Identyfikator podmiotu: SCP-219
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Gdy nie jest używany, SCP-219 należy trzymać rozmontowany. Wszystkie części SCP-219, jak również części zamienne, będą przechowywane w magazynie Dywizji inżynieryjnej na terenie Ośrodka-43. SCP-219 nie może być testowany w promieniu dwudziestu czterech (24) kilometrów od jakiegokolwiek obiektu Fundacji, w którym znajdują się obiekty klasy Euclid lub Keter.
Opis: SCP-219 jest urządzeniem mechanicznym składającym się głównie z szeregu tłoków, napędzanych silnikiem elektrycznym, który może być zasilany przez podłączenie go do oddzielnego generatora. Cała maszyna jest oparta na ramie ze stopu toru. Zewnętrzna rama każdego tłoka SCP-219 jest wykonana głównie z tego samego stopu toru. Na zewnątrz SCP-219 podłączony jest ████ IBM Desktop PC, klawiatura i monitor, wszystkie wyłożone pianką pochłaniającą wstrząsy, aby zapobiec uszkodzeniu ich przez wibracje SCP-219.
Gdy komputer SCP-219 jest włączony, automatycznie uruchamia program „Generator trzęsień ziemi”. Korzystając z klawiatury, użytkownik może wybrać do dwudziestu elementów z listy powszechnie używanych materiałów budowlanych, w tym wielu odmian kamienia, gleby, cegieł, betonu, stali, żelaza, [DANE USUNIĘTO] i szkła. Wybranie opcji „Inne” na dole tej listy pozwala użytkownikom przejść na inny ekran, umożliwiając im wybór innych substancji, w tym kilku rodzajów drewna, tworzyw sztucznych, papierów i kości. Użytkownik może również opisać właściwości materiału, który nie jest obecnie na liście, nazwać go i zapisać na liście do wykorzystania w przyszłości. Po wybraniu danego materiału użytkownik jest proszony o oszacowanie masy, objętości i wybranego ogólnego kształtu obiektów. Nie jest możliwe wprowadzenie składu SCP-219 do SCP-219; każda taka próba powoduje wyświetlenie przez komputer komunikatu o błędzie i wyłączenie.
Po wybraniu materiałów użytkownik jest proszony o określenie zakresu działania, od pięćdziesięciu (50) stóp (odległości podane są w jednostkach angielskich) do ██████ (██) mil, i ustawienie dwóch zegarów: jednego aby określić, jak długo SCP-219 będzie czekał przed aktywacją, do rozpoczęcia działania programu, i drugi, aby określić, jak długo będzie on działać po aktywacji. Po wypełnieniu wszystkich kryteriów użytkownik może wybrać „Uruchom”, aby uruchomić SCP-219 lub „Zacznij od nowa”, aby wprowadzić inny zestaw kryteriów. SCP-219 nie można wyłączyć po uruchomieniu programu inaczej niż demontażem bądź uszkodzeniem.
Po aktywacji tłoki SCP-219 oscylują i zaczynają wytwarzać wibracje w powietrzu, aby dopasować częstotliwość do materiałów wybranych przez użytkownika. Różne zestawy tłoków tworzą oddzielne rezonanse. Materiały te zaczynają wibrować, gdy są uderzane przez fale powietrza, w końcu pękając lub w inny sposób rozpadając się od naprężeń nałożonych na nie przez oscylacje. Fale tworzone przez każdy oscylator nie wydają się mieć żadnego wpływu na siebie, nawet gdy podróżują przez te same materiały, umożliwiając SCP-219 rezonowanie z wieloma materiałami jednocześnie. Wyniki badań nad tym, w jaki sposób jest to możliwe, lub jak efekt może być powielany, były niejednoznaczne.
SCP-219 został odkryty w ███ █████████ w Kalifornii po incydencie, w którym silne trzęsienie ziemi uderzyło w przedmieście miasta bez uprzedniego ostrzeżenia sejsmologów. Raporty naocznych świadków zebrane od ocalałych wskazywały, że zaburzenia sejsmiczne miały skutki podobne do trzęsienia ziemi rejestrującego się na poziomie 8,8 w skali Richtera na przestrzeni zaledwie 20 kilometrów. Badanie otaczającego obszaru wykazało znacznie bardziej subtelne uszkodzenia strukturalne, niż powinno być możliwe dla trzęsienia o dowolnej wielkości, oraz ciała wielu ludzi, którzy zmarli z powodu masywnego wewnętrznego urazu czaszki, w tym kilka przypadków, w których cała czaszka najwyraźniej eksplodowała. Agenci Fundacji znaleźli SCP-219 pod gruzami zawalonego domu, wraz z niektórymi materiałami opakowaniowymi i częściami zamiennymi. Poprzedni właściciel domu był jednym █████████ ██████████████, który później został znaleziony martwy od rany postrzałowej w głowę w hotelu w Boulder w stanie Kolorado.
Do resztek opakowania dołączono schemat dużego lejkowatego obiektu połączonego z zespołem rur do SCP-219 oraz instrukcje dotyczące sposobu użycia tego „skupiacza do rezonansu”. Jego przeznaczeniem, zgodnie z tymi instrukcjami, było skierowanie fal rezonansowych generowanych przez SCP-219 na znacznie bardziej liniową trajektorię, zwiększając zasięg maszyny w jednym kierunku o ███%. Instrukcje sugerują kilka zastosowań tego przywiązania, w tym prowizoryczne ofensywne „działo falowe”, urządzenie do rzeźbienia w tunelu i funkcję „Rezonansowego niszczyciela” utworzoną przez obrócenie skupiacza w dół.1, czyli w kierunku ziemi i równolegle do kierunku grawitacyjnego przyciągania Ziemi. I wpisanie kompozycji rdzenia Ziemi do SCP-219. Wyszukiwanie tego brakującego dodatku wciąż trwa.
Dodatek: Dla tych, którzy chcą używać SCP-219 do celów rozbiórki, zauważ, że SCP-219 będzie działać najskuteczniej, jeśli znajduje się na równym, stałym podłożu. Należy również pamiętać, że w przypadku budynków wykorzystujących wewnętrzną metalową ramę do podparcia, SCP-219 działa lepiej kiedy wycelowany jest w ramę niż materiały zbudowane wokół niej. Jeśli SCP-219 nadal działa, ale wydaje się, że wibracje zatrzymały się, odłącz zasilanie i sprawdź, czy oscylatory wdrążyły powierzchnie pod sobą; mogą nie działać prawidłowo, jeśli ziemia, na której jest ustawiona maszyna, również się trzęsie. Być może będziesz musiał przenieść SCP-219 na bardziej trwałą podstawę, aby upewnić się, że działa poprawnie. Więcej informacji można znaleźć w instrukcji obsługi 219-01. -Dr Chung
Dodatek 2: Pomimo oczywistych podobieństw do maszyny trzęsienia ziemi Nikoli Tesli (patrz SCP-███-█), SCP-219 najwyraźniej musiał zostać zbudowany co najmniej parę lat po [DANE WYMAZANO] Tesli. Biorąc pod uwagę to, co wiemy o [DANE USUNIĘTO], najprawdopodobniej ten, kto zbudował SCP-219, po prostu wziął projekty Tesli i zmodyfikował je. -Dr Chung
