SCP-1844
ocena: +6+x
capsule.jpg

Kapsuła Alfa, przed wejściem w użycie

Identyfikator Podmiotu: SCP-1844

Klasa Podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: W każdej chwili co najmniej dwunastu członków Grupy Zadaniowej Omega-144 ma stacjonować w Ośrodku 308, a co najmniej trzech członków grupy zadaniowej ma jednocześnie wykonywać swoje protokoły przechowawcze. Protokoły przechowawcze mają być wykonywane w następujący sposób:

  1. Zewnętrzna tarcza cieplna kapsuły ma być dokładnie sprawdzona pod kątem spójności i w razie potrzeby naprawiona. Kapsuła ma być wyposażona w jedzenie, wodę pitną, powietrze i ekwipunek1 wymagany do wykonywania protokołów przez danych członków grupy zadaniowej.
  2. Pięciu członków grupy zadaniowej ma wejść do kapsuły, a ta zostać zamknięta.
  3. Kapsuła ma zostać umieszczona wewnątrz SCP-1844 przy użyciu helikoptera. Jeśli to możliwe poprzednia kapsuła znajdująca się wewnątrz SCP-1844 ma zostać wyciągnięta. Pozycja kapsuły w SCP-1844 i położenie osi wierzchołek-ognisko jej parabolicznej kopuły ma się zgadzać z instrukcjami dostarczonymi przez biuro komputystyki Fundacji.2
  4. Kiedy pełna kapsuła znajduje się na miejscu, co najmniej trzech z pięciu członków grupy zadaniowej ma jednocześnie wykonywać swoje protokoły przechowawcze, nieprzerwanie, z przekonaniem, głośnym, wyraźnym głosem przez cały okres trwania swojej zmiany. Członkowie mają działać w systemie zmianowym, by pozwolić na wypoczynek.
  5. Kapsuła ma pozostać na miejscu, do czasu kiedy następna może ją zastąpić. Należy dołożyć wszelkich starań, by żadna kapsuła nie pozostała w miejscu przez okres ponad 960 godzin.
  6. Kiedy kapsuła jest zabierana ma być wyciągnięta za pomocą helikoptera (wydobycie kapsuły nie może się rozpocząć do czasu, kiedy umieszczenie kolejnej nie zostanie potwierdzone), a członkowie grupy zadaniowej wypuszczeni. Członkowie mają dostać czas na powrót do sił przed powrotem do służby, jeśli to tylko możliwe.

Każda kapsuła ma być zbudowana w zgodzie z zaleceniami podanymi w Dokumencie 28.3.GEH, w tym z tolerancjami na wysoką temperaturę i dźwięk. Kopuła kapsuły ma być wykonana ze srebra o próbie co najmniej 995 (najlepiej z przetopionych naczyń sakramentalnych) i mieć kształt paraboliczny. Wewnętrzne powierzchnie metalowe mają być pokryte wygrawerowanymi mikroinskrypcjami odpowiednich tekstów. Kapsuły mają przestać być używane, gdy tylko stanie się niemożliwe ich utrzymanie przy zachowaniu wymaganych tolerancji.

Obecny skład osobowy Grupy Zadaniowej Omega-144 jest zapisany w tabeli poniżej. Tabela wskazuje też na protokół jaki ma być wykonywany na miejscu w kapsule, przez danego członka grupy zadaniowej:

Opis SCP-1844 to eliptyczny lej bądź krater znajdujący się w 31.7███° N, 35.1███° E. Lej ma obecnie przeciętną średnicę około 70 metrów i typową głębokość około 260 metrów, choć w dnie występuje kilka wąskich szczelin o nieznanej głębokości. Okolice leja są terenem chronionym pod pozorami dawnego wysypiska odpadów z poligonu, stwarzającego niebezpieczeństwo ze względu na niewybuchy.

crater.jpg

SCP-1844 (badanie dra Garcii)

Temperatura na dnie leja waha się zwykle od 3000 K do 5000 K, czasem dochodząc nawet do 9600 K. Źródło tego ciepła nie jest zupełnie zrozumiane. Atmosfera w leju zawiera wysokie stężenie tlenku węgla, siarki i innych trujących związków.

Lej, lub międzywymiarowa przestrzeń z nim połączona, zawiera nieznaną liczbę wrogich istot, których ucieczkę powstrzymują Czynności Przechowawcze. Uznaje się, że w normalnych warunkach istoty te są bezcielesne. Ze względu na skuteczność Czynności Przechowawczych SCP-1844 jest sklasyfikowane jako zagrożenie teoeschatologiczne Typu II.

Dowody wskazują, że o istnieniu SCP-1844 wiedziano na długo zanim Fundacja przejęła kontrolę nad lokacją, i że pewne formy Czynności Przechowawczych (choć bardziej prymitywne i nie tak rygorystyczne i efektywne jak te utrzymywane przez Fundację) były stosowane prawie bez przerwy przez co najmniej trzy tysiące sześćset lat. Poniżej znajduje się częściowa dokumentacja i log przechowania:

Data wzmianki Uwagi
ok. 1600 p.n.e. Przybliżona data najstarszych pisanych wzmianek o SCP-1844. Dokumentacja składa się ze zwojów papirusu pochodzących z czasów panowania Senusereta II (egipskiego faraona z XII Dynastii) opisujących Egipską wyprawę wojenną na teren Lewantu. Zapisy wskazują, że armia egipska została poinstruowana, by zostawić w spokoju "kult świątynny" z siedzibą w miejscu odpowiadającym opisem SCP-1844.
ok. 70 n.e. Wzmianka o SCP-1844 w korespondencji między generałem Wespezjanem i dowódcą rzymskiego Legio X Fratensis podczas Pierwszej Wojny Żydowskiej. Wespezjan nakazuje wojskom nie przeszkadzać działalności rytualnej w okolicy.
ok. 636 n.e. List Chalida ibn al-Walida do Umara - Prawowiernego Kalifa opisuje SCP-1844 i zawiera prośbę o zbadanie miejsca przez muzułmańskie autorytety religijne w celu ulepszenia prowadzonych działań. List odnosi się do "kręgu pobożnych chrześcijan i żydów stojących wokół dymiącej dziury i modlących się, by "Szepczące Zło" (شيطان) się z niej nie wydostało".
ok. 1208 n.e. Kronika Gotfryda z Villehardouin, kronikarza Czwartej Krucjaty, opisuje coś co można nazwać przełamaniem zabezpieczeń przez SCP-1844. Opis wspomina zakon Benedyktynów i muzułmańską madrasę, które zostały zbudowane w pobliżu leja oraz "ognisty wiatr", który wyleciał z leja niszcząc oba budynki i powstrzymując mnichów oraz muzułmańskich kleryków przed wykonywaniem ich zwykłych działań przechowawczych przez kilka dni, kiedy to istoty opisywane jako "demony" lub "diabły" swobodnie poruszały się po okolicy. Należy wspomnieć, że Gotfryd najprawdopodobniej nigdy nie był na miejscu, a jego kronika składa się z opisów z drugiej ręki.
1529 n.e. Papież Leon X w liście do Sułtana Sulejmana I odnosi się do SCP-1844 i obiecuje, że pomimo toczącej się wojny między Imperium Osmanów i różnymi państwami katolickimi, wspólne działania w miejscu SCP-1844 będą kontynuowane.
1799 n.e. Napoleon Bonaparte odwiedza lokację podczas francuskiej inwazji Lewantu. Napoleon wysyła swojego naczelnego inżyniera płk. Picarda de Phélippeaux, by ten zbadał miejsce i zastosował zasady "filozofii naturalnej" by ulepszyć Czynności Przechowawcze.
1873 n.e. Rozpoczyna się kontrola poprzednika Fundacji nad lokacją. Od tego momentu prowadzona jest szczegółowa dokumentacja działań.
1906 n.e. Dyrektor Ośrodka Casimir rozpoczyna program kontrolowanych badań nad zmianami w Czynnościach Przechowawczych, mierzący wydajność różnych czynności.
1921 n.e. Formalne utworzenie poprzednika GZ Omega-144. Wydajność protokołów przechowawczych członków grupy zadaniowej okazuje się być funkcją odległości między członkiem a dnem leja.
1923 n.e. Zabzpieczenia SCP-1844 przełamane na dwadzieścia osiem minut. Istota przypominająca zdeformowanego młodocianego osobnika Ovis aries z większą niż normalnie liczbą rogów i oczu wychodzi z leja i atakuje pracowników przechowawczych zanim zostaje zniszczona.
1932 n.e. Skumulowane poprawy protokołów przechowawczych doprowadzają do spadku aktywności sejsmicznej o 20% i występowania urazów emocjonalnych wywołanych przez SCP-1844 o 15%.
1935 n.e. Wprowadzenie urządzeń przechowawczych odpornych na wysoką temperaturę pozwala na wykonywanie protokołów przechowawczych wewnątrz SCP-1844, a nie jedynie wokół jego krawędzi. Wydajność przechowania wzrasta o 30%.
1938 n.e. Wprowadzenie regularnego systemu rotacji wśród pracowników przechowawczych zmniejsza ilość samobójstw wśród członków grupy zadaniowej o 6%.
1939 n.e. Zabezpieczenia SCP-1844 przełamane na siedemdziesiąt dwie minuty. Istota przypominająca wychudzonego humanoida jeżdżącego na albinoskim osobniku Equus ferus caballus wychodzi z leja i ucieka.
1952 n.e. Wprowadzenia modułu przechowawczego o zamkniętej kapsule zwiększa wydajność przechowania o 20%. Pracownicy przechowawczy zgłaszają, że system zamkniętych kapsuł, pozwalający na zachowanie bliskiej odległości od SCP-1844 bez kontaktu wzrokowego zmniejsza rozproszenie związane z "bluźnierczymi obrazami" często pojawiającymi się wewnątrz SCP-1844, chociaż pracownicy przechowawczy wciąż zgłaszają mdłości, zawroty głowy i wyraźne, nieustępliwe halucynacje podczas służby i poza nią.
1955 n.e. Przełamanie zabezpieczeń prowadzi do straty kapsuły wraz z pracownikami.3 Środki przechowawcze drugiego rzędu powstrzymują kilka istot przed ucieczką z wnętrza SCP-1844.
1964 n.e. Wprowadzenie elektronicznych systemów redukujących hałas w kapsułach zmniejsza rozproszenie pracowników przechowawczych i doprowadza do zmniejszenia liczby samobójstw wśród nich o 15%.
1978 n.e. Odstępstwo od normy w Czynnościach Przechowawczych prowadzi do uszkodzenia pełnej kapsuły. Członek grupy zadaniowej Omega-144 JPI-265 (JŚ A. Luciani) zostaje ranny, odchodzi ze służby i wraca do Rzymu.
1986 n.e. Kumulatywny wzrost wydajności przechowania o 30% zostaje przypisany rozwojowi osłony cieplnej, testowania potencjalnych członków grupy zadaniowej i ergonomii protokołów przechowawczych wykonywanych przez poszczególnych członków grupy zadaniowej.
1994 n.e. O5 zgadza się na zmianę klasy podmiotu SCP-1844 na "Euclid".
2011 n.e. Dyrektor Ośrodka Zafarul gratuluje ekipie przechowawczej 200 dni z rzędu bez incydentu klasy C i śmierci wśród stacjonujących członków grupy zadaniowej.
O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported