SCP-255

Identyfikator podmiotu: SCP-255

Klasa podmiotu: Keter

Specjalne Czynności Przechowawcze: Próbki tkanek i osobniki związane z SCP-255 muszą być zabezpieczone w Biologicznym Ośrodku 16, specjalnie zbudowanym obiekcie zabezpieczającym i badawczym zaprojektowanym zgodnie ze specyfikacją priorytetowego zjawiska zakaźnego Beta. Biologiczny Ośrodek 16 podlega zrzeczeniu się rotacji personelu na odległość, poza standardowymi okresami kwarantanny profilaktycznej dotyczącej zjawisk zakaźnych. Biologiczny Ośrodek 16 znajduje się w atolu Vaitupu w Tuvalu na wyspie należącej do Ragnarik Ecological Modeling Inc., przykrywkowej organizacji fundacji.

Wszystkie osoby i zwierzęta uznane za zarażone SCP-255 muszą zostać zabezpieczone i przewiezione do wyznaczonego tymczasowego miejsca przechowawczego przed przeniesieniem do Biologicznego Ośrodka 16. W przypadkach, w których schwytanie nosiciela SCP-255 jest niezwykle trudne lub niemożliwe, dopuszcza się użycie siły.

Biuro Niebiańskich Anomalii ma stale śledzić orbitę 3214 Hybris, utrzymywać harmonogram zbliżających się asteroid oraz powiadomić dyrektora ds. badań w przypadku wystąpienia jakichkolwiek zmian w obserwowanej orbicie. Następny planowany przelot 3214 Hybris to 11 listopada 2023 r., kiedy to przewiduje się, że asteroida będzie przemierzać 950.000 km od Ziemi.

Opis: SCP-255 jest anomalnym zjawiskiem zakaźnym pochodzenia pozaziemskiego, przejawiającym się u większości żyjących istot jako zaburzenie neurologiczne o zróżnicowanych objawach. Kwalifikującymi się nosicielami SCP-255 były dotychczas organizmy posiadające korę mózgową z około ≥5,4 mld neuronów. Eksperymenty wykazały, że do gatunków zdolnych do zarażenia się SCP-255 należą ludzie, szympansy, słonie afrykańskie, delfiny, wieloryby i a także inne ziemskie stworzenia.

U zwierzęcych nosicieli SCP-255 powoduje w nieznany sposób degenerację neuronów ruchowych i komórek nerwowych. Szybkość zwyrodnienia i nasilenie związanych z nimi objawów jest odwrotnie proporcjonalna do liczby neuronów, jakie osobniki te posiadają w swojej korze mózgowej, przy czym najmniej rozwinięte neurologicznie organizmy wykazują najbardziej wyniszczające działanie.

Wpływ SCP-255 na ludzi jest jednak znacznie bardziej złożony. Podczas gdy degradacja komórek mózgowych i układu nerwowego została zauważona na ograniczonym poziomie u ludzi, szereg bardziej nietypowych objawów także u nich występował. Zobacz dziennik badań SCP-255, aby uzyskać więcej szczegółowych informacji.

Osoby zarażone SCP-255 mogą być wiarygodnie zdiagnozowane poprzez obserwację EEG i potwierdzenie zweryfikowanych wskaźników w pomiarach aktywności neurologicznej. Więcej informacji na ten temat znaleźć można w załączniku B.

Schemat SCP-255 EEG, obserwowalny trzynaście sekund po rozpoczęciu protokołu obserwacji.

Wybuchy epidemii SCP-255 zbiegają się w czasie z bliskimi przelotami 3214 Hybris, co zostało teoretycznie potwierdzone przy użyciu zaawansowanych modeli statystycznych po drugim wybuchu epidemii w 1965 r. i potwierdzone podczas zbliżania się asteroidy w 1987 roku. Obserwacje 3214 Hybris wykazały, że jest to około 110-metrowa asteroida typu C, nie wykazująca w tym czasie żadnych anomalnych właściwości. Charakter orbity 3214 Hybris zbliża ją do Ziemi raz na 11 lat.

Dodatek 255-1: Dziennik badań

Poniżej znajduje się wykaz znanych wybuchów epidemii SCP-255 oraz związanych z nimi danymi.

Szacowana data wybuchu	Lokalizacja(-e)	Liczba potwierdzonych przypadków u ludzi	Wskaźnik zachorowalności
23 maj 1968	Sagaing, Myanmar	86	N/A

Pierwszy znany wybuch SCP-255 nastąpił w 1968 r., o którym wiadomo, że zbiegł się w czasie z 3214 Hybris przemierzającą w promieniu 350 000 km od Ziemi. Wszystkie znane zarażone osoby przebywały w odległości 7 km od miasta Mawlaik.

Fundacja dowiedziała się o SCP-255 badając nieznaną chorobę atakującą niektóre ssaki naczelne, w tym ludzi, w północno-zachodnich regionach Myanmaru. Liczba zwierząt dotkniętych tą chorobą nie jest znana, ale szacowano ją wówczas na 1000-5000 osobników, głównie wśród małp żyjących w lasach.

Wszystkie instancje ludzkie i reprezentatywna grupa zainfekowanych małp zostało poddanych kontroli fundacji, a także wprowadzenia specjalnych czynności przechowawczych. W kontrolowanych warunkach laboratoryjnych zwierzęta wykazywały zaawansowane oznaki uszkodzenia neuronów ruchowych, przy 100% śmiertelności w okresie trzech tygodni. U ludzi występowały łagodne zaburzenia neurologiczne, porównywalne do tych, które występowały po niewielkim udarze. Eksperymenty potwierdziły, że zaburzenie to nie było zaraźliwe. Wszyscy ludzie wyzdrowieli w ciągu dziesięciu dni i zostali wypuszczeni bez incydentu po otrzymaniu informacji, że byli leczeni w ramach inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia.

Szacowana data wybuchu	Lokalizacja(-e)	Liczba potwierdzonych przypadków u ludzi	Wskaźnik zachorowalności
19 czerwiec 1979	Akr, Brazylia; Rote Island, Indonezja; Croker Island, Australia	11	N/A

Drugi wybuch epidemii SCP-255 nastąpił w 1979 roku w trzech oddzielnych regionach, niewykryty aż do 19 miesięcy później, kiedy to rutynowy przegląd nadchodzącej literatury medycznej udokumentował kilka osób skarżących się na uczucie "widmowej kończyny" dotykającej dominującą rękę, symulującej ruch spastyczny i uporczywy ból zewnętrznej jedenastej cyfry.

Pracownicy Fundacji przeprowadzali potajemne wywiady z osobami twierdzącymi, że zostały dotknięte tym zjawiskiem. Kolejne badania wykazały, że wszystkie osoby przebywały w promieniu 25 km od 11. równoleżnika na południe i doświadczały anomalii. Potwierdzono brak możliwości transmisji międzyosobowej oraz przeprowadzono działania dezinformacyjne w środowisku naukowym, uzyskując skuteczną izolację.

Drugi wybuch epidemii był klasyfikowany jako oddzielne oznaczenie SCP do 1984 r., kiedy to badania ustaliły, że jest to takie samo zjawisko co SCP-255.

Szacowana data wybuchu	Lokalizacja(-e)	Liczba potwierdzonych przypadków u ludzi	Wskaźnik zachorowalności
30 maj 1990	Chihuahua, Meksyk	121	N/A

Trzeci udokumentowany wybuch SCP-255 miał miejsce w Chihuahua, Meksyku, w 1990 roku, zbiegając się z przelotem 3214 Hybris w obrębie 550.000 km od Ziemi. Charakterystyczne dla SCP-255, odnotowano, że epidemia rozpoczęła się w tym czasie w jedenastym najbardziej zaludnionym mieście w jedenastym najbardziej zaludnionym kraju na Ziemi. Począwszy od tego przypadku, a następnie poprzez kolejne wybuchy epidemii, jedynie ludzie zostali zarażeni SCP-255.

Osoby dotknięte anomalią wykazywały zmienione rytmy okołodobowe, spały przez okresy od 3 do 4 godzin i budziły się w pełni odświeżone, prowadząc działania, a następnie zmęczone i śpiące w przeciętnym okresie 7 godzin, działając w ten sposób biologicznie zgodnie z jedenastogodzinnym dniem.

Podczas interakcji z badaczami, osoby badane wykazywały tendencję do zmiany tematu w środku rozmowy, aby powiedzieć "cześć" w języku angielskim, portugalskim lub indonezyjskim, czyli w językach, którymi posługiwały się zakażone osoby w drugim wybuchu epidemii. Badani mówili "cześć" w jednym z tych języków bez względu na wcześniejszą znajomość języka i jednolicie twierdzili, że nie pamiętają o tym. Dodatkowo, osoby te zwracałyby się do pracowników Fundacji jako do członków Światowej Organizacji Zdrowia, bez uprzedzenia. We wszystkich innych przypadkach, podmioty testowe zaobserwowane w tej interakcji SCP-255 funkcjonowały w swoim zmienionym biorytmie w normalny sposób, po czym wracały do normalnego, nieanormalnego stanu w ciągu 2-3 tygodni.

Szacowana data wybuchu	Lokalizacja(-e)	Liczba potwierdzonych przypadków u ludzi	Wskaźnik zachorowalności
11 listopad 2001	Quito, Ekwador	1,331	13.9%

Czwarty wybuch epidemii SCP-255 miał miejsce w budynku biurowym przy 12 Octubre Avenue Business District of Quito w Ekwadorze. W chwili wybuchu epidemii Ekwador liczył około jedenaście milionów mieszkańców. Dodatkowo, budynek, w którym znajdowała się początkowa epidemia, miał jedenaście pięter. Czwarta epidemia jest pierwszym zaobserwowanym przypadkiem przeniesienia się SCP-255 z człowieka na człowieka, przy wskaźniku zachorowalności w warunkach laboratoryjnych wynoszącym 13,9%. Od tego czasu zaobserwowano, że iteracje zakaźne SCP-255 są przenoszone z człowieka na człowieka przez stałą obecność w bliskiej odległości (na ogół w promieniu 2 m), pomimo braku obserwowalnych patogenów. Ta zmiana w patogeniczności, wraz z większą początkową liczbą przypadków, była odpowiedzialna za przeklasyfikowanie SCP-255 na Keter dnia 23 grudnia 2001 r.

Operatorzy fundacji przejęli kontrolę nad budynkiem pod nadzorem ustanowionej Światowej Organizacji Zdrowia. Wielkość wybuchu epidemii wymagała jednak podpisania protokołów o podwyższonej tajności. Badane osoby zostały przetransportowane do Biologicznego Ośrodka 16 w celu obserwacji.

Podobnie jak w przypadku drugiego wybuchu epidemii, osoby zakażone zgłosiły, że doznały widmowego wrażenia przypominającego kończynę. W tym przypadku jednak zjawisko to uległo znacznemu nasileniu. Osoby badane zgłaszały sensację siedmiu dodatkowych kończyn, pochodzących z pozornie przypadkowych punktów ciała, bez widocznego związku z istniejącą anatomią. Podczas gdy dokładny charakter dodatkowych przydatków był trudny do ustalenia, osoby zakażone zgłaszały, że miały wrażenie, że mają trzy stawy, około metra długości i nie mają struktury analogicznej do dłoni lub stopy. Te "kończyny" najwyraźniej nie podlegały bolesnym skurczom i odczuciom normalnie związanym z amputowanymi kończynami. Jednak u osób jednolicie zgłaszanych zwiększał się niepokój przy odczuciu siedmiu dodatkowych kończyn, poruszających się w większości przypadków niezależnie od ich kontroli.

Dodatkowo badane osoby straciły świadomą kontrolę nad lewymi ramionami. W większości przypadków podmioty nie były w stanie poruszać lewą ręką. Jednak o godzinie 1100 czasu lokalnego każdego dnia, lewe ramiona i ręce zarażonych osób wykonywały niezależnie ruchy analogiczne do tych, które wydawały się być aktem pisania. Po dostarczeniu długopisu i papieru, wszystkie te osoby pisały starannie uformowanym pismem numery "11 11 65", teoretycznie uznane w tym czasie za datę następnego wybuchu epidemii, a potwierdzone jedenaście lat później.

Wszystkie zarażone osoby przestały być dotknięte SCP-255 w ciągu 3-4 tygodni. Badanym podano amnestyk o szerokim spektrum działania i wydawano ich władzom Ekwadoru. Zasoby fundacji w ramach Światowej Organizacji Zdrowia rozpowszechniały informacje dotyczące egzotycznego szczepu malarii i późniejszych zabiegów leczniczych w ramach działań mających na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się choroby.

Szacowana data wybuchu	Lokalizacja(-e)	Liczba potwierdzonych przypadków u ludzi	Wskaźnik zachorowalności
11 listopad 2012	Brussell, Belgia	11	100%

Piąty i ostatni wybuch epidemii SCP-255 miał miejsce w Brussell w Belgii, gdzie 11 osób pracujących na jedenastym piętrze siedziby głównej NATO skarżyło się personelowi medycznemu na stale powtarzający się zestaw jedenastu tonów elektronicznych. Protokoły zabezpieczające zostały aktywowane przez personel sektora Europy Zachodniej, a wszystkie zainfekowane osoby zostały przetransportowane na teren Biologicznego Ośrodka 16.

Osoby badane nadal skarżyły się, że słyszały powtarzający się zestaw tonów. Większość badanych doświadczyła zwiększonego stresu i rozdrażnienia, a także braku snu. Osobom zarażonym podawano środki uspokajające w celu złagodzenia wtórnych objawów SCP-255. Badania przeprowadzone na tej grupie osób wykazały, że wskaźnik zachorowalności na SCP-255 wynosi obecnie 100%, co sprawia, że wszyscy ludzie narażeni na kontakt z tymi osobami mogą się zarazić anomalią.

Jedenaście dni po zabezpieczeniu badanych w Biologicznym Ośrodku 16, osoby zarażone zgłosiły ustąpienie odbieranych powtarzalnych tonów. Jeden z badanych natychmiast zgłosił, że słyszał "elektroniczny" głos, podobny do tego generowanego przez oprogramowanie do symulacji mowy, powtarzający hiszpańskie słowo "estrella". Po zgłoszeniu tego zjawiska badaczom, natychmiast przestało ono występować, po czym inni z pozostałych jedenastu badanych zgłosiło podobne zjawisko. Oryginalna grupa osób zarażonych wydaje się zawierać w ten sposób sformułowanie, którego słowa składowe były powtarzane przy każdym nowym przypadku zarażenia poza tą grupą. Zwrot ten został przepisany poniżej, przetłumaczony z języka hiszpańskiego na angielski dla tej wersji dokumentu:

GWIAZDA BINARNA ZAGINIONA NIE ZAGINIONA TRANSPOZYCJA MARTWA INSTRUKCJA PILNE OCZEKIWANIE NA TRANSMISJĘ

Wraz z powiązaniem z badaczami tego konkretnego objawu, wszystkie badane osoby przestały wykazywać jakiekolwiek oznaki zarażenia SCP-255. Osoby te zostały poddane amnezji zgodnie z wytycznymi SCP-255 i wypuszczone na wolność.