Identyfikator podmiotu: SCP-121
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: Przechowawczy Ośrodek 83 został ustanowiony na zewnątrz SCP-121 w celu zapewnienia odpowiedniej infrastruktury dla personelu przydzielonego do wdrażania procedur przechowawczych SCP-121. Wyznaczony wokół SCP-121 perymetr musi być oddzielony ogrodzeniem od reszty otaczającego terenu, a także obsadzony uzbrojonymi pracownikami bezpieczeństwa. Strażnicy muszą być ubrani w mundury lokalnych jednostek wojskowych i być wyposażeni w ciężką broń palną przez cały czas. Zmiana aktywnych strażników ma następować co każde cztery (4) godziny.
Populacja terenów przyległych musi wiedzieć, że SCP-121 jest objęty kwarantanną ze względu na występujące w nim niebezpieczne substancje. Znaki ostrzegawcze muszą być rozlokowane w odległości siedemdziesięciu pięciu (75), pięćdziesięciu (50) i dwudziesty pięciu (25) kilometrów [km] przy każdej z dróg prowadzących do SCP-121, tak aby zniechęcić potencjalnych intruzów. Cywile, którzy zbliżą się do perymetru SCP-121 będą informowani o kwarantannie i zmuszani do opuszczenia terenu; jakikolwiek opór jest podstawą do zatrzymania i przesłuchania.
W przypadku, gdyby cywile byli świadkami fazy aktywnej instancji SCP-121-1 lub -2, należy ich przejąć i zaaplikować preparat amnezyjny Klasy-A. Wszelkie dane meteorologiczne dotyczące anomalnego zachowania SCP-121 muszą być cenzurowane, a przestrzeń powietrzna nad SCP-121 została zamknięta, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wiedzy o SCP-121, -1 i -2.
Ośrodkowa Formacja Operacyjna Iota-71 ("Home Wreckers") została utworzona i trwale przydzielona do Przechowawczego Ośrodka 83 w związku z zagrożeniem SCP-121-2. Zadaniem jednostki jest eskorta naukowców badających nienastawione wrogo instancje SCP-121-2 oraz neutralizacja wszelkich instancji, które urosną do rozmiarów pozwalających na stanowienie śmiertelnego zagrożenia. W przypadku próby naruszenia przechowalni Iota-71 jest zobowiązana pomóc strażnikom rozlokowanym na perymetrze w neutralizacji instancji SCP-121-2.
Wszelkie budynki wewnątrz SCP-121, które przejdą w fazę aktywną SCP-121-1 muszą być nagrywane i obserwowane przez cały czas w oczekiwaniu na przejście w SCP-121-2. Te instancje SCP-121-2, które wykażą się wrodzoną wrogością zaraz po przemianie, muszą zostać natychmiast zneutralizowane; jednak instancje neutralne mogą spokojnie przebywać na terenie SCP-121 w celach badawczych, dopóki ich rozmiar nie będzie stanowił zagrożenia albo same nie staną się agresywne, w takim wypadku muszą być natychmiastowo zneutralizowane.
Opis: SCP-121 to obszar, na którym znajdowało się miasto ███████, Kolorado, USA. Miasto było domem dla około 6800 mieszkańców przed uchwaleniem bieżącego protokołu przechowywania i składa się z w przybliżeniu, 3000 budynków, zarówno domostw, jak i struktur przemysłowych i usługowych. Chmury nad SCP-121 wydają się niezdolne do wejścia w obszar o około dwunasto (12) kilometrowej [km] średnicy, zamiast tego omijają go. Podejrzewa się, że jest to powiązane z zasięgiem oddziaływania SCP-121, jednak na obecną chwilę nie wiadomo w jaki sposób. Budynki wewnątrz SCP-121 sporadycznie1 odrywają się od fundamentów i unoszą w powietrze. Od tego momentu, takie budynki określane są jako SCP-121-1.
Instancje SCP-121-1 unoszą się na losową wysokość, przy czym minimalna zaobserwowana to czterdzieści pięć (45) metrów [m]. Niezależnie od poprzedniego stanu budynku, drzwi i okna natychmiast się zamkną, a wszelkie możliwe drogi wejścia/wyjścia do/z budynku zostaną zabarykadowane przez znajdujące się w środku meble. Wejście siłowe pozwoliło na określenie temperatury wnętrza na dochodzącą do 35°C a wilgotność na poziomie 65%, nie stwierdzono innych właściwości anomalnych. Instancje SCP-121-1 przerwą stan zawieszenia po upływie co najmniej dziesięciu (10) tygodni, jednak mogą pozostać w powietrzu przez maksymalnie piętnaście tygodni po tym. Nie wykazują one anomalnego poziomu wytrzymałości, więc normalne jest praktycznie całkowite zniszczenie SCP-121-1 przy uderzeniu w ziemię. Po upadku, szczątki SCP-121-1 będą zawierały jajowaty obiekt o wymiarach około 1,2 [m] x 1,2 [m] x 2 [m], zbudowany z części mebli, które można było znaleźć w budynku.2 Obiekt zacznie poruszać się samoistnie; od tego momentu nazywany jest SCP-121-2.
SCP-121-2 zaczyna oblepiać się znajdującymi się w pobliżu materiałami, w tym resztkami po SCP-121-1, roślinami, pojazdami i (rzadko) innymi budynkami. SCP-121-2 będzie kontynuował przyciąganie surowców, dopóki nie uformuje z nich ciała wysokiego na dziewięć (9) [m], kiedy to stanie się ruchomy i będzie wskazywał na pewien poziom świadomości. SCP-121-2 w tym momencie może zacząć symulować połykanie wyżej wymienionych materiałów w celu dalszego przyrostu rozmiaru, lecz w o wiele wolniejszym tempie. Spożywanie surowców służy jedynie powiększaniu się podmiotu, jako że instancje SCP-121-2 bywały aktywne przez długi okres czasu bez przyjmowania "pokarmu". Zaobserwowano, iż niektóre przedmioty przyłączają się do SCP-121-2 natychmiastowo, niezależnie od ich rozmiaru czy braku symulacji spożywania.
Instancje SCP-121-2 zwykle przypominają zwierzęta mogące poruszać się na lądzie, lecz zaobserwowano przypadki, kiedy przybierały formę humanoidalną, bądź niepodobną do żadnego znanego zwierzęcia. Ich zachowanie jest głównie potulne i zwykle nie wykazują wrogości względem personelu, chyba że zostaną sprowokowane. Zdarzały się jednak przypadki wrodzonej agresji i zachowania terytorialnego; wrogość była również obserwowana po przyswojeniu niektórych przedmiotów, wliczając broń palną, broń białą i w jednym przypadku, trofeum w postaci wypchanej głowy niedźwiedzia.
Fundacja zainteresowała się SCP-121, kiedy przedstawiciele lokalnej władzy otrzymali ogromną ilość powiadomień, dotyczących uprzednio porzuconego domu, który nagle "latał w powietrzu". Miasto zostało ewakuowane pod przykrywką wycieku niebezpiecznych substancji, a budynek był obserwowany. Kiedy tylko SCP-121-1 zamieniło się w instancję SCP-121-2, SCP-121-2 zostało szybko zneutralizowane. Zaraz po neutralizacji, pojawiła się kolejna instancja SCP-121-13, a miasto zostało ostatecznie ewakuowane i zabezpieczone.
Incydent 121-A: 04-11-1998, dźwięk opisany jako "stłumiona syrena" był słyszany przez około pięć (5) minut. Po jego zakończeniu aktywna instancja SCP-121-1 została nagle poddana niezwykle dużej sile, powodując zapadnięcie się budynku w sobie w zawieszeniu, przed upływem standardowych dziesięciu tygodni. Okoliczne miasta zgłaszały fakt usłyszenia syreny; lokalna prasa została poinformowana, że pracownicy kwarantanny byli ewakuowani w związku z tymczasowym podwyższeniem poziomu toksyczności. Powód i źródło dźwięku nie są znane; zaleca się dalsze badania.
Trzy tygodnie później, szczątki SCP-121-1 spadły na ziemię. W środku rumowiska odnaleziono owalny obiekt znajdowany w SCP-121-2, wraz ze śladami aluminiowego żużlu.
Incydent 121-B: Dnia 09-05-2012, Dodge Caravan z 1991 został wykryty w zawieszeniu pięćdziesiąt trzy (53) metry [m] nad powierzchnią ziemi. Podgląd wnętrza nie był wtedy dostępny, ze względu na pokrycie wewnętrznej strony szyb materiałem wyglądającym na wełnianą tkaninę. Zalecana jest dalsza obserwacja pojazdu.
