SCP-1345-RU
ocena: +11+x

Identyfikator podmiotu: SCP-1345-RU

Klasa podmiotu: Euclid

medium.jpg
Grzybnia SCP-1345-RU rozrastająca
się od ściany budynku do szafy

1345-shroom.png
Owocniki SCP-1345-RU pół godziny po wejściu
personelu Fundacji na teren budynku

1345-infected.png
SCP-1345-2-RU krótko przed zabezpieczeniem

Specjalne Czynności Przechowawcze: Anomalie znalezione w sieci wodociągów na terenie północno-zachodniej Polski są stale monitorowane przez Fundację. W przypadku wykrycia aktywności SCP-1345-RU należy wysłać grupę oczyszczającą na dany teren, budynek trzeba potraktować środkami grzybobójczymi, wyburzyć i przetransportować gruzy do najbliższej Strefy Utylizacji. Cywile narażeni na działanie obiektu muszą otrzymać potrzebną pomoc medyczną, następnie zgodnie z decyzją personelu medycznego należy zaaplikować im preparat amnezyjny klasy B lub klasy C. W przypadku, kiedy rokowania związane z infekcją są złe zezwala się na terminację zarażonego, po której należy poddać zwłoki kremacji.

Zarodniki i inne materiały biologiczne SCP-1345-RU są przechowywane w pojemniku kriogenicznym w Ośrodku Przechowawczym Przedmiotów o Wysokiej Wartości.

Opis: SCP-1345-RU to pasożytniczy grzyb wykazujący anomalną zdolność do wzrostu na większości standardowych materiałów budowlanych i zastępowaniu ich funkcjonującą podobnie strukturą z grzybni.

Żywicielami ostatecznymi pasożyta są budynki mieszkalne o dowolnej konstrukcji, które mają dostęp do sieci wodociągów (odtąd desygnowane jako SCP-1345-1-RU). Mimo iż proces reprodukcyjny obiektu zazwyczaj prowadzi do pojawienia się w zamieszkałych budynkach, to jednak podmiot może też rozwijać się w opuszczonych domach. Infekcja zazwyczaj zaczyna się w piwnicy, na strychu lub innym pomieszczeniu, w którym znajduje się duża ilość rur instalacji wodnej. W tej fazie grzyb rozwija się wykorzystując wcześniej zebrane materiały (patrz poniżej) i przy użyciu rur przedostaje się do źródła wody. Kiedy kontakt ze źródłem wody zostanie nawiązany nastąpi gwałtowny wzrost prowadzący do zastąpienia materiałów i struktur budynku. Charakterystyczną cechą tej fazy jest pojawienie się pęknięć na ścianach, liczne zatory oraz przecieki rur spowodowane wzrostem grzyba. Dodatkowo mogą wystąpić spontaniczne rozbijanie się okien i innych wyrobów szklanych, które wywołane są różnicami ciśnienia. Kumulacja tych czynników prowadzi do zrujnowania budynku, co powoduje wyprowadzenie się lokatorów w związku z zagrożeniem dla zdrowia.

Wzrost grzybni w strukturach budynku zostaje zakończony po upływie 3-5 miesięcy, po zakończeniu naprawiania i sprzątania pomieszczeń. W tej fazie grzyb zaczyna odbudowywać uszkodzoną konstrukcję nośną, wybite okna (framugi zostają wypełnione gęstą, organiczną i prześwitującą masą przypominającą mocno zabrudzone szkło), zepsute drzwi (chociaż konstrukcja zostaje odwzorowana niemalże dokładnie to wzrost SCP-1345-RU przez zawiasy sprawia, że prawie w ogóle nie spełniają swojej funkcji) itp. Z biegiem czasu obiekt zaczyna łączyć się z pozostałościami wszystkich przedmiotów w budynku. Zastępuje utracone fragmenty tapety (kolor nie zostaje skopiowany, zastąpione obszary mają kolor brudno-beżowy z plamami), dywanów, zasłon oraz częściowo odbudowuje meble (tapicerka sof oraz krzeseł).

Pomijając fakt, iż zaabsorbowana przez obiekt woda prowadzi do znacznego podniesienia poziomu wilgoci w pomieszczeniu budynki pod wpływem SCP-1345-RU pozostają atrakcyjnym schronieniem dla społeczności ludzi zmarginalizowanych, jest to spowodowane integralnością strukturalną oraz częściowo sprawnym systemom wodnym. Kiedy tylko ludzie pojawią się w zainfekowanym domu z nieznanego do tej pory powodu (patrz Dodatek 2) w przewodach wentylacyjnych, na rogach ścian, na podłodze i w każdej rurze nastąpi nagły wysyp owocników obiektu wyglądem przypominających Psilócybe semilanceáta. Owocniki te zawierają unikalną mieszankę substancji psychoaktywnych, których przyjęcie w jakiejkolwiek sposób powoduje krótkoterminową euforię i halucynację.

Przejście na pośredniego żywiciela, jakim jest człowiek (odtąd desygnowany jako SCP-1345-2-RU) następuje wolno. Zarażenie jest pewne, tylko jeśli dany osobnik regularnie i ciągle wdycha skażone powietrze przez okres 3-5 dni. Wczesne symptomy mogą zakładać drażliwość, bezsenność oraz łagodną wysypkę. Pacjenci wchodzą w stany depresyjne, aczkolwiek chwilowe uwolnienie się z tego stanu może zostać zapewnione przez spożycie owocników grzyba. Odnotowano też przypadki wystąpienia paranoi oraz manii prześladowczej, które stopniowo się powiększają wraz ze wzrostem SCP-1345-RU w ciele żywiciela. W tej fazie standardowa terapia farmakologiczna starcza do wyleczenia infekcji.

Rozwój SCP-1345-2-RU zajmuje zależnie od okoliczności od 3 do 9 tygodni. Zakończenie tego procesu jest charakteryzowane przez wystąpienie u zarażonego ostrych zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, które ukazują się w formie nieodpartej potrzeby założenia na się tylu ubrań, ile jest możliwe. Podmioty mówią, iż czują się "nagie" i odmawiają rozebrania się niezależnie od warunków, twierdząc, że "jest im dobrze tak, jak jest". W tym samym czasie inne objawy osiągają swoją maksymalną siłę i zarażeni zaczynają okazywać skrajny poziom nieufności wobec wszystkich, z wyjątkiem innych instancji SCP-1345-2-RU. Obsesyjne myśli o byciu ściganym skłaniają instancję SCP-1345-2-RU do ucieczki z SCP-1345-1-RU, ostatecznie doprowadzają do formowania się małych grup i adaptacji wędrownego stylu życia.

W tej fazie objawy fizyczne objawiają się w formie małych wrzodów na skórze instancji SCP-1345-2-RU, z których grzybnia SCP-1345-RU rozprzestrzenia się na zewnątrz. Grzyb stopniowo obrasta wszystkie otaczającego go materiały scalając ciało nosiciela z nimi i zaczyna wchłaniać wilgoć z otoczenia (w trakcie przebiegu tej fazy SCP-1345-2-RU lubią spędzać czas na deszczu, w kałużach, w fontannach oraz innych zbiornikach wodnych). Apetyt podmiotu znacznie wzrasta, a wzrost masy przyczynia się do dalszego łączenia się tkanek SCP-1345-2-RU z ubraniami, które nosi. Leczenie w takich sytuacjach wymaga przeprowadzenia chemioterapii, operacji oraz długiej psychoterapii.

Ostatnia faza zazwyczaj zaczyna się, kiedy SCP-1345-2-RU przybierze około 120-140 kg nadwagi. W tym momencie grzyb znacząco zwiększy swoje tempo wzrostu- grzybnia obrasta całą powierzchnię przedmiotów, które są styczne z zakażoną osobą, wyciąga różne tkanki oraz narządy między warstwy ubrań i zastępuje połączenia między nimi (naczynia krwionośne, ścięgna itp.). Proces ten, podobnie jak wykonywanie przez obiekt większości czynności życiowych wywołuje wielki ból. W tym samym czasie na powierzchnie zewnętrznych warstw zaczynają wyrastać fragmenty bytu, prawie natychmiast dochodzi do pojawienia się owocników SCP-1345-RU, jednak nie mają one zdolności reprodukcyjnych. Owocniki te wykazują wysoką zawartość środków przeciw bólowych, ich konsumpcja zapewnia efekt podobny do morfiny.

W trakcie tej fazy SCP-1345-2-RU zaczyna prowadzić osiadły tryb życia. Następuje szybki zanik wyższych funkcji mózgu, których utrata jest przyspieszana przez ciągłe spożywanie owocników rosnących na nim; w większości przypadków instancje oddają się całkowicie poszukiwaniu miejsca mogącego służyć za stałe schronienie. Zazwyczaj jest to piwnica lub inne pomieszczenie techniczne w jakimś budynku mieszkalnym. Kiedy zarażony dotrze na miejsce spróbuje znaleźć miejsce, w którym może się ukryć przed obcymi, po dokonaniu tego położy się przy ścianie i przestanie się ruszać. W ten sposób pozwala SCP-1345-RU na rozpoczęcie nowego cyklu, wrośnie w dom i całkowicie pochłonie SCP-1345-2-RU (patrz Dodatek 2).

Odkrycie obiektu: Dnia 02.06.2005 grupa bezdomnych została zatrzymana przez policję miasta Gdańsk, wszyscy członkowie grupy okazali się być instancjami SCP-1345-2-RU w różnych stadiach zakażenia. Raport o dziwnym stanie zatrzymanych został szybko przechwycony przez Agencję Wywiadowczą Fundacji. Odpowiednia interwencja pozwoliła uniknąć wycieku informacji o anomalii i zabrać zarażonych do najbliższego Ośrodka Biologicznego. Wszyscy świadkowie zostali potraktowani środkami amnezyjnymi.

Dalsze śledztwo pozwoliło odkryć siedem instancji SCP-1345-1-RU pośród opuszczonych budynków w różnych miejscach na terenie północno-zachodniej Polski. Odkryto, że wszystkie instancje wykazują podobną aktywność grzyba w poszczególnych systemach wodnych. Pierwszym przetransformowanym (i najwyraźniej będącym źródłem pozostałych infekcji) podmiotem SCP-1345-1-RU był dom na wsi, którego właścicielem był Pan [EDYTOWANO] uznany za zaginionego od dwóch i pół roku. Dokładne przeszukanie pozwoliło znaleźć pojemniki, których zawartością była duża ilość owocników SCP-1345-RU oraz list wskazujący na powiązania z Polskim Związkiem Grzybiarstwa Anomalnego wśród dokumentów.

Dodatek 1:

Dodatek 2: Dnia 08.05.2017, w trakcie inspekcji jednej z instancji SCP-1345-1-RU między deskami podłogowymi niedaleko wejścia do budynku znaleziono kępę grzybni zawierającą ludzką gałkę oczną. [USUNIĘTO] Okazało się, iż próbki są w pełni zgodne z ludzkim układem nerwowym. W trakcie śledzenie tych struktur agenci znaleźli [USUNIĘTO]. Odpowiedź na pytanie dotyczące możliwości zachowania [ZMIENIONO] pozostaje bez odpowiedzi.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported