Identyfikator podmiotu: SCP-189
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Próbki SCP-189 mają być przechowywane w kriogenicznej przechowalni Placówki ██, nadmiar zaś ma być niszczony przez spopielenie. Obiekty testowe zainfekowane SCP-189 mają być trzymane w zamkniętym pomieszczeniu przechowawczym ze śluzą, w skład której wchodzi prysznic chemiczny. Personel wchodzący w kontakt z obiektami testowymi musi nosić kombinezony ochronne NBC przez cały czas pobytu w środku pomieszczenia przechowawczego, jak również poddać się prysznicowi chemicznemu przed wyjściem ze śluzy. Kiedy obiekt testowy umrze bądź zostanie dokonana jego terminacja, jego pozostałości mają być zamknięte w szczelnym pojemniku bądź worku na ciało, które będą poddane takiemu samemu prysznicowi chemicznemu jak personel niosący je z pomieszczenia przechowawczego, a następnie spopielone.
Członkowie personelu, u których wykryje się zakażenie SCP-189 mają być poddani kwarantannie zgodnej z procedurą dla obiektów testowych, wypisaną powyżej, i potraktowani środkiem przeciw-pasożytniczym 189-A. Zobacz dokument 189-█ dla procedury leczniczej. Jeśli infekcja SCP-189 zostanie odkryta w osobie czy zwierzęciu na terenie placówki, całość personelu i zwierzęta w tej placówce ma być przebadana pod kątem obecności SCP-189, zgodnie z opisem procedury 189-█, wszelki personel potraktowany według wymienionych wyżej wytycznych, wszelki personel klasy D i/lub zwierzęta bez desygnaty SCP terminowane i spopielone, a placówka poddana całościowemu czyszczeniu środkiem przeciw-pasożytniczym 189-A.
Jeśli jakikolwiek przypadek infekcji SCP-189 zostanie potwierdzony w ludziach czy zwierzętach poza Fundacją, wszystkie, dotknięte istoty mają być niezwłocznie pojmane przez Fundację i poddane kwarantannie. Zwierzęta powinny być poddane eutanazji i spopielone, podczas kiedy ludzie mają być potraktowani środkiem przeciwpasożytniczym 189-A wobec infekcji, a następnie poddani działaniu środków amnezyjnych klasy C bądź B. Wszystkie osoby, które mogły wejść w bliski kontakt z zakażonym(i) i/lub wejść w ich osobisty pojazd czy mieszkanie powinny być sprawdzone pod kątem infekcji SCP-189 i leczone w przypadku takiej konieczności. Proszę odnieść się do Dokumentu 189-█ w celu poznania odpowiednich historii przykrywkowych.
Opis: SCP-189 to gatunek pasożytniczych nicieni (wstępna klasyfikacja taksonomiczna [USUNIĘTO]) zdolne do infekowania wszelkich ssaczych form życia. Infekcja najczęściej zachodzi w rezultacie bezpośredniego kontaktu ze skórą jednego lub więcej woreczków jajecznych. Owe woreczki jajeczne są pokryte mikroskopijnymi "haczykami", podobnymi do tych występujących na naskórkach niektórych gatunków nicieni, które zaczepiają woreczki do powierzchni skóry. Następnie kontakt z sebum prowadzi do wyklucia jajeczek w środku; wtedy larwy wyszukają i zakopią się w pobliskim jednym bądź więcej mieszku włosowym.
Będąc już we wnętrzu mieszka larwa przyczepi się do podstawy brodawki i rozpocznie żywienie się naczyniami włosowatymi zasilającymi brodawkę. Przez okres 2-3 dni larwa rośnie większa i rozwija się w dorosłą formę. Kiedy w pełni dorośnie nowy dorosły odczepi się od brodawki, wyrwie włókna włosów z cebulkami i niemalże w pełni otoczy brodawkę i macierz włosów. Od tego momentu robak żywi się komórkami wyrwanymi z macierzy włosów (które normalnie tworzyłyby włókna włosów) i zaczyna dalej rosnąć.
Dorosłe okazy SCP-189 rosną jedynie w długości, wytłaczając "ogon" który włącza trochę spożywanego pigmentu i keratyny z komórek do zewnętrznego naskórka. To, w połączeniu z faktem, że średnica "ogona" obiektu jest zwykle podobna do normalnie rosnącego z torebki włosowej włosa, powoduje, że SCP-189 jest wizualnie nie do odróżnienia od normalnego włosa, pomijając obserwację mikroskopową. Jednakże niektóre osobniki czasami zginają się, zwijają się i rozwijają, i/lub chłostają swoim "ogonem", głownie w odpowiedzi na stymulację dotykiem. Powód takiego zachowania nie jest obecnie zrozumiały, jak również dlaczego niektóre osobniki zachowują się w ten sposób, ale zostało zaproponowane, iż [USUNIĘTO].
Tak jak u wielu osobników nicieni, SCP-189 jest hermafrodytyczny, z oboma zestawami genitaliów zawartymi na "głowie" (część wiążąca brodawkę i macierz włosów). Zapłodnione jaja są produkowane w grupach od 1 do 3 i owinięte w ochronny woreczek jajeczny, który następnie jest przyłączony do rosnącego "ogona". Woreczki jajeczne hodują swoje mikroskopijne "haki" i jaja zwykle osiągają dorosłość do czasu, gdy zawierająca je część ogona rozrośnie się około 1 mm poza powierzchnię skóry nosiciela. W momencie osiągnięcia pełnego rozwoju woreczek jajeczny przechodzi do zewnętrznej strony ogona organizmu, będąc luźno osadzonym na jego naskórku. Od tego momentu jeśli woreczek jajeczny wejdzie w kontakt z dogodną powierzchnią na nosicielu (włączając w to skórę obecnego nosiciela) przyczepi się do jej powierzchni i oderwie się od rodzica. To główna metoda używana przez SCP-189 do zarówno infekcji nowych organizmów jak i rozwijania infekcji obecnego nosiciela.
"Ogon" dorosłego osobnika SCP-189 nie jest wytrzymalszy od normalnego włosa, a jego podstawa nie jest mocniej przymocowana niż mieszka włosowego nosiciela. "Ogon" może być odcięty lub zniszczony bądź cały organizm wyciągnięty przy użyciu podobnych metod, które wywarłyby efekt na włosach. Odcięte sekcje dorosłego włosa mogą wyhodować nową "podstawę" i zregenerować się do postaci osobnego osobnika, ale tylko jeśli mogą przyczepić się do odpowiedniego nosiciela. Śmierć mieszka włosowego zainfekowana przez dorosłego SCP-189 (bądź jakiekolwiek inne wydarzenie, które zakończy się utratą mieszka danego włosa) spowoduje, że dany osobnik odczepi się od nosiciela. Bez nosiciela dorosłe SCP-189 umierają w ciągu od 1 do 6 godzin. Dorosłe jajeczka mogą pozostać zdatne aż przez █ lat po śmierci ich rodzica, przez co nawet martwy dorosły osobnik może przedstawiać ryzyko infekcji.
Kiedy zainfekowany nosiciel umiera, wszelkie dorosłe osobniki SCP-189 będą kontynuowały żywienie i wzrost, ewentualnie zakopując się w tkance nosiciela. Jednakże kiedy rozpocznie się rozkład osobnik zostanie zabity przez wyprodukowane toksyny.
Dodatek 1: SCP-189 został pierwszy raz odkryty w roku 19██, kiedy Dr. A████ F██████ (wtedy niezwiązany z Fundacją) podróżował do odległego obszaru lasu deszczowego [USUNIĘTO], jako cześć sześciomiesięcznych badań bioróżnorodności. Dr F██████ wziął ze sobą na ekspedycję Karę, swojego trzy i pół rocznego golden retrievera. Zdaje się prawdopodobne, że pies jako pierwszy został zainfekowany podczas podróży. Obojętnie od tego, kiedy zaczęła się infekcja uważa się, że w momencie powrotu Dr F██████ i Kary do Stanów Zjednoczonych ponad 80% mieszków zwierzęcia było zainfekowanych SCP-189. Około ██ dni po swoim powrocie Dr. F██████ głaskał Karę, kiedy to "futro" psa zaczęło się ruszać. Rozpoznając anormalną naturę infekcji Dr F██████ skontaktował się z Dr I██ W███, parazytologiem, zapraszając go do przebadania nowo odkrytego organizmu. Kiedy doktorzy F██████ i W███ złożyli dokument odnośnie SCP-189 do publikacji Fundacja stała się świadoma jego egzystencji i natychmiast aresztowała doktorów F██████ i W███, jak również zajęła całość ich materiałów badawczych. Obaj doktorzy zostali później zatrudnieni przez Fundację, zaś dr W███ stał się głównym badaczem zajmującym się SCP-189; obecnie stacjonuje w [USUNIĘTO] badając rodzimą populację SCP-189 pod kątem potencjalnego zabezpieczenia bądź likwidacji.
Dodatek 2: Od czasu pierwszego poznania SCP-189 wystąpiło ██ incydentów infekcji poza Fundacją, co skutkowało potwierdzonymi infekcjami ███ ludzi i ████ zwierząt w różnych miejscach na świecie. Niezbędna jest kontynuacja monitoringu w celu upewnienia się, że takie incydenty nie zostaną poznane przez generalną populację.
