SCP-163
ocena: +1+x

Identyfikator podmiotu: SCP-163

Klasa Podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Zagroda SCP-163 składa się z czterech przyległych pokojów o wysokości 3 [m], o określonych cechach:

  • Jeden 5 [m] x 5 [m] pokój do przyjmowania z śluzą i siedziskami odpowiednimi dla zarówno SCP-163 jak i ludzkiej morfologii.
  • Jeden 5 [m] x 3 [m] magazyn do przechowywania ubrania izolacyjnego SCP-163, oraz jego narzędzi i gier.
  • Jeden 20 [m] x 15 [m] warsztat i jadalnia zawierające wszystkie odzyskane technologie, wliczając SCP-163-1.
  • Jedna 5 m x 5 m sypialnia umeblowana w siedziska i łóżko odpowiednie dla morfologii SCP-163.

Powietrze w zagrodzie jest filtrowane i automatycznie monitorowane cały czas przez komputer i raz dziennie przez personel w celu detekcji zanieczyszczeń. Filtry muszą być zmieniane co tydzień, lub gdy zanieczyszczenia są wykryte w powietrzu. Dwa niezależnie systemy oświetleniowe są zamontowane w zagrodzie: główne wydzielające światło o długości fali 400-700 [nm] i drugie o długości fali 150-300 [nm]. Główne źródła światła mają pozostać aktywne cały czas. Dodatkowe oświetlenie może być włączone i wyłączone zależnie od woli SCP-163. W żadnym wypadku wszelkie związki chemiczne nie opisane w Instrukcji M-163-1 nie mogą znaleźć się w zagrodzie. Personel i wszelkie przedmioty wnoszone muszą zostać sprawdzone pod względem śladów tych związków przed wejściem do zagrody.

Personel wchodzący do przechowalni ma mieć założone ubranie izolujące w celu ochrony siebie oraz SCP-163 przed wzajemnym zanieczyszczeniem. Przed uzyskaniem pozwolenia na wejście do zagrody, personel jest zobligowany do zapoznania się z Instrukcją M-163-2 oraz odbyć rozmowę z Dr ████████. Personel upoważniony do wejścia do przechowalni SCP-163 może wejść w interakcję z obiektem przez pomoc w naprawach ekwipunku oraz przez granie z obiektem w gry planszowe.

SCP-163 może opuścić swoją zagrodę w dowolnym momencie. Obiekt musi jednak najpierw okazać swoją intencję do wyjścia poprzez uzgodniony wcześniej gest, a następnie ubrać swoje kombinezon izolujący. Kombinezon zawiera te same filtry powietrza, co używane w zagrodzie. W celu ułatwienia widzenia, SCP-163 może nosić ze sobą latarkę UV emitującą światło o długościach fali nie krótszych 280 [nm] w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia u personelu raka skóry. Podczas wędrówki po ośrodku, SCP-163 ma towarzyszyć młodszy naukowiec zobligowany do nagrywania kamerą wideo wszystkich akcji, gestów i ekspresji obiektu. Ma on także trzymać SCP-163 poza miejscami uznanymi dla obiektu za niebezpieczne.

Co trzy (3) dni, personel ma za zadanie dostarczyć do pokoju do przyjmowania 20. litrowy pojemnik z elementami chemicznymi w proporcjach zapisanych w Instrukcji M-163-1. SCP-163 weźmie pojemnik i wleje jego zawartość do SCP-163-1. Pusty pojemnik zostaje następnie położony u wylotu śluzy do odzyskania.

Ekwipunek może zostać zabrany z zagrody tylko w obecności SCP-163. Jeśli SCP-163 przeszkodzi w pozyskaniu ekwipunku, dany przedmiot ma zostać odłożony na wcześniejsze miejsce. W żadnym wypadku personel nie może podejmować prób rozebrania, poruszenia lub usunięcia SCP-163-1. Wszystkie próby dokonania tego spotkają się z poważnymi konsekwencjami.

Opis: SCP-163 jest rozumnym organizmem pozaziemskiego pochodzenia. W pozycji stojącej ma on 2 [m] wysokości i 1.5 [m] szerokości, ze środkiem ciężkości zawieszonym 50 [cm] nad ziemią. Ciało obiektu jest w przybliżeniu cylindryczne, z okrągłymi ustami u spodu, odpowiednikiem głowy na szczycie oraz ośmioma trójstawowymi nogami ułożonymi promieniowo wokół równika. SCP-163 posiada także serie wyspecjalizowanych kończyn wypisanych poniżej:

  • Dwa chwytne aparaty służące do jedzenia na dwóch stronach ust
  • Dwoje ramion w pobliżu szczytu ciała, przeznaczonych do delikatnych manipulacji
  • Dwoje większych ramion zlokalizowanych bliżej nóg, przeznaczonych do manipulacji ciężkimi obiektami i do podnoszenia, zdolne do zapewnienia stałej siły rzędu około 500 N i siły uderzenia sięgającej 2000 N
  • Dwa dodatkowe o funkcji pośredniej zlokalizowane pomiędzy nogami a aparatami ustnymi, pełniące funkcję pośrednią, które zostały amputowane w związku z odkryciem SCP-163.

30 cm od szczytu ciała zlokalizowane jest pojedyncze, wieloelementowe oko, który rozciąga się w pierścień w około punktu centralnego, pozwalając na widzenie w 360 stopniach. Obiekt ma martwy punkt z tyłu głowy pozwalający na używanie organu usuwającego odpady z ciała. Złożone oko składa się z 88 oddzielnych jednostek. Najbardziej prawdopodobna hipoteza mówi, że każda jednostka odbiera tylko informacje wertykalne, podczas gdy mózg intuicyjnie przetwarza informacje horyzontalne na podstawie danych z różnych jednostek. Oko jest czułe na światło o długości fali z przedziału 150-300 [nm], co odpowiada światłu UV, które z kolei jest szkodliwe dla większości ziemskiego życia.

SCP-163 składa się z endoszkieletu o tkance przypominającej w kompozycji i strukturze chemicznej celulozę. Struktura kostna wystaje z najwyższych stawów każdej nogi oraz wygląda na stępioną za pomocą czynników zewnętrznych. Obiekt nie przejawia bólu przy pobieraniu próbek z wypukłości. Skóra obiektu jest przeźroczysta dla widocznych długości fal, ale nieprzeźroczysta w ultrafiolecie. Próbki krwi zawierały system transportu tlenu i dwutlenku węgla bazujący na niklu zamiast, jak w przypadku ziemskich organizmów, na żelazie czy miedzi; dodatkowo, jest ona zielona. Analiza krwi i próbek wykazała, że komórki SCP-163 używają DNA do zapisu informacji, ze standardową bazą GCAT; jednakże, inna metoda jest używana do interpretacji tych instrukcji. Zbiór trzech baz wciąż koduje aminokwasy, jednak nie są one takie same jak w komórkach ziemskich organizmów. W dodatku, część aminokwasów organizmów ziemskich nie jest obecnych w biologii obiektu, podczas gdy inne używane przez obiekt nie są obecne w ziemskiej biosferze, pozwalając na dramatyczną zmianę w gospodarce białkowej w organizmie.

Środowisko domowe SCP-163 zawiera prawdopodobnie inne proporcje elementów, porównując je do ziemskiego środowiska. Jest to argumentowane wrażliwością obiektu na pewne powszechne elementy i odporność na te mniej powszechne. [ZREDAGOWANO], metal ciężki trujący dla życia ziemskiego jest używany w metabolizmie SCP-163. Żelazo i wapń, pomimo braku zastosowania przez SCP-163 nie stanowią dla obiektu zagrożenia. Wystawienie na █████████████ w jakiejkolwiek formie chemicznej powoduje uszkodzenia tkanek. ███████ i ███████ są równie groźne dla SCP-163 jak są dla nas. Pełna lista bezpiecznych i niebezpiecznych chemikaliów, wraz z potrzebami dietetycznymi, jest zapisana w Instrukcji M-163-1. Co więcej, atmosfera może zawierać inne proporcje gazów. SCP-163 jest w stanie przetrwać w naszej atmosferze pewien czas bez zabezpieczeń mechanicznych, ale zacznie okazywać oznaki choroby po godzinie. Powietrze filtrowane z pewnych powszechnych ziemskich elementów zapobiega takiej sytuacji. Analiza technologii SCP-163 zawiera procedurę poszukiwania hermetycznie zamkniętych obszarów posiadających próbki macierzystej atmosfery obiektu.

Nieznanym jest sposób, w jaki SCP-163 przekazuje złożone komunikaty. Jedyna wokalizacja produkowana przez obiekt to stała sinusoidalna fala o częstotliwości w przybliżeniu 15 Hz podczas silnych przeżyć emocjonalnych. Nie ma różnych wariacji tej wokalizacji, a może ona trwać od 15 sekund do 10 minut. Rekomendowanym jest, aby personel wystawiony na dźwięk pozostał w dobrze oświetlonym miejscu w celu uniknięcia paranoi. Emocje są głównie okazywane przez kopułę z tkanki nad złożonym okiem. Różne stany emocjonalne odpowiadają zniekształceniom bruzd na skórze spowodowane przez mięśnie podskórne. W dodatku przeczące i pozytywne gestykulacje zostały zaobserwowane. Szybkie zderzanie delikatnych manipulatorów SCP-163 razem odpowiadają gestykulacji twierdzącej, a ten sam gest wykonany ciężkimi manipulatorami odpowiada przeczącej. Dokładne informacje odnośnie gestykulacji i stanów emocjonalnych obiektu są zapisane w Instrukcji M-163-2.

SCP-163-1 sprawia wrażenie uniwersalnej maszyny do podtrzymywania życia. Jest ona w stanie konwertować podstawowe elementy chemiczne w pożywienie SCP-163, oraz projekcję zjawiska, w którym SCP-163 oryginalnie został znaleziony. Aby zapewnić dobre zdrowie SCP-163, analiza SCP-163-1 jest wstrzymana do czasu śmierci SCP-163. Funkcje reszty ekwipunku nie są w pełni znane. Technologia jest ograniczona do surowych tranzystorów składanych w różne wyspecjalizowane analogowe komputery. Wiele procesów fizycznych odwzorowywanych przez te komputery nie przypominają nic znanego nowoczesnej nauce. Teoretyzuje się, że SCP-163-1 bazuje na części tych procesów w celu prawidłowego funkcjonowania.

SCP-163 został odkryty przez górników w Andach dnia ██-██-20██. Warstwa skalna, w której znaleziono obiekt ma w przybliżeniu ████████████ lat; ze śladów rozkruszonych minerałów w tym miejscu można wnioskować, że statek kosmiczny rozbił się. Górnicy donosili o natknięciu się na niezniszczalną szklaną powierzchnię, która nagle zniknęła po usunięciu z niej dostatecznej ilości skał. Opis zdarzenia sugeruje, iż była to większa wersja zjawiska produkowanego przez SCP-163-1. Pomimo zamknięcia w skale przez █████████ lat, wnętrze komory nie okazuje żadnych oznak starzenia czy degeneracji, co jest uznawane za skutek zjawiska. W przybliżeniu 30% ekwipunku zostało zgrabione zanim agenci mogli dostać się na miejsce. Z czasem odzyskano część, jednak wiele przedmiotów nadal brakuje. Agenci kontynuują przeczesywanie czarnego rynku w celu uzyskania jakichś wskazówek dotyczących brakującej technologii.

Gdy agenci przejęli kontrolę nad miejscem, SCP-163 wciąż był zamknięty w refleksyjnej sferze produkowanej przez SCP-163-1. Względna prostota interfejsu SCP-163-1 pozwoliła agentom na szybką jej dezaktywację. Agenci byli zmuszeni do obezwładnienia SCP-163, który był wrogi w tym czasie. Oprócz tej pierwotnej konfrontacji, SCP-163 współpracował z Fundacją, starając się ze wszystkich sił zrozumieć nas.

Poniżej zamieszczono wybrane eksperymenty przeprowadzone nad SCP-163. Pełna lista eksperymentów i ich rezultatów jest spisana w Instrukcji M-163-2.

Log eksperymentu 163-46: Rozpoznanie twarzy.

Data: ██-██-20██
Obiekt: SCP-163
Procedura: Dr ████████ wszedł do zagrody SCP-163 niosąc (30) 11x17 kart z obrazkami nadrukowanymi tuszem absorbującym światło UV. Obrazy stanowiły twarze ludzkie ze zmiennym poziomem skomplikowania. Pokazano je SCP-163 z rosnącym poziomem skomplikowania, rozpoczynając od "uśmieszka", a kończąc na fotografii Dr. ████████.
Detale: SCP-163 nie był w stanie rozpoznać "uśmieszka", którego ludzkie niemowlęta są w stanie natychmiast powtórzyć. Wynik się powtarzał do osiemnastego zdjęcia, do którego SCP-163 zareagował przez zabranie karty i położeniem jej przed przedni panel Dr. ████████. Obraz 18 posiadał takie rzeczy jak nos, oczy, uszy, i otwarte usta odsłaniające równe zęby. Obraz 17 był identyczny, ale z zamkniętymi ustami.

Log eksperymentu 163-47: Rozpoznanie twarzy.

Data: ██-██-20██
Obiekt: SCP-163
Procedura: Dr ████████ wszedł do zagrody SCP-163 niosąc dwadzieścia (20) 11x17 kart z obrazkami nadrukowanymi tuszem absorbującym światło UV. Obrazy reprezentowały górną część ciała SCP-163, z wariacją złożoności od trójkąta równoramiennego do fotografii przedstawiającej SCP-163.
Detale: SCP-163 nie rozpoznał pierwszego obrazka przedstawiającego jego gatunek. Druga karta przedstawiająca trójkąt równoramienny z linią poziomą przecinającą środek wyzwoliła odpowiedź. SCP-163 zabrał wszystkie karty od Dr. ████████ i spojrzał na wszystkie po kolei. Następnie obiekt posortował karty w dwa stosy, jeden z sześcioma obrazkami, włączając Obrazek 1, oraz drugi zawierający pozostałe, w tym Obrazek 2. Prawdopodobnie pierwszy stos zawierał obrazki nierozpoznane jako część gatunku SCP-163, podczas gdy drugi zawierał te obrazki, które były rozpoznane. Obecność zdjęcia obiektu w drugim stosie podtrzymuje tę hipotezę.

Log eksperymentów 163-80: Test altruizmu.

Data: ██-██-20██
Obiekt: SCP-163
Procedura: Dr ████████ wszedł do zagrody niosąc dwa drewniane bloki i skrzynkę, która była w stanie pomieścić je obydwa. Dr ████████ otworzył pudełko i włożył jeden blok do środka pozorując wielki wysiłek. Po zamknięciu pudełka Dr ████████ przeniósł drugi blok w jego stronę udając wysiłek, a także oczekując odpowiedzi SCP-163.
Detale: SCP-163 otworzył pudełko dla Dr. ████████ po 10 sekundach jego prób włożenia bloku do środka, podczas gdy wieko było zamknięte. Rezultat jest zgodny z testami prowadzonymi z ludzkimi dziećmi.

Log eksperymentów 163-88: Wyższe funkcje.

Data: ██-██-20██
Obiekt: SCP-163
Procedura: Dr ████████ wszedł do zagrody pchając wózek ze sztalugą, pięcioma płótnami, różnymi pędzlami oraz wybranymi pigmentami odbijającymi różne długości fal ultrafioletowych, pomiędzy 150 [nm] a 300 [nm]. Dr ████████ powierzchownie zademonstrował akt malowania, używając trzech z pigmentów przed oddaniem pędzla SCP-163.
Detale: SCP-163 natychmiast rozpoczął malowanie wykorzystując dane pigmenty. Obraz przedstawiał krajobraz zawierający nierozpoznane rośliny i zwierzęta, nawiązując do obrazowania UV. SCP-163 pozostał w bezruchu przez siedem minut po ukończeniu malowania, a następnie zrzucił je ze sztalugi i wycofał się do kąta pokoju przyjęć. Bruzdy na grzbiecie sygnalizowały rozpacz. Wszystkie kolejne próby interakcji z SCP-163 zawiodły, dopóki Dr ████████ spróbował usunąć zapasy do malowania z zagrody. W tym momencie ciężkie manipulatory SCP-163 zostały wysunięte spomiędzy nóg i przybrały przeczącą gestykulację. Tego samego dnia widziano, jak SCP-163 malował na nowych płótnach.

Dodatek 163-88:
Od dzisiaj świeże płótna, farby i pędzle należy dostarczać dla SCP-163 gdy ich zapasy zaczną się wyczerpywać. To jest pierwszy naprawdę znaczący komunikat, który byliśmy w stanie zrozumieć. Przynajmniej możemy się dowiedzieć czegoś o ekologii jego macierzystego świata. —Dr ████████

Dodatek 163-93:
Szansa odnalezienia w ogóle SCP-163 była maleńka, biorąc pod uwagę rozmiary Ziemi. Liczba czynników, która wzięła udział, uwzględniając płyty tektoniczne, rozwój terenu przez ludzi i zwykłe szczęście głupiego. Uzupełniam rekomendację, aby wszystkie wykopaliska █████████-letnich warstw były monitorowane przez agentów poszukując więcej członków rasy SCP-163. Trudno mi uwierzyć, że przypadkiem znaleźliśmy ten jeden statek kosmiczny rozbity na Ziemi od milionów lat, w czasie gdy dopiero zaczynaliśmy rozwijać możliwości do rozpoznania istotności takiego znaleziska. Muszą być jeszcze inni ukryci w śpiączce pod ziemią. —Dr ████████

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported