Identyfikator podmiotu: SCP-164
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: Kultury SCP-164 powinny być zabezpieczone za pomocą standardowych procedur bioprzechowawczych i zamknięte w odpowiednio oznaczonej, mrożonej jednostce bioprzechowawczej, w temperaturze 10 stopni Celsjusza. Podczas gdy SCP-164 właściwa jest patogeniczność, obiekt nie jest wysoce infekcyjny; pomimo że naukowcy pracujący z czystymi kulturami i zainfekowanymi osobami przede wszystkim powinni zachowywać daleko idącą ostrożność, na ogół lateksowe rękawice i maski są wystarczająco efektywne w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się choroby. Osoby bezpowrotnie zainfekowane należy poddać sześciomiesięcznej chemioterapii po wystąpieniu pierwszych symptomów, a także operacjom chirurgicznym, jeżeli takowe okażą się niezbędne.
Epidemie pośród ludności cywilnej powinny być kryte za pomocą procedury Alef-█ dla materiałów zaraźliwych.
Opis: SCP-164 to szczep komórek nowotworowych, wywołujących rozrost guzów podobnych do mięsaka w ciałach zarażonych. Mimo że DNA komórek wygląda głównie na DNA ludzkie, komórki te istnieją teraz w formie jednokomórkowych, aseksualnych pasożytów. Kilka właściwości czyni SCP-164 wyjątkowym:
- SCP-164 to jedyny znany pasożyt (przenoszony) nowotworowy, który może infekować ludzi. Szczepy mogą być przenoszone poprzez, w kolejności zakażeń: stosunek płciowy, kontakt skórny i drogą powietrzną. Chemioterapia i operacje chirurgiczne są efektywne w zakresie leczenia choroby w niemalże wszystkich jej stadiach.
- Guzy tworzone przez SCP-164, które przerosną pewien poziom, w 75% przypadków będą ciągle zachowywać się tak jak normalne mięsaki. Jednakże, w 25% przypadków materiały z ciała zarażonego zostaną zutylizowane do stworzenia nowego, oddzielnego organizmu wewnątrz guza. W razie wystąpienia wielu guzów niektóre lub wszystkie mogą również tak się zachować. Stworzone organizmy będą na początku zygotami (zapłodnionymi komórkami jajowymi) i zaczną ulegać replikacji takiej, jak w przypadku płodów. Z perspektywy zewnętrznej działanie to nie odbiega od zwykłej normy zachowania się guzów i w czasie początkowych stadiów może przebiegać niezauważalnie.
Co dziwne, dorosłe organizmy są zupełnie niezwiązane z oryginalnymi guzami, odpowiadając wcześniej nieznanemu gatunkowi kałamarnic. Okazało się, że osobniki te są w pełni zdolne do przeżycia w środowisku wodnym i wykonują weń normalne działania takie jak poruszanie się, zdobywanie jedzenia, podstawowa obrona, reprodukcja, itd. Jednakże, owe organizmy są równie zdolne do przeżycia w oryginalnym guzie, gdzie rzadko dokonują poruszeń czy zmiany pozycji, kontynuując wzrost o regularnej prędkości, dopóki zainfekowany nie umrze. Egzystencja i natura osobników (SCP-164-2) jest często nierozpoznawalna w przypadkach cywilnych, dopóki biopsje czy operacje chirurgiczne nie ujawniają rozwiniętych organizmów.
Osobniki i guzy SCP-164 mogą wchodzić w interakcje z ciałem gospodarza na interesujące sposoby. Poniżej najważniejsze przypadki:
- Kobieta z personelu D, 23 lata: Guzy SCP-164 pojawiły się na ściankach macicy. Ciało gospodarza najwyraźniej rozpoznało guza jako ludzki płód i usunęło go w formie żywego osobnika SCP-164-2 po 9 miesiącach.
- Mężczyzna z personelu D, 30 lat: Guzy pojawiły się na rdzeniu kręgowych, wpływając w negatywny sposób na działanie centralnego układu nerwowego. W rezultacie ruchy SCP-164-2 sporadycznie wywołują wymachy ramion, co sugeruje "przewodzenie krzyżowe" układów nerwowych obu organizmów. Biopsja potwierdziła ową hipotezę.
- Mężczyzna z personelu D, 25 lat: Guzy pojawiły się w pobliżu przełyku i tchawicy testera, w miejscu, gdzie zwyczajny rozrost guza doprowadziłby w końcu do zablokowania świateł ww. przewodów, szybko doprowadzając do śmierci zainfekowanego. W zamian rozrośnięte guzy przemieściły się w kierunku karku gospodarza, zapobiegając jego śmierci. Doktor █████ sugeruje, że mogło to być celowe działanie podjęte przez SCP-164.
