SCP-1037 (na środku zdjęcia) otoczony dotkniętymi materiałami podczas Incydentu 1037-5.
Identyfikator podmiotu: SCP-1037
Klasa podmiotu: Narzędzie
Klasa przechowawcza: Euclid (Dawniej Bezpieczne)
Specjalne Czynności Przechowawcze (Zaktualizowane): SCP-1037 ma być przechowywany w wysokim na 40 metrów pionowym szybie w Ośrodku 19. SCP-1037 ma być umieszczony na środku dwóch zapadni podłączonych do ścian szybu. Materiał pod wpływem SCP-1037 jest nieprzezroczysty; zostało to wykorzystane poprzez wykonanie zapadni z przejrzystego pleksiglasu. Lasery zamontowane u sufitu szybu łączą się z laserowymi czujnikami umieszczonymi na dnie szybu przy jego krawędziach.
Jeśli co najmniej dwa czujniki nie są w stanie nawiązać kontaktu z ich odpowiednimi laserami (tj. wysoki procent zapadni został przemieniony w materiał dotknięty przez SCP-1037) zapadnie otworzą się, pozwalając SCP-1037 na spadek na zapadnie poniżej. Następnie zautomatyzowany system dostarczy dotknięte zapadnie do ośrodkowej spalarni.
W szybie przechowawczym zapadnie umieszczone są w odstępach 0,5 metrów. SCP-1037 aktywuje jedną zapadnię średnio co 8 lat. Przy obecnym tempie ten system przechowawczy będzie w stanie przechować SCP-1037 bez przerwy co najmniej do roku 2627 n.e. W wypadku awarii zasilania, przełamania zabezpieczeń lub jakiegokolwiek innego innego wydarzenia, które w jakiś sposób uszkodzi główny szyb przechowawczy SCP-1037, podmiot ma być zawieszony w żelatynie i umieszczony w zapasowej szafce przechowawczej do czasu naprawy głównego systemu przechowawczego.
Opis: SCP-1037 to stalowa śruba standardu SAE 7, typu wykorzystywanego przy budowie wielu budynków o konstrukcji stalowej lub betonowej. Podmiot wykonany jest ze stalowego stopu o średniej wytrzymałości, składającego się w 97,5% z żelaza, 1,2% z wolframu i 1,3% z nieznanej substancji.
SCP-1037 wibruje na poziomie nanoskopowym, wytwarzającej przy tym złożony ale uporządkowany układ częstotliwości od 8500 herców do 900 herców. Wibracje te są w stanie krystalizować otaczające materiały1 w materiał wyglądem identyczny do tego, z którego wykonany jest SCP-1037. Dodatkowo, tak długo jak SCP-1037 pozostaje z nim w kontakcie, materiał pod wpływem SCP-1037 (desygnowany jako SCP-1037-1) wibruje identycznie do SCP-1037, co powoduje wykładniczy rozrost efektu SCP-1037. Przy M gramach materiału, ilość dotkniętego materiału (R) w danym czasie (t) w dniach od rozpoczęcia nieprzerwanego kontaktu z SCP-1037 wynosi R = f(t) = M(e833,2t - 450,07) gramów.
Jednakże SCP-1037-1 jest znacznie bardziej kruchy od samego SCP-1037 lub swojego odpowiednika sprzed dotknięcia przez efekt podmiotu. Po wystarczającym czasie struktury, w które wbudowano SCP-1037, zapadną się z powodu braku integralności strukturalnej. Zakłada się, że po wystarczającym czasie, SCP-1037 byłby w stanie zmienić całość Ziemi w SCP-1037-1. Spowodowałoby to Scenariusz "Zaraźliwego Materiału" Klasy N0K, sądząc po podanym powyżej równianiu wykładniczym, nastąpiłoby to, gdyby SCP-1037 pozostał w kontakcie z ziemią przez okres około 8 lat.
Odkrycie: SCP-1037 został odkryty w posiadłości Dr. Claddeusa, historyka o pewnej renomie zajmującego się badaniem artefaktów na terenach wschodniej Europy i północnej Afryki. Po jego śmierci w roku 1875, prawnik badający nieruchomość Dr. Claddeusa odnalazł SCP-1037 oraz wiele innych artefaktów powiązanych z GoI-004 ("Kościół Zepsutego Boga"). SCP-1037 został znaleziony zawieszony w kontenerze wypełnionym żelatyną, w czasie odkrycia około jedna czwarta żelatyny była już zmieniona w SCP-1037-1.
Przesłuchania najbliższych krewnych Dr. Claddeusa ujawniły, że nie wiedzieli oni o istnieniu SCP-1037. SCP-1037 był oryginalnie zabezpieczony przez Amerykańską Inicjatywę Bezpiecznego Przechowywania przed wchłonięciem organizacji przez Fundację SCP.
Używając dzienników Dr. Claddeusa odkryto miejsce pochodzenia SCP-1037, tajną komorę znajdującą się na obszarze wykopalisk archeologicznych w Egipcie. Fundacja odkryła tam kilka nieanomalnych replik SCP-1037, kilka z nich było doczepionych do końcówek długich patyków, znaleziono również wiele łuków przeznaczonych do wystrzeliwania strzał.