N/A
Identyfikator podmiotu: SCP-3930
Klasa podmiotu: N/A
Specjalne Czynności Przechowawcze: Osoby przypisane do SCP-3930 mają za zadanie monitorowanie obwodu S5-C9 utworzonego w pobliżu rosyjskiej miejscowości Usinsk oraz wykonywanie poleceń dowództwa. Osoby przypisane do SCP-3930 mają zostać poinformowane, że w obrębie tego obwodu nie ma nic, ponieważ SCP-3930 nie istnieje.
Opis: SCP-3930 nie istnieje.
Pozostała część tego dokumentu wymaga poziomu upoważnienia 5/3930 z ograniczeniami.
Nieupoważniony wstęp wzbroniony.
Site scp-wiki.net.pl cannot be found.
SCP-3930.
Usinsk, KR, RU.
Wiadomość od administratora projektu: Tylko siedem żywych osób ma prawo dostępu do tego dokumentu.
Zmodyfikowane Specjalne Czynności Przechowawcze: W celu stałego zabezpieczania SCP-3930 ważne jest, aby cały personel przypisany do SCP-3930 (poza personelem upoważnionym do dostępu do tego dokumentu) zrozumiał, że SCP-3930 nie istnieje, ani nigdy nie istniał. Personel obecnie przydzielony do SCP-3930, który twierdzi, że SCP-3930 istnieje, ma zostać przeniesiony i poddany pełnemu badaniu psychologicznemu, aby upewnić się, że rozumie, iż SCP-3930 nie istnieje. Osoby, które nie będą w stanie tego zrobić, zostaną przeniesione do obecnego 3930 dowództwa badawczego w celu terminacji.
Cały personel przypisany do SCP-3930 musi zrozumieć, że pomimo jakiegokolwiek języka lub rozkazów, które mogą sugerować inaczej ze względu na ich treść, SCP-3930 nie istnieje.
SCP-3930 znajduje się w miejscu jego odkrycia. Dostęp do regionu, w którym znajduje się SCP-3930 jest surowo wzbroniony. Wokół SCP-3930 powstał obszar o średnicy około 1 km. Wszelkie nieupoważnione osoby przekraczające ten obszar z zamiarem zbliżenia się do SCP-3930 mają zostać zlikwidowane na miejscu. Siedem osób upoważnionych do dostępu do tego dokumentu posiada całkowitą kontrolę nad zabezpieczeniem SCP-3930 i administracją personelu przypisanego do SCP-3930.
Utrzymujący się brak SCP-3930 jest procedurą zabezpieczającą dla SCP-3930.
Opis: SCP-3930 to statyczna próżnia położona w promieniu 1 km od Usinska w Rosji, odkryta przez radzieckich naukowców na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. SCP-3930 nie emituje i nie pochłania światła ani dźwięku, nie ma kształtu ani konsystencji, nie można przez nią przejść, nie można z nią wchodzić w interakcje, nie można nią manipulować w żaden sposób i nie ma żadnych wymiarów. Dzięki szeroko zakrojonym testom wykorzystującym różne techniki, badacze fundacji byli w stanie poświadczyć z 99,999% dokładnością, że w obszarze opisanym jako SCP-3930 absolutnie nic nie istnieje.
Mimo to, osoby narażone na SCP-3930 będą niezmiennie opisywać obszar jako zawierający florę i faunę podobną do tej w otoczeniu, a także jakoś strukturę gdzieś w obrębie nieistniejącej przestrzeni. Sposób, w jaki poszczególne osoby są w stanie postrzegać SCP-3930, jest obecnie nieznany, choć powstało już kilka hipotez (zobacz Dodatek 3930.3 w celu uzyskania szczegółów). Ponieważ przez SCP-3930 nie można przejść lub wchodzić w interakcje (ponieważ SCP-3930 nie jest czymś, co istnieje), istniejące obiekty lub podmioty nie mogą "wejść" do SCP-3930. Niemniej jednak, osoby, które próbują zbliżyć się do SCP-3930 i wejść do niego, będą mimo to postrzegane jako robiące to przez innych obserwatorów. W momencie, gdy dana osoba przekroczy nieistniejącą "granicę" SCP-3930, przestają oni istnieć. Mimo to, obserwatorzy z zewnątrz będą nadal postrzegać osoby, które zbliżają się do SCP-3930 przez jakiś czas po jego przekroczeniu, aż do czasu, gdy przestaną to robić.
Podsumowując:
- SCP-3930 nie istnieje.
- SCP-3930 nie jest fizyczną lokalizacją, punktem w czasie, pojedynczością, próżnią, przestrzenią pozawymiarową, meta-konstrukcją, ani żadnym innym istniejącym opisem, ponieważ wymogiem dla takiego opisu jest istnienie, którego SCP-3930 nie posiada.
- SCP-3930 nie może być uznany za nic, niezależnie od jego postrzeganych właściwości.
- Ponieważ SCP-3930 nie istnieje, nie może zawierać niczego, co istnieje. Z tego powodu wszystko, co próbuje przejść przez SCP-3930 lub wejść do niego, co jest niemożliwe z powodu braku SCP-3930, również przestanie istnieć.
- Mimo wszystko, człowiek nadal będzie postrzegał SCP-3930 jako dostrzegalny, a rzeczy, które z powodu SCP-3930 staną się nieistniejące, również będą dostrzegalne.
Przede wszystkim, niektóre atrybuty SCP-3930 są postrzegane przez znane stworzenia są znacznie zmodyfikowane przez liczbę osób, które zarówno są świadome SCP-3930 i są świadome faktu, że ma na niego wpływ świadomość. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Dodatku 3930.3.
Ponadto, wpływ ludzkiej percepcji na postrzeganie właściwości SCP-3930 nie może być zmieniony za pomocą amnestyków, a nawet naturalnej śmierci. Jedyną znaną metodą wpłynięcia na naturę postrzegania właściwości SCP-3930 jest wprowadzenie do SCP-3930 osoby, która wcześniej postrzegała SCP-3930 żeby nie istniała. Chociaż wpływ, jaki ma to na SCP-3930 nie jest natychmiastowy, z czasem będzie się zmniejszał, aż po około trzydziestu jeden dniach znów stanie się stabilny. Największa liczba osób, które są w stanie postrzegać SCP-3930 przy jednoczesnym zachowaniu stabilności pustki, wynosi dziesięć, z czego siedem podlega czynnością przechowawczym, dwie dozwolone są do celów testowych, a jedna do ewentualnej ingerencji cywilnej.
Dodatek 3930.1: Odkrycie
Zapisy pierwotnego odkrycia SCP-3930 zostały utracone podczas rozpadu radzieckiego wywiadu, ale uważa się, że SCP-3930 został prawdopodobnie odkryty niejednokrotnie przez osoby, które z powodu próby interakcji z SCP-3930 już nie istnieją. W szczególności, pod koniec Związku Radzieckiego o SCP-3930 wiedzieli tylko państwowi naukowcy i badacze, i nie uważa się, aby którykolwiek z członków Dywizji GRU "P" dowiedział się o SCP-3930. Jeśli państwowi naukowcy byli świadomi natury SCP-3930, było by to prawdopodobne z założenia.
Nie jest znana liczba osób, które postrzegały SCP-3930 przed wdrożeniem tych procedur przechowawczych, choć zapisy wskazują, że państwowi naukowcy doświadczyli skrajnych trudności zarówno w powstrzymywaniu anomalii, jak i w prowadzeniu badań nad nią. Brak właściwego zrozumienia anomalii SCP-3930 doprowadził do znacznej utraty życia, co jeszcze bardziej pogorszyło sytuację dotyczącą SCP-3930. Do czasu odkrycia SCP-3930 przez pracowników Fundacji, pozostała jedynie niewielka liczba pierwotnych członków zespołu badawczego, reszta została utracona na rzecz SCP-3930.
Wdrożenie obecnych czynności przechowawczych SCP-3930 również odbyło się kosztem niefortunnej utraty życia. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w Dodatku 3930.3.
Dodatek 3930.2: Dziennik Eksploracji
Eksploracja w SCP-3930 jest niemożliwa zgodnie z wcześniej ustalonym rozumieniem SCP-3930. Niezależnie od tego, obserwatorzy zewnętrzni są w stanie dostrzec osoby, które wchodzą do SCP-3930 (i jako takie przestają istnieć), a nawet odbierać od nich transmisje audio. W szczególności, urządzenia rejestrujące audio i wideo nie działają prawidłowo w pobliżu SCP-3930. Kamery wideo nie są zdolne do rejestrowania osób niebędących osobami, a materiał filmowy SCP-3930 podlega tym samym anomaliom wizualnym, co regularna obserwacja SCP-3930. To samo dotyczy nagrań audio. Krótko mówiąc, cały sprzęt audio i wideo przestaje działać w momencie wejścia do SCP-3930, chociaż obserwatorzy będą nadal postrzegać prawidłowe funkcjonowanie, nawet jeśli rozbieżność zostanie zauważona.1
Poniżej znajduje się transkrypcja audio logu, napisana przez 3930/7/4, tak jak ją postrzegał.2 Podczas nagrywania tego dziennika, 3930/7/4 mówił do mikrofonu, odbierał odpowiedzi, a następnie powtarzał odpowiedzi do innego urządzenia rejestrującego. W związku z tym, warto jeszcze raz wspomnieć, że jest to po prostu rozmowa, którą 3930/7/4 wydaje się mieć z innym człowiekiem, który nie istniał w czasie tego nagrania, przy czym dialog obu osób był wypowiadany przez 3930/7/4. 3930/3/3 obserwowała to zdarzenie i potwierdziła trafność odbieranych reakcji, a także dokonywała późniejszego wglądu w dzienniki.
[POCZĄTEK LOGU]
3930/7/4: Dobrze D-124, musisz zacząć iść do przodu. Powiedz mi, co widzisz przed sobą?
D-124: Drzewa. Las.
3930/7/4: Widzisz jakieś zwierzęta?
D-124: Nie.
3930/7/4: W porządku. Kontynuuj.
Cisza.
3930/7/4: Zbliżasz się do granicy anomalii. Widzisz coś teraz?
D-124: Ja nie, nie, nadal tylko…
W tym momencie D-124 zniknął w SCP-3930 i przestał istnieć. Urządzenia monitorujące audio potwierdziły, że jego odbiornik przestał działać. Mimo to ani 3930/7/4 ani 3930/3/3 nie zauważyli różnicy.
D-124: -drzewa, krzewy i inne tego typu rzeczy.
3930/7/4: Kontynuuj.
Cisza.
D-124: Hej, chwila. Coś tu jest na polanie. Jakiś budynek.
3930/7/4: Możesz mi go opisać?
D-124: Tak, jest uh… niski. Ma kilka, uh… Myślę, że to jest apartamentowiec. Ale jest naprawdę zarośnięty, jakby był opuszczony przez jakiś czas.
3930/7/4: Jak duża jest ta struktura?
D-124: Cóż, nie wiem. Może… sto stóp długi? Liczę sześć drzwi po tej stronie. Wygląda na to, że może być zakrzywiony z tyłu.
3930/7/4: Kontynuuj naprzód.
D-124: Dobra.
Cisza.
D-124: Przy okazji, zauważyłem coś. Teraz słyszę jakiś dźwięk, ale jest bardzo cichy. Myślałem, że to jakiś wiatr lub trawa przed chwilą, ale na pewno nie jest to żaden z tych dźwięków.
3930/7/4: Jak brzmi ten dźwięk?
D-124: (Pauza) Szczerze mówiąc, nie wiem. Jest bardzo słaby.
3930/7/4: Odbiór. Informuj nas o tym na bieżąco.
Cisza.
D-124: Dobra, jestem na górze, w budynku. Zdecydowanie jakiś budynek mieszkalny. Białe ściany, brązowe drzwi. Drewno. Jest tu jakiś inny obiekt, chyba biurko?
3930/7/4: Czy możesz otworzyć któreś z tych drzwi?
D-124: Mogę spróbować. Poczekaj. (Pauza) Te są zamknięte. (Pauza) Te też, poczekaj. Spoglądam w okno, próbuję sprawdzić, czy coś tu jest, ale… jest po prostu ciemno. Nie widzę nic za zasłonami.
3930/7/4: Kontynuuj sprawdzanie drzwi.
D-124: Tak. (Pauza) Mam jedne. Zobaczmy. (Pauza) Na pewno, uh, na pewno nikogo tu nie było od jakiegoś czasu. Jest ciemno, zakurzone. Chyba tylko jedna sypialnia. Niewiele mebli, kilka krzeseł i mała półka na książki. Ale nic na niej nie ma. Zajrzę do sypialni. (Pauza) Podwójne łóżko. Komoda z szufladami, ale są… są puste. Łóżko jest pościelone. Zasłony są wszędzie zasłonięte, poczekaj.(Dźwięk otwieranych zasłon) To okno jest skierowane na drugą stronę polany. Ten budynek ma duży kształt litery L, schodzi trochę w dół.
3930/3/3: (Z dala od mikrofonu) Możesz wyłączyć to światło? Jest cholernie jasne.
D-124 kontynuuje przeszukiwanie pokoju i załączonej łazienki przez następne pięć minut. Ostatecznie proszony jest o opuszczenie pokoju przez 3930/7/4.
D-124: Dobra, w porządku, pozwól mi… poczekaj.
3930/7/4: Co jest?
D-124: Czy… czy ja otworzyłem te zasłony wcześniej?
3930/7/4: Co?
D-124: Zasłony, kurwa… To znaczy, zasłoniłem je wcześniej. Kiedy wszedłem do sypialni.
3930/7/4: Nie wiem, ja…
D-124: Nie, na pewno to zrobiłem. Pamiętam to konkretnie, bo wtedy wyjrzałem przez to okno. Otworzyłem te zasłony. (Pauza) Jest tu ktoś jeszcze?
3930/7/4: Nie mamy powodów, by tak sądzić.
D-124: Więc co zasunęło te pieprzone zasłony? Dlaczego są zasłonięte?
3930/7/4: Nie wiemy.
D-124: Oczywiście, że tego nie wiecie, ale… stary, zdecydowanie je otworzyłem. Bo podszedłem tu i wyjrzałem i… powiedziałem, uh… cóż, powiedziałem, że ktoś tam jest, albo… huh. Nie pamiętam, co powiedziałem. Może się pomyliłem. (Pauza) Dziwne to.
3930/7/4: Powtórz?
D-124: Nic, ja tylko… Chyba będę iść dalej.
Cisza.
D-124: Następny pokój tutaj jest podobny. Ale jest, uh, jest wstecz od drugiego. W tym pokoju jest telewizor.
3930/7/4: Czy telewizor jest włączony?
D-124: Co? Nie. Nikogo nie było tu od tygodni, może lat. Nie sądzę, żeby to było… (Pauza) Faktycznie, wiesz co? Telewizor jest jeszcze ciepły. Ktoś tu też był. Zobaczę, czy… (Pauza)
3930/7/4: Co jest?
D-124: Jest włączony, ale jest… dziwny. Kanały ciągle przeskakują. Tylko zdjęcia, obrazy. Czarno-białe. Z tyłu ocean. Lustra i twarze. Pogrzebowy stos. (Pauza) Wciąż wraca do jednego obrazu. Czarne tło z uh… (Pauza) ciemnymi kształtami unoszącymi się dookoła. Więcej niż jeden. Są naprawdę małe. Trudno je zauważyć. Pojawiają się i znikają. (Pauza) Słyszysz to?
3930/7/4: Nie.
D-124: To znowu ten dźwięk. Nie pochodzi z telewizora. Może z zewnątrz? To, uh… huh.
3930/7/4: Powtórz?
D-124: Wiem, że to zabrzmi szalenie, ale przysięgam, że wszedłem do tego pokoju przez drzwi na tej ścianie, a teraz ich tam nie ma. Zamiast tego jest tam okno.
3930/7/4: Widzisz coś przez okno?
D-124: Mogę, uh… (Pauza) Ok, to zabrzmi naprawdę szalenie, ale nie mogę otworzyć zasłon. Kiedy zamierzam je zaciągnąć z powrotem, jest ich po prostu… więcej za nimi. I więcej za nimi.
3930/7/4: Czy są jakieś inne wyjścia z tego pokoju?
D-124: Jest…
W tym momencie w tym samym pomieszczeniu co 3930/7/4 i 3930/3/3 zaczął dzwonić telefon w mobilnej stacji badawczej, z których ten drugi wstał, by go odebrać. Podobnie jak on, 3930/7/4 opisał słyszenie innego telefonu dzwoniącego na drugim końcu nadajnika audio, w pobliżu D-124.
D-124: Dzwoni telefon. Nie pamiętam, żeby tu był, poczekaj odbiorę.
3930/7/4: Czekaj, nie…
D-124 i 3930/3/3 łącznie: Halo? (Pauza) Tak, obserwujemy. (Pauza) Słuchasz tego. (Pauza) Czy mnie słyszysz?
W tym momencie, 3930/7/4 zauważa silne echo dochodzące z jego odbiornika audio pochodzącego z D-124.
D-124 i 3930/3/3 łącznie: Halo? Halo? Słyszysz mnie? Mówię do ciebie w tej chwili? Co to jest?
3930/7/4: Hej, odłóż ten telefon! Odłóż ten pieprzony telefon!
3930/3/3 odkłada telefon i wygląda na zdezorientowaną i zmieszaną. Na drugim końcu odbiornika audio, D-124 wyraża podobną dezorientację.
D-124: Co to było? Słyszałeś coś z tego?
3930/7/4: D-124, czy jest jakieś wyjście z pokoju, w którym obecnie jesteś?
D-124: Tak, są tu schody. Mogę spróbować nimi zejść.
3930/7/4: Odbiór. Kontynuuj.
Cisza.
D-124: Dobra, zszedłem po schodach, a teraz jestem w… innym pokoju. Nie, czekaj. Czyżby? (Pauza) Hej, zapomniałem wspomnieć, ale moja skóra czuje się naprawdę dziwnie.
3930/7/4: Co masz na myśli?
D-124: Trochę galaretowata. A kiedy ocieram rękę o ramię, to po prostu… Nie wiem jak to opisać. To tak, jakby przestało tam być na minutę.
3930/7/4: Zanotowano. Czy możesz teraz opisać swoje otoczenie?
D-124: Jest taka sama kanapa jak w poprzednim pokoju, ale w tej jest coś innego. Może ten pokój jest w złym rozmiarze? Czuje się trochę większy, rzeczy są bardziej rozproszone.
3930/7/4: Czy możesz wrócić na górę po schodach?
D-124: Schodach?
3930/7/4: Po schodach, którymi właśnie zeszłeś na dół.
D-124: Jakich schodach?
3930/7/4: Przed chwilą zszedłeś schodami na dół. Żeby dostać się do tego pokoju.
D-124: Nie, wszedłem przez frontowe drzwi, tam tędy. (Pauza) To dziwne. Drzwi są teraz zamknięte. Jesteś pewien, że nie słyszysz tego dźwięku, tak przy okazji?
3930/7/4: Czy możesz opisać dźwięk, który słyszysz?
D-124: Jak… słyszałeś kiedyś szum?
3930/7/4: Pewnie.
D-124: Czasami słyszysz rzeczy w białej przestrzeni, prawda? Twój mózg wypełnia luki. Ten dźwięk jest jak ten, który wydaje twój mózg, tylko bez szumu. Naprawdę nie jest zbyt głośny, ale jest naprawdę zauważalny. (Pauza) Myślę, uh… pozwól mi zobaczyć. Powinno być stąd jakieś wejście, gdzieś. Pozwól mi się rozejrzeć.
D-124 w dalszym ciągu rozgląda przez kolejne cztery godziny po pokoju, w którym obecnie przebywa, w poszukiwaniu wyjścia. Pomimo prób grupy nadzorczej, aby pomóc D-124 w opuszczeniu pokoju, nie jest w stanie tego zrobić.
D-124: Coś jeszcze zauważyłem. Wiem, dlaczego to wszystko trwa tak długo. Przestrzeń pomiędzy wszystkim jest teraz naprawdę duża. Dziesięć minut zajmuje mi przejście z kanapy do telewizora. Potrzebowałem dwudziestu minut, żeby dostać się do kuchni.
3930/7/4: Co? Od kiedy? Dlaczego nie wspomniałeś o tym wcześniej?
D-124: Nie wiem, ja… (Pauza) Ktoś puka do drzwi. Czekaj. (Pauza) Halo? (Pauza) Na zewnątrz jest mężczyzna. Chce wiedzieć, czy słucham.
3930/7/4: Słuchasz?
D-124: Tak, słucham. (Pauza) W porządku. (Pauza) Mówi, że jest wyjście, schodząc przez, uh, przez podłogę. Powiedział, że jeśli się odpowiednio pochylę, to po prostu tam zejdę, więc…
Cisza. D-124 nie odpowiada przez trzydzieści osiem minut. 3930/7/4 i 3930/3/3 nie odzywają się przez trzydzieści osiem minut.
D-124: Biały szum.
Cisza.
3930/7/4: Dotarłeś tam już?
D-124: Jest dalej, niż myślałem, że będzie. Chyba zaczyna do mnie docierać. Czy słuchasz teraz?
3930/7/4: Słuchasz teraz?
D-124: Dobrze, nie przestawaj słuchać. Jestem tu na dole, teraz. Widzisz, myślałem, że to, co widzę, ma coś wspólnego ze mną, ale tak naprawdę nie ma. Naprawdę ich nie widzę. (Pauza) Tak, to ma dużo więcej sensu. Nie dla mnie, ale może dla ciebie. Może to nie ma znaczenia. (Pauza) Więc wiesz, co mówiłem wcześniej o słyszeniu szumu, prawda? To samo dzieje się teraz z moimi oczami. Wypełniam puste miejsca.
3930/7/4: Więc co widzisz?
D-124: Była tu dziura w świecie, a to miejsce zostało w nią wciągnięte, jak w odpływie. Ludzie też. Widzę to, teraz, cały budynek, wciągnięty w maleńką, małą… plamkę. Wyłamany i rozbity. (Pauza) Dobra, tak, tak, tak, tak. To jest odpowiedź. Reakcja. Natura nie brzydzi się próżni, ale ludzie tak. Wasze umysły nie są do tego stworzone, prawda? Patrzysz w gwiazdy i widzisz rzeczy, ponieważ to jest to, co robisz. To ma sens. Porządek to koncepcja stworzona przez człowieka.
3930/7/4: Możesz opisać przestrzeń, w której się teraz znajdujesz?
D-124: Nie
3930/7/4: Co masz na myśli?
D-124: Wiesz, że nie jestem, właściwie. Jak tylko zdasz sobie z tego sprawę, to wszystko się skończy.
3930/7/4: Jak tylko zdam sobie sprawę, co?
D-124: Musisz tylko spojrzeć z dala od ekranu i przestać widzieć, uh… przestać widzieć ścieżki. Jeśli się odwrócisz, przestaniesz mnie widzieć, i przestaniesz mnie słyszeć, i to właśnie słyszę, to właśnie słyszę przez cały ten czas, tak, to ma sens, bo jeśli mrugniesz, to stracisz go, a gdy już go nie ma, to nie ma nic, więc próbują zwrócić twoją uwagę, a jeśli go stracisz, są niczym, i…
3930/7/4: Zwolnij, musisz…
D-124: nie, nie, nie, nie, odwracasz wzrok i ścieżki odchodzą. Przestajesz słuchać i nie słyszysz ich. Oni są niczym, a teraz ja jestem… nie rozumiesz tego?
3930/7/4: Są-
W tym momencie w instalacji elektrycznej doszło do niewielkiego zakłócenie, które spowodował generator ośrodka. Zarówno 3930/7/4, jak i 3930/3/3 natychmiast spostrzegli się, że nadajnik audio przestał działać. Próby ponownego nawiązania kontaktu z D-124 nie powiodły się.
[KONIEC LOGU]
Dodatek 3930.3: Przesłuchanie 3930/1/1
Poniższy fragment pochodzi z dziennika przesłuchania przeprowadzonego z doktorem Andriejem Wasiliewem, radzieckim naukowcem, który przed rozpoczęciem interwencji fundacji został odnaleziony przy przeprowadzaniu procedur zabezpieczających SCP-3930. Dr Wasiliew ostatecznie otrzymał propozycję objęcia stanowiska w Fundacji, a wkrótce potem został mianowany 3930/1/1. Przesłuchującym był dr Piotr Kuzkin. Tłumaczenie zapewnił dr Simon Pietrykau.
[POCZĄTEK LOGU]
Dr Kuzkin: Co to jest?
Dr Wasiliew: To nie jest coś, nie w żadnym wymiernym sensie. To statyczna, bezkompromisowa pustka. Przestrzeń, w której nic nie ma.
Dr Kuzkin: Jak się tutaj dostała?
Dr Wasiliew: Nie wiemy. Została znaleziona, czy to przez kogoś z państwa, czy przez zewnętrznego gracza, a my po prostu przybyliśmy pierwsi.
Dr Kuzkin: Co o niej wiesz?
Dr Wasiliew: Co wiem o niej? Co tu jest do powiedzenia? Nic tam nie ma. Nic dla nas do zmierzenia, nic do sprawdzenia. Rzeczy, które przekraczają jej próg znikają i przestają istnieć. Próbowaliśmy wysłać żołnierzy ze sprzętem nagrywającym, ale wszystkich spotkał ten sam los.
Dr Kuzkin: Co się stało z resztą twojego zespołu?
Dr Wasiliew: Ah… (Pauza) Percepcja jest kluczowa. Wszystko, na co możesz przetestować, powie ci, że tam nic nie ma, tak? Ale patrzysz na to i nadal widzisz las i drzewa, a nawet zwierzęta. Wejdź wystarczająco głęboko, a może zobaczysz budynek, albo ludzi. Ale żadne z nich nie jest prawdziwe. Zanim zobaczysz budynek, w dowolnym kształcie, też nie jesteś prawdziwy. Stałeś się czymś więcej niż tylko odbiciem siebie postrzeganym przez czyjś umysł. Ta rzecz, ta pustka… (Pauza) To nienawistne lustro. Chce, żebyś do niej zajrzał. Im bardziej ktoś patrzy, tym bardziej staje się ona nienawistna.
Dr Kuzkin: Ale co z resztą twojego zespołu?
Dr Wasiliew: Było nas zbyt wielu. Zbyt wielu z nas gapiło się w pustkę, a ona zaczęła krzyczeć.
Dr Kuzkin: Krzyczeć?
Dr Wasiliew: Kiedy się do niej zbliżysz, zaczniesz go słyszeć. Więc zemdlejesz, to może być nic, albo mniej. Tylko szum. Stało się coś dziwnego. Ludzkie umysły ewoluowały, aby dostrzec ścieżki tam, gdzie ich nie ma, więc kiedy zaczniesz postrzegać coś, czego nie ma, umysł zaczyna tworzyć coś z niczego. To, co słyszysz, jest czymś rudymentarnym, prawie niezauważalnym uczuciem. Jest to błysk wzdłuż krawędzi pustki, gdy nasz umysł próbuje dostrzec coś, czego nie ma. I to nienawidzi.
Dr Kuzkin: Co masz na myśli, nienawidzi? Dlaczego miałaby nienawidzić cokolwiek? Skąd miałoby to wiedzieć?
Dr Wasiliew: Bo było nas zbyt wielu. Każdy z członków naszego zespołu rozpoznaje pustkę, każdy stara się ją dostrzec. Te błyski, te malutkie krzyki, w końcu zaczęły… łączyć się ze sobą. Nie popełnij błędu, doktorze Kuzkin, one nie są prawdziwe. Są dla neutrina tym, czym jest dla nas neutrino, mniej niż niczym. Ale oni są w jakiś sposób świadomi swojej nicości, i są nienawistni. Ich istnienie, jak sądzę, jest udręką. Oni nienawidzą wszechświata za to, że są. Nienawidzą siebie za to, że są. I nienawidzą nas za to, że czynimy ich bytami. Oni są niczym innym jak tylko nienawiścią. (Pauza) Mając dość czasu, i mając dość nas próbujących zajrzeć w tę pustkę, coś się z niej wyczołgało. (Pauza) Potem było nas dziesięciu. Od tego czasu anomalia jest stabilna.
Dr Kuzkin: Co się wyczołgało?
Cisza.
Dr Kuzkin: Jak długo pan tu jest?
Dr Wasiliew: Dekady.
Dr Kuzkin: Dlaczego nie wezwał pan pomocy?
Dr Wasiliew: Kiedy już usłyszysz ten krzyk, nie możesz go odsłyszeć. Wzywanie po pomoc byłoby tylko przekleństwem dla innej duszy.
Dr Kuzkin: Któregoś dnia, reszta waszych naukowców zniknęła. Gdzie oni są?
Dr Wasiliew: Weszli w pustkę.
Dr Kuzkin: Dlaczego?
Dr Wasiliew: Jest nas teraz zbyt wielu. Przyprowadziłeś dwunastu, a było nas ośmiu. Nie może być nas więcej niż dziesięciu. Kiedy już dostrzegłeś pustkę, nie możesz o niej zapomnieć. Teraz jest nas trzynastu, ale nie może być nas więcej niż dziesięciu.
Dr Kuzkin: Mówisz o tej pustce, jakby to była jakaś inteligentna istota. Jak ta nicość może być czymś inteligentnym?
Dr Wasiliew: Nie są tym samym. Pustka jest tym, czym jest, obszarem nieistniejącym. Jest niezgłębiona i niezmienna, a my nic o niej nie wiemy. Ale Wyjce Wzorów są, tak, w jakiś sposób inteligentni. Ale są inteligentni tylko dlatego, że są nami. Są naszym odbiciem w tym nienawistnym lustrze.
(Aktywność poza kamerą. Dr Kuzkin odwraca wzrok. Dr Wasiliew patrzy na kamerę przez chwilę.)
Dr Kuzkin: Dobrze. Czy jest coś jeszcze?
Dr Wasiliew: Nie może być nas więcej niż dziesięciu. Wejdę w pustkę, a potem dwoje twoich musi dołączyć.
Dr Kuzkin: A jeśli nie dołączą?
Cisza.
[KONIEC LOGU]
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { /* header measurements */ --header-height-on-desktop: 10rem; --header-height-on-mobile: 10rem; --header-h1-font-size: clamp(2rem, 5vw, 2.8125rem); --header-h2-font-size: clamp(0.875rem, 3vw, 0.9375rem); } #header { --search-textbox-text-color: var(--swatch-secondary-color); background: none; } #header::before { content: " "; position: absolute; width: 100%; height: 100%; left: 0; top: 0.75rem; background-image: var(--logo-image); background-repeat: no-repeat; background-position: center 0; background-size: auto calc(var(--header-height-on-desktop) - 1.5rem); opacity: 0.8; pointer-events: none; } #header h1, #header h2 { margin: 0; padding: 0; width: 100%; height: var(--header-height-on-desktop); display: flex; align-items: center; justify-content: center; display: flex; align-items: center; justify-content: center; } #header h1 a, #header h1 a::before, #header h2 span, #header h2 span::before { margin: 0; padding: 0; z-index: 0; display: block; text-align: center; } #header h1 { z-index: 1; } #header h1 a::before, #header h1 a::after { content: var(--header-title); } #header h1 a::before { color: rgb(var(--swatch-text-tertiary-color)); z-index: -1; -webkit-text-stroke: 0.325rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h1 a::after { color: rgb(var(--swatch-headerh1-color)); z-index: 1; } #header h2 { z-index: 0; text-transform: uppercase; pointer-events: none; } #header h2 span { margin-top: calc(var(--header-height-on-mobile)/2 + var(--header-h1-font-size)/2 - 2em); } #header h2 span::before, #header h2 span::after { --wght: 600; content: var(--header-subtitle); position: absolute; left: 50%; transform: translateY(-50%) translateX(-50%); width: 100%; text-align: center; } #header h2 span::before { -webkit-text-stroke: 0.25rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h2 span::after { color: rgb(var(--swatch-headerh2-color)); z-index: 1; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { color: rgba(0, 0, 0, 0); } @media (min-width: 36rem) { #login-status { flex-grow: 1; left: 3%; right: initial; } #login-status::before { --mask-image: none; background-color: transparent; } #login-status:not(:focus-within) { color: rgb(var(--login-line-divider-color)); -webkit-user-select: initial; -moz-user-select: initial; -ms-user-select: initial; user-select: initial; } #login-status #account-topbutton, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 0); } #login-status #account-topbutton::before{ --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; content: ""; position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton:hover::before { --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; } #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::after { display: none; } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not([href*="account/messages"]) { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); pointer-events: all; -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not(#account-options):not([href*="account/messages"]) { opacity: 1; } #login-status #my-account { --wght: 300; } #account-options { background: var(--gradient-header); } #search-top-box { top: 1.5em; right: 3%; background: rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); box-shadow: calc(var(--search-height) / 2 * -1) 0 calc(var(--search-height) / 2) rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); } #search-top-box:focus-within ~ #login-status { opacity: 1; } #search-top-box::after { transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); } #search-top-box:not(:focus-within)::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0% 100% ); background-color: rgba(var(--search-icon-bg-color, --dark-accent), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #search-top-box:not(:focus-within):hover::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgb(var(--search-icon-hover-bg-color)); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) { max-width: var(--search-width); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { max-width: var(--search-width); padding: 0 var(--search-height) 0 1em; outline-width: 0; background-color: rgb(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.35); color: rgba(var(--search-textbox-text-color), 0.4); cursor: pointer; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="submit"], #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:focus-within input[type="submit"] { pointer-events: all; border: none; } } #page-title::after, .meta-title::after, #page-title::before, .meta-title::before { content: ""; flex-grow: 1; height: 0.0625rem; background: rgb(var(--swatch-primary)); } #page-title::before, .meta-title::before { margin: auto 1.25rem auto auto; } }
