu, związanymi z rzeczywiście egzystującą, stosunkowo młodą istotą boską.