SCP-1379.
Identyfikator podmiotu: SCP-1379
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-1379 musi być zamknięty w dedykowanej Szafie Przechowawczej, w Ośrodku 19. Nie może znajdować się na podłodze i musi być zakryty płachtą.
Pracownicy nigdy nie mogą poruszać kwestii wyglądu SCP-1379 celem zapobieżenia skażeniu. Pracownicy, którzy zostaną skażeni wpływem SCP-1379, muszą zgłosić się do przełożonego na badania, po których, jeśli zostaną uznani za zdolnych do pracy w Fundacji, nastąpi ich przeniesienie do projektów niezwiązanych z eksperymentami. Dalsze środki będą przedsiębrane zgodnie z indywidualnymi okolicznościami.
W tej chwili wzbronione są testy kombinowane pomiędzy SCP-1379 i innymi obiektami SCP, którymi są podobne do dzieci byty anormalne, jak SCP-097, SCP-747 czy SCP-899.
Opis: SCP-1379 to obraz płócienny o wymiarach około 1,2 [m] × 1,5 [m], przedstawiający klauna i dwójkę dzieci. Obiekt najwyraźniej jest zniszczalny i nosi oznaki zacierania oraz znoszenia na krawędziach ramy. Szacuje się, że obraz został stworzony w połowie lub pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku.
Jeżeli dana osoba (bądź osoby) napomknie negatywnie na temat zawartości obrazu, poczuje ona po pięciu, dziesięciu minutach silny, ostry ból w centrum klatki piersiowej, na wysokości mostka. Ból ten będzie trwał około 20 minut, po których nagle się zakończy. Jak dotąd nie rozpoznano żadnego biologicznego procesu ani wzorca, który mógłby być odpowiedzialny za ów ból. Po ustąpieniu bólu tester będzie nieodwracalnie, mentalnie przemieniony, czego skutki zależne są od wieku biologicznego.
Osoby dorosłe (>~16 — 17 lat) utracą możliwość doświadczenia pewnych stanów umysłowych, jak nostalgia czy łagodna ciekawość. Diametralną zmianę przejdzie także wyobraźnia: osoby kreatywne utracą wolę tworzenia i wykonywania w sposób, w jaki robiły to przed wystawieniem na oddziaływanie obiektu. Ponadto poczucie humoru tych osób zostanie przytłumione, aczkolwiek nie usunięte; zwyczajnie, większość zabawnych okoliczności odbierać będą jako nieśmieszne. Należy tutaj zaznaczyć, że jeśli pewne rodzaje humoru (jak sarkazm, wyszukane dowcipy czy gry słów) były przez testera uznawane za zabawne przed wystawieniem na oddziaływanie obiektu, to możliwe, że nadal będzie tak uważał. Osoby dorosłe, które zostaną skażone przez SCP-1379, są w stanie żyć stosunkowo normalnie, a przypadłości wywołane przez obiekt po pewnym czasie zanikają.
Testerzy, który nie przeszli jeszcze okresu pokwitania (<~12 lat), zostaną dotknięci efektem SCP-1379 bardziej diametralnie. Po zaniku bólu związanego z obiektem tester zostanie permanentnie przytłumiony i stanie się nadzwyczaj podatny na sugestie, nie zważając na nic, co nie wiąże się z jego fizycznym przetrwaniem. Tester przestanie wykazywać oznaki posiadania jakiejkolwiek wyobraźni czy kreatywności, ponadto zdolność do przyswajania niefizycznych i niekrytycznych informacji, np. związanych z matematyką, będzie skrajnie ograniczona. Osoba taka straci wolę i możliwość wchodzenia w relacje z innymi, reagowania na okoliczności zabawne czy smutne, a także odczuwania strachu. Cechy nie zanikną wraz z nastaniem dojrzałości testera, a ten, wraz z upływem czasu, nie okaże zmian w swym stanie mentalnym.
Wpływ obiektu na osoby w wieku od 12 do 16 lat jest mniej przewidywalny niż w kwestii pozostałych grup wiekowych. Efekty przemiany mentalnej tych osób zależą od ich dojrzałości.
Pozyskanie: SCP-1379 został pozyskany ze sprzedaży ogrodowej, pięć kilometrów na zachód od Port Huron, w stanie Michigan, w roku 1999, po skażeniu wysokiej liczby cywili. Większość skażonych liczyła minimum 60 lat, wobec czego podano im silne preparaty amnezyjne klasy C a następnie wypuszczono ich na wolność. Właściciel nieruchomości, z której pozyskano SCP-1379, nie widział przedtem obrazu, przez co nie wiedział także, skąd obiekt pochodzi. Geneza SCP-1379 nie została poznana.
