SCP-250
ocena: +8+x
SCP-250.jpg

SCP-250, zdjęcie zrobione przed schwytaniem.

Identyfikator podmiotu: SCP-250

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-250 jest obecnie przechowywany na wybiegu o wymiarach 50 x 50 metrów symulującym środowisko prerii. Wybieg otoczony jest stalowymi murami o wysokości 15 metrów oraz 1 metrze grubości. Temperatura na wybiegu musi oscylować pomiędzy 20 a 28 stopniami Celsjusza podczas dnia, oraz pomiędzy 10 a 14 stopniami Celsjusza podczas nocy, dodatkowo średnia wilgotność powietrza na wybiegu nie może wynosić powyżej 8%; posiada to dwie funkcje, zapewnienie tego, że ogólne zachowanie SCP-250 pozostanie przewidywalne, oraz fakt, że jego części składowe utrzymają integralność fizyczną. Roślinność na wybiegu musi być cotygodniowo pielęgnowana; po więcej szczegółów należy odnieść się do dokumentu 250-MB48.

Chociaż SCP-250 nie posiada żadnych fizjologicznych potrzeb odżywiania się, podmiot należy karmić jedną żywą, dorosłą świnią raz na dwa dni aby unormować jego agresję oraz instynkt łowiecki.
Pozostałości po posiłkach obiektu należy wynosić z wybiegu nie wcześniej niż godzinę po początku jego nocnej fazy uśpienia; uwzględnia to również sprzątanie wszelkich odpadków biologicznych zalegających na fizycznych komponentach SCP-250 za pomocą sprężonego powietrza oraz zmiotek. Podczas sprzątania żaden z elementów SCP-250 nie może być przesunięty o więcej niż 1 metr w jakimkolwiek kierunku, ponieważ może to zakłócić jego nocny spoczynek. Spoczynek ten kończy się w przeciągu zaledwie pięciu minut od wschodu słońca; dostęp do wybiegu SCP-250 podczas trwania jego fazy aktywnej jest zabroniony.

Opis: SCP-250 jest żywą skamieniałością allozaura (identyfikowanego jako Allosaurus fragilis; jednakże niekompletny artykuł naukowy znaleziony w personalnych dokonaniach paleontologa Dr. █████████ świadczy o tym, że klasyfikacja ta mogła być błędna). Obiekt składa się ze 153 rozczłonkowanych kości, oraz 14 protez zbudowanych z gipsu i włókna szklanego. Elementy trzymają się razem oraz ożywiane są przez nieznaną siłę. Zgłębianie wiedzy o owej sile jest utrudnione poprzez agresywne zachowanie SCP-250, które zostało ocenione przez paleontologa Fundacji jako będące w granicach teoretycznych norm dla allozaurów.

SCP-250 wykonuje domniemane codzienne aktywności żywego allozaura: podczas dnia wędruje po swoim terytorium, w nocy wchodzi w stan uśpienia, oraz próbował będzie zabić i skonsumować wszystko, co postrzega jako potencjalną ofiarę, wliczając w to ludzi. Brak narządów wewnętrznych nie wpływa w żaden sposób na zachowanie obiektu, z wyjątkiem tego, że jakiekolwiek resztki zdobyczy którą spożywa nieuchronnie wypadną z dziur w czaszce, szyi oraz klatce piersiowej, w każdym razie podmiot zdaje się je ignorować.

SCP-250 został po raz pierwszy wydobyty jako kompletny w 80% szkielet w [ZMIENIONO], 19██; dokumentacje z wykopalisk nie zawierają żadnego raportu o anomaliach. W 19██ obiekt został przeniesiony do ████████ Muzeum █████████████ w [ZMIENIONO], gdzie został połączony, zamontowany i wystawiony do zwiedzania.

W noc ██.██.20██, SCP-250 pochwycił i zamordował muzealnego intruza. Obrażenia na ciele intruza były tak obszerne, że uniemożliwiały identyfikację kryminalistyczną, ostatecznie wykazano, że nie były to zwłoki paleontologa Dr █████████, którego muzealne biuro zostało tej nocy w znacznym stopniu zdewastowane, dodatkowo od czasu tamtej nocy nikt go już nie widział. Personel Fundacji zatrudniający pracowników muzeum zgłosił incydent, a SCP-250 został skonfiskowany.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported