Okładka płyty Radiohead I/O, instancji SCP-2747.
Identyfikator podmiotu: SCP-2747
Klasa podmiotu: Euclid Keter
Poziom zagrożenia: Zielony ● Czarny ●
Specjalne Czynności Przechowawcze: Algorytmy strażnicze Fundacji mają za zadanie monitorować media internetowe i drukowane pod kątem wzmianek o frazach kluczowych, aktywujących SCP-2747. Wszystkie dopasowania mają być oznaczane i przekazywane do Departamentu Analityki, który dostarczy dalsze potwierdzenie manifestacji SCP-2747. W przypadku pozytywnej identyfikacji, wszystkie dotknięte media zostaną odpowiednio skorygowane poprzez standardowe protokoły zmiany mediów Fundacji (912-A "TWILIGHT ZONE", 943-A "POISONED WELL").
Kontrolowane obserwacje SCP-2747 będą odbywać się przy użyciu lokalnych zasobów obliczeniowych do proceduralnego generowania narracji na różnych poziomach złożoności i zagnieżdżenia. Równolegle, opisy narracji będą generowane przy użyciu fundacyjnego oprogramowania analitycznego/meta-analitycznego przetwarzającego media na różnych poziomach abstrakcji. Wyniki mogą być następnie badane pod kątem oznak SCP-2747, poprzez okresowe skanowanie w poszukiwaniu nieprawidłowości danych. Każda wygenerowana narracja zawierająca takie nieprawidłowości może być oznaczona jako instancja SCP-2747, a jej warunki początkowe oznaczone jako sprzyjające SCP-2747. Przy wystarczająco dużej próbie, warunki brzegowe SCP-2747 mogą być zidentyfikowane i odwzorowane z wystarczającym stopniem jasności.
Co więcej, lista obserwacyjna składająca się z około 7000 artystów ma być prowadzona i obserwowana przez cały czas pod kątem lokalnych oznak manifestacji SCP-2747 w ich dziełach, przy użyciu wyżej wymienionego oprogramowania analitycznego/meta-analitycznego. Aby zwiększyć obserwowalną rozdzielczość i zasięg głęboko zagnieżdżonych manifestacji metafikcyjnych, ta lista obserwacyjna powinna składać się głównie z jednostek, grup i organizacji, których prace mają tendencję do zawierania treści metafikcyjnych, takich jak mise-en-abymes i historie-w-opowieściach. W tym celu można wpływać na nie poprzez sponsorowanie i/lub potajemne wpływanie na twórców takich treści.
Wyniki LUCID CHALICE zostaną udokumentowane w obecnej dokumentacji jako Załącznik B.
Opis: SCP-2747 jest zjawiskiem pojawiającym się w mediach drukowanych i internetowych, polegającym na tym, że platformy poświęcone dyskusji o dziełach fikcji zaczynają wspominać nieistniejące instancje fikcyjnego medium. Pomimo tego nieistnienia, artykuły, posty, komentarze i inny powiązany metakontent stworzony w odniesieniu do nieistniejącej pracy będzie traktować je jako prawdziwe. Nieistniejący twór fikcji może być wspominany przez różne osoby w różnym charakterze, od krótkich wzmianek na forum po tematykę całych esejów akademickich.
Opisy, zrzuty ekranu, zdjęcia fizycznych kopii i krótkie fragmenty tekstu z tego dzieła często można znaleźć w mediach dotkniętych SCP-2747. Ich opisy są całkowicie zgodne ze sobą, a możliwe okazało się zrekonstruowanie całych segmentów fikcyjnych mediów, poprzez ich opisy zaczerpnięte z meta-treści wygenerowanych przez SCP-2747. Lista fikcyjnych mediów wygenerowanych przez SCP-2747 została załączona poniżej (patrz Załącznik A).
Tam, gdzie to możliwe, dotknięte materiały mogą być przypisane do istniejących osób; jednakże, gdy przesłuchiwane, osoby te niezmiennie zaprzeczają, że napisały dotknięte materiały i zaprzeczają istnieniu fikcyjnych mediów, o których mowa.
SCP-2747 nigdy nie został udokumentowany w czasie rzeczywistym; wszystkie zaobserwowane do tej pory przypadki zostały zarejestrowane po wydarzeniu. Żaden przypadek nie został udokumentowany przed styczniem 2008 roku. Powód tej zależności nie jest znany. jest zgodny z obserwacjami patafizycznymi, udokumentowanymi w całości w Załączniku B.
Obecną hipotezą Departamentu Analityki jest to, że SCP-2747 reprezentuje dowód naturalnie występującej anafabuły lub antynarracji: skupiska współzależnych znaków, ikonografii i narramów, które po włączeniu w wystarczającym stopniu do fikcyjnej konstrukcji, prowadzą do wzajemnego unicestwienia. Rekonstrukcja właściwości anafabuły z pierwszej ręki jest niemożliwa, ze względu na jej anomalną naturę, ale opisy z drugiej i trzeciej ręki zostały wygenerowane przez Procedurę Obserwacyjną LUCID CHALICE i załączone poniżej (patrz Załącznik B). Może ona oddziaływać poprzez warstwy narracji metafikcyjnej, tzn. metanarracja zawierająca anafabułę przestanie istnieć w ramach narracji, a następnie sama narracja zniknie z naszej rzeczywistości. Kluczowym identyfikatorem anafabuły jest to, że niezmiennie reprezentuje ona antagonistę pracy lub anatemę we wszystkich manifestacjach SCP-2747, prawdopodobnie ze względu na nieodłączne elementy narremu wskazujące na jej obcą, a zarazem centralizującą naturę.
AKTUALIZACJA: Powyższa hipoteza została potwierdzona jako działający model SCP-2747. Proszę odnieść się do Załącznika B.
AKTUALIZACJA: Po pomyślnym zakończeniu Procedury Obserwacyjnej LUCID CHALICE (patrz Załącznik B), należy wdrożyć następujące procedury.
- W żadnym momencie właściwości anafabuły opisane w Załączniku B nie mogą pojawić się w prawdziwym życiu, czy to w wyniku celowego, czy naturalnego działania. Każdy przedmiot, osoba lub zdarzenie, który ma więcej niż poziom istotności wynoszący α w stosunku do progu podobieństwa, powinien mieć go zmieniony za pomocą wszelkich możliwych środków.
- Dostęp do informacji dotyczących SCP-2747, w szczególności informacji zawartych w Załączniku B, powinien być ściśle ograniczony tylko dla poziomów dostępu 4-2747 i 3-ANALYTICS.
- Ze względu na patafizyczne implikacje i nieodłączną niemożliwość zabezpieczenia SCP-2747, jak wyszczególniono w Załączniku B, ma on zostać natychmiastowo zaklasyfikowany jako Keter.
Załącznik A: Częściowa lista manifestacji SCP-2747
Nieistniejąca wspomniana praca: Punta de la espira
Medium: Krótka opowieść
Zakres manifestacji: 17 artykułów stworzonych i zredagowanych na stronie http://es.wikipedia.org.
Streszczenie dzieła: Punta de la espira (Po polsku: "Czubek Iglicy/Spirali") to najwyraźniej opowiadanie Gabriela Garcíi Márqueza z 1951 roku. Opisuje ono bezimiennego bohatera, który płynie rzeką w kierunku opustoszałej, "czarnej, rogatej" góry, aby dostarczyć prezent nieokreślonemu odbiorcy. Podróż ta jest trudna i zdradziecka, a on sam umiera z wyczerpania na końcu opowieści, wydając się nie być bliżej celu niż wtedy, gdy po raz pierwszy zaczął. Góra jest szczegółowo opisana w całej opowieści, z powtarzającymi się metaforami na przemian nawiązującymi do niej, jako siedziby bogów lub demonicznej obecności.
Nieistniejąca wspomniana praca: Taitoru (Po japońsku: タイトル)
Medium: Animowany film
Zakres manifestacji: 1 artykuł utworzony na http://www.tvtropes.org, wraz z 55 edycjami na różnych stronach tropów, od "Despair Event Horizon" do "Foreshadowing" i "What Do You Mean, It Wasn't Made On Drugs?".
Streszczenie dzieła: Taitoru wydaje się być animowanym filmem wyreżyserowanym przez Satoshiego Kona na krótko przed jego śmiercią. Opisywany jest jako thriller psychologiczny, opowiadający o zmagającej się z problemami artystce mangi, która próbuje ukończyć i opublikować swoje pierwsze dzieło w bardzo krótkim czasie. Stres zbiera swoje żniwo, a granice zacierają się; artystka zaczyna mieć halucynacje, a film kończy się niejednoznacznie, nie wiadomo czy osiągnęła swój cel, czy uległa swoim słabościom. Typowa dla stylu Kona animacja opisywana jest jako drobiazgowa, kalejdoskopowa, a czasem głęboko niepokojąca; w jednej ze scen bohaterka fizycznie zmaga się z cieniami w swoim mieszkaniu - opisanymi pod hasłem "Your Mind Makes It Real" jako manifestacja jej blokady twórczej - które w końcu ją pochłaniają.
Nieistniejąca wspomniana praca: No Sister of Mine
Medium: Gra wideo
Zakres manifestacji: 77 wątków na http://forums.somethingawful.com, z których każdy zawierał od 3 do 103 komentarzy. Większość użytkowników to uznani członkowie społeczności Something Awful.
Streszczenie dzieła: No Sister of Mine to podobno turowa gra fabularna z gatunku fantasy/horror wydana przez Poakahan na Nintendo Gamecube w 2005 roku. Według recenzentów, gracz kontroluje drużynę 6 nienazwanych postaci, które eksplorują zrujnowane królestwo z zamiarem odnalezienia zaginionej towarzyszki zwanej "Sister". Została ona szeroko skrytykowana przez recenzentów, z dużą ilością krytyki skierowanej na pełen błędów system walki, niespójne dialogi, pozornie niekompletną grafikę, powtarzalną ścieżkę dźwiękową opisywaną jako "mdląca" i "przyprawiająca o ból głowy", a także niemożność ukończenia gry. Niegrające postacie w grze nieustannie wspominają o "czarnym jak węgiel tomie", który po przeczytaniu umożliwiłby zdobycie wielkiej mocy lub uwolnienie straszliwej klątwy; to, co większość recenzentów uznała za końcową linię misji, wymagało od gracza cofnięcia się przez poprzednie obszary gry i odzyskania fragmentów tomu przy użyciu nowo odkrytych umiejętności. Jednak recenzenci jednogłośnie twierdzą, że nie można znaleźć żadnych fragmentów. Jeden z recenzentów posuwa się nawet do stwierdzenia, że same przedmioty nie zostały w ogóle w kodzie gry.
Nieistniejąca wspomniana praca: Scolipendra Wiki
Medium: Collaborative fiction
Zakres manifestacji: 49 różnych prac fanfiction (o długości od 343 do 2401 słów) zamieszczonych na stronie http://www.fanfiction.net, każdy opatrzony od 1 do 6 komentarzy.
Streszczenie dzieła: Scolipendra Wiki to, jak się wydaje, fikcyjne uniwersum online należące do gatunku horroru, fikcji spekulatywnej i weird fiction. Wygląda na to, że było prowadzone na jakiejś formie strony wiki, choć sam adres nigdy nie został podany. Dokładna natura fabuły Scolipendra jest trudna do określenia, jako że różne fragmenty fanfiction mają bardzo zróżnicowaną fabułę i różne interpretacje postaci, co dodatkowo komplikuje zaangażowanie innych fikcyjnych wszechświatów i ustawień. Wiadomo jednak, że w grę wchodzi 7 postaci wędrujących pomiędzy różnymi światami, zbierających i kolekcjonujących przedmioty o nadprzyrodzonych lub nietypowych właściwościach. Jeden z przedmiotów pojawia się często w kompilacji: siedmioboczny obsydianowy emblemat, o którym mówi się, że posiada moc zniszczenia każdego przedmiotu, osoby lub abstrakcyjnej koncepcji za jednym dotknięciem. Wydaje się, że jest on bardzo potrzebny dla bohaterów, którzy wielokrotnie podejmują próby jego zdobycia; jednak wydaje się również, że jest on obecnie w posiadaniu złowrogiego, nienazwanego antagonisty, który jest wielokrotnie wspominany w kilku pracach, ale nigdy nie jest widziany.
Nieistniejąca wspomniana praca: I/O
Medium: Album muzyczny
Zakres manifestacji: Recenzje w 14 renomowanych publikacjach, w tym The New Bombay Times, Pitchfork i L.A. Flipside.
Streszczenie dzieła: I/O jest opisywany jako dziewiąty studyjny album nieistniejącego już angielskiego zespołu rockowego Radiohead. Zawiera 6 utworów trwających w sumie 34 minuty i 18 sekund. Większość utworów wydaje się składać z cyfrowo zmanipulowanych sampli z poprzednich albumów Radiohead, na które nałożone są rzadkie akustyczne instrumenty i wokale. Odbiór albumu wydaje się być bardzo pozytywny, z wyjątkiem recenzji, która została stworzoną przez Jessici Greene Pitchforku, która dała średnią recenzję 7.0.. Wspomina się, że album wykorzystuje charakterystyczny zgrzytający, binauralny pogłos nałożony na solową ścieżkę wokalną głównego wokalisty Thoma Yorke'a jako motyw muzyczny, ucieleśniający to, co Gulshan Anirudh The New Bombay Times' uważa za jego centralne motywy "spirali izolacji i inspiracji … pętli sprzężenia zwrotnego, które rezonują do poziomu głęboko osobistego, drżącego rdzenia twórczej psychiki". Anirudh wspomina również o tekstach nawiązujących do samobójstwa i samookaleczenia, choć przedstawionych za pomocą serii skośnych metafor: I/O "nigdy nie boi się bawić ideą nienawiści do samego siebie i autodestrukcji - jednak album jako całość wydaje się nie spełniać swojej roli, zawsze orbitując, ale nigdy nie dotykając do końca przerażającego centrum."
Nieistniejąca wspomniana praca: Mavigne, Or: A Treatise On The Metaphysics Of Inner Space Travel, And The Kingdom Of Erikaar, Whose Name Is Darkness Made Light, And Further Theological Expositions Thereof
Medium: Nowela
Zakres manifestacji: 7 artykułów opublikowanych w ciągu jednego tygodnia w różnych czasopismach naukowych z dziedziny krytyki literackiej, każdy przez renomowanych badaczy.
Streszczenie dzieła: Mavigne jest opisana jako zawartość manuskryptu i towarzyszących mu ilustracji wykonanych węglem drzewnym, znalezionych w domu niejakiego Rithabila Abrahamsa w 2014 roku. Wydaje się, że Abrahams był samotnym pisarzem i artystą pracującym jako konserwator w Bloemfontein w RPA, klinicznie zdiagnozowanym ze schizofrenią Mavigne to zagnieżdżona narracja ramowa napisana w języku afrikaans, podająca się za powieść XVII-wiecznego holenderskiego mistyka. Opisuje podróż mistyka, którego imię brzmi Maas, uczącego się struktury wnętrza Ziemi, jaka objawiła mu się w wizji. Na początku powieści Maas śni o nadprzyrodzonej istocie, która jest świadoma swojej natury jako bytu śniącego i jest Maasowi bardzo wdzięczna za powołanie jej do życia. W zamian za to obiecuje wyjawić Maasowi tajemnice ziemi. Maas, będąc bytem cielesnym, nie jest w stanie przejść przez ziemię, więc istota postanawia po prostu opowiedzieć o podróży. Mówi o 6 sferach, które są rozgraniczone progami, począwszy od sfery skarbów i minerałów do niematerialnej płaszczyzny światła i dźwięku. Za tymi sześcioma sferami znajduje się kolejny próg, tym razem zimny i cichy, który opisany jest jako jądro Ziemi; zanim może być rozwinięty, Maas budzi się i sen się kończy.
Nieistniejąca wspomniana praca: ex lux
Medium: Interaktywna nowela
Zakres manifestacji: Szczegółowe wpisy na 7 różnych blogach poświęconych literaturze pięknej, wraz z wzmianką w artykule magazynu Time o eksperymentalnych formach narracyjnych. Tytuł został również wspomniany w 175 wpisach na Twitterze, głównie w kontekście polecania go jako ciekawej, choć niedocenionej, interaktywnej fikcji.
Streszczenie dzieła: ex lux wydaje się być interaktywną fikcją z gatunku mystery, napisaną w języku angielskim, katalońskim i hiszpańskim. Przedstawiona jest jako zbiór epistolarnych narracji z punktów widzenia 6 postaci oraz strumienia świadomości o niejednoznacznej proweniencji. Czytelnicy poruszają się pomiędzy siedmioma wątkami, odkrywając wskazówki dotyczące morderstwa lub kilku morderstw; w końcu narracje zbiegają się w przydrożnej knajpce podczas burzy, a bohaterowie wymieniają się swoimi historiami. Od tego miejsca, struktura narracyjna nie może być opisana jako proste narzędzia kadrowania lub historia-w-opowieściach, ponieważ wewnętrzne historie zaczynają się przeplatać w taki sposób, że późniejsze opowieści rzucają nowe światło na te opowiedziane wcześniej lub same łączą się z segmentami tekstu wcześniej wspomnianymi w narracji po długich objazdach. W kilku momentach bohaterowie próbują zasięgnąć opinii nieobecnego osobnika, zwanego Nieznajomym. Tożsamość mordercy (morderców) lub ofiary (ofiar) nigdy nie jest znana, historia nie ma też konwencjonalnego zakończenia.
Załącznik B: Spostrzeżenia i wnioski z procedury LUCID CHALICE
