Identyfikator podmiotu: SCP-193
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-193-01 musi być przechowywany przez cały czas w Bio-Ośrodku 42, w skrytce 532-F na materiały zagrożenia biologicznego, z wyłączeniem zatwierdzonych eksperymentów. Co każde 24 godziny, z wyłączeniem dni karmienia, wszystkie instancje SCP-193-02 mają zostać usunięte z SCP-193-01 i spopielone. Raz w tygodniu jedna instancja SCP-193-01 powinna otrzymać 30 cm3 ludzkiego śluzu i być pozostawiona w przechowalni wraz z SCP-193-01. Fizyczny kontakt z dowolnym elementem SCP-193 bez pełnego kombinezonu klasy drugiej przeciw zagrożeniu biologicznemu jest silnie odradzany. Personel uważany za cierpiący z powodu ekspozycji na SCP-193-03 powinien zameldować się przełożonemu w celu niezwłocznego przebadania medycznego i otrzymania pomocy.
Opis: Wygląd zewnętrzny SCP-193-1 odpowiada wyglądowi chusteczek marki ███████. Dolne fałdy pudełka są anormalnie skomplikowane i stanowią habitat dla wcześniej nieznanego miękkiego bezkręgowca. Genetyka organizmu sugeruje, że jest członkiem gromady mięczaków, lecz nie zgadza się z żadną dokładniejszą klasyfikacją taksonomiczną. "Karton" pudełka został uznany za wysoko wyspecjalizowaną skorupę, wytworzoną i utrzymywaną przez organizm, który będzie konsekwentnie naprawiał uszkodzenia pudełka, jeżeli będzie do tego w danym momencie zdolny. W porównaniu do przeciętnego kartonu skorupa jest wielokrotnie mniej palna i wytrzymalsza, ale w żaden sposób nie jest niezniszczalna.
SCP-193-01 nieprzerwanie traci cienkie fragmenty swojego ciała (instancje SCP-193-02) z częstotliwością około 1 do 5 fragmentów na 24 godziny, zależnie od dostępnych składników odżywczych i dostępnego miejsca wewnątrz skorupy. Instancje SCP-193-02 są stopniowo wypychane do głównej wnęki skorupy, gdzie niemal natychmiastowo wysychają. Tak jak skorupa SCP-193-01 przypomina kartonowe pudełko, tak instancje SCP-193-02 przypominają w wyglądzie i teksturze popularne chusteczki; jednakże zarówno skorupa, jak i fragmenty stworzone są z chityny, fibroin i innych typowych dla mięczaków białek, zamiast z produktów papierniczych. Sposób, w jaki SCP-193-01 wytwarza wystarczającą ilość materii do podtrzymania skorupy i ciągłego generowania SCP-193-02 jest obecnie nieznany (Zobacz Dodatek 193-1.)
Kiedy SCP-193-02 zostanie wystawiony na kontakt z błonami śluzowymi dowolnego ssaka fragmenty wydzielą 3-5 gramów obecnie nieznanego, bezwonnego i bezbarwnego gazu (SCP-193-03). W przypadku inhalacji SCP-193-03 przeniknie do zatok i zwiększy produkcję śluzu o 500 - 800 %. U ludzi zwiększona produkcja śluzu skutkuje, zgodnie z oczekiwaniami, potrzebą kolejnej chusteczki, co zwykle prowadzi do dalszego wystawienia na SCP-193-02 i -03 i dalszej produkcji śluzu. Powtarzalne wystawienia na SCP-193-03 mogą, co ma miejsce w około 70% przypadków, wywołać stałą dysfunkcję produkowania śluzu przez testera. Wynikowe symptomy są różne, ale należą do nich: różnorodność dolegliwości oddechowych, przewlekłe zapalenie płuc i (w ekstremalnych przypadkach) uduszenie. W około 10% przypadków powtarzanej ekspozycji można zaobserwować odwrotny efekt: uszkodzenia śluzówki są tak poważne, że tester jest niezdolny do wytwarzania śluzu. Tacy testerzy są nadzwyczaj wrażliwi na choroby zapalne układu oddechowego, infekcje i obrażenia płuc wywołane inhalacją materii stałej.
Do tej pory nie odkryto wyjaśnienia nadzwyczajnych adaptacji wykazanych przez SCP-193; badania są w trakcie.
Dodatek 193-1: Dnia ██.██.████ Dr ████████ potwierdził dodatkowe właściwości SCP-193-02. Po wystawieniu na co najmniej 10 cm3 i pozostawieniu bez ingerencji z zewnątrz, instancje SCP-193-02 będą próbować powrócić do SCP-193-01 przy użyciu kombinacji drgań ciała i napędu gazowego (poprzez kontrolowaną emisję SCP-193-03). Fragmenty zdają się wykrywać możliwych obserwatorów poprzez ciepłotę ciała aby określić, czy mogą bezpiecznie powrócić do SCP-193-01 nieobserwowane. Zachowanie to trwa przy obecności dobrze izolowanych obserwatorów, ale nie przy obecności sztucznych źródeł ciepła, wspierając teorię jakoby SCP-193-02 wykrywał ciepło. Przy osiągnięciu SCP-193-01 instancje SCP-193-02 wejdą doń poprzez fałdy na dnie skorupy, ponownie włączając się do głównego ciała. Zachowania te, połączone ze wcześniej skatalogowanymi adaptacjami, uważa się za metodę żywienia i polowania SCP-193. Bardziej szczegółowe badania odnośnie trawienia i potrzeb żywieniowych organizmu trwają.
Lokomocja SCP-193-02 została odkryta w następstwie nieprawidłowości w eksperymencie 193-██, w którym kilka z użytych "chusteczek" zostało pozostawionych bez nadzoru na kilka minut. Kiedy dr ████████ powrócił, odkrył, iż te instancje SCP-193-02 otoczyły szafkę przechowywująca SCP-193-01, lecz nie były w stanie przebić zabezpieczenia. Dalsze eksperymenty doprowadziły do odkrycia tych wcześniej nieznanych aspektów organizmu. Dr. ████████ otrzymał reprymendę za pozostawienie znanego jako organiczny obiektu SCP bez nadzoru w pomieszczeniu testowym.
