Identyfikator podmiotu: SCP-170
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-170 nie stanowi żadnego zagrożenia i może być bezpiecznie przechowywany w dowolnej zabezpieczonej szafie przechowawczej. Pomimo tego, z powodu możliwości mylnego użycia substancji i ograniczonej ilości SCP-170, nikt nie może zabrać obiektu z przechowalni bez zgody doktora ███.
Opis: SCP-170 wydaje się być zwykłą tubką kleju, o długości 13 [cm], w kolorze żółtym. Nie ma na niej niemal żadnego tekstu ani informacji o producencie. Jedynym wyjątkiem jest słowo "SUPERGLUE", nadrukowane wytłuszczonymi literami.
Kiedy dowolna ilość substancji zostanie naniesiona na ciało stałe, które następnie zostanie zetknięte z inną powierzchnią, oba obiekty stracą spójność molekularną w strefie otaczającej miejsca zetknięcia. Poskutkuje to możliwością „wepchnięcia” jednego z nich w drugi, jednak efekt ten trwa tylko przez krótki czas. W ciągu trzeciej części sekundy po zetknięciu powierzchni właściwości umożliwiające to zjawisko zanikają, pozostawiając obiekty trwale zespolone.
SCP-170 został pozyskany podczas obławy na nielegalne laboratorium w ████████, ███, w roku 19██. Anomalne właściwości SCP-170 pozostawały nieznane do czasu przeprowadzenia na nim rutynowego testu wszystkich pozyskanych przedmiotów. Pracownik laboratorium użył pipety do nabrania niewielkiej ilości podmiotu w celu przeprowadzenia analizy. Podczas próby naniesienia go na płytkę laboratoryjną przyrządy przeniknęły przez siebie. Kolejne testy przeprowadzone na wyżej wymienionych przedmiotach wykazały, że przedmioty te zostały połączone na poziomie molekularnym. Po tym eksperymencie personel Fundacji został bezzwłocznie rozdysponowany celem pozyskania pozostałych obiektów.
Ważniejsze eksperymenty:
Eksperyment 04:
Materiały: 1 x Łańcuch przemysłowy, ciężarki różnych rozmiarów.
Czynności: Niewielka ilość SCP-170 została naniesiona na ostatnie ogniwo łańcucha, które zostało następnie przyczepione do wzmocnionego sufitu Strefy Przechowawczej 17F. Następnie różnej wagi obciążenia zostały zawieszone na łańcuchu w celu ustalenia ciężaru, który przekroczy możliwości spajania podmiotu.
Rezultaty: Po zawieszeniu około dziewięciu ton łańcuch pękł, ale nie w miejscu związania przez SCP-170. Pęknięcie pojawiło się na dziewiątym ogniwie od dołu. Badanie wszystkich punktów wykazało oznaki deformacji i rozciągnięcia. Jedyny wyjątek stanowił punkt zespolenia łańcucha z sufitem. Nie został on w żaden sposób naruszony.
Eksperyment 07:
Materiały: 2 x identyczne kostki 24-karatowego złota (o czystości maksymalnie zbliżonej do stuprocentowej).
Czynności: Używając robotycznych ramion w celu idealnego zestawienia, jedna z kostek (z nałożonym SCP-170) została całkowicie wepchnięta do drugiej. Uzyskana kostka miała wygląd i rozmiar dokładnie taki, jak każda z oryginalnych kostek.
Rezultaty: Badanie otrzymanej kostki wykazało, że jej gęstość wynosi 38,6 [g/cm3], co stanowi dokładną dwukrotność gęstości złota. Topienie próbki nie wpłynęło na wynik badania, jej stan ciekły posiadał tę samą gęstość. To dowodzi, że jedna substancja nie zastępuje drugiej — każdy atom pozostaje na swoim miejscu. Analiza atomów wykazała, że są one zwykłymi atomami złota, sugerując jednocześnie, że nie przechodzą fuzji nuklearnej w celu zwiększenia gęstości substancji. Atomy są zwyczajnie uciskane w przestrzeni mniejszej, niż umożliwiałyby to prawa fizyki.
W świetle tego eksperymentu dr ██████ wniósł o pozwolenie na użycie SCP-170 do "sklejenia" dwóch kawałków uranu w celu stworzenia lepszej próbki. W związku z oczywistymi zagrożeniami naukowiec uzyskał odpowiedź odmowną.

Rentgen palca obiektu przyczepionego do blatu biurka (po amputacji). Uszkodzenia powstały w wyniku prób uwolnienia się testera.
Eksperyment 12:
Materiały: 1 x Pracownik klasy D, 1 x drewniany blat.
Czynności: Był to pierwszy test z użyciem żywego organizmu. Niewielka ilość SCP-170 została nałożona na palec wskazujący prawej ręki pracownika klasy D, którego poinstruowano, by "szturchnął" blat.
Rezultaty: Palec testera "zatopił się" w blacie. Oprócz oczywistej paniki tester nie czuł żadnego bólu, dyskomfortu ani innego odczucia w zatopionym fragmencie palca. Pomimo to, palec szybko zaczął puchnąć i zmienił kolor na fioletowy. Powodem tego był fakt, że układ krwionośny testera nadal pompował krew do fragmentu palca, który nie mógł już jej oddawać. Palec został amputowany pomiędzy pierwszym i drugim kłykciem.
Eksperyment 19:
Materiały: 1 x Silnik odrzutowy F100 marki Pratt & Whitney, wzmocniony sufit Strefy Przechowawczej 19B.
Czynności: SCP-170 został nałożony na uchwyty silnika, które zostały następnie szybko wepchnięte w sufit pomieszczenia na głębokość 3,2 [cm] (około 1,25 cala). Po podłączeniu źródła paliwa i systemu kontroli silnik został uruchomiony.
Rezultaty: Silnik działał na wysokich obrotach przez 40 [min], jednocześnie kamery monitorowały punkt złączenia w celu znalezienia jakichkolwiek oznak naruszenia. W betonie dookoła ww. miejsca pojawiły się pęknięcia. Sam punkt złączenia pozostał nietknięty, nawet przy użyciu siły rzędu 120 000 [N].