SCP-154
ocena: +2+x

Identyfikator podmiotu: SCP-154

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-154 zabezpieczony jest wewnątrz Szafy Na Broń 8, w Zbrojnym Ośrodku Badawczym 47. Personel chcący użyć obiektu lub wykonać na nim badania musi wypełnić odpowiednie formularze. Osoby usiłujące usunąć obiekt z przechowalni bez autoryzacji lub spoza placówki zostaną natychmiast zlikwidowane.

Opis: SCP-154 to para prostych bransoletek z brązu, są w pełni okrągłe i wystarczająco duże, aby zwisać z rąk większości ludzi. Analiza spektrograficzna wykazała, iż obiekt składa się wyłącznie z miedzi (85%), cyny (11%), arsenu (3%) i pomniejszych nieczystości (<1%).

Kiedy obie bransolety zostają nałożone na tę samą rękę, a noszący je skupi się na nich i wyprostuje przed siebie rękę, na której są nałożone, a drugą wyprostuje do poziomu łokcia ręki pierwszej, w pierwszej ręce pojawi się duży, niematerialny łuk, a obie bransolety zaczną delikatnie świecić.

Od tego momentu SCP-154 może być traktowany jako łuk, dopóki poza noszącego lub jego koncentracja nie zostaną załamane, co sprawi, że bransolety powrócą do stanu normalnego. Łuk nie posiada cięciwy, lecz dokonanie gestu wystrzelenia wywoła efekt taki sam, jak gdyby cięciwa istniała.

Kiedy cięciwa zostanie naciągnięta i wypuszczona, kości ręki noszącego zostaną gwałtownie wystrzelone z wyprostowanej kończyny, a następnie polecą wprost z prędkością ponad trzystu (300) metrów na sekundę. Brakujące kości i wynikłe uszkodzenia ręki zostają szybko zregenerowane, a broń jest w stanie ponownie "wystrzelić" w ciągu kilku minut. Testy wykonane z użyciem testerów posiadających kilka par ramion/ dłoni, tak jak SCP-1884-A1 pokazały zdolność do strzelania z SCP-154 kilka razy, gdzie używane były kości kolejnych ramion z każdym wystrzałem.

Regeneracja wywołana przez artefakt jest ograniczona i obejmuje jedynie uszkodzenia wywołane przez samą broń. Regeneracja wygląda na działanie automatyczne i kontynuuje zachodzenie w niemalże wszystkich przypadkach. Zarówno strzelanie z broni, jak i wynikła regeneracja są bolesne, wobec czego uczestnicy eksperymentów są niechętni do kolejnych testów z obiektem.

Jednakże odkryto pewne sporadyczne anomalie dotyczące regeneracji. Najczęściej manifestują się jako niewielkie mutacje ciała noszącego obiekt, są to np. zmiany w rozmiarze, pigmentacji i strukturze oryginalnych organelli. Owe efekty są dosyć częste, ponieważ mogą zaistnieć podczas każdego użycia broni, jednakże zazwyczaj mają miejsce jedynie podczas powtarzalnych użyć.

Istnieją bardziej drastyczne anomalie, acz zachodzą one rzadziej i zwykle podczas częstych użyć obiektu. Mutacje te mogą oznaczać przyrost dodatkowych stawów lub palców w strzelającej ręce, a nawet chemiczną lub fizyczną restrukturyzację kończyny.

Materia kostna ręki strzelającej jednego z testerów została zmieniona w niestabilną mieszankę wybuchową, czego tester nie był świadom, dopóki nie doszło do detonacji ładunku, co skutkowało dwoma zgonami i trzema ranieniami. Materia kostna i struktura mięśniowa innego testera nabrały funkcjonalności fizjologii serpentynowej.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported