Identyfikator podmiotu: SCP-252
Klasa podmiotu: Euclid Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-252 ma być przechowywany we wzmocnionym wytrzymałym stalowym poszyciem akwarium o objętości 150 metrów sześciennych. Strażnicy mają być wyszkoleni do podwodnej walki, oraz wyposażeni w karabiny harpunowe modelu B74H z grotami elektrycznymi o wysokiej pojemności. Zbiornik jest wyposażony w 15 aktywowanych zdalnie bomb głębinowych, które mają zostać zdetonowane jednocześnie, jeśli przełamanie zabezpieczeń będzie nieuniknione. Para rozrodcza jest przechowywana pod nadzorem biologa morskiego Dr ███████. Personel nie powinien zbliżać się do zbiornika, jeśli nie został wcześniej przygotowany na anomalny efekt obiektu.
Dodatkowo instancje SCP-252 mogą istnieć w dziczy. Z uwagi na ich destrukcyjne właściwości, schwytanie ich jest wysokim priorytetem. Z uwagi na trudności wywołane rozmiarem instancji, terminacja jest dozwolona, jeśli przełamanie zabezpieczeń będzie nieuniknione. Obecne instancje są uznane za wystarczające i dalsze przejęcia nie są priorytetem. Zabezpieczenie informacji dotyczących spotkań będzie składać się ze Standardowej Historii Przykrywkowej 53 „Pijany Marynarz” oraz podaniem amnestyków, jeśli to konieczne.
Opis: SCP-252 jest podgatunkiem Dosidicus gigas. Dojrzałe instancje są zauważalnie mniejsze niż zwyczajne, osiągając nie więcej niż metr długości i ważąc nie więcej niż 40kg. Sekcja wykazała brak worka z atramentem, oraz zwiększoną gęstość chromatoforów (około 20 razy większa niż przeciętna dla zwykłego dorosłego osobnika).
Zachowanie jest w większości aspektów identyczne do tego u zwykłych osobników, poza polowaniami i reakcjami na zagrożenia. Kiedy osobnik SCP-252 dostrzeże ofiarę, wykazuje agresywne zachowanie i rusza w kierunku celu z maksymalną prędkością, gwałtownie zmieniając chromatofory. Zmiany w kolorze mają hipnotyczny efekt na ofierze, która nawiąże z obiektem kontakt wzrokowy, przez co nie podejmie ona prób obrony ani ucieczki.
Kiedy obiekt zostanie zaatakowany przez drapieżnika, lub wystraszony w inny sposób, SCP-252 gwałtownie przemienia się w niezidentyfikowany morski organizm o olbrzymich rozmiarach, nieokreślonej fizjologii, oraz niezwykle destruktywnym zachowaniu. Fizyczne atrybuty w tym stanie podlegają ciągłym zmianom. Organizm osiąga długość między 50 a 75 metrów, oraz nie mniej niż 50 różnego rodzaju kończyn, niekiedy nawet 200. Kończyny nieprzerwanie zmieniają kształt, z macek z przyssawkami, o średniej długości 5 metrów, przed owadzie odnóża zakończone szczypcami, po humanoidalne ręce i nogi, zakończone ostrymi szponami. Szczegóły, oraz pozycje owych kończyn również zmieniają się w sposób losowy, jedyna niezmienna cecha to grupa macek wokół głowy, zasłaniająca okolice otworu gębowego. Jak na razie nie wiadomo w jaki sposób tak szybki wzrost zostaje osiągnięty. Z uwagi na niebezpieczeństwo przełamania zabezpieczeń żadne badania tej kwestii nie są obecnie dozwolone. Wszelkie żywe zwierzęta, nie licząc innych instancji SCP-252, oraz zwykłych kałamarnic, będą usiłowały wydostać się z pobliża SCP-252 najkrótszą możliwą drogą. Ta paniczna reakcja może spowodować, że cele same się okaleczą, uciekając w niebezpieczne miejsce, lub uderzając o ściany zbiornika. U około 95% podmiotów które miały kontakt z rozwścieczonym SCP-252 rozwija się lęk przed głowonogami. Nie jest wiadome, czy jest to kolejny anomalny efekt, czy naturalna reakcja na traumatyczne przeżycie.
Po przeglądzie nagrań z kamer bezpieczeństwa ośrodka, Dr ███████ ustalił, że „metamorfoza” SCP-252 jest w rzeczywistości halucynacją wywołaną przez zmiany wzorów chromatofor. Wspomniane halucynacje sprawiają, że ofiara postrzega SCP-252 jako olbrzymie morskie stworzenie o nienaturalnie dużej ilości macek. Konkretne szczegóły różnią się znacząco w zeznaniach poszczególnych podmiotów, jednakże stworzenie konsekwentnie przedstawia się jako ogromnych rozmiarów głowonóg, z mackami skupionymi wokół otworu gębowego, dodatkowymi kończynami ze szponami lub szczypcami, oraz ogólnym wrażeniem, że wszelkie jego cechy są płynne i zmieniające się losowo. Podmioty po przerwaniu kontaktu wzrokowego z SCP-252 pozostaną przekonane, że ich halucynacja była prawdziwym „morskim potworem”, oraz będą usiłowały racjonalizować wszelkie logiczne sprzeczności związane z tym złudzeniem, na przykład to w jaki sposób stumetrowy potwór może pływać w zamkniętym zbiorniku o długości 10 metrów. Owa racjonalizacja, jak i utrzymująca się fobia są uważane za formę post-hipnotycznej sugestii.
Podmioty oglądające nagrania rozwścieczonego SCP-252, które nigdy nie zostały poddane jego efektowi bezpośrednio, doświadczają znacznie słabszej reakcji, oraz potrafią dostrzec kałamarnicę, pomimo halucynacji. Podmioty opisują iluzorycznego potwora jako „wyglądającego sztucznie” i „nonsensownego”, ale wciąć wydaje im się on umiarkowanie straszny. Po doświadczeniu tego pośredniego efektu, podmioty zyskują częściową niewrażliwość na efekt bezpośredniego wystawienia na działanie obiektu. Kolejne bezpośrednie kontakty po „zaszczepieniu” przez nagranie, dodatkowo osłabiają efekt. Uodpornione podmioty mogą rozwinąć całkowitą niewrażliwość na efekt wywołujący strach i doświadczać jedynie delikatnej świadomości halucynacji.
Dodatek: SCP-252 zwrócił uwagę Fundacji po licznych raportach o dostrzeżeniu „morskiego potwora” przez rybaków w okolicy wybrzeża █████. Agent ██████ zabezpieczył instancje podejmując większe niż zwykle ryzyko dla własnego bezpieczeństwa. Zalecane wynagrodzenie za działanie wykraczające poza zakres obowiązków. Agent ██████ dopuścił do wystawienia się na efekt SCP-252 podczas pierwszego kontaktu. Początkowe czynności przechowawcze były bazowane na jego raportach dotyczących rozmiarów i fizycznych możliwościach instancji, skutkując nadmiernymi wydatkami na zasoby. Zalecane działanie dyscyplinarne, oczekuje na zatwierdzenie.
