Identyfikator podmiotu: SCP-232
Klasa podmiotu: Bezpieczny
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt należy przechowywać w zamkniętym sejfie w skrzydle zagrożeń poznawczych w Ośrodku 73. Kiedy nie jest testowany, jego baterie powinny być wyjęte. Gdy baterie nie są zainstalowane, podmiot może być bezpiecznie obsługiwany przez dowolnego upoważnionego pracownika. Fundacja ma monitorować internetowe domy aukcyjne i sprzedawców starych zabawek, oraz nabywać wszelkie produkty tego samego modelu co obiekt w celu testów i neutralizacji. Wszelkie inne wykryte instancje należy odpowiednio zarchiwizować.
Po zainstalowaniu baterii, personel inny niż Klasa D nie może mieć kontaktu z obiektem przez okres dłuższy niż jest to konieczne do włożenia i wyjęcia baterii. Członkowie personelu, którzy mieli styczność z serią Jack Proton, w dowolnym formacie, nie mogą obsługiwać podmiotu, gdy baterie są zainstalowane. Przedstawiciele Klasy D używający obiektu do celów testowych muszą być przez cały czas monitorowani i poddani procedurze terminacji, jeśli ich zachowanie związane z podmiotem zacznie stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.
Prawa autorskie, prawa wydawnicze i licencja handlowa Jacka Protona i wszystkich innych mediów z tego samego uniwersum mają być własnością Springfield Crown Publishing, firmy przykrywkowej Fundacji, w celu utrzymania dzieł z dala od produkcji, zapobiegając w ten sposób aktywacji anomalnych właściwości w jakiejkolwiek instancji mogącej istnieć poza Fundacją. W przypadku jakichkolwiek wystąpień zachowania obiektu w przestrzeni publicznej, Fundacja współpracuje z lokalnymi organami prawa w celu odzyskania artefaktu i podania preparatów amnezyjnych klasy A, odpowiednim osobom. Fundacja zachęca rządy światowe do wprowadzania rozszerzeń międzynarodowego prawa autorskiego, jeśli jest to konieczne, aby zapobiec przedawnieniu franczyzy Jack Proton do domeny publicznej. W przypadku, gdy jakikolwiek materiał franczyzowy Jack Proton stanie się własnością publiczną, techniki DDoS i/lub masowe zaaplikowanie preparatów amnezyjnych klasy E są dozwolone.
Opis: Obiekt to masowo produkowana zabawka dla dzieci z początku lat 50. XX wieku, składająca się głównie z cyny i zasilanego bateryjnie elektrycznego urządzenia oświetleniowego, z zewnętrzną powierzchnią pomalowaną, by przypominać pistolet laserowy, pojawiający się w popularnej serii science fiction z początku XX wieku. Klapka umiejscowiona u podstawy uchwytu podmiotu otwiera się i mieści dwie standardowe baterie alkaliczne AA. Po prawidłowym zainstalowaniu akumulatorów i pociągnięciu spustu zapala się małe czerwone światło elektryczne znajdujące się w lufie. Właściwości wpływające na funkcje poznawcze obiektu stają się aktywne, gdy jest on podnoszony, trzymany lub noszony przez człowieka, podczas gdy ma zainstalowane baterie.
W ciągu 5-30 sekund od podniesienia obiektu osoba obsługująca go zacznie mówić po angielsku, niezależnie od wcześniejszej znajomości języka lub jego braku, w sposób przypominający wzorce mowy amerykańskich nastolatków i/lub nastolatków kultury młodzieżowej około 1920–1960r. Osoby dotknięte tą przypadłością zaprzeczą, że w ich sposobie mówienia jest coś niezwykłego i zaczną upierać się, że zawsze mówili w taki sposób. Zachowanie to trwa do około 15-20 sekund po tym, jak badany zostanie pozbawiony podmiotu, po czym wzorce mowy wracają do normy. U testerów, którzy nie mieli kontaktu z żadnymi dziełami z serii Jack Proton, efekt podmiotu nie postępuje poza dany etap i osobnik nie zachowuje pamięci o swoim zachowaniu, będąc pod wpływem obiektu.
Informacje wytłoczone na uchwycie podmiotu oraz analiza historyczna nie anomalnych artefaktów o identycznym wyglądzie wskazują, że obiekt to masowo produkowana zabawka „Atomowy Pilot (Atomic Zapper)”, stworzona przez korporację [ZMIENIONO] w latach 1953–1958 jako licencjonowany merchandise do „Jack'a Protona - Kosmiczny Glina (Space Cop)”, serii powieści science fiction dla młodych dorosłych amerykańskiego autora MK Snyder. Około █████ sztuk produktu zostało wyprodukowanych i sprzedanych podczas cyklu produkcyjnego zabawki, z których do dziś istnieje nieznana ilość. Fundacja nabyła 138 sztuk od momentu rozpoczęcia przechowywania SCP-232, z których wszystkie oprócz trzech nie wykazały żadnych anomalnych właściwości podczas testów. Dogłębne badanie wykazało brak dostrzegalnych różnic między instancjami anomalnymi i zwykłymi.
Seria Jack Proton, składająca się głównie z piętnastu powieści i kilkudziesięciu opowiadań napisanych między 1940, a śmiercią Snydera w 1973 roku, obraca się wokół tytułowego majora Johna Patricka „Jacka” Protona, oficera „Galaktycznego Departamentu Policji” w 27. wieku, kiedy rasa ludzka skolonizowała cały układ słoneczny Ziemi. Jest to typowa seria dla młodocianych fanów science fiction z początku XX wieku i opiera się w dużej mierze na sci-fi przedstawiających podróże kosmiczne powszechne w literaturze tamtych czasów, w tym na istnieniu inteligentnego życia na planetach w Układzie Słonecznym, atmosferze na Księżycu, na której da się oddychać i innych ciałach niebieskich, podróżowaniu o prędkości świetlnej bez relatywistycznych komplikacji oraz rozumna, sztuczna inteligencja zawarta w komputerach opartych na technologii lamp próżniowych. Powieści te zostały dodatkowo zaadaptowane na ogólnokrajowy program radiowy z lat 1947–1952, serial telewizyjny emitowany przez sieć NBC w latach 1953–1954 oraz czarno-biały film wydany w kinach w 1956 roku. Seria Jack Proton sama w sobie nie wykazuje żadnych anomalnych właściwości i może być bezpiecznie czytana, przeglądana lub słuchana, pod warunkiem, że osoba, która to zrobi, nigdy nie wejdzie w kontakt z SCP-232.
U osób, które wcześniej czytały, oglądały lub słuchały jakiejkolwiek części serii Jack Proton, wtórny efekt obiektu zaczyna manifestować się po około 90-120 sekundach fizycznego kontaktu z zabawką. Na tym etapie wspomnienia i osobowość badanego są radykalnie zmieniane, do tego stopnia, że osobnik uważa się za mieszkańca powieści z 27 wieku. Badani będący na tym etapie odmawiają odpowiedzi na pytania dotyczące ich imion i podczas przesłuchań będą opisywać historie życiowe i doświadczenia zawodowe z 27 wieku, które są wewnętrznie spójne z sobą i kanonicznymi szczegółami dotyczącymi otoczenia, często opisując siebie jako bliskich współpracowników Jacka Protona lub innych głównych postaci z serii. Badania wariograficzne przeprowadzone u testerów przebywających w tym stanie konsekwentnie wskazują, że badani uważają te relacje za prawdziwe.
W trzecim i ostatnim etapie ekspozycji na obiekt, występującym około 30-45 minut po pierwszym kontakcie, badani zaczynają doświadczać ciężkich halucynacji sensorycznych powodujących, że teraz postrzegają otaczający ich świat jako fikcyjny świat opisany w serii Jacka Protona. W tym stanie badani niemal niezmiennie twierdzą, że są członkami „Junior Action Squad'u” Jacka i otrzymali misję o najwyższym poziomie bezpieczeństwa międzyplanetarnego, w którą zaangażowani są badacze i pracownicy ochrony Fundacji lub próbują zapobiec im jej ukończenie. Chociaż próby zneutralizowania personelu Fundacji za pomocą podmiotu zawsze okazały się daremne, odnotowano, że badani od czasu do czasu stosowali przemoc fizyczną.
Osoby dotknięte późniejszymi etapami narażenia na obiekt będą opierać się wszelkim próbom odebrania im podmiotu. Jeśli zostaną od niego oddzielone, będą próbowały je odzyskać z pomocą wszelkich dostępnych środków. Skutki późniejszych etapów ekspozycji zanikają stopniowo w ciągu około 3-6 godzin po odebraniu obiektu od osoby badanej. W około ██% testów obejmujących długotrwałe narażenie, testerzy zachowali wspomnienia swojej sztucznej osobowości po rozproszeniu efektu, co prowadziło do dysonansu poznawczego i związanych z nim zaburzeń psychicznych.
Podmiot zwrócił uwagę Fundacji dnia ██.██.████, po aresztowaniu Martina ██████, emerytowanego hutnika mieszkającego w [ZMIENIONO], PA, za niestosowne zachowanie po dokonaniu przestępstwa w centrum handlowym. ██████, który nalegał, by nazywać siebie „Kosmiczny Kadet Max Mars”, został aresztowany po konfrontacji z kilkoma klientami centrum handlowego wymachując obiektem i domagając się lokalizacji artefaktu „the Phobos Ruby”, którego kradzież z Muzeum Historii Marsa napędza fabułę powieści Morderstwo na Io Express (Murder on the Io Express). Podczas przesłuchania przed terapią środkami amnezyjnymi stwierdził on, że jako dziecko posiadał jedną z zabawek, był fanem serii, i kupił podmiot z internetowej witryny aukcyjnej ze względu na jego wartość sentymentalną, ponieważ „w młodości miał tyle radości, grając nim w gliniarzy i kosmitów”.