Identyfikator podmiotu: SCP-209
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-209 ma być przechowany w zaplombowanym ciśnieniowo schowku o wymiarach 5 [m] x 5 [m] x 5 [m], izolowanym aby zapobiec potencjalnemu przedostaniu się zapachu z wnętrza do otaczającej przestrzeni. Dostęp do podmiotu jest ograniczony do pojedynczego pracownika Klasy 2 lub wyższej na czas transportu. Standardowy oddział bezpieczeństwa powinien towarzyszyć transportowi SCP-209 na odległość większą niż dwadzieścia trzy (23) metry [m]. Nie więcej niż jeden (1) pracownik dowolnego poziomu uprawnień powinien znajdować się w zasięgu dwudziestu ośmiu (28) metrów [m] od podmiotu w dowolnym momencie, poza ustalonymi próbami badawczymi.
Jako, że obecne hipotezy odnoszące się do działania fazy "aktywnej" SCP-209 wskazują na wabienie ofiary przez jakąś manipulację węchu, jakikolwiek personel przydzielony do prób badawczych albo procedur bezpieczeństwa powinien być wyposażony w osobiste urządzenia filtrujące powietrze, ocenione przez Fundację na poziom przynajmniej Euclid-III (filtry HEPA, odporne na olej).
Badania wykazały skuteczność użycia prototypowego systemu modułowych kart-kluczy (SCPassport) w mechanizmie kontroli dostępu do przechowalni SCP-209. Karta do przechowalni podmiotu została zmodyfikowana przez alarm i protokół dezaktywacji oparty na odległości, w celu wymuszenia dopuszczania do przechowalni tylko pojedynczych osób. Jeżeli więcej niż jedna (1) osoba zostanie wykryta w odpowiednim zasięgu zarówno karty jak i zamka, ogłoszone zostanie Naruszenie Przechowalni Poziomu I, a odpowiednie systemy zostaną wyłączone aby uniemożliwić usunięcie SCP-209 z przechowalni.
Opis: SCP-209 wygląda jak szklanka przeznaczona do spożywania szkockiej whisky, o wysokości 10 [cm] i średnicy 8 [cm] w najszerszym przekroju. Na podmiocie nie widać znaków producenta, jednak wyraźnie widoczne są ślady intensywnego użytkowania, wliczając niewielkie wyszczerbienie krawędzi. Gdy nie znajduje się w posiadaniu istoty ludzkiej, SCP-209 zawiera od 88 do 91 [ml] (3 uncje [oz]) nieznanego, złoto-brązowego, przezroczystego płynu. Płyn ten nie może być wypompowany, rozlany, odsączony, wyparowany, bądź inaczej usunięty z SCP-209 z użyciem żadnej metody, poza skonsumowaniem płynu przez człowieka będącego w posiadaniu podmiotu. Wszyscy Aktywujący przesłuchani zaraz po spożyciu próbki płynu z SCP-209 opisywali go jako alkoholowy, dający uczucie ciepła, pewności siebie i ogólnego poczucia przyjemności i spełnienia. Udowodniono, iż efekt ten jest wysoce uzależniający, przy czym kuracja z użyciem metadonu ma obecnie najlepsze wyniki w detoksykacji.
Aby SCP-209 weszło w stan aktywny, muszą być spełnione trzywarunki:
- Przynajmniej dwie (2) osoby muszą znaleźć się nie dalej niż dwadzieścia (20) metrów od SCP-209.
- Przynajmniej jedna (1) z tych osób musi mieć sprawnie funkcjonujący zmysł węchu i wyczuć zapach SCP-209. Jednostki z anosmią nie były wstanie wywołać fazy aktywnej.
- Jednostka która pierwsza poczuje zapach podmiotu musi wejść w jego posiadanie i spożyć dowolną ilość znajdującej się w nim cieczy (odtąd "Aktywator").
W momencie, w którym powyższe warunki zostaną spełnione, SCP-209 wchodzi w fazę aktywną. Aktywator natychmiast rozpocznie poszukiwania odprężającej i wygodnej pozycji, w której będzie mógł dokończyć ciecz z podmiotu bez pośpiechu. Jakikolwiek inna osoba znajdująca się w zasięgu dwudziestu (20) [m] od Aktywatora (odtąd "Ofiara") zostanie uwięziona między dwoma różnymi fizycznymi granicami na czas trwania fazy aktywnej:
- Ofiara nie będzie zdolna do fizycznego oddalenia się od Aktywatora na odległość większą niż dwadzieścia (20) [m] po rozpoczęciu spożywania cieczy.
- Ofiara nie będzie zdolna do fizycznego przybliżenia się do Aktywatora na odległość mniejszą niż jeden (1) [m] po rozpoczęciu spożywania cieczy.
Wszystkie dotychczasowe próby przemieszczenia Ofiary poza te granice, przy jednoczesnym utrzymaniu jej przy życiu, nie powiodły się. Na jakąkolwiek osobę wchodzącą w obszar dwudziestu (20) [m] oddziaływania SCP-209 gdy Aktywator i Ofiara zostali już wybrani, podmiot nie wykazuje żadnego wpływu.
Dowolne słowo opisu lub fraza użyta w odniesieniu do SCP-209 przez Aktywatora w czasie fazy aktywnej fizycznie odbija się na Ofierze na wiele różnych sposobów. Szczegóły w dziennikach eksperymentów od 209-6.2 do 209-33.8. Aktywator zdaje się być świadom zarówno ograniczeń przestrzennych narzuconych na ofiarę, jak również fizycznych skutków języka opisowego, jednak niezależnie od stopnia uszkodzeń fizycznych czy cierpienia Ofiary, Aktywator sprawia wrażenie spokojnego, lekko rozbawionego. Istnieje teoria, iż efekt jaki SCP-209 wywiera na Ofierze ma być swoistą formą rozrywki dla Aktywatora podczas gdy on odurza się zawartością podmiotu.
Kiedy Aktywator skonsumuje całą ciecz z SCP-209, ograniczenia przestrzenne Ofiary znikną. Jeżeli będzie ona zdolna do poruszania się, będzie mogła i opuści obszar wpływu najszybciej jak to możliwe. Aktywator będzie zmieszany faktem, że podmiot jest pusty i spróbuje napełnić go ponownie dowolnym dostępnym płynem. Jeżeli Aktywatorowi uda się napełnić SCP-209 od 88 do 91 [ml] (3 uncje [oz]) dowolnego płynu, zostanie on zamieniony w brązowo-złoty, przezroczysty alkohol, a cykl rozpocznie się znowu jeżeli tylko potencjalna Ofiara znajduje się w zasięgu. Jeżeli zabraknie Ofiary, bądź innej osoby na jej miejsce, lub SCP-209 zostanie odebrana Aktywatorowi przed ponownym "napełnieniem", podmiot wyjdzie ze swojej fazy aktywnej i pozostanie pusty i pasywny przez około siedemdziesiąt dziewięć (79) godzin [h] przed samo-napełnieniem w nieznany sposób, prawdopodobnie w celu ponownego wejścia w fazę aktywną.
Dodatek: Dziennik eksperymentu 209-18.4
Do testów przydzielono trzech (3) członków personelu Klasy-D. Pomieszczenie o wymiarach 25 [m] x 25 [m] x 6 [m] wyposażono w pojedyncze, stalowe, składane krzesło i SCP-209. Osobę aktywująca oznaczono "D-Akt", osoby mające być ofiarami podmiotu "D-Of 1", "D-Of 2". Dziennik zaczyna się od 122 sekundy od momentu połknięcia zawartości SCP-209 przez D-Akt.
122 sekunda: D-Akt siada na pojedynczym krześle dostarczonym do pomieszczenia. D-Of 1 zbliża się do D-Akt. D-Of 2 zaczyna badać granice pomieszczenia.
188 sekunda: D-Of 1 odkrywa wewnętrzną granicę i nie jest w stanie zbliżyć się do D-Akt.
194 sekunda: D-Of 2 odkrywa zewnętrzną granicę i nie jest w stanie dotrzeć od wschodniej ściany.
227 sekunda: D-Of 1 zaczyna wykrzykiwać nieprzyzwoite wyrazy i próbuje uderzyć D-Akt. Brak efektu. D-Of 2 próbuje "zmapować" zewnętrzną granicę.
255 sekunda: D-Akt opisuje SCP-209 jako "dymny".
258 sekunda: D-Of 1 zaczyna gwałtownie się dusić. D-Of 2 podchodzi.
284 sekunda: D-Of 1 upada, targany gwałtownym kaszlem. Nieznany, czarny, dymo-podobny gaz jest wydalany z jego ust przy każdym odkaszlnięciu. D-Of 2 próbuje zbliżyć się do D-Akt.
299 sekunda: D-Akt opisuje SCP-209 jako "gładki".
302 sekunda: D-Of 2 zaczyna obficie się pocić. D-Of 1 dalej ma ataki kaszlu. Wydalanie podobnej do dymu substancji następuje teraz z ust, nosa i oczu.
363 sekunda: D-Of 2 wydziela grubą warstwę lepkiej, prawie beztarciowej substancji z porów na całym ciele. Substancja zerodowała ubrania i najprawdopodobniej pierwszą warstwę naskórka. D-Of 2 nie jest zdolny do utrzymania pozycji pionowej, upada i próbuje zatrzymać wydalanie nieznanej substancji z jego porów. D-Of 1 najprawdopodobniej martwy. Substancja podobna do dymu dalej wydostaje się z ust, nosa i oczu. D-Akt przyklaskuje z przerwami.
484 sekunda: Lepka substancja wydzielająca się z D-Of 2 zerodowała kolejne dwie (2) warstwy skóry, rany porównywalne do oparzeń drugiego i trzeciego stopnia. D-Of 2 wyraża chęć poddania się terminacji. Prośba odrzucona. D-Akt skupia się na płynie pozostałym w SCP-209.
522 sekunda: D-Of 2 martwy. Substancja przestaje wydzielać się z jego skóry. D-Of 1 przestaje wydalać dym. D-Akt kontynuuje spożywanie zawartości SCP-209.
948 sekunda: D-Akt opróżnia SCP-209. Natychmiast wstaje i rusza w kierunku D-Of 1, zaczyna rozszarpywać ciało lewą ręką, przytrzymując SCP-209 w prawej.
954 sekunda: Badacze dochodzą do wniosku, że D-Akt próbuje napełnić SCP-209 krwią pozyskaną z ciała D-Of 1. Zgodnie z rozkazem, jeden (1) członek personelu bezpieczeństwa wkracza do pomieszczenia i neutralizuje D-Akt, odzyskując puste SCP-209.
