Identyfikator podmiotu: SCP-129
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-129 istnieje wolno na świecie i zaraża dużą ilość ludzi i zwierząt na dobę. W związku z tym działania ograniczające skupiają się na leczeniu osób zakażonych oraz zwalczania wszelkich lub wszystkich gatunków członkowskich SCP-129. Mimo że co najmniej 98% ludności świata ukrywa naturalną odporność na jeden lub więcej gatunków SCP-129, jednostki, które osiągają stadium trzecie lub wyższe (opisane poniżej) muszą być zabezpieczone jak najszybciej i natychmiastowo, jako zakażone osoby, poddane kwarantannie pod najwyższym ryzykiem protokołu zarażenia. Zobacz dokument nr 129-A-1 dla dalszych informacji.
W wypadku wybuchu Stadium Czwartego lub Stadium Piątego, oprócz powyższych procedur, należy [USUNIĘTO], jak opisano w dokumencie nr 129-A-2 (wymagane upoważnienia poziomu 4)
Opis:SCP-129 stanowi serię co najmniej ██ różnych gatunków grzybów, które mogą infekować każdy gatunek zwierzęcia przez błony śluzowe. Zakażenie przez SCP-129 przechodzi przez pięć etapów (w zależności od ekspozycji na kolejnych gatunkach członkowskich SCP-129, indywidualnej odporności i innych czynników), z każdym stadium infekcji ułatwiającym postęp do następnego etapu, osłabiając odporność jednostki na kolejną infekcję.
Ze względu na połączenie zdarzeń historycznych, większość ludzi i zwierząt jest naturalnie odporne na SCP-129-04 do SCP-129-██. Dlatego też epidemie Etapu Trzeciego zakażenia są dość rzadkie, ale mają potencjał do powszechnego zakażenia, jeśli nie zostaną szybko odizolowane i zabezpieczone. Wszystkie znane przypadki SCP-129 występowały zgodnie z poniższymi pięcioma etapami, chociaż [USUNIETO], prawdopodobnie z powodu mutacji.
Etap Pierwszy: Pierwszy organizm, SCP-129-01, atakuje błony śluzowe ofiary, mnożąc się szybko i dyskretnie. Może zostać wyczuty lekki zapach drożdży, ale poza tym SCP-129-01 jest bezobjawowy. Drugi organizm (SCP 129-02) może następnie zainfekować nosiciela, powodując u ofiary doświadczenia objawy identyczne do tych z ostrego wirusowego zapalenia nosa i gardła (przeziębienie). Zmniejszona skuteczność układu odpornościowego gospodarza na skutek infekcji SCP-129-02 umożliwia SCP-129-01 zostać zakorzenione dalej.
SCP-129-01 i -02 ogólnie opuszczają ciało gospodarza w ciągu czterech do sześciu dni. Choć oba gatunki są dość powszechne, a większość populacji ma niewiele przystosowań do ochrony przed każdym organizmem, stanowią one niewielkie zagrożenie, oprócz celu ułatwienia infekcji przez SCP -129-03 .
Etap Drugi: Mimo że SCP-129-03 zazwyczaj jest hamowany przez naturalną wydzielinę, Etap Pierwszy zmienia skład śluzu gospodarza tak, że gospodarz jest istotnie mniej odporny na SCP- 129-03. Po ustanowieniu się w nosicielu SCP-129-03 zmienia wydzielinę nosiciela, jak również jego limfę i krew w taki sposób, by inne gatunki SCP-129 mogły prosperować na nosicielu.
Objawy zakażenia w Etapie Drugim obejmują znaczny emisję wydzielin, dokuczliwy kaszel z powodu nadmiaru flegmy, utrzymujące się stany podgorączkowe, zwiększone pocenie się, nieco zwiększoną preferencję dla warzyw, oraz skargami, że niektóre soki owocowe "smakują dziwne".
Zakażenie przez SCP-129-03 na ogół trwa od dwóch tygodni do czterech miesięcy przed wyparciem przez układ odpornościowy, chyba że gospodarz przejdzie do Etapu Trzeciego infekcji.
Przynajmniej ██ % wszystkich ludzi doświadczyło Etapu Drugiego infekcji w pewnym momencie, ale ze względu na naturalną odporność (mimo zakażenia w Etapie Drugim ) i względnej rzadkości Etapu Trzeciego, mniej niż █.██% tych ██% przeszło do trzeciego etapu.
Etap Trzeci: W przypadku braku SCP-129-03, prawie wszystkie zwierzęta są odporne na trzy gatunki, które wywołują Etap Trzeci zakażenia. Jednak niewielka liczba ofiar Etapu Drugiego może zarazić się jednym lub więcej z tych gatunków; w tych przypadkach infekcje grzybicze stają się zakorzenione w gospodarzu i nie może być usunięta bez nadzwyczajnych środków.
Indywidualnie, trzy gatunki wywołują Etap Trzeci z różnymi objawami w gospodarzu:
- SCP-129-04 powoduje zwiększone wytwarzanie łez (łzawienie), lekkie zażółcenie oczu, [USUNIĘTO].
- SCP-129-05 [USUNIĘTO], powodując u gospodarza zagęszczenie struktury paznokci i znacznie zwiększa produkcję woskowiny.
- SCP-129-06 [USUNIĘTO], w szczególności jasnożółty mocz i małe granulki w kale gospodarza, z których oba silnie pachną drożdżami.
Jednak ofiara, która zostanie zainfekowana trzema gatunkami jednocześnie, dostanie w ciągu kilku godzin objawów grypopodobnych (lub gorzej) i zostanie przykuta do łóżka przez trzy do pięciu tygodni. Potem, choć ofiara wydaje się w pełni sprawna, w rzeczywistości SCP-129 rozprzestrzeni się we wszystkich systemach w organizmie gospodarza, oznaczając przejście w Etap Czwarty.
Etap Czwarty: Ofiary, które osiągną Etap Czwarty pozostają ogólnie zdrowe. I rzeczywiście, ofiara może być bardziej żywa i energiczna niż kiedykolwiek od pierwszego zarażenia SCP-129. W rzeczywistości SCP od SCP-129-01 do SCP-129-06 rozprzestrzeniły się w całym organizmie gospodarza, całkowicie infiltrując całość układu odpornościowego, oddechowego, krążenia, reprodukcyjnego, [USUNIĘTO] i ośrodkowego układu nerwowego badanej osoby.
Grzybnia z gatunków SCP-129 również przenika skórę gospodarza i wymienia jakiś procent (do ██ %)włosów gospodarza. Te strzępki, które są niemal nie do odróżnienia od naturalnych włosów gospodarza, są wykorzystywane do infekowania SCP-129 innych jednostek. Każda potencjalna jednostka, wchodząc w kontakt fizyczny ze strzępkami ma 9█% na zakażenie SCP-129. Strzępki wydają się być równie zaraźliwe z dowolnej części ciała gospodarza, choć [USUNIĘTO], jeżeli, ze względu na przenoszone drogą płciową [USUNIĘTO].
Pomimo (a być może ze względu) na zwiększoną wrażliwość na SCP-129, ofiary w Etapie Czwartym są znacznie bardziej odporne na wirusowe i bakteryjne patogeny niż niezakażeni. Wszystkie znane osoby, które osiągnęły Etap Czwarty, postąpiły do Etapu Piątego lub zmarło w ciągu ██ tygodni.
Etap Piąty: Objawy zakażenia Etapu Piątego zależą od wielu czynników, w tym danego etapu pięciu gatunków, które są obecne, jak i genetyczne, fizjologiczne, środowisko i dowolną liczbę nieznanych czynników. Jednak, jak w Etapie Czwartym, wszystkie ofiary Etapu Piątego są wysoce zaraźliwe i mogą zainfekować ofiary, które wcześniej wykazały się pełną odpornością.
Warte odnotowania symptomy Etapu Piątego:
Luty ████: Świadkowie, będący stałymi kursantami pociągu [USUNIĘTO] opisali kobietę, która nagle nadęła się jak balon i wybuchła, ale zamiast krwi i wnętrzności zawartość wagonu pokryta została zarodnikami i włóknami. Późniejsza analiza wykazała, że ofiara była zainfekowana SCP-129-09, SCP-129-14 i SCP-129-██. Wszystkie osoby i obiekty w afektowanej strefie zostały poddane kwarantannie, poddani eutanazji i spaleni względem protokołu; ███ ofiar, włączając w to ██ pracowników Fundacji.
Maj ████: W następstwie serii zaginięć w [USUNIĘTO] zostali namierzeni w jaskini kilka kilometrów od miasta. W środku przeszukujący znaleźli kilka pulsujących pagórków tkanki i materiału wegetatywnego; mimo że większość była nierozpoznawalna, kilka istot zachowała nieliczne cechy ludzkie i została zidentyfikowana jako zagubieni obywatele.
Badacze teoretyzują, że ofiary tej kombinacji SCP-129 normalnie wchodziły w kontakt z populacją, próbując zainfekować innych, dopóki, po pewnym okresie czasu, przybyli do jaskini (jak albo dlaczego zostali tam przyprowadzeni jest nieznane). Po przybyciu ofiary zmieniły się w pulsujące pagórki wegetatywnej tkanki, które wydawały się być organizmami zmodyfikowanymi do zapewnienia długoterminowego źródła wyżywienia dla SCP-129. Analizy sugerują, że pagórki tkanki mogły żyć potencjalnie ███ lat. Autopsja wykazała obecność SCP-129-10, SCP-129-11, SCP-129-14, i SCP-129-██. Miejsce poddane kwarantannie i odkażone względem protokołu; ██ znanych ofiar.
[USUNIĘTO]
