Identyfikator podmiotu: SCP-1003
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obecnie Fundacja jest w posiadaniu 10 instancji SCP-1003-2 (oznaczonych jako SCP-1003-2 od a do k), z których wszystkie są przechowywane oddzielenie w specjalnie zabezpieczonych celach w Biologicznej Strefie 13. Cały personel Biologicznej Strefy 13 podlega obowiązkowym regularnym badaniom mającym na celu wykryć potencjalną infekcję SCP-1003. Personel chcący uzyskać dostęp do SCP-1003-2 od a do k t może uzyskać taką możliwość tylko w wypadku, gdy posiada 4 poziom upoważnienia, otrzymał pisemną zgodę od O5-█ i użyje obiektu w celach badawczych. Podczas wchodzenia do przechowalni SCP-1003-2 od a do k personel zobowiązany jest do noszenia kombinezonu chroniącego od zagrożeń biologicznych, a następnie musi zostać poddany intensywnemu procesowi odkażenia biologicznego. Do Biologicznej Strefy 13 w żadnym wypadku nie należy wnosić zwierząt z rzędu Carnivora.
Opis: SCP-1003-1 to dorosły tasiemiec gatunku Echinococcus granulosus, znany z powodowania chorób jelitowych. Podobnie jak inne gatunki tasiemca, SCP-1003-1 zamieszkuje jelito małe drapieżników (zazwyczaj psowatych), gdzie produkuje jaja, które są wydalane w stolcu gospodarza. Jaja mogą przetrwać w zewnętrznym środowisku do ██ lat.
Kiedy jaja przedostaną się do przewodu pokarmowego osoby ludzkiej (dalej określanej jako gospodarz) poprzez konsumpcję skażonego pożywienia, wylęgną się larwy, które wryją się w tkanki gospodarza. Właśnie na tym etapie zaczynają się manifestować anomalne właściwości SCP-1003. Zamiast rozwijać się w cysty, larwy kształtują się w organizmy, które przypominają ludzkie płody (dalej określane jako SCP-1003-2). Zdecydowana większość próbek SCP-1003-2 umiera, zanim zdąży się rozwinąć. Te, które przetrwają, to zazwyczaj te, które osadziły się w tkankach bogatych w składniki odżywcze takie jak te w wątrobie. W miarę rozwoju pochłaniają one składniki odżywcze z otaczającej je tkanki, co często powoduje bezpośrednie problemy dla gospodarza.
Rozwój SCP-1003-2 odpowiada w dużej mierze rozwojowi zwykłego dziecka przed porodem, jednak następuje on szybciej. Do 8 tygodni jest on rozwinięty tak samo jak 3 tygodniowy noworodek, chociaż jego rozmiar jest podobny do 8 tygodniowego zarodka (około 13-16 cm). Po osiągnięciu tego etapu zacznie on aktywnie konsumować gospodarza od wewnątrz, używając do tego ostrych, haczykowatych zębów. Podczas tego etapu wzrost SCP-1003-2 jeszcze bardziej przyśpiesza. Do czasu całkowitego spożycia gospodarza (zwykle po ███ minutach), stanie się on dzieckiem. Wiek fizyczny dziecka zwykle wynosi od 10 miesięcy do 11 lat, w zależności od masy gospodarza, chociaż w skrajnych przypadkach (gdzie gospodarz był chorobliwie otyły) może on wynosić nawet 13-15 lat.
Kiedy ten proces się zakończy SCP-1003-2 straci swoje haczykowate zęby, tendencje kanibalistyczne i zacznie funkcjonować jak zwykły człowiek nieodróżnialny we wszystkich tego aspektach i nie będzie posiadał wiedzy ani pamięci o tym, że był pasożytem. Będzie nawet posiadać wyuczone umiejętności odpowiadające dziecku w jego wieku (np. znajomość języka) mimo braku możliwości nauki. Instancje SCP-1003-2 są zwykle przenoszone do sierocińców, gdzie są czasami adoptowane przez rodziców zastępczych. Jedynymi ich anomalnymi właściwościami są posiadanie DNA w jakiś sposób identycznym z Echinococcus granulosus i fakt, że ich płyny ustrojowe (w tym pot i ślina) zawierają protoplastę tasiemca, która infekuje drapieżniki i rozwija się w SCP-1003-1, kontynuując cykl.
Dodatek: Testy SCP-1003 ze zwierzętami takimi jak owce czy bydło (które są popularnymi nosicielami dla Echinococcus granulosus) wykazały, że jego właściwości anomalne występują tylko u ludzi, a we wszystkich innych przypadkach cykl życiowy jest normalny i powoduje chorobę jelitową u gospodarza.
