@supports(display: grid) { :root { /* header measurements */ --header-height-on-desktop: 10rem; --header-height-on-mobile: 10rem; --header-h1-font-size: clamp(2rem, 5vw, 2.8125rem); --header-h2-font-size: clamp(0.875rem, 3vw, 0.9375rem); } #header { --search-textbox-text-color: var(--swatch-secondary-color); background: none; } #header::before { content: " "; position: absolute; width: 100%; height: 100%; left: 0; top: 0.75rem; background-image: var(--logo-image); background-repeat: no-repeat; background-position: center 0; background-size: auto calc(var(--header-height-on-desktop) - 1.5rem); opacity: 0.8; pointer-events: none; } #header h1, #header h2 { margin: 0; padding: 0; width: 100%; height: var(--header-height-on-desktop); display: flex; align-items: center; justify-content: center; display: flex; align-items: center; justify-content: center; } #header h1 a, #header h1 a::before, #header h2 span, #header h2 span::before { margin: 0; padding: 0; z-index: 0; display: block; text-align: center; } #header h1 { z-index: 1; } #header h1 a::before, #header h1 a::after { content: var(--header-title); } #header h1 a::before { color: rgb(var(--swatch-text-tertiary-color)); z-index: -1; -webkit-text-stroke: 0.325rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h1 a::after { color: rgb(var(--swatch-headerh1-color)); z-index: 1; } #header h2 { z-index: 0; text-transform: uppercase; pointer-events: none; } #header h2 span { margin-top: calc(var(--header-height-on-mobile)/2 + var(--header-h1-font-size)/2 - 2em); } #header h2 span::before, #header h2 span::after { --wght: 600; content: var(--header-subtitle); position: absolute; left: 50%; transform: translateY(-50%) translateX(-50%); width: 100%; text-align: center; } #header h2 span::before { -webkit-text-stroke: 0.25rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h2 span::after { color: rgb(var(--swatch-headerh2-color)); z-index: 1; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { color: rgba(0, 0, 0, 0); } @media (min-width: 36rem) { #login-status { flex-grow: 1; left: 3%; right: initial; } #login-status::before { --mask-image: none; background-color: transparent; } #login-status:not(:focus-within) { color: rgb(var(--login-line-divider-color)); -webkit-user-select: initial; -moz-user-select: initial; -ms-user-select: initial; user-select: initial; } #login-status #account-topbutton, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 0); } #login-status #account-topbutton::before{ --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; content: ""; position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton:hover::before { --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; } #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::after { display: none; } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not([href*="account/messages"]) { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); pointer-events: all; -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not(#account-options):not([href*="account/messages"]) { opacity: 1; } #login-status #my-account { --wght: 300; } #account-options { background: var(--gradient-header); } #search-top-box { top: 1.5em; right: 3%; background: rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); box-shadow: calc(var(--search-height) / 2 * -1) 0 calc(var(--search-height) / 2) rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); } #search-top-box:focus-within ~ #login-status { opacity: 1; } #search-top-box::after { transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); } #search-top-box:not(:focus-within)::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0% 100% ); background-color: rgba(var(--search-icon-bg-color, --dark-accent), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #search-top-box:not(:focus-within):hover::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgb(var(--search-icon-hover-bg-color)); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) { max-width: var(--search-width); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { max-width: var(--search-width); padding: 0 var(--search-height) 0 1em; outline-width: 0; background-color: rgb(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.35); color: rgba(var(--search-textbox-text-color), 0.4); cursor: pointer; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="submit"], #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:focus-within input[type="submit"] { pointer-events: all; border: none; } } #page-title::after, .meta-title::after, #page-title::before, .meta-title::before { content: ""; flex-grow: 1; height: 0.0625rem; background: rgb(var(--swatch-primary)); } #page-title::before, .meta-title::before { margin: auto 1.25rem auto auto; } }
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
DECYZJĄ BIURA ADMINISTRATORA
Poniższy plik jest sklasyfikowany Poziomem 001/1.
Cały personel Fundacji może i jest zachęcany do przeczytania tego dokumentu.
Witaj, O5-13.

Ośrodek 01.

Administrator Franz Williams, około 1891 r.
SPECJALNE CZYNNOŚCI PRZECHOWAWCZE: Wszyscy pracownicy mogą złożyć wniosek do swojego lokalnego reprezentanta Departamentu Zasobów Ludzkich o chęć odwiedzenia Ośrodka 01. Wizyty mogą odbywać się raz na 4 lata, aby uniknąć dużych zniszczeń mienia. Sam teren placówki jest utrzymywany przez Biuro Administratora i to tam należy kierować wszelkie uwagi dotyczące samej posiadłości bądź terenów ją otaczających.
OPIS: SCP-001 odnosi się do 13 anomalnych miejsc znajdujących na terenie Ośrodka 01. Te anomalne miejsca różnią się wielkością i swoimi anomalnymi efektami i są rozmieszczone po całym terenie placówki. Pełna lista instancji SCP-001 znajduję się poniżej.
Ośrodek 01 to posiadłość znajdująca się w wiejskich obszarach stanu Wirginia, USA, która powstała w latach 1764-1766 z rozkazu księcia Franza C. Williamsa, austriackiego szlachcica, który później stał się założycielem i po dziś dzień jest Administratorem Fundacji. Williams wyemigrował z Europy z powodu wojny siedmioletniej, znanej później również jako Pierwsza Wojna Okultystyczna. Dokumenty wspominają, że przybył on do Ameryki wraz z prywatnym gronem dwunastu osób, kupiwszy wcześniej ziemię pod budowę wyżej wspomnianej posiadłości. Grupa przybyłych z nim osób stała się pierwszymi Nadzorcami nowo powstałej Fundacji, choć organizacja ta ukształtowała się w swej dzisiejszej postaci dopiero pod koniec XIX wieku, podczas amerykańskiej wojny domowej.
Stało się zwyczajem, żeby nowi Nadzorcy wraz z dołączeniem do Rady, dokonywali pewnych zmian w posiadłości, modyfikując i zmieniając pomieszczenia do swoich potrzeb, co często wiązało się z anomalnymi efektami. Ze względu na tajemnicę związaną z byłą Radą O5, dostęp do Ośrodka 01 był do niedawna ściśle ograniczony.
- SCP-001-01
- SCP-001-02
- SCP-001-03
- SCP-001-04
- SCP-001-05
- SCP-001-06
- SCP-001-07
- SCP-001-08
- SCP-001-09
- SCP-001-10
- SCP-001-11
- SCP-001-12
SCP-001-01

SCP-001-01.
Opis: SCP-001-01 to Archiwa Bridge'a znajdujące się pod Ośrodkiem 01, będące zbiorem około 2 000 historycznych artefaktów z okresu od początku XVIII do końca XXI wieku. W całej tej kolekcji tylko kilka artefaktów jest anomaliami samymi w sobie, gdy większość z nich nie jest. Jednakże dotknięcie jakiegokolwiek z tych obiektów historycznych znajdujących się w SCP-001-01 wywoła u osoby nagły przypływ wizji, zwykle związanej z kontekstem historycznym danego obiektu. Wiele artefaktów znajdujących się w SCP-001-01 pochodzi z różnych wojen europejskich. Przykłady obejmują:
Przedmiot: Hiszpańska armata morska, zdobiona wstawkami z brązu berylowego.
Wizja: Pojedynczy galeon pod hiszpańską banderą zbliża się do większego angielskiego okrętu i jego eskorta na krystalicznie czystym morzu, prawdopodobnie karaibskim. Angielski okręt kieruje się w stronę hiszpańskiego galeonu, przygotowując swoje działa. Nietypowo umieszczone na dziobie statku działo zostaje czymś załadowane i zostaje oddany z niego strzał — pojedyncza kula armatnia uderza w kadłub angielskiego statku. Kilka sekund później z głębin wynurza się szereg masywnych macek. Pod wodą widoczne jest gigantyczne oko. Macki oplatają i miażdżą angielski okręt, podczas gdy eskorta jest zmuszona się wycofać. Hiszpański galeon nie doznaje żadnych uszkodzeń.
Przedmiot: Francuski miecz kawaleryjski, zdobiony insygniami estate Noir.
Wizja: Panorama pola bitwy we Francji. Francuscy żołnierze tulą się w okopach, gdy z daleka słychać wrzask. Niebo jest złote. Krzyk ustaje, po którym rozbrzmiewa ryk w szeregach Francuzów, którzy zaczynają, pospiesznie wybiegać z okopów. Na drugim końcu ziemi niczyjej wiruje kula skrzydeł i muzyki, która znów zaczyna wrzeszczeć. Scena urywa się, pokazując panoramę po bitwie — ziemia niczyja usiana jest teraz trupami, a O5-1 stoi na upadłym ciele anioła, wyciągając z niego miecz kawaleryjski i wycierając jego złotą krew o koszulę.
Załączony plik:
05.06.2059
Adiyat upadło. Samotraka jest stracona. Okupanci bez wątpienia wyrżną ocalałych, gdy tylko wejdą do miasta. Mieliśmy środki, aby to powstrzymać, ale tego nie zrobiliśmy.
Jest tylko gorzej.- D.B
Notatka Administratora — 1:
Django był dobrym człowiekiem. Poznałem go tuż po I wojnie światowej. Był jednym z wielu ekspertów od zjawisk paranormalnych, których wiele rządów zatrudniało na potrzeby działań wojennych. Płacono mu dobrze i miał wolną rękę w swoich eksperymentach. Potem zdał sobie sprawę, że cała jego praca była wykorzystywana tylko do zabijania kolejnych młodych ludzi. Zdecydował się odejść i działał jako wolny agent przez jakiś czas we Francji, Danii, Szkocji i końcowo w Hiszpanii.
Społeczność anomalna w tamtych czasach była maleńka w porównaniu z tym, jaka jest teraz; znaliśmy się obaj w związku z naszą reputacją i szybko się zaprzyjaźniliśmy. Idea organizacji wolnej od ówczesnych politycznych sporów była dla niego niezwykle pociągająca, więc zaoferowałem mu pracę jako konsultanta administracyjnego. Dziewięć lat później objął nowo powstałe stanowisko Nadzorcy Alfa — które później przemianowano na O5-1.
Miał obsesję na punkcie historii od dnia, w którym go poznałem. W swoim rodzinnym zamku miał kolekcję artefaktów z różnych wojen europejskich. Niektóre z nich były anomalne, jednakże nie wszystkie. Kolekcja ta stała się podstawą do obecnej, która dziś znajduje się pod Ośrodkiem 01. Był również przekonany, że Fundacja nigdy nie powinna angażować się w polityczne intrygi państw, nawet gdy królowie i carowie zostali zastąpieni przez prezydentów i premierów. To właśnie z jego powodu w czasie zimnej wojny byliśmy tak boleśnie neutralni. To właśnie przez niego nie podjęliśmy żadnych działań w Samotrace. Wiele ludzi zginęło, ale on stanowczo twierdził, że zginęłoby więcej, gdybyśmy interweniowali.
Ale nie mogliśmy pozostać na zawsze neutralni. Kryzys Rebelii dowiódł tego. Mój najstarszy przyjaciel umarł tak, jak żył; zanurzony w naszej historii, próbując rozszyfrować naszą przyszłość. Nigdy nie znalazłem, nikogo, kto by go zastąpił. Myślę, że to właśnie był początek końca.
SCP-001-02

SCP-001-02.
Opis: SCP-001-02 to przekształcona sypialnia we wschodnim skrzydle posiadłości. Większość mebli została usunięta z pokoju, aby zrobić miejsce dla 30 monitorów i telewizorów zamontowanych na ścianach. Wyświetlają one stale różne globalne informacje (np. dzienną średnią NASDAQ, poziom opadów na Bliskim Wschodzie). Ważniejsze informacje są stale wyświetlane na większych ekranach, podczas gdy pomniejsze wyświetlane na mniejszych i zmieniają się w pozornie losowych odstępach czasu. Źródło zasilania ekranów jest nieznane; są one podłączone tylko do siebie nawzajem.
Ekran: Stale wyświetla wskaźnik ruchu drogowego na wszystkich głównych amerykańskich i europejskich autostradach.
Wiadomość: "WSPÓŁCZYNNIK KIEROWCÓW WYMAGA MONITOROWANIA — NIEJASNE FLUKTUACJE, MOŻLIWIE POGLĄDOWE. SKONTAKTUJ SIĘ Z DC AL FINE, GOC WISI MI PRZYSŁUGĘ"
Ekran: Wykres funkcji przedstawiający częstotliwość wykorzystania anomalii w placówkach Fundacji.
Wiadomość: "RYZYKO SCENARIUSZA DOMINACJI — ZWRÓĆ UWAGĘ RADY NA TĘ SPRAWĘ. PILNE!!! ŻEBY NIE BYŁO JAK POPRZEDNIO"
Załączony plik:
Od: o5-02@overwatch.scp.int
Do: Personel RAISA (Grupa)
Temat: Przepływ danych
Data: 05.12.2057Chcę, żeby każdy bajt danych, który wyszedł z Kabulu, zanim zaczęły spadać bomby, trafił do mojego biura do końca tego tygodnia. Jesteśmy obecnie w trybie kryzysowym. Naszym zadaniem było upewnić się, że takie gówno nigdy się nie wydarzy, ale spierdoliliśmy. Najlepszą rzeczą, jaką możemy teraz zrobić, jest wykorzystanie danych, które mamy, aby zapobiec temu, by to się nie powtórzyło.
Od: admin@scp.int
Do: o5-02@overwatch.scp.int
Temat: (Brak tematu)
Data: 08.12.2057David,
Musisz odpuścić. Nie możemy zmienić przeszłości, ale możemy zmienić przyszłość. Ale nie będziemy mogli tego zrobić, jeśli wszyscy twoi pracownicy będą przerażeni tobą i twoimi groźbami. Dla większości z nich to był najgorszy tydzień w ich życiu — nie rób go jeszcze gorszym. Nie popadaj w obsesję.
Od: o5-02@overwatch.scp.int
Do: admin@scp.int
Temat: Re: (Brak tematu)
Data: 08.12.2057Wolę już mieć dwustu wymęczonych pracowników, niż jednego trupa więcej.
Notatka Administratora — 2:
Zgarnąłem Dave'a po incydencie w zatoce w 2028 roku. Był wtedy zwykłym technikiem RAISA, ale dostrzegłem w nim coś więcej. Talent do łączenia pewnych elementów w całość. Talent do zbierania różnorakich informacji, które każdy inny uznałby za bezwartościowe i tworzenie z nich czegoś użytecznego. To nie jest coś, czego można się nauczyć. Albo się go ma, albo nie. On miał go w nadmiarze i marnował go, pomagając badaczom zresetować ich hasła.
Dałem mu kilka testów, by zobaczyć czy się sprawdzi — wycieki danych GOC w latach trzydziestych XIX wieku? Wszystko ogarnął. Bardzo imponujące jak na tak młodą, choć zgryźliwą osobę. Kiedy stanowisko Dwójki się zwolniło był moim pierwszym kandydatem na to miejsce. To właśnie dzięki informacjom Fundacja była w stanie utrzymać swą dominację od pierwszej wojny światowej, a on był w tym najlepszy. Rozgryzł plany ataku Rebelii na podstawie rocznej sprzedaży amunicji w Libii i cen akcji Andersona. Zagadki przestały być zagadkami. Jednak tego, co się stało potem, nie dało się uniknąć.
Wpadł w klasyczną pułapkę — popadł w paranoję. Wszystko było teraz dla niego łatwe, do czego nie był przyzwyczajony. Rozsądnym wnioskiem byłoby to, że może coś mu umknęło. Każda mała wpadka czy statystyczne nieprawdopodobieństwo stawało się jego winą. Czuł się odpowiedzialny za setki, które zginęły podczas Wojny Sześciominutowej. Uważa, że odpowiada za to, co się stało w Kabulu. Oczywiście tak nie było, ale on był przekonany inaczej.
Nagle każdy skrawek informacji stał się absolutnie kluczowy. Musiał mieć wszystkie informacje, analizować je i kontrolować. Nie wystarczyło samo rozwiązanie zagadki, musiał być jedynym, który znał prawdziwą odpowiedź. Paranoja zmienia nas wszystkich w potwory i tak było również w przypadku Davida. Odszedł wcześnie jak na człowieka i absurdalnie wcześnie jak na O5. Znalazłem go w jego pokoju, jak oglądał losowanie Lotto.
SCP-001-03

SCP-001-03.
Opis: SCP-001-03 to magazyn znajdujący się na obszarze zewnętrznym Ośrodka 01. Urządzony w nim został warsztat mieszczący urządzenia produkcyjne i maszyny przemysłowe z różnych okresów, jak i również wszelkiego typu materiały oraz narzędzia. Wszystkie obiekty stworzone w SCP-001-03 przy użyciu dostępnych narzędzi i urządzeń będą posiadały jakiś drobny efekt anomalny, różniący się swoją siłą i skalą. Większość z nich można nazwać "magicznymi przedmiotami", będącymi normalnymi przedmiotami, których funkcja została anomalnie ulepszona (np. zbroja chroniąca swojego użytkownika przed wszelkimi obrażeniami czy wytrych zdolny do otwarcia wszystkich zamków). Wiele z tych przedmiotów jest porozrzucanych po całym warsztacie wraz z załączonymi etykietami.
Przedmiot: Niewielki dysk SSD zawierający program .AIC.
Efekt: .AIC, nazwana "Sophie", będąca w stanie prowadzić swobodną rozmowę z użytkownikiem, co powinno przekraczać możliwości pojemnościowe dysku.
Etykieta: "test.exe"
Przedmiot: Mała karuzela do łóżeczka dla niemowlęcia przypominająca układ słoneczny, z dodatkową dziesiątą planeta pomiędzy Uranem, a Neptunem.
Efekt: Natychmiastowo wprowadza obserwatora w stan relaksu. Przypuszczalnie zaprojektowana w ten sposób, aby uspokoić płacz dziecka.
Etykieta: "dziecko aggie"
Załączony plik:
O5-3: Och, cześć.
Administrator: Witaj, Rhett.
O5-3: Mógłbyś, proszę nie mówić do mnie po moim imieniu.
Administrator: Ale w tym właśnie tkwi cała zabawa.
[Obaj chichoczą, po czym zapada na chwilę cisza.]
O5-3: Cóż, potrzebowałbyś… czegoś ode mnie?
Administrator: Właśnie, tak. Wiesz, jak ten czas leci, mieliśmy zamiar zorganizować małe przyjęcie dla Siódemki i byłoby miło, jakbyś przyszedł. Mógłbyś przynieść również jakiś prezent dla dzieciaka.
O5-3: Och. Cóż… rozumiem.
[Chwila ciszy.]
O5-3: Cóż przepraszam, ale nie dam rady. Mam tu jeszcze kupę rzeczy do dokończenia. Ale bawcie się dobrze.
[Chwila ciszy.]
Administrator: Żaden problem, Rhett. Tylko nie przepracowuj się tu za bardzo.
Notatka Administratora — 3:
Mann był dobrą osobą. Lubiłem go. Początkowo pracował w Prometeuszu, ale końcowo dostał ofertę pracy od nas, gdy jego laboratorium upadło. Wykorzystał swój wielki umysł do ulepszania całego naszego sprzętu. Komory przechowawcze, maszyneria, a czasem nawet i broń. Opracował Null Riggery, które ostatecznie zastąpiły Kotwice Scrantona. Był również odpowiedzialny za projekt FS Bowe, mimo że miał praktycznie zerowe doświadczenia w projektowaniu statków kosmicznych. Mann był prawdziwym cudem dla Fundacji.
Ale był również dziwną osobą. Nie w jakiś otwarty sposób, ale był po prostu typem osoby, którą trzeba było zmusić, by w ogóle z tobą pogadała. Nigdy nie rozmawiał ze mną ani z nikim innym, poza sprawami służbowymi. Wolał siedzieć w swoim warsztacie przez cały dzień i noc, tworząc kolejne cuda dla Fundacji. Nie jestem pewien, czy nie mógł się zaprzyjaźnić z nikim, bo zawsze pracował, czy też zawsze pracował, bo nie mógł się z nikim zaprzyjaźnić. A może chodziło o coś zupełnie innego, a ja staram się łączyć jakieś nieistniejące kropki. Ale cóż nigdy się tego nie dowiemy.
Nigdy tak naprawdę nie dowiedzieliśmy się, co się z nim stało. Po prostu pewnego dnia nie wyszedł ze swojego warsztatu. Rozpocząłem największe, a zarazem najcichsze poszukiwania osoby na świecie. Nigdy nie znaleźli nawet jego włoska. Może celowo nie chciał, żeby go znaleziono. Nawet gdybym chciał, nie mógłbym znaleźć nikogo do zastąpienia go na tym stanowisku — to byłoby przyznanie się do oczywistości.
SCP-001-04

SCP-001-04.
Opis: SCP-001-04 to prywatna biblioteka znajdująca się w zachodnim skrzydle Ośrodka 01. Mieści wiele tekstów i książek dotyczących różnych anomalnych zjawisk. Większość z tych książek została napisana w przeszłości, jednakże cześć z nich zostanie dopiero napisane w przyszłości bądź nigdy nie została i nie zostanie napisana, a więc technicznie nie powinna istnieć.
SCP-001-04 został umieszczony w Ośrodku 01 przy użyciu rytuału taumaturgicznego, mającego na celu oderwanie części Biblioteki Wędrowca. Rytuał się powiódł, ale doprowadził do śmierci osoby przeprowadzającej go.

Załączony plik.
Załączone pliki:
Indeks — od P do R, cd.
[…]
Pasożytnicza Dżdżownica Wiwernia — Wyrmkragg
Pogadanka z Wężem — Jericho Benalsh USUNIĘTO
Pradzieje Selka — Abis Wam
Referat Węża: Współczesne Wydanie — L.S USUNIĘTO
Repetytorium Reakcyjnych Rekwizytów — Autor Nieznany
Ręka Węża — //T.M// USUNIĘTO!
[…]
Kilka małych żółtych karteczek samoprzylepnych z pospiesznie narysowanymi ilustracjami po jednej stronie, przedstawionych sceny z SCP-6000, w tym Salę Główną Biblioteki oraz instancję SCP-6000-A, "Gońca" i "Archiwistę". Róg karteczki na samej górze jest mokry.
Notatka Administratora — 4:
Biedna Tilly. Była praktycznie jedyna w swoim rodzaju — członkini Ręki, która uciekła do Fundacji. Znamy wiele odwrotnych przypadków, ale nie zdarza się często, aby członek Ręki dołączał do nas z własnej nieprzymuszonej woli. Nie wiedzieliśmy o niej zbyt wiele, szczerze mówiąc. Nie jestem nawet do końca pewien, czy pochodziła z naszego świata — bo jeśli miała dostęp do Biblioteki, mogła równie dobrze przybyć tu z innego. Pewnie dlatego tak długo zajęło mi zaufanie jej — przejęła płaszcz po wcześniejszej Czwórce trzydzieści lat po tamtym spotkaniu, nawet po tym, jak została Dyrektorem Ośrodka 17.
W międzyczasie udało jej się zostać jednym z naszych najcenniejszych nabytków. Posiadała praktycznie encyklopedyczną wiedzę o prawie każdym możliwym rodzaju magii bez bycia Bogiem przez duże B. Wiedziała jak unieszkodliwić czarodziejów, czarnoksiężników, magów bojowych i wszystkich innych. Wiedziała również, jak praktycznie całkowicie zakłócić działalność Ręki. Dzięki niej do 2049 roku udało nam się ich pozbyć. A przynajmniej do czasu Dziewiątej Wojny Okultystycznej — lubią się pojawiać na nowo podczas kryzysów. Chyba schodzę z tematu.
Miewaliśmy już wcześniej anomalnych członków w Radzie, ale będąc szczerym, nigdy nie był on dosłownie czarodziejem. Nigdy nie sądziłem, że doczekam się takiego dnia. Ale była jedną z najbardziej lojalnych osób, jakie kiedykolwiek poznałem. Nie mam pojęcia, co dokładnie Ręka jej zrobiła, żeby ją tak wkurzyć, ale nigdy im tego nie wybaczyła. Jej radość z niszczenia ich dorównywała tylko jej pragnieniu zdobywania wiedzy.
I to właśnie to drugie było tym, co ją zgubiło. Od momentu, gdy uścisnęła moją dłoń, stała się Dozorcą i została na zawsze wygnana z Biblioteki. Wiedziała na co się pisze, ale chyba nie do końca rozumiała, jak tak naprawdę ważne było to miejsce dla niej. Oddałaby wszystko, aby móc do niej wrócić. I ostatecznie to zrobiła, oddała wszystko.
SCP-001-05

SCP-001-05.
Opis: SCP-001-05 to duża szklarnia znajdująca się wewnątrz ogrodów za wschodnim skrzydle posiadłości. Wewnątrz obiektu rośnie wiele nietypowych i unikalnych roślin o wielu kolorach, których gatunki nie są spotykane już nigdzie indziej na świecie i nigdy nie zostały udokumentowane przez współczesną naukę i istnieją tylko dzięki ich skrupulatnemu odtworzeniu w laboratoriach genetycznych Fundacji. Choć jak wyżej wspomniano, gatunki te nie zostały udokumentowane przez współczesną naukę, a archaiczne zielniki ze średniowiecznej Brytanii wskazują, że gatunki te ściśle odpowiadają opisom roślin rzekomo występujących na wyspie Fae — Hy-Brasil.
Opis: Krzew o małych białych kwiatach wydzielających mlecznobiałą substancję.
Etykieta: Aglaophotis. Posiada nietypowe właściwości lecznicze — może wyśle próbkę Dziewiątce?
Opis: Paproć wodna o purpurowych, 5 częściowych liściach.
Etykieta: Razkovniche. Po zmieleniu na pastę skutecznie broni przed magicznymi czarami. Nasiona znalazłam w schowku Mamy.
Załączony plik:
Witaj osobo, która to znajdzie. Przepraszam za bałagan, po prostu mam już dość tego wszystkiego i czuję, że wszystko robię źle. Ostatnio spędzam dużo czasu z roślinami. Hoduję tutaj gatunki, które nie istniały już od prawie siedmiu wieków. Wszystkie zostały utracone, gdy wyspa zniknęła, ale miałam dostęp do laboratoriów, w których udało je się zrekonstruować, więc chyba będą dalej istnieć, podobnie jak to było w moim przypadku. Ale cóż jeszcze raz przepraszam za bałagan i proszę, żebyście upewnili się, że mój tata się o tym nie dowie. Nie wiem, jakby to zniósł. Ale na mnie już czas.
Żegnajcie
Notatka Administratora — 5:
Chelsea była jedną z tych osób, których nigdy nie spodziewałbym się mieć na miejscu Nadzorcy. Fae półkrwi? To byłoby nie do pomyślenia. Relacje Fundacji z Fae były wypełnione kłamstwami, przemocą i tragedią po obu stronach. A do tego populacja Fae została zdziesiątkowana po wydarzeniach z Hy-Brasil — nigdy więcej nie widzieliśmy wyspy po osiemdziesiątym ósmym, a na przełomie wieków założyliśmy, że albo wszyscy nie żyją, albo zaszyli się gdzieś, gdzie nie możemy ich znaleźć.
Ale nie wszystkie Fae były na wyspie, gdy ta zniknęła — oszczędzając szczegółów, Chelsea była owocem związku jednego z naszych agentów i Fae. Umiała korzystać z magii Fae i miała perspektywy zawodowe w Fundacji w związku z pracą u nas jednego z jej rodziców. Miała pewne problemy z dopasowaniem się, ale wtedy wszystko było trochę inne. Mieliśmy formacje operacyjne wykorzystujące anomalie, więc pół anomalny badacz nie był aż tak bardzo dziwny. Spotkała się z pewnymi przeciwnościami, oczywiście, ale szybko awansowała. Poprzednia Piątka poleciła ją na to stanowisko zanim odeszła, a ja się zgodziłem.
Ale zawsze dręczyły ją pewne wewnętrzne problemy. Wspierała, a nawet dowodziła organizacją, która była krwawym wrogiem jej całego gatunku. Była fenomenalnym O5, co czyni wszystko jeszcze bardziej tragicznym. To nie było żadne nagłe wydarzenie. Po prostu po dekadach kumulowania w sobie tego wewnętrznego konfliktu moralnego, w końcu nie wytrzymała. Ta szklarnia zawsze wiele dla niej znaczyła — to było miejsce najbardziej przypominające jej ojczyznę, która wciąż gdzieś tam może była na tym świecie. Może właśnie dlatego to właśnie tutaj strzeliła sobie w głowę.
SCP-001-06

SCP-001-06.
Opis: SCP-001-06 to sypialnia znajdująca się w zachodnim skrzydle posiadłości. Została odnowiona i urządzona w stylu tradycyjnych bliskowschodnich domów. Na ścianach i półkach znajdują się gobeliny, artefakty i różnego rodzaju bibeloty. Na małym stoliku stoi szisza. Kołdry i afgańskie dywaniki pokrywają podłogę i łóżko. Dotknięcie którejkolwiek z tych dekoracji spowoduje wyemitowanie przez sziszę małej chmury dymu. Po jego wdychaniu osoba doświadczy silnej wizji.
Przedmiot: Flaga ruchu Przeszywającego Słońca; minimalistycznie przedstawiająca tylko przy użyciu koloru czarnego i białego wschodzące słońce, na którym znajduję się oko.
Wizja: Mury Adiyat. Wszędzie wiszą flagi rządu Przeszywającego Słońca, okoliczne głośniki głośno ogłaszają ówczesną datę (05.09.2059) i to, że Inicjatywie Horyzontu udało się pokonać kolejny ruch separatystyczny. Ulice są puste.
Przedmiot: Leżący na łóżku koc.
Wizja: Targ znajdujący się w wiosce na terenie Afganistanu. W małym sklepiku klęcząca kobieta szyje dywan. Na małym wyciszonym telewizorze wyświetla się kanał informacyjny ukazujący datę 1 grudnia i pokazujący ujęcia z powietrza zrujnowanego Kabulu, gdzie co jakiś czas widziane są eksplozje. Obserwator zawsze zacznie płakać po zakończeniu wizji, nie będąc w stanie wyjaśnić powodu tego zachowania.
Załączony plik:
O5-6: Czemu?!
Administrator: Wiesz czemu, Ali.
O5-6: Chodzi o to, że GOC mogłoby się obrazić? Oni przecież i tak mają absolutnie wywalone na wszystko, co się dzieje na zachód od Turcji. Zawsze kurwa mieli!
Administrator: Nie, ponieważ nie powinniśmy wciskać się z naszymi pięściami w każdy anomalny konflikt, jaki się nagle pojawi.
O5-6: Więc po chuj my tu w ogóle jesteśmy? Znikasz na kilka miesięcy, a potem nagle pojawiasz się, tylko by mi powiedzieć, że mój głos w radzie jest chuja warty?
Administrator: Ponieważ Jeden nie żyje i nie chcę, żebyś na ślepo pędził na wojnę, o której nic nie wiemy.
O5-6: Samotraka niczego nas nie nauczyła? Pozostanie neutralnym doprowadzi tylko do większej ilości śmierci, doskonale o tym wiesz!
Administrator: [Wzdycha] Posłuchaj, zgadzam się z tobą, ale pozostałe dziewięć osób nie. Nie bez powodu to właśnie tobie dałem to stanowisko. Jestem świadomy tego, że Kabul to dopiero początek. Właśnie załatwiam nową osobę na miejsce Dwunastki, która będzie wiedzieć, jak pozwolić nam wygrać tę wojnę. Po prostu daj temu wszystkiemu chwilkę, dobrze?
O5-6: Dziewięć. Co się z nami wszystkimi stało?
[Chwila ciszy.]
Notatka Administratora — 6:
Ali pochodził z Bliskiego Wschodu. Przyznając się do swojego europocentryzmu, nie potrafię powiedzieć dokładnie skąd. Zawsze powtarzał, że po arabskiej wiośnie ludów dryfował z jednego kraju do drugiego. Kochał ją jednak całym sercem. Fundacja była historycznie znienawidzona w tym regionie, więc jako wybitny ekspert od lokalnych zjawisk paranormalnych chcieliśmy go oczywiście zrekrutować. Podobnie ORIA.
Obiecaliśmy mu wiele rzeczy. Że utrzymanie stabilności w regionie leży także w naszym najlepszym interesie, że celem ORIA jest stworzenie hegemonii przeciwko Zachodowi. Część z tego była prawdą, część nie. W każdym razie uwierzył w to i przyjął naszą ofertę pracy. Oczywiście, jego pierwszym zadaniem było udanie się do ORIA i powiedzenie im, że przyjmuje ich ofertę pracy. Szpiedzy zawsze są przydatni.
Przekazywał nam wszelkiego rodzaju informacje, a ich wprowadzał w błąd. Był bezpośrednio odpowiedzialny za silne stosunki, jakie mamy tam teraz. Dobrze mu szło przez długi czas, ale prędzej czy później każdy szpieg zostaje w końcu zdemaskowany. Musiał uciekać po incydencie z dżinnami w Dubaju, więc ściągnęliśmy go do Stanów, by zajął się pracą administracyjną, daleko poza zasięgiem ORIA. Był dobry w niej i miał dużo powiązań z ważnymi graczami. Niedługo potem zwolniło się miejsce w Radzie, więc jako naturalny kandydat objął to stanowisko.
Nigdy do końca nie udało nam się ustabilizować regionu, a ORIA nigdy do końca nie zbudowała swojej hegemonii, więc co tak naprawdę można powiedzieć? Ali wiedział tylko, że całkowicie wydymał organizację poświęconą jego ludziom i postawił na nas wszystkie swoje pieniądze. Kiedy Rebelia pojawiała się i przeprowadziła swoje pierwsze uderzenie, zrozumiał, że podjął złą decyzję i próbował naprawić swoje błędy. A ja powstrzymałem go.
Zaczął pić, aż mu wątroba całkowicie nie wysiadła, a potem wypił jeszcze więcej.
SCP-001-07
Opis: SCP-001-07 to pomalowana na biało porośnięta bluszczem i różami drewniana altana znajdująca się wewnątrz ogrodów za wschodnim skrzydłem posiadłości. Po wejściu do niej osoba zostanie tymczasowo przeniesiona do jednej z dwóch pozawymiarowych lokalizacji. Osoba będzie mogła swobodnie spacerować po niej, jednak żadne podjęte przez nią akcje nie będą miały wpływu na rozgrywającą się scenę, a osoby w niej uczestniczące nie zauważą jej obecności.
Pierwsza Lokalizacja: Trwające wesele w deszczowy dzień. Mężczyzna i kobieta przemoczeni w ślubnych ubraniach całują się pod altaną przy aplauzie zgromadzonych dwóch tuzinów osób, które następnie podchodzą i składają gratulacje parze. Kobieta lekko dotyka swojego brzucha.
Druga Lokalizacja: Trwający pogrzeb w pochmurny dzień. Na sztaludze stoi portret kobiety. Trumna stojąca na stole w altanie zostaje zamknięta. Kilkanaście osób stoi cicho rozmawiając lub siedzi w milczeniu. Mężczyzna znajdujący na skraju altany spogląda na Ośrodek 01, a jego twarz jest pozbawiona emocji.
Załączony plik:
Od: o5-07@overwatch.scp.int
Do: o5-01@overwatch.scp.int
Temat: Re: (Brak tematu)
Data: 08.01.2039Jeden, naprawdę nie obchodzi mnie, jak długo jesteś już w Radzie. Nie oznacza to, że masz jakiś większy autorytet. Więc nawet nie próbuj wsiadać na swojego konika i nie myśl nawet o tym, że powstrzymasz mnie podjęciem działań tam, gdzie ty tego nie chcesz zrobić. Ludzie w Samotrace umierają z dnia na dzień, a Przeszywające Słońce wciąż maszeruje do Adiyat. Zasłona nie upadnie, jeśli ewakuujemy kogo się da, nawet jeśli jesteś zbyt wielkim tchórzem, by współpracować w tej sprawie z GOC i zakończyć to. Nie zamierzam siedzieć z boku i patrzeć, jak ludzie umierają, Jeden. Po prostu nie mogę tak postąpić.
Notatka Administratora — 7:
Aggie była najlepsza z nas. Była kochającą i niesamowicie utalentowaną osobą — jej awans w hierarchii Fundacji był praktycznie błyskawiczny. Kiedy poprzednia Siódemka umarła, była jedyną opcją. Aggie była najlepszym nadzorcą HMCL, nie mówiąc już o tym, że miała doświadczenie z praktycznie wszystkimi najbardziej znanymi anomaliami. Została przyjęta z uśmiechem i uściskiem dłoni w Radzie — bo w przeciwnym razie znalazłaby się pewno w Komitecie ds. Etyki, który był prawdopodobnie największym wrzodem na dupie Rady do czasu pojawienia się Rebelii. Zawsze była osobą wysoce ceniącą sobie moralność.
Znała się o wiele dłużej z Trzynastką przed tym. Wszyscy pracujemy razem, więc nie sposób nie poznać swoich współpracowników z Rady, nawet jeśli nie spotykasz się z nimi fizycznie zbyt często. Nie wiem dokładnie, kiedy zaczęli swój romans, ale osobiście dowiedziałem się o nim w 2034 roku. Na tydzień przed ślubem. Zawsze była indywidualistką, ale przynajmniej byli razem szczęśliwi. Uważałem, że małżeństwo Nadzorców to był pewna droga do katastrofy, ale w tamtych czasach to Rada zarządzała takimi sprawami. Więc nie miałem w tej sprawie nic do gadania.
I tak po latach uważam że nie miałem wtedy racji do tej sprawy. Wydobyli z siebie to, co najlepsze. Oczywiście zdarzały się pewne złe momenty. Każda para miewa takie, ale te dobre znacząco przewyższały je. Stawiali drugą połówkę na równo z ich pracą w Fundacji. Tworzyli zabawną parę — Trzynastka biurokrata, Siódemka indywidualistka, zawsze robiąca to, co uważała za słuszne.
Była kochającą osobą. Zmarła przy porodzie. Nie wiem, co stało się z dzieckiem, zostawiłem tę sprawę Trzynastce. Wpłynęło to mocno na niego, już nigdy potem nie był taki sam.
SCP-001-08

Jeden z komponentów SCP-001-08.
Opis: SCP-001-08 to duże obecnie niedziałające urządzenie znajdujące się w piwnicy Ośrodka 01. Dokładne przeznaczenie SCP-001-08 jest nieznane, ale według O5-8 jest to "wehikuł czasu". Uległ on poważnemu uszkodzeniu w nieznany sposób, czego skutkiem były liczne zewnętrzne zadrapania i ślady spalenia, a także wewnętrzne uszkodzenia maszyny. Wnętrze to niewielka przestrzeń o powierzchni 2 metrów kwadratowych, w której znajduje się siedzisko i przyrządy sterujące maszyną. Jeden z rogów wnętrza został oczyszczony z gruzu i zawiera małą kapliczkę z przyziemnymi pamiątkami.
Przedmiot: Mały, czarny dysk o szerokości 3 cali. Po położeniu na płaskiej powierzchni i naciśnięciu, wyświetla holograficzne zdjęcie przedstawiające 2 osoby z małym dzieckiem. Dziecko kroi tort urodzinowy. Wszyscy są uśmiechnięci.
Przedmiot: Zmięty papierowy paragon ze sklepu "Naprawa Implantów Saloman" w New Portland. Na obiekcie podany jest adres, a opłata wynosi 198,74 dolarów. Pod podanym adresem nie znajduje się żaden taki lokal, a sam paragon datowany jest na "16.09.2154". Data jest wielokrotnie podkreślona czarnym markerem.
Załączony plik:
O5-07: I to już chyba wszystko na dzisiaj?
O5-09: Boże, oby.
O5-11: No to już wszystko. Spotkanie zakończone — chyba że ma ktoś jeszcze coś do dodania?
O5-08: Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad tym, kiedy umrzecie?
[Chwila ciszy.]
O5-09: Co masz przez to na myśli, synu?
O5-08: Tak ogólnie. Nawet O5 w końcu umierają, przecież dzięki temu w ogóle dostaliśmy nasze stanowiska. Więc…
Administrator: Osobiście myślę, że ta dyskusja jest bezproduktywna.
[Chwila ciszy.]
O5-12: Gdzieżeś ty kurwa był?
Administrator: Naprawiałem pewne rzeczy. Osiem, może powinieneś się pójść położyć? Spotkanie i tak się już skończyło.
O5-08: Cóż tak… Przepraszam was za to.
[Mamrocze.]
Notatka Administratora — 8:
Thad był kolejną osobą, której się szczerze nie spodziewałem. Mimo wszystkich moich zdolności nawet ja nie potrafię patrzeć w przyszłość — ale on umiał tylko dlatego, że z niej pochodził. Powiedział nam wystarczająco dużo, aby potwierdzić, że jest z Fundacji z przyszłości, żeby zdobyć nasze zaufanie. Ostrzegł nas o ruchach GoI, o przełamaniach zabezpieczeń, o ważnych wydarzeniach historycznych. Wszystko, czego potrzebowaliśmy.
Był zadowolony z tego, że powiedział nam, to co było potrzebne, aby skierować Fundację na ścieżkę do zostania technologicznym hegemonem, którym dzisiaj jest. To powiedziawszy, nigdy tak naprawdę dokładnie nie opowiedział nam o przyszłości, z której sam podchodził. Mówił, że to grozi przyczynowością lub jakimś paradoksem. Myślę, że to zabawne, bo to on końcowo udowodnił istnienie przyczynowości.
Znajomość przyszłości miała jednakże pewien efekt uboczny — wiedział, że każdy z jego kolegów, nawet ja, w końcu umrze. Wiedział dokładnie jak, gdzie i kiedy oraz czy odejdziemy w spokoju czy też Żniwiarz zabierze nas z krzykiem. Nigdy nam o tym jednak nie powiedział, był mądry — ale nosił ten ciężar na swojej duszy każdego dnia i na każdym naszym spotkaniu.
To brzmi banalnie, ale pewnego dnia po prostu nie wytrzymał. Nie mógł się obudzić i rozmawiać z nami, jakby nie znał dokładnych okoliczności naszych zgonów. Lubił tu schodzić, żeby zadumać się, może zapalić świeczkę i popatrzeć na zdjęcia. Nigdy nie dowiedzieliśmy się, kim są te postacie i możemy wysuwać tylko przypuszczenia, ale z pewnością zasłużył na lepsze zakończenie swojej historii.
SCP-001-09

SCP-001-09.
Opis: SCP-001-09 to apteczka znajdująca się łazience prywatnej sypialni we wschodnim skrzydle posiadłości. W obiekcie znajduję szereg różnorakich leków i substancji, gdzie wszystkie znajdują się w nieoznakowanych butelkach z bursztynowego szkła. Zażycie którejś z nich będzie skutkować zależnym od dokładnej substancji, ale zawsze pozytywnym efektem zdrowotnym u użytkownika, bez okresu przejściowego do momentu uzyskania efektu. Niektóre substancje są w stanie wyleczyć stany chorobowe uznawane za wyniszczające nawet przez współczesną naukę.
Opis: Okrągła pastylka w fioletowo-żółte paski, z literą "W".
Efekt: Natychmiastowo powoduje krótkotrwałe uczucie euforii. Tymczasowo zmienia reakcje chemiczne w mózgu, stymulując w ten sposób dostarczanie hormonów i przyspieszając produkcję dopaminy i serotoniny. Butelka jest pełna i nadal zamknięta.
Opis: Mała kwadratowa czarna pastylka z pieczęcią Fundacji.
Efekt: Stymuluje ciało migdałowate w mózgu, powodując stopniową utratę pamięci długotrwałej. Z sześciu tabletek znajdujących się w opakowaniu konturowym brakuje jednej.
Załączony plik:
Dwa listy:
Zaklejony list znaleziony na biurku O5-9. Na zewnętrznej stronie listu znajduje się niewyraźnym pismem napis "Dziadek". Brakuje adresu zwrotnego. List jest nieotwarty i pokryty grubą warstwą kurzu.
Niezaklejona koperta i włożony do niej papier listowy, znaleziony w koszu na śmieci. Zapisanych jest tylko kilka słów: "Thomasie — w momencie, gdy otrzymasz ten list, ja".
Notatka Administratora — 9:
Lubiliśmy sobie żartować, że Jean był jakiegoś rodzaju nieumarlakiem. Nigdy w jego obecności, oczywiście. Może i jestem stary, ale to on był dosłownie personifikacją stereotypu zrzędliwego i drażliwego staruszka odpornego na jakiekolwiek zmiany. Musiał codziennie brać dosłownie całą małą aptekę leków, aby móc przeżyć kolejny dzień.
Ale pomimo tego dawał radę. Był najstarszym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek poznałem, nawet jeszcze zanim został Nadzorcą. Wcześniej był Dyrektorem Ośrodka 19 i pracował całe życie, aby dostać się na to stanowisko i udało mu się to. Dalszym szczeblem w hierarchii była tylko Rada. Był dobrym O5 — bystrym pomimo swojego wieku i sprytnym z tego powodu. Zawsze wiedział, kiedy ktoś kłamie i nie wahał się powiedzieć prosto w twarz młodym osobom, pokroju Czwórki, co myśli o niektórych ich pomysłach. Sądzę, że mogłem być jedyną osobą, którą za życia szanował.
Pracowanie w administracji Fundacji z reguły przedłuża twoje życie, oferujemy najwyższej klasy opiekę zdrowotną na świecie. A bycie w Radzie jest szczytem tego wszystkiego, wiąże się to możliwością z piciem z Fontanny, ale Dziewięć był już stary, kiedy dołączył do Rady — zamiast przedłużać jego życie, lekarze pracowali nad tym, jak powstrzymać jego koniec. I to też działało. Dzięki lekom, maszynom i operacjom, był dosłownie o włos od pokonania Jedynki pod względem bycia najdłużej żyjącym człowiekiem na świecie.
Aż pewnego dnia po prostu zdecydował, że już nie chce tego robić. Zawsze był tajemniczy, szczerze nie wiem, czy coś popchnęło go do tej decyzji, czy też postanowił to zrobić z własnej nieprzymuszonej woli. Namówił jednego ze swoich Factotum, żeby przed świtem zabrał go na jego wózku inwalidzkim na wzgórza znajdujące się na północ od posiadłości. Powiedział, że chce obejrzeć wschód słońca w samotności. Mamy zapis z jego ostatnich chwil życia — stał tam i oglądał wschód słońca. Potem sięgnął za krzesło i wyłączył dopływ tlenu. Ciało było już zimne, zanim ktokolwiek zdążył do niego dotrzeć.
SCP-001-10
Opis: SCP-001-10 to duże legowisko dla psa znajdujące się w SCP-001-03. Znajduję się ono przy północnej ścianie budynku i jest pokryte kurzem. Zdjęcie przedstawiające golden retrievera jest przypięte do ściany za nim. W legowisku znajduje się wiele przedmiotów, w tym zabawka do gryzienia, smycz i zlewka — po dotknięciu któregokolwiek z tych przedmiotów, osoba znajdzie się przy południowym brzegu stawu znajdującego się na obszarze otaczającym Ośrodek 01.
Załączony plik:
Do zrobienia:
- Olimpia
- Deepwell
- Samsara
- Eggwalker
- Persephone
- Wróć do normalności
- Wymyśl sposób na przechowywanie wysoce niebezpiecznych obiektów
- Sposób na neutralizacje istot boskich (Test 343.8)
- Opracuj plan jak odbudować Kabul
[…]
Notatka Administratora — 10:
Wszyscy się tego spodziewaliśmy. Crow był bez wątpienia prawdziwym geniuszem. W pewnym dziwnym sensie uważam, że zamienienie się przez niego w psa uczyniło go mądrzejszym. Był w stanie myśleć w sposób, w jaki żaden człowiek nigdy nie mógł. Szybko zaprzyjaźnił się z Trójką, gdy dostał swoje stanowisko w Radzie. Bez bicia przyznam się, że posiadanie psa jako jednego z Nadzorców było komiczne, ale Crow był jedną z najlepszych osób, z jakimi miałem przyjemność pracować, nawet jeśli nie był człowiekiem.
Poza tym, będąc w Radzie miał praktycznie nieograniczony czas na doskonalenie swoich projektów. Korzystaliśmy z wielu jego wynalazków po Wojnie Sześciominutowej i z wielu więcej po 2050. Z pewnością można go było nazwać człowiekiem — bądź psem — przyszłości. Był również przyjacielski w specyficzny psi sposób. Zawsze dostrzegał w ludziach to, co najlepsze, nawet jeśli nie zrobili niczego, by na tę przyjaźń zasłużyć.
Niestety, cierpiał na wiele podobnych i tych samych problemów jak Aktus. Był O5, ale też i psem, smutnym faktem jest to, że psy umierają znacznie szybciej niż my. Nawet z dostępnymi nam cudami medycyny, nie mieliśmy szans w walce z biologią.
Jednakże Crow przygotował się na to wcześniej, gdyż nie chciał odejść w bólu. Spędził ostatni dzień na wylegiwaniu się na dworze, bawieniu się z nami, oddawaniu się swoim instynktom i gonieniu za ptakami. W południe poszliśmy razem na spacer, cała nasza walona trzynastka i golden retriever. Przechodziliśmy obok stawu, a on stwierdził, że właśnie tam chce odejść. Przeszedł się w kółko trzy razy, a potem usiadł i zamknął oczy, bo słońce świeciło mu w twarz. Mam nadzieję, że igła strzykawki nie bolała go zbyt bardzo.
SCP-001-11

SCP-001-11.
Opis: SCP-001-11 to mała zbrojownia znajdująca się w piwnicy Ośrodka 01. Na ścianach pokoju znajdują się różnego rodzaju bronie palne i tradycyjne, wraz z odpowiednią do nich amunicją. Dotknięcie którejkolwiek z broni spowoduje pojawienie się na ciele osoby szczególnej blizn(y), na ogół powstałej w wyniku niewielkiej rany wzdłuż jednej z kończyn bądź w niektórych przypadkach poważniejszych rany tułowia. Blizna zniknie natychmiastowo po upuszczeniu borni.
Broń: Wibrowłócznia podobna do tych używanych na Księżycu podczas Kampanii Solidarity. Zdobiona różnymi symbolami i znakami.
Blizna/y: Ślad po ugryzieniu wzdłuż łydki. Ślady zębów nie odpowiadają żadnemu znanemu rozstawieniu zębów u ludzi, ani u zwierząt.
Broń: Pistolet z obrotowym bębnem. Zdobiony logiem Korpusu Agentów Fundacji.
Blizna/y: 15 dużych, gwałtownie zadanych ran szarpanych nożem na klatce piersiowej, szyi i ramionach.
Załączony plik:
Od: o5-11@overwatch.scp.int
Do: admin@scp.int
Temat: Re: Misja
Data: 03.05.2063Przestań się o mnie martwić. Zajmowałem się tym gównem, zanim dostałem pracę za biurkiem, pamiętasz? Bo powinieneś, sam mi ją przecież dałeś.
Mam najlepszą ochronę na świecie i jadę do placówki, o której nikt nawet nie wie. Musimy pokazać chłopakom, że ich nie porzuciliśmy. Bo w przeciwnym razie po prostu zdezerterują.
Zajmij się szukaniem nowych osób do wypełnienia miejsc w Radzie, zanim zaczniesz martwić się, co się stanie, jeśli moje zostanie zwolnione, dobra? Jesteś dobrym szefem, ale trochę za bardzo się o mnie martwisz. Nic mi nie będzie, obiecuję.
Notatka Administratora — 11:
Troy nigdy nie prosił o to stanowisko, ale tak się złożyło, że był aż zbyt dobry w swojej robocie. Nie mogłem pozwolić, aby ktoś taki marnował swój czas w Fundacji, polując na jakieś magiczne przedmioty i śledząc pogłoski o Wielkiej Stopie. Zgodził się na przeniesienie do administracji pod warunkiem, że będzie mógł czasem brać udział w wybranych misjach w terenie. Jednakże w miarę rozwoju swojej kariery miał na to coraz mniej czasu, aż w końcu nawet zwykły spacer stawał się dla niego rzadkim dreszczykiem emocji.
Ale miał rację. Ostatecznie rozumiał coś, czego ja wciąż nie rozumiem. Niektórzy ludzie po prostu nie nadają się do takiego życia. Życia pełnego intryg, kłótni i brudnej polityki. Był prostym, przyziemnym gościem, który nie nadawał się do tego. Ale i tak przyjął moją ofertę. Nie dlatego, że chciał, ale dlatego, że uważał, że taki jest jego obowiązek. Prawdziwy altruista.
Praca za biurkiem jednakże okazała się również zaskakująco łatwa dla niego. Gdybyś w dawnych czasach zapytał kogoś, jak Agent Lament poradziłby sobie w pracy za biurkiem, wyśmiałby cię. Ale on podołał temu zadaniu. Zamiast zakradać się do Adiyat albo przyglądać się z bliska odrodzeniu się Ducha, podejmował taktyczne decyzje o tym, jak najlepiej bronić się przed Rebelią za chronionych murów najbezpieczniejszego miejsca na Ziemi. Był w tym naprawdę dobry, ale nie oznaczało to, że było mu dobrze z tym.
Pewnego dnia zdecydował, że jest potrzebny w Ośrodku 34 w Lewancie. Było to w 2063 roku, już pod sam koniec Kryzysu, kiedy nikt z nas nie był pewien, który z naszych pracowników jest jeszcze naprawdę lojalny. Możecie sobie tylko wyobrazić, jak bardzo martwiłem się o wyjście w teren jednego z Nadzorców, ale on powiedział, że nasi ludzie muszą go zobaczyć, aby przekonali się, że ich przywódcy nie są sparaliżowani strachem. Zawsze bardzo przejmował się tym, co inni ludzie myślą.
Okazało się jednak, że jeden z jego ochroniarzy nie był tak lojalny, jak myślał. Troy stoczył przed tym z nim zażartą walkę — limuzyna, gdy przybyła do Ośrodka 34 była wewnątrz tylko jedną wielką plamą krwi. Troy dźgnął zamachowca 12 razy swoim nożem, zanim ostatecznie skręcił mu kark — prawdopodobnie dla jego własnego dobra, Dwunastka z pewnością wykastrowałby faceta, by wydobyć z niego informacje, gdyby udało mu się przeżyć. Troy również oczywiście tego nie przeżył, został dźgnięty o wiele za dużo razy. Pewno mógłby nadal być z nami, gdyby tam nie pojechał. Tymczasem wykrwawił się, zanim samochód zdążył dojechać do celu.
Jednak znając Troya, pewnie właśnie takiej śmierci chciał.
SCP-001-12

SCP-001-12.
Opis: SCP-001-12 to wózek barowy znajdujący się w rezerwowym biurze w Ośrodku 01. Znajduje się na nim wiele różnych trunków i alkoholi; od zwykłych piw po drogie szkockie. Butelki nigdy się nie kończą, jednak po nalaniu do szklanki, napój zamienia się w inny płyn, zazwyczaj nadający się do picia lub po prostu trujący.
Napój: Macallan 1948, whisky.
Płyn: Ciepła, gorzka woda. Analiza chemiczna potwierdziła śladowe ilości siarki. Butelka jest w 3/4 pełna.
Napój: 1,5 litrowy butelka bimbru.
Płyn: Lodowata twarda woda. Po wypiciu pali gardło i powoduje utratę przytomności. Butelka jest prawie pusta.
Załączony plik:
O5-12: Wiec zostaliśmy już chyba tylko my, co nie?
Administrator: Cześć, Dwanaście.
O5-13: Na to wygląda.
[Chwila ciszy.]
O5-12: Chcecie drinka?
Administrator: No. Myślałem, że nigdy nie zapytasz.
O5-13: Ja szkocką, proszę.
O5-12: Och, nie wiedziałem, że pijesz.
O5-13: Bo zwykle nie piję.
[Nalewa.]
Administrator: Na zdrowie, panowie. Współpraca z wami to była przyjemność.
O5-12: Na zdrowie.
O5-13: Tak.
[Cichy, przerywany łyk.]
Notatka Administratora — 12:
Ale wykonał dobrze swoje zadanie. Pokonał wroga. Rebelia powstała i została stłumiona z ogromną siłą. Prowadziliśmy wojnę w Azji, Afryce, a nawet w pewnym momencie na Antarktydzie. I wygraliśmy. Clef końcowo oddał swoją władzę nad Siłami Stosowanymi, ale do końca miał w nim ogromne wpływy. Nic dziwnego.
Po tym wszystkim nie bardzo wiedział, co miał ze sobą zrobić. Praca O5 nie była pełną akcji niebezpieczną przygodą, jaką sobie wyobrażał. Głównie składała się na nią papierkowa robota i chodzenie na różne spotkania. Więc z czasem stracił swój zapał. Stał się facetem, z którym można było się normalnie napić, a nie tym, który od razu wszczyna bójki w barze. Choć nikt z nas nie spędzał z nim zbyt wiele czasu, nigdy tak naprawdę nie zapomnieliśmy gówien, jakie kiedyś odwalał.
Choć pewnego dnia postanowił poszukać bójki i ją końcowo znalazł. To, co się później stało, nie jest ważne, ale po jego śmierci i pochówku, przysięgam na Boga, że widziałem, jak słońce przez chwilę mrugnęło.
Wykryto Upoważnienie Poziomu 001/5. Czy chciałbyś otworzyć utajniony dodatek?
SCP-001-13
Opis: SCP-001-13 to mały cmentarz znajdujący się na terenie otaczającym Ośrodek 01, na którym mieści się 13 nagrobków ułożonych w czterech rzędach, z których każdy jest opatrzony tabliczką ze zmieniającym się napisem dostosowanym do relacji łączących obserwatora z właścicielem danego nagrobka. Poniżej znajdują się treści tabliczek widzianych przez O5-13.
01. Tu spoczywa Django Bridge. Archiwista do końca.
02. Tu spoczywa David Rosen. Nigdy nie spodziewał się tego.
03. Tu spoczywa Everett Mann. Mógł stworzyć wszystko oprócz szczęścia. Pusty grób.
04. Tu spoczywa Tilda Moose. Nie wiedziała, co miała, dopóki tego nie straciła. Zginęła, próbując to odzyskać.
05. Tu spoczywa Chelsea Elliot, née Glaistig. Żyjąca w dwóch światach i niepasująca do żadnego.
06. Tu spoczywa Ali Ibn-Bijhan. Zdradził swoich rodaków. Zginał w poczuciu winy.
07. Tu spoczywa Agatha Rights. Jedyna, którą kiedykolwiek kochałem.
08. Tu spoczywa Thaddeus Xyank. Przybysz z przyszłości, który pomógł nam w teraźniejszości. Nigdy nie zapomniał o tym, co zostawił.
09. Tu spoczywa Jean Aktus. Świadomy bycia reliktem przeszłości.
10. Tu spoczywa Kain Pathos Crow. Był dobrym chłopcem.
11. Tu spoczywa Troy Lament. Najlepszy, jakiego znałem.
12. Tu spoczywa Alto Clef. Gnij w piekle.
13. MEMENTO MORI
Notatka Administratora:
Minęło już osiemdziesiąt lat, Gears. Pamiętam, jak wprowadziłem cię do starszego personelu, następnie do dyrekcji i ostatecznie do Rady. Znam cię na tyle dobrze, by wiedzieć, że myślisz już o zakończeniu tego wszystkiego.
Nie ma sprawy. Byłem tu przed Radą i będę tu i po niej. Wszyscy dobrze zarządzaliście tym miejscem, ale pod koniec dnia nadal byliście tylko ludźmi. Popełnialiście błędy i mieliście wady i to jest w porządku. Zrobiliście wszystko, co mogliście i zrobiliście to całkiem dobrze.
Przepraszam, że nałożyłem na ciebie i na innych ten przygniatający ciężar. Nie mogę już tego zmienić, ale czuję się za to odpowiedzialny. To życie nie było łatwe, część z was mogłaby nadal żyć, gdyby nie ja. Na pewno bylibyście szczęśliwsi.
Byliście najlepszymi z najlepszych, najbystrzejszymi z najbystrzejszych umysłów ówczesnej Fundacji. Zabrałem was i zrujnowałem. Przepraszam was teraz za to.
Nie martw się tym, co będzie potem — moje biuro w zasadzie zajmuje się większością spraw, odkąd przestałem uzupełniać miejsca w Radzie. Czas pozwolić odejść przeszłości i zrobić miejsce dla przyszłości. Nie będzie już nigdy takiej grupy jak ta, ale to dobrze. Samo istnienie Rady wydawało się tylko przyciągać nieszczęścia. Czas na coś innego. Nie wiem dokładnie na co, ale mogę z pewnością powiedzieć, że era Rady się skończyła.
Przyjdź do mojego biura, gdy będziesz gotowy, by to skończyć. W porządku, Charles. Nie martw się. Odwaliłeś kawał dobrej roboty. Jestem z ciebie dumny.