SCP-106 podczas przechodzenia przez materiał
Identyfikator podmiotu: SCP-106
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze:
REWIZJA 11-8
Wzbronione jest wchodzenie w interakcje fizyczne z SCP-106. Wszelkie interakcje fizyczne muszą zostać uprzednio zatwierdzone przez nie mniej niż dwie trzecie głosujących z Dowództwa O5. Takie interakcje muszą być przeprowadzane w placówkach AR-II najwyższego bezpieczeństwa, po ewakuacji nieistotnego personelu. Całość personelu (badawczego, ochrony, klasy D itd.) musi przebywać na dystansie co najmniej sześćdziesięciu metrów z dala od celi przechowawczej; wyjątkiem są incydenty uszkodzenia przechowalni.
SCP-106 przechowywany jest wewnątrz zamkniętego pojemnika, który skonstruowany jest ze stali powlekanej ołowiem. Pojemnik zamknięty jest wewnątrz czterdziestu warstw identycznego materiału, każda z powłok oddalona jest od innych na otwarte odległości nie mniejsze niż 36 [cm]. Podpórki pomiędzy warstwami muszą być oddalone od siebie w aranżacji losowej. Pojemnik musi być zawieszony co najmniej 60 [cm] od jakiejkolwiek powierzchni przez elektromagnetyczne podtrzymywacze ELO-IID.
Drugorzędny obszar przechowawczy składa się z szesnastu sferycznych "komór", każda z nich wypełniona jest różnymi płynami i skonstruowana w losowy sposób z powierzchni i podpórek. Obszar drugorzędny musi być wyposażony w systemy oświetleniowe zdolne do świecenia w całym pomieszczeniu ze skutecznością świetlną nie mniejszą niż 80 000 lumenów; systemy mają działać natychmiastowo bez interakcji z człowiekiem. Oba obszary przechowawcze są monitorowane całodobowo.
Wszelka korozja zaobserwowana na jakiejkolwiek powierzchni przechowalni, u członków personelu lub w innych miejscach placówki w odległości do dwustu metrów od SCP-106 musi natychmiast zostać zgłoszona ochronie placówki. Wszelkie obiekty i personel utracone na rzecz SCP-106 należy uznać za zaginione/ZWA (zabite w akcji). Pod żadnym pozorem nie wolno dokonywać prób odzyskania.
Notatka: Dalsze badania i obserwacje dowiodły, iż kiedy SCP-106 staje naprzeciw wysoce skomplikowanych lub losowych układów struktur, jest "skonfundowany" i wykazuje znacznie dłuższy czas przechodzenia przez materiały. SCP-106 okazuje również awersję względem bezpośredniego, nagłego dopływu światła. Nie jest to manifestowane w formie uszkodzeń fizycznych, jednakże obiekt gwałtownie ucieka do "wymiaru kieszonkowego" generowanego na powierzchniach stałych.
Te obserwacje, wraz z zauważeniem awersji do ołowiu i skonfundowania względem płynów, zredukowały incydenty ucieczek podmiotu o 43%. "Główne" cele były również skuteczne podczas incydentów odzyskiwania wymagających protokołu przywołania ██-███-█. Trwają obserwacje.
Korozja we wczesnej celi. Od tego czasu rewizjom uległy procedury bezpieczeństwa.
Opis: SCP-106 wygląda na starszego humanoida, którego wygląd ogólny wskazuje na zaawansowany stopień rozkładu. Ten wygląd ulega zmianom, jednak cecha "gnicia" jest obserwowana we wszystkich formach. SCP-106 nie jest specjalnie ruchliwy, ponadto może przez wiele dni tkwić w bezruchu, oczekując na ofiarę. SCP-106 jest również w stanie przemieszczać się po wszelkich powierzchniach pionowych; może nieskończenie długo pozostawać zawieszony do góry nogami. Podczas atakowania SCP-106 będzie próbował unieruchomić ofiarę poprzez uszkadzanie ważnych narządów, grup mięśni lub ścięgien; po tym obiekt zaciągnie obezwładnioną ofiarę do swojego kieszonkowego wymiaru. SCP-106 zdaje się preferować ludzkie ofiary w wieku od 10 do 25 lat.
SCP-106 wywołuje efekt "korozji" na każdej materii stałej, której dotknie, co wywołuje fizyczny rozpad materiałów w kilka sekund po kontakcie. Zaobserwować można to w formie rdzewienia, rozkładu lub pękania, co prowadzi do powstania czarnej, śluzowej substancji podobnej do materiału okrywającego podmiot. Efekt ten jest szczególnie degenerujący dla tkanek żywych i zakłada się, że stanowi przygotowanie "przed trawieniem". Korozja postępuje w ciągu sześciu godzin od kontaktu, po czym efekt najwidoczniej "zanika".
SCP-106 jest w stanie przechodzić przez materię stałą, zostawiając po sobie wielką plamę swojego korozyjnego śluzu. SCP-106 może "zniknąć" wewnątrz stałej materii, co uważa się za formę "wymiaru kieszonkowego". SCP-106 może następnie wyjść z tego wymiaru w każdym punkcie połączonym z punktem wejścia (przykładowo: "wejście" w ścianę wewnątrz pokoju, "wyjście" ze ściany na zewnątrz pokoju; wejście w ścianę, wyjście z sufitu). Nie wiadomo, czy stamtąd obiekt pochodzi, czy jest to zwyczajne "gniazdo" przez niego generowane.
Ograniczona obserwacja "wymiaru kieszonkowego" wykazała, iż składa się on w większości z holi i pokojów z [USUNIĘTO] wejściem. Aktywność ta może trwać "dniami"; niektóre ofiary są przez obiekt wypuszczone, by ten mógł na nie ponownie polować, łapać i [USUNIĘTO].
Dodatek:
Notatki przeglądowe SCP:
W związku z niewymiernie trudną do opanowania naturą SCP-106 protokół SCP musi być przeglądany co trzy miesiące lub podczas incydentu po uszkodzeniu przechowalni. Niemożliwe jest zastosowanie obezwładnień fizycznych, a bezpośrednie obrażenia fizyczne zdają się nie wywierać efektów na SCP-106. Obecne SCP, z dnia ██.██.████ r., są wyjątkowo pomocne w zakresie podstawowej obserwacji i natychmiastowej reakcji. Poprzednie, bardziej proaktywne specjalne czynności przechowawcze zostały zmodyfikowane w związku z incydentami ██, ███, ██, █, i ████.
Notatki behawioralne:
SCP-106 wydaje się osiągać długotrwałe okresy "łagodności", podczas których znajduje się w całkowitym bezruchu do trzech miesięcy. Nieznana jest ich przyczyna; jednakże wykazano, iż używane mogą być w ramach taktyki "uspokajania". SCP-106 po zakończeniu takiego okresu, znajduje się w niezwykle ożywionym nastroju i atakuje, porywa oraz wyrządza obszerne zniszczenia na swojej celi przechowawczej i placówce. Protokół przywołania [USUNIĘTO].
SCP-106 najprawdopodobniej poluje i atakuje w związku z pożądaniem, nie głodem. SCP-106 atakuje i zbiera wiele ofiar podczas swoich polowań; wiele z nich utrzymuje w "żywym" stanie, w swoim kieszonkowym wymiarze przez długie okresy. SCP-106 nie posiada rozpoznanych "ograniczeń" i najwidoczniej podczas polowania zbiera losową liczbę ofiar.
Wewnętrzny wymiar, do którego SCP-106 uzyskuje dostęp, prawdopodobnie jest dostępny tylko dla obiektu. Urządzenia nagrywające i transmitujące nadal działały wewnątrz tego wymiaru, jednakże jakość nagrań i transmisji była bardzo niska. Wygląda, iż SCP-106 "bawi się" ze złapaną ofiarą i posiada pełną kontrolę nad czasem, przestrzenią oraz postrzeganiem wewnątrz wymiaru kieszonkowego. SCP-106 najprawdopodobniej [USUNIĘTO].
Protokół przywołania ██-███-█:
W razie uszkodzenia przechowalni przez SCP-106 człowiek w wieku 10-25 lat zostanie przygotowany na przywołanie, a uszkodzona cela przechowawcza wymieniona zostanie na nową, gotową do użycia. Po przygotowaniu przechowalni ofiara do przywołania zostanie zraniona, najlepiej poprzez złamanie długiej kości, takiej jak kość udowa, lub rozcięcie głównego ścięgna, przykładowo: ścięgna Achillesa. Ofiara do przywołania zostanie następnie umieszczona w przygotowanej celi, a odgłosy emitowane przez nią będą transmitowane przez system rozgłośni placówki.
Agent █████ po "wypuszczeniu" przez SCP-106. Testera brakowało przez dwie godziny. Tester żył przez godzinę po uwolnieniu.
SCP-106 najczęściej zacznie zbliżać się do ofiary w ciągu dziesięciu do piętnastu minut od jej usłyszenia. Jeżeli SCP-106 nie zareaguje na transmisję, ofierze należy wyrządzać urazy fizyczne w interwałach dwudziestominutowych, do momentu wystąpienia reakcji SCP-106. W razie obszernego incydentu uszkodzenia przechowalni można użyć kilku ofiar do przywołania.
SCP-106 zapewne wejdzie następnie w stan łagodny po skończeniu z obiektem przywoływania. Ponadto ofiary mogą [USUNIĘTO].
