Identyfikator podmiotu: SCP-030
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-030 zabezpieczony jest w Ośrodku 17, w zmodyfikowanej celi dla humanoidów. Dokonano pomniejszych modyfikacji celem dostosowania pomieszczenia do rozmiaru obiektu, m.in. przestrzeń do pracy i krzesło są już umieszczone. Oświetlenie wewnątrz celi może być włączone lub wyłączone na życzenie SCP-030, przy czym jego maksymalna skuteczność świetlna może wynosić najwyżej 2000 lumenów. Jeżeli zajdzie konieczność uniemożliwienia SCP-030 poruszania się, pracownicy mogą wyłączyć oświetlenie za pomocą przełącznika na zewnątrz i zaciągnąć czarne kurtyny. Na potrzeby obserwowania SCP-030 w stanie bezczynnym dostępne jest wyposażenie noktowizyjne.
SCP-030 może wnosić o materiały do badań osobistych co 90 dni. Wszelkie wcześniej udzielone obiektowi materiały muszą zostać zebrane i zniszczone, nim dostarczy się mu nowe. Wszystkie materiały muszą zostać przeanalizowane i prześwietlone zarówno przez pracowników naukowych, jak i przez strażników. SCP-030 nie posiada dostępu do żadnych nowoczesnych dzienników ani tekstów naukowych, a dzieła fikcyjne nie mogą pochodzić z roku późniejszego niż 1623 n.e., co wspomaga zachowanie integralności stanu wiedzy obiektu.
Pracownicy chcący pisemnie skonsultować się z SCP-030 muszą naukowcowi nadzorującemu na służbie przedstawić oficjalny wniosek (dokument #030-RS/B). Całość korespondencji musi zostać zachowana. Pracownicy chcący osobiście skonsultować się z SCP-030 muszą menedżerowi ośrodka przedstawić oficjalny wniosek (dokument 030-RP/A i 17-030/A) na co najmniej 30 dni przed ich preferowaną datą spotkania z obiektem. Wszystkie konsultacje muszą zostać nagrane i zachowane. Starsi naukowcy mogą wnieść o tymczasowe usunięcie SCP-030 z jego przechowalni na nie dłużej niż jedną godzinę celem udzielenia mu dostępu do nieobjętych klauzulami tajności materiałów i opisów zdarzeń w Ośrodku 17. SCP-030 pod żadnym pozorem nie może opuścić granic Ośrodka 17. Wnioski muszą być przedstawiane osobiście menedżerowi ośrodka i pracownikowi ochrony na co najmniej 30 dni przed preferowaną datą udzielenia dostępu obiektowi. Wszystkie obserwacje przeprowadzane przez obiekt muszą zostać nagrane i zachowane. SCP-030 posiada urządzenie śledzące (kod kontrolny #030-17-1), tak więc jego dokładna lokalizacja w Ośrodku 17 może w dowolnym czasie zostać sprawdzona z wysoką dokładnością.
Opis: SCP-030 to nieowłosiony, bezpłciowy człowiek o szarej karnacji, o wzroście około 71 [cm] (28 cali) i wadze 12,7 [kg]. Obiekt ma niebieskie oczy (brak dostrzegalnych tęczówek i źrenic) przypominające dwa małe, nacięte szafiry. SCP-030 operuje niewyraźnym męskim głosem z wyraźnym angielskim akcentem i jest w stanie rozmawiać, czytać oraz pisać w starożytnym greckim, łacińskim, włoskim, angielskim, hiszpańskim i portugalskim, a także w dwóch dodatkowych językach, które mimo nalegań SCP-030, że powinny być "powszechnie znane", nie zostały jeszcze zidentyfikowane. SCP-030 wykazał również posiadanie wiedzy na temat fizyki, chemii, astronomii, matematyki i ogrodnictwa na poziomie podyplomowym według stanu wiedzowego wieku XVII. Ponadto obiekt zademonstrował posiadanie wiedzy na temat przebiegu badań, które nie zostały zarejestrowane w zapisach historycznych, z zakresu tych dziedzin. Owe alternatywne lub całkowicie nieznane podejścia do badań z zakresu nauk naturalnych są jednym z powodów, z których SCP-030 wykorzystywany jest do konsultacji.
SCP-030 pozostaje w fazie aktywnej, kiedy światło o strumieniu świetlnym wynoszącym 15 lumenów świeci w odległości 1,5 [m] (5 stóp) od niego. W razie braku światła SCP-030 staje się obojętny, najwyraźniej tracąc przytomność i nie wykazuje żadnych oznak życia. W ciągu pięciu do dziesięciu sekund po ponownym wystawieniu na działanie światła SCP-030 staje się aktywny po raz kolejny, wychodząc z lekkiego snu, bez względu na długość bezczynności. SCP-030 nie wymaga okresów bezczynności jak sen u człowieka. Obiekt preferuje pozostawać aktywny tak długo, jak to możliwe.
Biopsja SCP-030 nie przyniosła zadowalających rezultatów. Większość jego struktury stanowi glina z angielskich ziem, choć znaleziono również ślady mandragory (Mandragora lekarska), ługu, rtęci i ludzkiej krwi. SCP-030 zapewnia, iż przeprowadzenie pełnej operacji mającej na celu całkowite zbadanie jego struktury wewnętrznej zakończyłoby jego egzystencję.
Próbki usunięte z ciała SCP-030 się nie regenerują, a samo ich pobieranie jest obecnie zawieszone, by obiekt mógł pozostać żywy. SCP-030 może zostać zraniony, jednak zdaje się nie odczuwać bólu i jest w stanie przywrócić do stanu początkowego każdą część swojego ciała, która w jakiś sposób została zdeformowana. Warto zauważyć, iż ludzkie ręce nie są w stanie deformować SCP-030, ale za to wiele narzędzi może z powodzeniem zostać do tego wykorzystanych. SCP-030 nie oddycha, nie odżywia się i nie defekuje, choć mimo to niekiedy wnosi o możliwość zażycia kąpieli.
SCP-030 odnosi się do siebie per "Ariel" i regularnie upomina pracowników, by nazywali go tak samo. Pytania odnośnie do tego, w jaki sposób i przez kogo SCP-030 został stworzony, spotykają się zawsze z tą samą odpowiedzią: "Poproszono mnie, bym o tym zapomniał. Bardzo mi przykro". SCP-030 udziela owej odpowiedzi niezmiennym tonem. Biorąc pod uwagę jego kompozycje i lokalizację pochodzenia, podejrzewa się związek Alchemików z Alagadda
SCP-030 został pozyskany 12.06.████ r., podczas obowiązkowej ewaluacji archeologicznej docelowego miejsca konstrukcji parkingu samochodowego, w londyńskiej dzielnicy Mortlake. Obiekt był zakopany około 2,7 [m] (9 [stóp]) pod poziomem ulicy i zamknięty w niewielkim, kamiennym sarkofagu. Sarkofag nie nosił żadnych śladów użytkowania i zakłada się, że należy do zmarłego niemowlaka, jako że w okolicy znaleziono inne groby. Wieko sarkofagu zostało strzaskane podczas wykopywania, co wystawiło SCP-030 na światło słoneczne. Wówczas SCP-030 osiągnął fazę aktywną i po kilku sekundach zwrócił się do zebranych pracowników wykopaliska, mówiąc "Dobry wieczór". Członek jednostki rozpoznawczej Fundacyjnego "Większego Londynu" przybył na miejsce w ciągu kilku godzin i pozyskał obiekt bez żadnego oporu z jego strony. Kilku świadkom zaaplikowano preparaty amnezyjne, a następnie ich wypuszczono.
Dodatek 1:
