SCP-1689
ocena: +2+x

Identyfikator podmiotu: SCP-1689

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-1689 jest obecnie objęty ograniczonym dostępem w strefie ██ w składowi artefaktów średniej wielkości, komorze ██. SCP-1689 powinien być przechowywany przez cały czas zamknięty, z otworem skierowanym do góry. Dostęp jest ograniczony dla personelu poziomu 3, z wyjątkiem personelu zajmującego się gotowaniem w strefie.

Dostęp badawczy do SCP-1689-A wymaga zatwierdzenia przez personel poziomu 4. Wszystkie ekspedycje muszą być udokumentowane pełną manifestacją sprzętu i personelu, przed wejściem do SCP-1689-A. Składnik enzymatyczny 13 został opracowany w celu ułatwienia eksploracji SCP-1689-A.

Propozycje utworzenia mobilnego ośrodka w SCP-1689-A są obecnie rozpatrywane.

Opis: SCP-1689 jest jutowym workiem z ziemniakami. W stanie stabilnym SCP-1689 waży 40-50 kg i zawiera około dwustu (200) zwykłych ziemniaków rolniczych (bulw Solanum tuberosum). SCP-1689 jest wykonany z brązowej, grubo tkanej juty.

Wnętrze SCP-1689 jest znacznie większe niż na zewnątrz i jest oznaczone jako SCP-1689-A. SCP-1689-A to duża przestrzeń pozawymiarowa o nieokreślonej objętości (mierzącej co najmniej 10 000 m3, ale uważanej za znacznie większą) całkowicie wypłonionej ziemniakami. Eksploracja SCP-1689-A jest w dużej mierze niekompletna, ze względu na wysoki stopień niedrożności; więcej informacji można znaleźć w Logu Eksploracji 1689-I w Dodatku-2.

Gdy części SCP-1689-A są puste, pobliskie ziemniaki doświadczają nieprawidłowej formy wzrostu, charakteryzującej się powstawaniem guzowatych wybrzuszeń, które w końcu rozszczepiają się na pełnowymiarowe, niezależne ziemniaki. Tempo wzrostu jest mniej więcej wykładnicze, a okres podwajania się wynosi około dwóch godzin. Efekt ten dotyczy również normalnych ziemniaków wprowadzonych do SCP-1689, jak również podobnych jadalnych bulw lub korzeni, takich jak ignamy i słodkie ziemniaki (chociaż nie stwierdzono czy w SCP-1689 występują naturalnie).

Dodatek 1689-1: SCP-1689 został odzyskany z Krysova, małej wioski liczącej około dwustu (200) osób w północnej Syberii. Rosyjski urzędnik poinformował 2 czerwca 201█ roku, że Krysovo nie miało żadnych kontaktów zewnętrznych w ciągu ostatnich czterech dekad i nie posiadało okolicznych gruntów rolnych. Sprawozdania te zostały skonfiskowane i zbadane przez Fundację, po czym odkryto, że wieś od ponad stu lat używa SCP-1689 jako jedyne źródło pożywienia. W wyniku tego mieszkańcy wsi cierpieli na skrajne niedobory wapnia i żelaza. Nikt we wsi nie był w stanie przypomnieć sobie, w jaki sposób weszli w posiadanie SCP-1689, tylko że był on tam "od czasów przed Czerwonymi" i że był to "dar za ciężką pracę". SCP-1689 został następnie przetransportowany do jego obecnej lokalizacji, Strefy ██.

Dodatek 1689-2: Obecnie odbyła się tylko jedna w pełni wyposażona eksploracja SCP-1689-A. Upoważniony personel może przejrzeć dziennik misji kapitana Camerona Wellsa: Log Eksploracji 1689-I.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported