SCP-3079
card.jpg

Strona 29 SCP-3079.

Identyfikator podmiotu: SCP-3079

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: Wszystkie kopie SCP-3079 mają być przechowywane w zabezpieczonej szafce. Dostęp do tych kopii jest dozwolony jedynie dla personelu z upoważnieniem poziomu 4 lub wyższym.

Bot obsługiwany przez Fundację (I/O-NEWT) ma za zadanie monitorować ruch internetowy w poszukiwaniu jakichkolwiek oznak odkrycia instancji SCP-3079-A (szczególnie wśród społeczności internetowych skupionych wokół magii scenicznej). Jeżeli osoba spoza Fundacji dowie się o instancji SCP-3079-A, ma zostać natychmiast zatrzymana i poddana działaniu amnestyków.

Opis: SCP-3079 to 435-stronicowa książka w twardej oprawie zatytułowana: 300 Sztuczek: Magia sceniczna bez wysiłku. Została ona napisana i wydana własnym sumptem przez Tobina Hollisa.1 Zawiera szczegółowe instrukcje wykonywania licznych sztuczek scenicznych. Większość z tych sztuczek wykorzystuje tradycyjne techniki, takie jak kuglarstwo, odwracanie uwagi i iluzje optyczne.

Instancje SCP-3079-A są instrukcjami zawartymi w SCP-3079, które opisują metody wykonywania anomalnych sztuczek. Instrukcje te są rozproszone po całym SCP-3079; sam tekst nie rozróżnia normalnych sztuczek od anomalnych. W całej książce znajduje się 47 takich instancji.

Anomalie w tych wpisach zostały zauważone bezpośrednio przed publikacją. Wszystkie egzemplarze SCP-3079 zostały przejęte przez Fundację, a wiedza o istnieniu poradnika została skutecznie stłumiona. Autor SCP-3079 został umieszczony w fundacyjnym areszcie, gdzie pozostał do swojej śmierci mającej miejsce kilka tygodni później.

Dodatek 3079.1: Szczególne wpisy

3. Niemożliwe zgięcie

Efekt: Magik pisze swoje imię na kartce papieru. Następnie prosi widza, aby napisał jej imię na przeciwnej stronie kartki. Następnie składa kartkę kilka razy, aż w końcu rozkłada ją, by ujawnić, że jej imię jest teraz na obu stronach!


PRZYPIS: Przedstawiony jest diagram demonstrujący złożoną serię zagięć wymaganych do wywołania tego efektu. Choć obiekty złożone w ten sposób przechodzą anomalny proces, nie są one anomalne same w sobie.

37. Samonaprawczy węzeł

Efekt: Magik wyciąga sznur i nożyce do cięcia. Zaprasza widza, aby podszedła do przodu i przyjrzała się obu przedmiotom z bliska.
Kiedy jest już przekonana co do ich zwyczajnej natury, magik prosi ją, aby użyła nożyc do przecięcia liny na dwie części. Następnie magik wiąże oba odcinki razem w węzeł. Prosi ją, aby przyjrzała się węzłowi, a następnie prosi ją, aby przecięła nożycami jego środek.
Po wykonaniu ostatniego cięcia, węzeł natychmiast się rozplątuje, ukazując, że obie części stały się ponownie jedną!


PRZYPIS: Metoda polega na zastosowaniu anomalnego rodzaju węzła, który jest w stanie połączyć z powrotem rozszczepione odcinki liny.

78. Zagubione i odnalezione

Efekt: Magik przygotowuje talię kart. Widz jest poproszony o zbadanie jej w wolnej chwili, a następnie potasowania jej tak długo jak chce. Magik wręcza jej swój kapelusz i mówi, aby wrzuciła do niego dowolną kartę. Następnie poleca jej włożyć kapelusz na głowę.
Po założeniu, magik bierze karty, tasuje je i dzieli talię. Prosi widza, aby wzięła kartę z wierzchu talii i ją sprawdziła. Jest to ta sama karta, którą ona wzięła! Co więcej, kiedy zdejmuje kapelusz z głowy, karty już tam nie ma!
Zamiast niej pojawia się ktoś, kogo sądziła, że straciła dawno temu.


PRZYPIS: Metoda ta wymaga szczególnego uporządkowania talii przed sztuczką, skomplikowanej techniki tasowania oraz kapelusza o odpowiedniej wielkości. Obiektem, który pojawia się pod kapeluszem jest oswojony młody biały królik. Każda instancja okazała się identyczna zarówno pod względem genetycznym, jak i fizjologicznym.

143. Stracony czas

Efekt: Magik przygotowuje złożoną jedwabną chusteczkę, którą następnie przeciąga przez zaciśniętą dłoń i rozwija. Kiedy odciąga chusteczkę, jego ręka jest pełna pięknych hiacyntów!
Po jednym za każde urodziny, które przegapił.


PRZYPIS: Diagram opisuje niezbędne zagięcia, które należy wykonać na chusteczce, aby osiągnąć ten efekt. Warto zaznaczyć, że liczba hiacyntów uzyskanych dzięki temu efektowi wzrasta o jeden rocznie od czasu odkrycia.

215. Magiczny numer

Efekt: Widz proszony jest o pomyślenie liczby z przedziału od 1 do 9. Magik każe jej podwoić tę liczbę, a następnie dodać do niej 9. Liczba, którą otrzyma, powinna teraz mieścić się w przedziale od 11 do 27.
Następnie magik mówi jej, aby wzięła tę nową liczbę i dodała do siebie jej dwie cyfry. Jeśli jest to 13, to liczba wynosi 4; jeśli jest to 15, to liczba wynosi 6, i tak dalej.
Następnie magik ujawnia, że wie, jaki numer ma ona teraz: 11!
Pewnie od tego czasu tak bardzo wydoroślała.


PRZYPIS: Metoda obejmuje precyzyjny zestaw fraz, które uczestnik musi zarówno usłyszeć, jak i zrozumieć. Testy wykazały, że przy prawidłowym wykonaniu, uczestnik zawsze kończy z wynikiem wynoszącym 11, pomimo tego, że jest to matematycznie niemożliwe.

301. Jego ostatnia sztuczka

Efekt: Magik przepala resztki pieniędzy na wydanie książki, zanim będzie za późno. Opowiada w niej o wszystkich swoich sztuczkach. Mówi jej, jak bardzo żałuje, że odszedł. Błaga ją, by mu wybaczyła. Błaga ją, by pozwoliła mu zobaczyć się z nią po raz ostatni.
I wtedy, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, pojawia się ponownie.


PRZYPIS: Nie podano metody na wykonanie tej sztuczki.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported