Identyfikator podmiotu: SCP-059
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Pojedynczy osobnik SCP-059 przechowywany jest w Ośrodku 11B, w laminatowej skrzyni osłonowej klasy Z, wykonanej ze zubożonego uranu, tantalu, cyny, stali, miedzi oraz glinu. Skrzynia przechowawcza SCP-059 otoczona jest rejonem zamkniętym o wymiarach 7 [m] × 7 [m] × 7 [m], obszar ten nazywa się rejonem zagrożenia biologicznego poziomu 4. Otoczony jest on 3 [cm] osłoną ołowianą. Przestrzeń przechowawcza musi codziennie być spryskana roztworem izotiocyjanianu metylu celem zapobiegania przed przerostem SCP-056-1.
Personel wchodzący do miejsca znajdującego pod oddziaływaniem SCP-059 powinien nosić odpowiedni sprzęt ochronny do działania w warunkach zagrożenia biologicznego oraz osłonę przeciwpromienną typu K-59-B. Pracownikom nie wolno przebywać w takim miejscu przez dłużej niż 15 [min], jako że osłona przeciwpromienna jest efektywna jedynie częściowo.
Skażenia SCP-059-1 znalezione w dziczy powinny zostać zabezpieczone poprzez usunięcie odpowiedzialnych za nie osobników SCP-059 oraz spopielenie wszelkich zaobserwowanych SCP-059-1. Większe skażenia podziemne najlepiej neutralizuje się ładunkami wybuchowymi typu paliwowo-powietrznego.
Nie potrzeba większej ilości osobników SCP-059 do testów; powinny one być transportowane do Ośrodka 11B, w celu spopielenia ich plazmotronem przy ustawieniu 10 000 [K].
Opis: SCP-059 to nieznany minerał radioaktywny, pobieżnie przypominający szelit. Skład obiektu prawdopodobniej powstał we wszechświecie alternatywnym i jest odpowiedzialny za anomalne właściwości obiektu. Poza promieniowaniem alfa, beta i gamma, osobniki SCP-059 emitują nieznane wcześniej promienie, najwyraźniej mogące być wyemitowane wyłącznie przez obiekt, wstępnie nazwane "promieniowaniem delta". Promieniowaniu delta towarzyszy promieniowanie Czerenkowa, co uwidacznia się jako niebieska poświata.
Standardowa osłona przeciwpromienna jest w stanie jedynie częściowo pochłaniać promienie delta; najlepsze rezultaty uzyskano przy użyciu laminatowej skrzyni osłonowej klasy Z wraz z dodatkową, super-gęstą warstwą metalową. Zabezpieczenie to redukuje zasięg efektywny promieniowania delta z około 20 [m] do około 6 [m].
Kiedy dany obszar zostaje wystawiony na promieniowanie delta na dłużej niż 15 min, nieznany gatunek grzyba (nazwany SCP-059-1) wyrasta z każdej napromieniowanej powierzchni. Grzyb ten nie wymaga żadnego standardowego odżywiania i obumiera po 24 [h] od usunięcia go ze źródła promieniowania delta. SCP-059-1 jest radioaktywny, lecz nie emituje promieni delta. Jednakże, jeżeli masa krytyczna (około ██ [kg/m3]) SCP-059-1 będzie rosnąć, w okolicy pojawi się inne — niż SCP-059 — źródło promieniowania delta, co wspomoże rozwój SCP-059-1. (Zainteresowani mogą skonsultować się z dr. ███████ i poznać jego teorię na temat czasoprzestrzennego obciążenia i łączenia się alternatywnych rzeczywistości). W ciągu 18 godzin skażona masa stanie się przezroczysta i zaniknie, prawdopodobnie w uniwersum, które jest źródłem promieniowania delta. Proces ten będzie się powtarzał wraz z każeniem nowych materiałów przez SCP-059-1.
SCP-059-1 kazi zarówno materię ożywioną, jak i martwą. Ludzie (i zwierzęta) skażone przez SCP-059-1 nabędą odporność na efekty promieniowania jonizującego, ale z czasem będą się łączyć z SCP-059-1, co doprowadzi do wymiany wszystkich tkanek na grzyb. Obiekt na ogół nie jest brutalny, ale będzie dokonywał prób wystawienia nieskażonych jednostek na oddziaływanie SCP-059. SCP-059-1 wydają się zakaźne niebezpośrednio, ale rozprzestrzeniane jedynie poprzez kontakt z promieniowaniem delta. Jednakże długotrwałe wystawienie na działanie SCP-059-1 nie zostało odpowiednio przetestowane, by odrzucić je jako zagrożenie biologiczne (tak samo, jak znane zagrożenie radiacyjne).
Skażone jednostki, które wciąż są w stanie się komunikować, widzą świat całkowicie pokryty SCP-059-1, którego większość powierzchni składa się z SCP-059. Nie wiadomo, czy jest to halucynacja, czy wgląd w źródło SCP-059-1. Skażeni są zazwyczaj zadowoleni swoim nowym uwarunkowaniem i często opisują, że pada na nich "niebieskie światło niebios".
SCP-059-1 jest wrażliwy na większość środków grzybobójczych, ale jak długo istnieje SCP-059, tak długo wzrost grzyba będzie kontynuował. Wczesne stadium skażenia człowieka przez SCP-059-1 może być leczone przy użyciu gryzeofulwiny, lecz sposób ten na 90% doprowadzi do śmierci przez zatrucie radiacyjne. Leczone jednostki tracą swoją odporność na radiację, co oznacza, że już dawno pochłonęły śmiertelną dawkę promieni. Nie powinno się próbować leczyć osoby w późnym stadium, jako że zbyt dużo tkanek będzie już zmienionych w SCP-059-1. [USUNIĘTO]. Szczątki osób, których leczenie się nie powiodło, należy trzymać z dala od SCP-059 — w przeciwnym razie [USUNIĘTO].
Osobniki SCP-059 zostały odkryte w 8 różnych lokacjach podziemnych na przestrzeni 5000 [km]. Nie odkryto żadnego wzorca ich występowania. Waga osobników oscyluje w przedziale 1 — 10 [kg] a miejsca, w których zostały odkryte, nie są częścią normalnych formacji skał.
Dodatek: Dr ███████ nagrał i przeanalizował wzory promieniowania emitowane przez zabezpieczoną kolonię SCP-059-1; uważa on, że SCP-059-1 mogą być rozumne i starają się komunikować poprzez kontrolowaną emisję promieni. Początkowe próby analizy ich "języka" ujawniły [USUNIĘTO].
