Identyfikator podmiotu: SCP-113
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt należy przechowywać w standardowej szafie przechowawczej w Ośrodku 23. SCP-113 powinien być dotykany przez personel jedynie przy użyciu gumowych rękawic laboratoryjnych. Żaden organizm nie może wejść w kontakt z SCP-113 bez uprzedniego pozwolenia. Pracownicy, którzy weszli w kontakt z SCP-113, muszą zostać poddani siedmiodniowej obserwacji lekarskiej.
Opis: SCP-113 wygląda jak niewielki, wypolerowany fragment czerwonego jaspisu, lecz po analizie zrozumiano, że składa się z [USUNIĘTO], o składzie podobnym niż inne pozyskane obiekty.
Po dotknięciu SCP-113 przez tkankę organizmu posiadającego chromosomy płci, obiekt zmieni zarówno genetyczną i fizyczną płeć całego organizmu (dotyczy to również genetyki).
Działanie to przebiega w czterech fazach:
Faza 1: Trwa ona około 0,2 sekund. Obiekt kreuje więź pomiędzy komórkami, których dotyka i indukuje nieznaną zmianę chemiczną. Proces ten wywołuje oparzenia tkanki podobne do tych drugiego stopnia, a sam SCP-113 nie może zostać usunięty z kontaktu z organizmem aż do zakończenia wszystkich faz.
Faza 2: Trwa około 2 sekundy. SCP-113 emituje niskoenergetyczne fale, które przemierzają całość ciała. Tester może doświadczyć bólów brzucha i wymiotów, jak również kłójącego uczucia na całym ciele.
Faza 3: Trwa około 60 sekund. Podczas tej fazy układ komórkowy testera chwilowo się transformuje. Kompozycja zmienionych komórek zestawia się z niezidentyfikowanych jako ludzkie, aż po unikalne wariacje częściowo różnych komórek macierzystych. Tester będzie doświadczał intensywnej stymulacji wszystkich nerwów sensorycznych przez ostatnie 20 sekund fazy, opisując proces jako ekstremalnie bolesny. Tester o słabej kondycji zdrowotnej może umrzeć w wynku szoku podczas tej fazy.
Pod koniec tej fazy, płeć testera jest na stałe zmieniona. W standardowych przypadkach płeć testera zostanie zmieniona w przeciwnie biologiczną płeć. Wszystkie główne i podrzędne charakteryzacje płciowe zostaną adekwatnie zmienione.
Faza 4: SCP-113 odczepia się od testera i staje się obojętny.
Testerzy z chromosomami płci nietypowymi dla ich gatunku (jak interseksualni ludzie) są zmieniani przez SCP-113 w nieprzewidywalny sposób. W przypadku interseksualnych ludzi zdaje się to być definiowane przez identyfikację płciową: osoby takie mogą nie być dotknięte anomalią bądź ich ciała mogą się zmienić, by odpowiadać budową ciału mężczyzny czy kobiety (wraz z chromosomami płci), bądź mogą wystąpić inne rezultaty. Zwykle jednak zmiana zdaje się odpowiadać bądź częściowo odpowiadać identyfikacji płciowej testera podczas pierwotnego użycia obiektu, jeśli płeć jest niestandardowa. Kwestia, czy SCP-113 zmienia swój efekt na podstawie obecności identyfikacji niestandardowej płci, jest obecnie badana.
Identyfikacja płciowa ludzkich testerów nie zawsze jest zmieniona przez SCP-113. W przypadku testerów posiadających niestandardową identyfikację płciową (identyfikacja płciowa, która nie pokrywa się z płcią biologiczną przed interakcją z obiektem) rezultatem jest zwykle pozytywna reakcja psychologiczna. W przypadku testerów ze standardową identyfikacją (mężczyzna/kobieta, w zgodzie z biologiczną płcią przed interakcją z obiektem) rezultatem jest negatywna reakcja psychologiczna. Zdaje się to być naturalnymi reakcjami psychologicznymi, nie zaś efektem anomalnym SCP-113.
Interakcja z SCP-113 przedstawia nietypowe efekty wśród niektórych gatunków. Varanus komodoensis (waran z komodo), duża ilość osobników ZW/ZZ została zmieniona na posiadających chromosomy WW zamiast ZZ czy ZW, co w każdym przypadku było śmiertelne. Caenorhabditis elegans (nicień), nie nastąpiła żadna zmiana na osobnika męskiego, pomimo że C. elegans posiada dwie płcie (hermafrodyta i samiec). Męskie osobniki stały się hermafrodytami, zaś hermafrodyty nie zmieniły się. (Notatka: W naturalnym środowisku męskie C. elegans są niezmiernie rzadkie.)
Obiekty z wyłącznie jedną płcią, gatunki hermafrodytyczne (jak robaki ziemne) nie będą zmienione przez SCP-113; proces zatrzyma się na drugiej fazie, a obiekt stanie się obojętny.
Poprzednio dotknięci anomalią testerzy mogą ponownie wejść w kontakt z SCP-113 po około 60 sekundach, co skutecznie ponownie wywoła efekt anomalny. Jednakże w 25% przypadków SCP-113 niepoprawnie modyfikuje testerów. Rezultaty się różnią, ale zwykle zawierają obszerne uszkodzenia kośćca, organów czy tkanki, jak również częściowy lub całkowity zanik genitaliów. Często rezultatem jest śmierć na skutek krwotoku wewnętrznego lub urazów organów.
Odsetek niepowodzeń może być zmieniony poprzez dłuższy okres niewchodzenia w kontakt z SCP-113, zależnie od testera; schematy są w trakcie badań. Podczas normalnych warunków prawdopodobieństwo nieudanej transformacji wzrasta wykładniczo podczas wielokrotnych interakcji. Testerzy, którzy przetrwali wielokrotne interakcje w krótkim odstępie czasu, ewentualnie zmienili się [USUNIĘTO]. Kolejne elementy anomalne kontynuują pojawianie się wraz ze wzrostem liczby interakcji.
