Identyfikator podmiotu: SCP-217
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obszar przechowawczy znajduje się za dwoma śluzami powietrznymi o odwrotnym ciśnieniu. Dezynfekcja spryskaniem chemikaliami, noszenie pełnych kombinezonów typu hazmat, 24-godzinna kwarantanna po interakcji z obiektem oraz badania są obowiązkowe dla każdego członka personelu, który wejdzie na obszar przechowawczy. W wypadku naruszenia zabezpieczeń, wejścia na teren przechowawczy i badawczy zostają zamknięte, a w powietrze zostaje wprowadzony środek chemiczny ZEER-217-11.
Osoby wystawione na działanie SCP-217 muszą zostać zatrzymane w celu obserwacji. Przedmioty dotknięte przez zarażonych SCP-217 muszą zostać zdezynfekowane.
Opis: SCP-217 to wirus, nieuleczalny przez aktualne środki, o wskaźniku infekcyjności wynoszącym 100%. Ma wpływ na wszystkie organizmy królestwa zwierząt, przenosi się poprzez dotyk lub kontakt z płynem ustrojowym. SCP-217 jest bardzo wytrzymały, jest w stanie przetrwać wiele lat poza ciałem nosiciela. Postęp infekcji jest bardzo powolny, u niektórych osób mijają lata, nim pojawią się jakiekolwiek symptomy.
SCP-217 modyfikuje biochemię tkanki organiczną, sprawiając, że ta przetwarza się w "organiczny metal". Procesy odpowiedzialne za te zmiany nie są do końca zrozumiane, ale zaawansowane stadia są dobrze udokumentowane. Zainfekowany powoli przemienia się w skomplikowany układ kół zębatych i mechanizmów sprężynowych, przejmujących wcześniej biologiczne funkcje w organizmie. Infekcje o zaawansowanym stopniu są opisywane jako bardzo bolesne, ale wcześniejsze etapy są często niezauważane, przejawiają się jedynie dezorientacją, bezsennością oraz sztywnością stawów. Serca zastępowane są przez trybiki oraz małe tuby, stawy przez zestawy trybików, oczy przez kamery "na korbkę", itp.
SCP-217 jest zauważalny najpierw na zewnątrz ciała u wszystkich stworzeń oprócz ssaków. U ssaków najpierw przetwarza wewnętrzne narządy przed pojawieniem się poza ciałem. Przez tą właściwość może minąć bardzo dużo czasu, nim ofiara dowie się o infekcji. W niektórych przypadkach SCP-217 całkowicie przetwarzał strukturę wewnętrzną ciała przed pokazaniem jakichkolwiek widocznych z zewnątrz objawów. W przeszłości SCP-217 zaraził kilka ważniejszych obszarów miejskich, między innymi ████████████.
Stan umysłowy osób w pośrednich i zaawansowanych stadiach infekcji okazuje się być bardzo ograniczony. Zarażeni odpowiadają na pytania w ustawiczny sposób, są otępiali, wykonują wszelkie czynności mechanicznie, łatwo rozpraszają się, są zirytowani gdy napotykają nowe problemy. W dodatku, badania na całkowicie "przetworzonym" mózgu pokazały [USUNIĘTO]
Dokument #217-6: Uwagi dotyczące symptomów
Osoby zarażone przez SCP-217 we wczesnych stadiach nie zgłaszały żadnych poważniejszych symptomów, jedynie ospałość oraz ogólny brak reakcji emocjonalnych. Niektórzy zgłaszali uczucie "trzepotu" lub "ruchu" pod skórą, połączone z ciągłym "tykaniem". Dźwięk ten zdaje się być najbardziej zauważalny, gdy SCP-217 zainfekował barki, szyję oraz głowę; jednakże, jest on słyszalny gdy urządzenie nagrywające dociśnięte jest do zarażonego obszaru ciała.
Zarażenie SCP-217 jest, jak wcześniej odnotowano, niemalże niewykrywalne. Wraz z postępem infekcji, zarażony odczuwa ostry, "rozrywający" ból w "przetwarzanych" obszarach. Został on porównany do rany ciętej lub głębokiego zerwania mięśnia, może trwać godziny lub kilka dni, zależnie od podmiotu oraz zarażanego obszaru. Nowe mechaniczne organy zdają się rozrywać pobliską tkankę na krótki czas, po czym integrują się z nią, co uznawane jest za przyczynę bólu.
Zarażone obszary przetwarzane są najczęściej w metal, głównie mosiądz, stal oraz żelazo. Zaobserwowane zostały też inne substancje: guma, szkło, drewno oraz inne podstawowe materiały. Pomimo wyglądu są to czysto organiczne substancje, zawierające DNA podmiotu. Zarażone organy i tkanki zdają się być bardziej elastyczne niż zazwyczaj, posiadając taką samą wytrzymałość i gęstość jak materiały, które przypominają, zamiast gęstości normalnej tkanki. Uszkodzone obszary naprawiają się wraz z czasem, lecz proces ten jest o wiele wolniejszy od normalnej ludzkiej regeneracji.
Uszkodzone obszary mogą być natychmiastowo "naprawione" poprzez wymianę uszkodzonych narządów częściami tego samego typu. Testy wykazały, iż zastąpienie bio-mechanicznych części normalnymi materiałami (stalą, drewnem lub skórą) nie niesie ze sobą żadnych skutków ubocznych.
Najbardziej niepokojącym jest fakt, że ludzie zarażeni przez SCP-217 mogą funkcjonować przez miesiące, lata, nie będąc wykrytymi. Przez tak łatwy proces infekcji setki ludzi mogą zostać zarażone zanim odpowiednie procedury zostałyby wdrożone. Infekcja zdaje się rozprzestrzeniać najszybciej w dużych biurach, centrach handlowych i innych ośrodkach o wysokiej gęstości ludzi.
Notatka: Nic oraz nikt podejrzany lub uznany za zarażonego przez SCP-217 NIE może znaleźć się w pobliżu SCP-882.
Dodatek: Aktualnie eksperymenty pomiędzy SCP-229 oraz SCP-217 są dozwolone jedynie po zatwierdzeniu przez O5.
