SCP-1470 w swojej przechowalni.
Identyfikator podmiotu: SCP-1470
Klasa podmiotu: Zneutralizowane (dawniej Bezpieczne)
Specjalne Czynności Przechowawcze: Pozostałości SCP-1470 spoczywają w małym plastikowym pojemniku w sekcji podium terrarium obiektu, patrz poniżej. Terrarium ma być zaopatrzone w skakunowate i potomstwo SCP-1470 i umieszczone pod obserwacją. Po czasie kwarantanny owe potomstwo może zostać wypuszczone na wolność, jeżeli żadne anomalie nie zostaną wykryte.
Cały personel został oczyszczony z kwarantanny po wystawieniu na SCP-1470 bez żadnych negatywnych efektów.
Poprzednie czynności przechowawcze, zakończone 7 maja 2008 roku. SCP-1470 znajduje się w dźwiękoszczelnym terrarium mierzącym 0.75 metra na 2 metry, o wysokości 0.60 metra. Terrarium zawiera małe źródło świeżej bieżącej wody i florę jednolitą ze stanem Queensland, Australia. Północno-wschodni róg terrarium został zmodyfikowany, aby umożliwić komunikację z SCP-1470. Ta lokalizacja jest określana jako "podium". SCP-1470 ceni regularne kontakty społeczne i planowane są dla niego trzy przesłuchania dziennie, co pozwala na harmonogram regularnego snu nocnego. Jeśli personel z dowolnego powodu chce przeprowadzić niezaplanowaną rozmowę z SCP-1470, może to zrobić, wchodząc do pokoju i wyrażając swój zamiar rozmowy z SCP-1470, który wejdzie na podium lub odpowie na tyle, na ile będzie w stanie. Nie jest konieczne mówienie ustnie podczas komunikacji z SCP-1470, ale wokalizacja słów pomaga wyrazić się znaczenie wyraźniej niż myślenie o abstrakcyjnych pojęciach i pozwala na łatwiejszą transkrypcję komunikacji. SCP-1470 nie jest w stanie zrozumieć pełnego zakresu ludzkich myśli, dlatego wysoce zalecane jest, aby badacze stosowali tylko podstawowe pojęcia i krótkie stwierdzenia.
Terrarium SCP-1470 powinno być zaopatrzone w monitorowaną populację typowych przedstawicieli skakunowatych, pająków budujących sieć oraz możliwych do wyboru przez obiekt owadów służących jako ofiary SCP-1470. Najlepszym sposobem na odróżnienie SCP-1470 od pozostałych skakunowatych w terrarium jest poproszenie go o pomachanie rękami.
Personel pracujący z SCP-1470 musi zgłaszać się na badania psychologiczne co tydzień, przez okres nie krótszy niż rok po ekspozycji.
Opis: SCP-1470 był samcem skakuna (Portia fimbriata) pozyskanym z Queensland, Australia. Jego ciało mierzy 6.3 milimetra. Za życia SCP-1470 był świadomy i zdolny do telepatycznej komunikacji między innymi świadomymi istotami w zasięgu około dziewięciu metrów, mimo, że SCP-1470 w żaden inny sposób nie różnił się znacząco od innych osobników swojego gatunku pod względem fizjologii czy zachowania.
Populacja P. fimbriata z Queensland już wcześniej była zauważalnie inteligentniejsza niż inne pająki w swoich umiejętnościach w rozwiązywaniu problemów, czy unikalnych taktyk myśliwskich w celu upolowania ofiary, na które składały się inne pająki, zarówno z odmian pająków wytwarzających nić, jak i innych członków z rodziny Salticidae, do której to same należą.
Oprócz zdolności komunikowania się z personelem badawczym SCP-1470 nie wykazywał żadnych zachowani, które odbiegałyby od tego, co jest typowe dla wariantu P. fimbriata z Queensland. Jednak, ze względu na jego anomalną umiejętność komunikacji, nie zaleca się wysuwać żadnych tez o tym gatunku na podstawie doświadczeń z SCP-1470.
Komunikacja: Metoda telepatycznej transmisji SCP-1470 wydaje się przypisywać pojęcia na zasadzie "najlepszego dopasowania" w umysłach, które otrzymują komunikację. Kiedy SCP-1470 odwołuje się do części własnego ciała, które nie mają odwołania w ludzkiej anatomii, terminy są odbierane na podstawie aktualnej wiedzy. Na przykład, podczas gdy "nogi" są bezpośrednio rozumiane jako nogogłaszczki SCP-1470, przez naukowców były one odbierane za "ręce".
Zaleca się przeczytać następującą wypowiedź, otrzymaną po nieudanej próbie sparowania SCP-1470:
"Poszedłem do tej cholernej nierządnicy, machając rękoma, żeby wiedziała o co biega, ale ona nic nie załapała. Uderzyła przede mną ustami i dała mi dobry pokaz bębnienia rękami i nogami, a ja wiem, że to z powodu tego czerwonego paska, który mi kazaliście nosić na tyłku. To naprawdę sprawia, że facet wyróżnia się w sposób, w jaki nie powinien, wiesz? Te dzikusy mogą tego nie zauważyć, ale nie możesz oszukać prawdziwej damy. Musiałem zawiązać bungie i zrobić na nim skok, zanim zrobiłem żeglugę do namiotu, aby podtrzymać dumę.
Jak to zwykle bywa w przypadku komunikatów SCP-1470, były on odbierane w sposób, który mógłby być używany przez innego człowieka (typowe było również postrzeganie tych komunikatów w silnym regionalnym dialekcie).
Należy jednak zauważyć, że "nierządnica" jest użyta jako uwłaczający termin i nie oznacza prostytucji,
będącej koncepcją obcą dla P. fimbriati. "Usta" nawiązują do szczękoczułek, gdzie umieszczone są kły pająków. "Ręce" nawiązują do nogogłaszczek graniczących z jamą, które są większe u samców i używane w celu zwracania uwagi; w tym wypadku zostały użyte, aby uświadomić samicę o obecności SCP-1470 i dać jej do zrozumienia, że nie ma wrogich zamiarów. "Tyłek" odnosi się do odwłoka i czerwonego paska, który został namalowany w celu odróżnienia SCP-1470 od innych pająków. "Zawiązać bungie" oznacza układanie bezpiecznej linii jedwabiu przed skokiem na powierzchnię, a "żeglowanie" to bezpośredni opis opuszczania się w dół w powietrzu, po luźnym pasie jedwabiu. Podobnie, "namiot" oznacza sieć SCP-1470, strukturę służącą jedynie schronieniu.
Czerwony pasek został następnie usunięty z SCP-1470, a mniej dojrzała samica została wprowadzona do terrarium. Poniższy fragment pochodzi z kolejnej rozmowy:
SCP-1470: Hej, nie tak głośno, kolego, obudzisz małą siostrzyczkę.
Dr Westington: Twoja rozmowa z nią najwyraźniej poszła lepiej. Jak się ma?
SCP-1470: Była nieźle przestraszona, kiedy została tutaj wrzucona przez te wielkie drapieżniki. A przynajmniej zdaje mi się, że była, nie może do mnie mówić tak, jak my rozmawiamy. Żaden z nich nigdy nie umiał. Ale pokazała mi, że potrafi troszczyć się o siebie na własny sposób, poprosiła mnie, żebym wrócił do jej miejsca i zostaniemy tam, dopóki nie będzie gotowa.
Dr Westington: Gotowa na co?
SCP-1470: No wiesz! Nie mogę być dżentelmenem, jeżeli będziemy o tym mówili tak bezpośrednio, wiesz? To nie jest tak, jak wy to robicie. W każdym razie myślę, że powonieniem ci podziękować. To nie tak, że tego chciałem, ale to wystarczy.
Dr Westington: Powiedziałeś mi, że chcesz partnerkę.
SCP-1470: Powiedziałem ci, że chciałem żonę. Partner to przyjaciel, my jesteśmy partnerami, co nie? Przyjemnie jest z tobą gadać, ale chciałem… kogoś, komu mógłbym spojrzeć w oczy podczas rozmowy z nim.
Dr Westington: Nigdy nie znaleźliśmy nikogo, kto tak jak ty mógłby mówić.
SCP-1470: Cóż, to odróżnia nas od dzikusów, nie?
Dr Westington: Masz na myśli gatunki swoich ofiar?
SCP-1470: Racja, racja. Różnisz się od nich tym, że możesz mówić jak ja. Nigdy bym nie zjadł czegoś, co mówi. Ona nie może mówić, ale… mogę powiedzieć, że jest taka jak ja. Musi tylko trochę podrosnąć. To stanie się już niedługo. Prawdopodobnie będzie łapała więcej dzikusów niż ja. Będziemy mieli dobre dzieci, jeżeli ta stara nierządnica będzie trzymała dystans.
Dr Westington: Usunęliśmy ją stąd.
SCP-1470: Mam tylko nadzieje, że jej nie skrzywdziłeś.
Należy zauważyć, że kohabitacja w tej samej sieci między samcem a niedojrzała płciowo samicą nie jest niczym niezwykłym dla P. fimbriata. Dojrzałości płciowa samicy została osiągnięta w następnych dwóch tygodniach, a SCP-1470 opuścił sieć po kopulacji. Co jest normalne w tym gatunku, samica nie pożarła ani nie zabiła SCP-1470.
Notatka od Dr Westingtona: SCP-1470 żył łącznie trzy miesiące w hodowli Fundacji przed śmiercią z przyczyn naturalnych. Nie był on w pełni dorosły w czasie pozyskania, więc jego całkowita długość życia wynosiła około czterech miesięcy.
