SCP-175
ocena: 0+x

Identyfikator podmiotu: SCP-175

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Kiedy nieprzeprowadzane są na nim testy, SCP-175 zabezpieczony jest w metalowym sejfie. Sejf znajduje się w pomieszczeniu przechowawczym, wraz z innymi, nisko-priorytetowymi obiektami SCP w Ośrodku ███. Pomieszczenie jest zawsze strzeżone przez dwóch ochroniarzy, w zgodzie z wymaganiami protokołu bezpieczeństwa [USUNIĘTO].

Opis: Kiedy nie jest "aktywny", SCP-175 przypomina pożółkły fragment pergaminu, nieco większy niż standardowa kartka papieru. Brzegi artefaktu są podarte, a on sam wygląda na znoszony i kruchy. Jednakże, SCP-175 jest w istocie bardzo giętki i niezniszczalny; wytrzymał wszystkie próby pobrania jego próbek w celach testowych.

Bardziej interesujące właściwości SCP-175 przejawiają się, kiedy artefakt zostanie przeniesiony w relatywne pobliże zakopanego przedmiotu. Odległość ta najwidoczniej jest zmienna wg nieznanych parametrów: SCP-175 stawał się "aktywny" na dystansach krótkich jak 30 metrów, a także dalekich jak kilka kilometrów. Jednakże średnia odległość oscyluje pomiędzy 100 i 200 metrami.

Po wejściu obiektu w stan "aktywny", przybiera on wygląd mapy, wskazówek prowadzących do zakopanego przedmiotu, a nawet hybryd tych metod naprowadzania. Pomimo tego, że rozmiar i kształt obiektu są z grubsza stałe, może on przybierać wygląd różnych rodzajów papieru i pergaminu, przy czym sposób pisania lub rysowania i charakter tego również ulegają modyfikacjom, najprawdopodobniej bazując na sposobie myślenia osoby bądź osób, które dany przedmiot zakopały. Częściowa lista zakopanych przedmiotów i osób za to odpowiedzialnych znajduje się w Dokumencie 175-08.

Jeżeli dochodzi do wykopania określonego przedmiotu lub jeżeli mapa zostaje usunięta z pobliża, SCP-175 ponownie osiąga stan normalny.

Dokument #175-08: Częściowa lista osób zakopujących, zakopanych obiektów i wyglądów SCP-175. Wszystkie eksperymenty miały miejsce w [USUNIĘTO], o ile nie napisano inaczej.

Dr ███████ zakopał drewnianą skrzynię. SCP-175 przyjął wygląd fragmentu papieru milimetrowego, na którym widniała narysowana ołówkiem mapa otoczenia wraz z legendą w dolnym, lewym rogu. Jasno zaznaczona była lokalizacja skarbu. Dr ███████ stwierdził, że charakter pisma na SCP-175 był identyczny z jego własnym.

████ ██████, 5-letnie dziecko płci żeńskiej dr. █████, została poinstruowana, aby włożyła do drewnianej skrzyni kilka jej zabawek, a następnie ją zakopała. SCP-175 przyjął wygląd pastelowej mapy otoczenia na białym fragmencie papieru; styl ewidentnie wskazywał na normalne, ok. 5-letnie dziecko.

███████ ████, 10-letnie dziecko płci męskiej agenta █████, został poinstruowany, aby zakopał skrzynię zawierającą kilka z jego komiksów. SCP-175 przybrał wygląd listy instrukcji na żółtym papierze w linie, która wskazywała na pobliskie miejsca charakterystyczne (drzewa, kamienie, itd.) Instrukcje opisywały miejsce startu i ile kroków zajmie dojście do następnego miejsca charakterystycznego, w jakim kierunku należy się skierować i wreszcie, gdzie zakopany jest cel. Instrukcje zawierały błędy ortograficzne, które są normalne względem dzieci w takim wieku.

████ ████████, bardzo ceniony, profesjonalny artysta obrazujący pejzaże, został poinstruowany, aby zakopał pustą, drewnianą skrzynię. SCP-175 przyjął wygląd płótna, na którym namalowane było dokładne przedstawienie otoczenia z lotu ptaka. Znak "x" wskazywał miejsce zakopania skrzyni.

█████████ ███████, profesjonalny twórca puzzli i krzyżówek został poinstruowany, aby zakopał drewnianą skrzynię. SCP-175 przyjął postać papieru milimetrowego, na którym widniało kilka krzyżówek i innych puzzli słownych, wraz z puzzlami wynikowymi. Aby znaleźć rozwiązanie puzzli wynikowych, należało rozwiązać pomniejsze puzzle. Rozwiązania puzzli wynikowych stanowiły listę instrukcji potrzebnych do znalezienia zakopanego przedmiotu.

Agent █████ pamiętał, że w wieku 8 lat zakopał skrzynię z różnymi przedmiotami w swoim ogródku. Dlatego wraz z zespołem badawczym przeniósł się do [USUNIĘTO]. SCP-175 przybrał wygląd mapy otoczenia narysowanej ołówkiem, na grafice znajdowały się oznaczenia, które nie odpowiadały jego aktualnemu charakterowi pisma, lecz zgodne były z charakterem pisma agenta w wieku 8 lat, co zostało potwierdzone po zbadaniu papierów zachowanych przez rodziców pracownika. Najciekawsze jest to, że mapa zawierała kilka drzew, które od momentu zakopania skrzyni zostały już ścięte.

Pracownik klasy D, zawodowy architekt przed skazaniem jako seryjny morderca, został poinstruowany, aby zakopał drewnianą skrzynię. [USUNIĘTO]. Szczegóły dostępne są dla osób z odpowiednim upoważnieniem w Dodatku 175-13.

W czasie transportowania SCP-175 wraz z wieloma innymi, bezpiecznymi obiektami SCP do [USUNIĘTO], jeden ze strażników w ciężarówce usłyszał piskliwe skomlenie dochodzące ze skrzyni, w której zamknięty był SCP-175. Zgodnie z protokołem, ciężarówkę zatrzymano i ewakuowano, a najbliższa jednostka reagowania - Mobilna Formacja Operacyjna Omega-7 (Pandora's Box) została wysłana, aby przeprowadzić dochodzenie. Według sprawozdania, operatorzy znaleźli arkusz metalu, który emitował dźwięki skomlenia przybierające na częstotliwości i głośności wraz ze zbliżaniem się do określonej lokacji. Wykopano tam SCP-███, a arkusz metalu powrócił do stanu "nieaktywnego".

Dodatek 175-13: Dnia ███████, pracownik klasy D, który przed skazaniem jako seryjny morderca był zawodowym architektem, został poinstruowany, aby zakopał drewnianą skrzynię; celem eksperymentu było sprawdzenie, jak SCP-175 wyglądałby podczas namierzania przedmiotu zakopanego przez architekta. Kiedy dr ██████ spojrzał na SCP-175 po zakopaniu skrzyni, natychmiast krzyknął i opadł na kolana, łapiąc się za głowę obiema rękami. SCP-175 na szczęście opadł na podłoże grafiką do dołu. Agent ████, który stał obok dr. ██████ podczas tego eksperymentu, stwierdził, że ujrzał migocącą, kolorową masę i odczuł skrajnie silny ból głowy, kiedy kątem oka spojrzał na SCP-175, zanim obiekt spadł na podłoże. Mężczyzna szybko wykopał skrzynię, aby zresetować SCP-175. Dr ██████ zapadł w śpiączkę po incydencie, a intensywne badania psychologiczne zaangażowanego w eksperyment pracownika klasy D ujawniły dobrze ukrytą schizofrenię i socjopatię. Od czasu tego eksperymentu wprowadzono ścisły protokół mający chronić zdrowie psychiczne naukowców.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported