SCP-023-CS

---

+ Pokaż Kod Motywu

:root {
    --light-accent: #db7100;
    --dark-accent: #ac5902;
    --ct_fns_alt-header-txt: 43.8px;
    --ct_fns_alt-slogan-txt: 13.4px;
}
 
#page-title,
.meta-title {
   color: var(--dark-accent);
}
 
h1 {
   color: var(--dark-accent);
}
 
a, a .newpage, a:visited {
   color: var(--dark-accent);
}
 
#side-bar a, #side-bar a .newpage, #side-bar a:visited {
   color: var(--dark-accent) !important;
}
 
#header {
   background-image: url('http://scp-cs.wdfiles.com/local--files/theme%3Aoblast-91/logo_white.png');
}
 
#header h1 a {
   font-size: 0;
}
 
#header h2 span {
   font-size: 0;
}
 
div#container-wrap {
   background-image: url('http://scp-cs.wdfiles.com/local--files/theme%3Aoblast-91/moar_orange_body_bg.png');
}
 
#header h1 a::before {
   content: "Ośrodek 91";
   font-size: var(--ct_fns_alt-header-txt);
}
 
#header h2 span::before {
   content: "W Ośrodku 91 nigdy nic się nie dzieje.";
   font-size: var(--ct_fns_alt-slogan-txt);
}
 
.yui-navset .yui-nav .selected a, .yui-navset .yui-nav .selected a:focus, .yui-navset .yui-nav .selected a:hover {
   background: var(--dark-accent);
}
 
#side-bar .heading {
   color: var(--light-accent);
}
 
#side-bar .collapsible-block-unfolded-link {
   border-bottom: 1px solid var(--light-accent);
}
 
.scp-image-block {
   border: 1px solid var(--light-accent);
}
 
.side-block {
   border-color: var(--light-accent) !important;
}
 
@media screen and (max-width: 979px) {
   #header {
      background-size: 88px 88px;
   }
   #header h1 a::before {
      font-size: 38.9px;
   }
}
 
@media screen and (max-width: 761px) {
   #header {
      background-size: 77px 77px;
   }
   #header h1 a::before {
      font-size: 34px;
   }
   #header h2 span::before {
      font-size: 11px;
   }
}
 
@media screen and (max-width: 580px) {
   #header {
      background-size: 66px 66px;
   }
   #header h1 a::before {
      font-size: 29.2px;
   }
   #header h2 span::before {
      font-size: 10px;
   }
}
 
@media screen and (max-width: 479px) {
   #header {
      background-size: 55px 55px;
   }
   #header h1 a::before {
      font-size: 24.3px;
   }
}

SCP-023-CS

Identyfikator podmiotu: SCP-023-CS

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-023-CS jest przetrzymywana w standardowej komorze przechowawczej w Skrzydle Humanoidalnym Ośrodka 91. Obiektowi nie wolno używać swoich zdolności poza celami testowymi pod groźbą terminacji. Komora przechowawcza SCP-023-Ω-CS składa się z opancerzonej celi znajdującej się w podziemnej części Ośrodka 91, gdzie obiekt jest przetrzymywany do czasu, aż urośnie do ponad normalnych rozmiarów i konieczne będzie wystąpienie Wydarzenia Gamma-Petrklíč.

Co trzy miesiące SCP-023-CS ma prawo nawiązać kontakt z SCP-023-Ω-CS, aby mogło dojść do Wydarzenia Gamma-Petrklíč. W przypadku, gdyby do niego nie doszło, należy natychmiastowo poinformować o tym fakcie Dyrektora Ośrodka.

Opis: SCP-023-CS to kobieta europejskiego pochodzenia, identyfikująca się jako Simonne Varco. Posiada zdolności telekinetyczne, których siła ciągle rośnie. Jeśli od ostatniego Wydarzenia Gamma-Petrklíč upłynie dłuższy czas, zdolności obiektu osiągną punkt krytyczny, w którym terminacja obiektu przy użyciu konwencjonalnej broni palnej będzie niemożliwa.

SCP-023-Ω-CS to istota powiązana z SCP-023-CS zdolna do zmiany swojego kształtu, jednakże pozostająca przez większość czasu w formie amorficznego skupiska czarnej, nieodbijającej światła substancji lub postaci przypominającej różne dzikie zwierzęta również składających się z tego samego materiału. Wszelkie próby zbadania natury tego materiału nie przyniosły żadnych rezultatów, włączając w to analizę składu chemicznego, testy wytrzymałościowe czy reakcję z innymi substancjami. Istota ta nie jest uważana za świadomą.

Podobnie jak w przypadku SCP-023-CS, siła, jak i objętość SCP-023-Ω-CS będzie rosła wraz z upływem czasu od ostatniego Wydarzenia Gamma-Petrklíč. Nie wiadomo jeszcze, w jaki sposób SCP-023-Ω-CS jest w stanie wiedzieć, gdzie znajduje się SCP-023-CS, ale eksperymenty przeprowadzone na obu obiektach wykazały, że niezależnie od prób ukrycia informacji o lokalizacji drugiego obiektu, oba zawsze będą wiedziały, gdzie znajduje się drugi i jeśli tylko będzie to możliwe, będą próbowały go znaleźć i zniszczyć.

Wydarzenia Gamma-Petrklíč odnosi się do wydarzenia, podczas którego SCP-023-CS umrze. Jeśli takie zdarzenie nastąpi i podmiot zginie, niezależnie od sposobu śmierci, SCP-023-Ω-CS wejdzie w stan nieaktywny i straci całą uzyskaną dotąd objętość. Po upływie okresu około jednego tygodnia SCP-023-CS ponownie wróci do życia. Od 2007 roku, kiedy to Fundacja po raz pierwszy dowiedziała się o istnieniu SCP-023-CS, doszło już do czterdziestu ośmiu Wydarzeń Gamma-Petrklíč.

Dodatek 023-CS.001: Przesłuchanie z 12 kwietnia 2007 r.

 + OTWÓRZ PRZESŁUCHANIE

Przesłuchujący: Dr Christopher Erwick, Ośrodek 91

Przesłuchiwana: SCP-023-CS

Przedmowa: Wkrótce po pierwszym kontakcie z Fundacją nastąpiło Wydarzenie Gamma-Petrklíč i SCP-023-CS umarła. Ciało podmiotu nie wykazywało żadnych oznak życia. Jednakże po okresie około tygodnia, obiekt nagle pojawił się przed głównym wejściem do Ośrodka 91,¹ gdzie został zatrzymany przez personel ochrony i zabrany do środka. Dr Erwick podjął się przesłuchania obiektu.

---

[POCZĄTEK LOGU]

Dr Erwick: Witaj, możesz usiąść.

SCP-023-CS: Nie, dziękuję, wolę postać.

Dr Erwick: Jak ci wygodnie, tylko nie próbuj wysadzić mi głowy, dobrze?

Obiekt śmieje się lekko, ale jest wyraźnie zestresowana.

SCP-023-CS: Dorwał mnie, co nie?

Dr Erwick: Mówisz o czarnym stworze, tak?

Obiekt nie odpowiada przez dłuższy czas.

Dr Erwick: Przepraszam, wszystko w porządku?

SCP-023-CS: Nie, nie, wszystko okej. Ja tylko… Po prostu myślałam, że… Miałam nadzieję, że tym razem uda mi się tego uniknąć.

Dr Erwick: Tym razem?

SCP-023-CS: Cóż, tak… Ostatnim razem, też tak było. I jeszcze przedtem.

Dr Erwick: Przykro mi, ale chyba nie rozumiem.

SCP-023-CS: Tym razem on wygrał. Ale chciałabym tym razem w końcu ja go zabić.

Dr Erwick: No wiesz… Nie wydajesz się jakoś bardzo zaskoczona, że dosłownie zmartwychwstałaś…

SCP-023-CS: Zaskoczona? Oczywiście że nie jestem, jestem za to wściekła!

Dr Erwick: W porządku, spokojnie. Nie potrzebujemy, żeby ochrona musiała wejść do tego pokoju.

Obiekt milczy. Po krótkiej przerwie siada naprzeciwko Dr. Erwicka.

SCP-023-CS: Gdzie jest teraz?

Dr Erwick: Ten stwór?

SCP-023-CS: Tak. Ten stwór. Gdzie on jest?

Dr Erwick: Dlaczego tak bardzo ci na tym zależy?

SCP-023-CS: Ponieważ on wróci po mnie. Zawsze wraca. Przy odrobinie szczęścia będę miała tydzień, zanim znowu mnie dopadnie.

Dr Erwick zastanawia się, co odpowiedzieć.

Dr. Erwick: Nie martwiłbym się o to.

SCP-023-CS: (Wzdycha) Jest w tej placówce, co nie?

Dr. Erwick: Obudziło się chwilę przed tobą.

[KONIEC LOGU]

---

Posłowie: Po zakończeniu przesłuchania, SCP-023-CS została zabrana do swojej celi w Skrzydle Humanoidalnym Ośrodka 91. Obiekt nie stawiał żadnego oporu, jednakże zażyczyła sobie, aby zabrano ją do SCP-023-Ω-CS, aby mogła go zniszczyć. Prośba została odrzucona.

Dodatek 023-CS.002: Sprawozdanie Dr Vávry

 + OTWÓRZ SPRAWOZDANIE

SPRAWOZDANIE

Data: 14 maja 2007 r.
Od: Dr Vávra, Laboratoria Ośrodka 91
Do: Dr Erwick, Skrzydło Humanoidalne Ośrodka 91
Temat: Mam nadzieję, że nie zapomniałeś o nas

---

Testy próbek SCP-023-Ω-CS nie przyniosły żadnych rezultatów. Nic, co próbowaliśmy, nie działało, mimo że wizualnie próbki były widoczne i namacalne. Skład? Nic. Reakcje chemiczne? Brak. Testy wytrzymałości? Dupa. Nie widać tego nawet na zdjęciach. To chyba najbardziej mnie martwi.

Czymkolwiek to coś jest, nie dowiemy się tego w najbliższym czasie. Nie jestem nawet pewien, czy to na pewno jest. Przez większość czasu nas ignoruje, a kiedy coś robi, po prostu siedzi i gapi się w sufit. Mówię ci, Chris, to coś wie. Wie, że mamy tę dziewczynę tam na górze i to jedyna rzecz, na której mu zależy.

Zaczynam się przyzwyczajać do tego, że zmienia kształty. Nadal brzydzę się tą bezkształtną masą macek, ale przez jakąś ironię losu, kiedy przekształca się w coś z oczami i patrzy na mnie przez szybę, faktycznie czuję się trochę lepiej. Jedynym problemem jest to, że wciąż rośnie. Jego rozmiar prawie się podwoił od zeszłego tygodnia, mogę to stwierdzić, nawet jeśli nie mogę tego zmierzyć. Wcześniej, kiedy Dave odnotował, że zamienił się w węża, wyglądał jak czarna kobra. Teraz był pewno grubą anakondą.

Mam tylko nadzieję, że jeśli nie zapomniałeś o nas tam na górze, będziesz w stanie wydusić coś z tej dziewczyny, co mogłoby nam pomóc tutaj na dole.

— Dr Jaroslav Vávra

Dodatek 023-CS.003: Przesłuchanie z 5 czerwca 2007 r.

 + OTWÓRZ PRZESŁUCHANIE

Przesłuchujący: Dr Christopher Erwick, Ośrodek 91

Przesłuchiwana: SCP-023-CS

---

[POCZĄTEK LOGU]

Dr Erwick: Witaj ponownie. Jestem będąc szczerym zaskoczony, że jeszcze nie spróbowałaś użyć swoich mocy, by stąd uciec.

Obiekt milczy.

Dr Erwick: Dzisiejszy wywiad będzie wyjątkowy, a jeśli będziesz współpracować, byłbym w stanie zorganizować spotkanie z SCP-023-Ω-CS.

SCP-023-CS: Dobra… Czego potrzebujecie?

Dr Erwick: Wszystkiego co wiesz o SCP-023-Ω-CS.

SCP-023-CS: Już wam mówiłam. To coś nagle się pojawiło i nie mam pojęcia, czym jest ani dlaczego… Dlaczego mnie zabija.

Dr Erwick: Mamy powody sądzić, że wiesz więcej, niż nam mówisz.

Obiekt milczy.

Dr. Erwick: Cóż, pogrzebaliśmy co nieco i okazuje się, że nie ma żadnej Simonne Varco. Oficjalnie, osoba o tym imieniu zginęła rok temu w rzekomym wypadku. Oczywiście, nie zajęło nam długo sprawdzenie, że był to w rzeczywistości jakiś spartaczony magiczny rytuał. W końcu to my go zatuszowaliśmy jako wyciek gazu… Jednak ciała Varco nigdy nie znaleziono.

SCP-023-CS: Do czego zmierzasz?

Dr Erwick: Co się wtedy naprawdę stało?

SCP-023-CS: (Wzdycha) Nie… Nie wiem. Nie pamiętam. Cokolwiek wtedy zrobiłam, nie pamiętam już tego.

Dr Erwick: Kiedy po raz pierwszy pojawił się SCP-023-Ω-CS?

SCP-023-CS: Widzę go od tego incydentu… Nie sądzicie, chyba że przywołałam jakiegoś demona, prawda?

Dr Erwick: Obawiam się, że nie mam na to odpowiedzi. (Dr Erwick wstaje.) Ale możemy spróbować się dowiedzieć. Więc co ty na to?

[KONIEC LOGU]

---

Posłowie: SCP-023-CS wraz z Dr. Erwickiem i dwoma uzbrojonymi strażnikami, opuściła swoją przechowalnie i została przeprowadzona do podziemnego laboratorium Ośrodka 91. Dalsze informacje można znaleźć w Dodatku 023-CS.004.

Dodatek 023-CS.004: Incydent z 5 czerwca 2007 r.

 + OTWÓRZ LOG INCYDENTU

W dniu 5 czerwca 2007 roku, w Ośrodku 91 doszło do poważnego przełamania zabezpieczeń. SCP-023-CS została wprowadzona do podziemnej komory przechowawczej SCP-023-Ω-CS w celach testowych. Podczas testu, oba obiekty były rozdzielone przez ścianę ze wzmocnionego szkła, która do tego czasu była w stanie utrzymać w zamknięciu SCP-023-Ω-CS. Poniżej znajduje się transkrypcja nagrania wideo z kamery monitoringu znajdujących się w komorze w trakcie incydentu:

Drzwi windy na końcu korytarza otwierają się i Dr Erwick wchodzi do niego wraz z SCP-023-CS i dwoma uzbrojonymi strażnikami. Grupa kieruje się do Laboratorium G. W laboratorium znajduje się personel zajmujący się SCP-023-Ω-CS, w skład którego wchodzi Dr Vávra, Badacz Armstrong, dwóch asystentów oraz jeden ochroniarz.

Dr Vávra: Witamy w naszej piwnicy. Wreszcie jakieś postępy?

Dr Erwick: Nie do końca. Ale przyszliśmy tu, żeby coś wypróbować. (Dr Erwick prosi SCP-023-CS o wejście do pomieszczenia.)

SCP-023-CS podchodzi do szklanej ściany, która oddziela SCP-023-Ω-CS od naukowców. Obiekt siedzi w bez ruchu od dwudziestu minut. Gdy zbliża się do ściany, SCP-023-Ω-CS nagle wstaje, zmienia formę na masywną, przypominającą psowatą bestię i zaczyna warczeć. SCP-023-CS wyciąga rękę w kierunku szyby, po czym SCP-023-Ω-CS zaczyna szczekać. Podmiot podchodzi bliżej i dotyka szyby. Obiekt nagle skacze w stronę szyby i wbija się w nią całym ciężarem swojego ciała. Szkło pozostaje nienaruszone.

Dr. Vávra: Nigdy tak wcześniej się nie zachowywał.

Dr. Erwick: Chyba powinniśmy to zakończyć. (Dr Erwick rozkazuje swojej eskorcie zabrać SCP-023-CS.)

SCP-023-Ω-CS podnosi się ponownie po uderzeniu i zmienia się z powrotem w swoją amorficzną formę. Z jego centralnej masy wystrzeliwuje kilka mackowatych odnóg, które zaczynają uderzać w szybę. Szkło wciąż się utrzymuje. Strażnicy podchodzą do SCP-023-CS i przygotowują się do zabrania jej. SCP-023-CS odwraca się nagle i jednym ruchem ręki odpycha obu mężczyzn. Słychać kolejne głośne uderzenia, gdy SCP-023-Ω-CS uderza o szybę, tym razem łącząc kilka macek w jedną dużą. W szkle zaczynają pojawiać się pęknięcia. SCP-023-CS rzuca strażników w stronę windy. Jeden z asystentów uruchamia alarm przełamania zabezpieczeń.

Dr. Erwick: Panno Varco! Simonne! Proszę odsuńcie się od szyby!

Kolejne uderzenie w szybę. Dr Vávra namawia Dr. Erwicka do ewakuacji z komory. Pozostały w pomieszczeniu personel pomaga dwóm rannym strażnikom dotrzeć do windy. SCP-023-CS ponownie przenosi swoją uwagę na SCP-023-Ω-CS, który wycofał się w kąt swojej celi i przygotowuje się do kolejnego ataku. Czubek mackowatej odnogi formuje się w ostry kolec. SCP-023-CS kładzie swoją dłoń na szybie. SCP-023-Ω-CS dalej w nią uderzać. Szklana ściana nagle rozpada się na drobne fragmenty, które formują się w tarcze naprzeciw SCP-023-CS. W mackę SCP-023-Ω-CS wbijają się niektóre odłamki szkła, raniąc ją. Istota natychmiast zmienia kształt, lecząc powstałe obrażenia. Szklana tarcza przed SCP-023-CS zostaje ciśnięta w stronę SCP-023-Ω-CS, który przybrał teraz formę czarnego niedźwiedzia.

Dr Erwick i Dr Vávra wchodzą do windy, a ewakuowany personel opuszcza piwnicę.

SCP-023-CS unika ataku niedźwiedzia i używa swoich zdolności, aby podnieść jeden z monitorów komputerowych w laboratorium, którym rzuca w kierunku swojego przeciwnika. SCP-023-Ω-CS skutecznie odrzuca monitor na bok i rzuca się na SCP-023-CS. SCP-023-CS przyciąga między siebie a niedźwiedzia stół, co nie spowalnia jednak jej przeciwnika. SCP-023-CS przy użyciu telekinezy włącza zlew w rogu pokoju, który pęka, a strumień wody zostaje natychmiast przekierowany w stronę SCP-023-Ω-CS. Gdy SCP-023-Ω-CS zmaga się z ciśnieniem uderzającej w niego wody, SCP-023-CS wyrywa ze ściany kabel elektryczny i ciska jego koniec w kierunku przemoczonej istoty. Ta zmienia formę w ogromnego stawonoga o ośmiu kończynach i szybko odskakuje w bok. Wyrwany kabel nie trafia w cel.

SCP-023-CS biegnie przez laboratorium, blokując za sobą drogę wszelkimi dostępnymi obiektami. SCP-023-Ω-CS jest tuż za nią. Jedna z kończyn SCP-023-Ω-CS przekształca się w mackę, która rzuca się do przodu i owija się wokół nogi SCP-023-CS. SCP-023-CS upada na ziemię. SCP-023-CS wpada w panikę i chwyta okoliczny biurowy ołówek, który wbija w mackę. Ciało SCP-023-Ω-CS zaczyna wyraźnie drgać, zamieniając się z powrotem w bezkształtną masę, której macki dziko machają po pokoju. Jedna z macek uderza w kamerę. Nagranie wideo kończy się.

Piętnaście minut później na miejsce przybyła Mobilna Formacja Operacyjna wezwana przez alarm. Jej członkowie, korzystając z awaryjnej klatki schodowej, byli w stanie dostać się do piwnicy Ośrodka 91 i znaleźli w niej nieaktywnego SCP-023-Ω-CS w stanie bezkształtnym wraz ze szczątkami SCP-023-CS.

SCP-023-Ω-CS został ponownie umieszczony w swojej komorze przechowawczej, która została dodatkowo wzmocniona i zmodyfikowana, aby wytrzymać większe obciążenia. SCP-023-CS wróciła do życia tydzień później i została znaleziona w piwnicy przez zespół badawczy.

Dodatek 023-CS.005: Przesłuchanie z 12 czerwca 2007 r.

 + OTWÓRZ PRZESŁUCHANIE

Przesłuchujący: Dr Christopher Erwick, Ośrodek 91

Przesłuchiwana: SCP-023-CS

---

[POCZĄTEK LOGU]

Dr Erwick: (Wchodzi do pokoju.) Witaj.

Podmiot kuli się w kącie pokoju, ignorując go.

Dr Erwick: Mogę zapytać, czy jesteś teraz zadowolona?

Podmiot ignoruje zapytanie.

Dr Erwick: Bo dostałaś dokładnie to, czego chciałeś.

SCP-023-CS: (Płacząc) M-myślisz, że tego właśnie ch-chciałam?

Dr Erwick: Nie, ale myślę, że tego się spodziewałaś.

Podmiot milczy.

Dr Erwick: Masz szczęście, że nikomu nic się nie stało.

SCP-023-CS: (Cicho) Stało.

Dr Erwick: Możesz, proszę powtórzyć głośniej.

SCP-023-CS: Stało! Mnie się coś stało!

Dr Erwick: Ale znowu jesteś tutaj cała i zdrowa.

SCP-023-CS: (Wstaje i przesuwa się, używając telekinezy.) I myślisz, że to kurwa nie bolało?! Że nie pamiętam, co to coś mi zrobiło? Co zawsze mi robi?

Dr Erwick: Nie o tym mówię—

SCP-023-CS: Okej, w porządku. Bo pamiętam… każdy… jebany… szczegół.

Dr Erwick: To dlaczego mnie nie posłuchałaś i nie wyszłaś?

SCP-023-CS: Dlaczego? Hm? Jakie to by miało znaczenie? Ta bestia… To coś… I tak by po mnie dorwało.

Dr Erwick: Panna Varco—

SCP-023-CS: Wyjdź. Nie chcę z tobą dalej rozmawiać.

[KONIEC LOGU]

Obecnie oczekuje się dalszego rozwoju wydarzeń.

Przypisy

1. W miejscu, w którym SCP-023-CS została zabita podczas transportu do placówki.