SCP-1933
ocena: +1+x

Identyfikator Podmiotu: SCP-1933

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-1933 należy trzymać w standardowej celi o zaniżonym rygorze, wyposażonej w podstawowe umeblowanie. Należy dostarczać mu 2 litrów irlandzkiej whiskey, 500 mililitrów gęstej śmietany (nie mniej niż 48% zawartości tłuszczu), 25 gramów cukru pudru oraz 20 mililitrów rafinowanego oleju roślinnego każdego dnia.

Jako, że SCP-1933 wykazuje brak zaangażowania w swoją higienę osobistą, ma być raz w tygodniu siłą rozebrany i obmyty przez personel poziomu 3, a raz w miesiącu należy ogolić mu brodę i obciąć paznokcie. Jego zabrudzone ubrania należy traktować jako silnie łatwopalne i spopielić jako niosące ryzyko pożaru.

Opis: SCP-1933 to otyły mężczyzna rasy kaukaskiej w średnim wieku, znajdujący się w ciągłym stanie od umiarkowanego do ciężkiego upojenia alkoholowego. Wydzieliny SCP-1933 (włącznie z płynami wewnątrz- i pozakomórkowymi) składają się w całości z substancji identycznej w składzie do napoju alkoholowego znanego jako Irish cream. Owa substancja odpowiednio pełni funkcje płynów, które zastępuje, pomimo faktu, że uniemożliwia normalne procesy biochemiczne potrzebne do podtrzymania życia. Naukowcom Fundacji nie udało się ustalić, dlaczego tak się dzieje.

SCP-1933 utrzymuje się przy życiu dzięki diecie złożonej z gęstej śmietany, irlandzkiej whiskey, cukru oraz rafinowanego oleju roślinnego – podstawowych składników większości komercyjnych odmian Irish cream. Wykazuje skłonność do uzupełniania swojej diety niewielkimi ilościami rozmaitych ziół i „smaczków” (głównie kawa), ale nie są one niezbędne do jego przeżycia. Jest niezdolny do strawienia czegokolwiek, co nie jest standardowym składnikiem Irish cream, włączając w to Irish cream przygotowany wcześniej. SCP-1933 zacznie wykazywać objawy tożsame z poważnym niedożywieniem, jeśli zawartość alkoholu we krwi spadnie poniżej lub przekroczy wartość 15-20% (typowa zawartość alkoholu Irish cream).

Wydzieliny SCP-1933 są bezpieczne do spożycia przez ludzi, o ile dawka nie przekroczy 25 ml w czasie 24 godzin. Jeśli podmiot przekroczy ową dawkę, pojawia się znaczne ryzyko, że wszystkie ich płyny zmienią się w Irish cream. Ta substancja nie wypełnia funkcji płynów, które zastępuje (tak jak dzieje się to w SCP-1933), przez co ma natychmiastowy skutek śmiertelny. Prawdopodobieństwo przemiany płynów podmiotu w Irish cream wzrasta o około 5% z każdym dodatkowym mililitrem spożytej wydzieliny SCP-1933. Nie wiadomo, czy wydzieliny ofiar SCP-1933 przejawiałyby te same efekty anormalne co wydzieliny SCP-1933 w wypadku spożycia.

Przed zabezpieczeniem, SCP-1933 był stale bezdomny, sypiał na ulicy lub w opuszczonych budynkach, nosząc przez cały czas strój Świętego Mikołaja, kradł pieniądze, za które kupował określone artykuły spożywcze potrzebne do jego przeżycia oraz zbierał swoje wydzieliny do butelek. Dokonywał prób włamania do obcych domów między 23:00 24 grudnia (Wigilia), a 5:00 25 grudnia (Święta Bożego Narodzenia) i ustawiał prowizorycznie zapakowane butelki ze swoją wydzieliną obok innych, zapakowanych prezentów, z nadzieją, iż zostaną później odpakowane, a następnie spożyte.

SCP-1933 twierdzi, że ów czyn spowodowany był dobroduszną chęcią dawania ludziom prezentów i odmawia przyjęcia do wiadomości faktu, iż jego wydzieliny powodują śmierć po spożyciu większej ich ilości. Nie udało się ustalić, czy jest rzeczywiście nieświadomy i odmawia zaakceptowania takiego stanu rzeczy, czy usiłuje ukryć złe intencje; jednak pracownicy Fundacji, którzy badali SCP-1933, drogą konsensusu uznają pierwszą opcję za bardziej prawdopodobną.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported