Info
SCP-3984: Poking Death with a Stick
Author: Croquembouche
When death breaks, what do you do? Poke it with a stick.
Written for the Doomsday Contest, and now part of the End of Death canon!
Biblioteka jest ciepła i mroczna. Na zewnątrz, jest letnia noc — ciepło oraz wilgoć pozostała w powietrzu z wczesnego poranka. Burza jest zapowiadana na następny tydzień, jednak niebo jest na razie czyste. Biblioteka została zamknięta parę godzin temu i nie powinno być tutaj nikogo, aż do rana.
Zamykasz frontowe drzwi za sobą po cichu i udajesz się do hallu. Puszysty i miękki dywan, po którym idziesz, wycisza każdy z twoich kroków. Kamery ochronne skierowane na drzwi, przez które właśnie wszedłeś, są ślepe. Odłączyłaś ich zasilanie pół godziny temu. Nigdy nie możesz być zbyt ostrożnym.
Drewniane drzwi prowadzą z hallu do właściwej biblioteki. Wiesz, że na pewno nie będą skrzypieć, gdyż jeden z pracowników zajmujących się konserwacją, naoliwił je tydzień temu. Tym konserwatorem byłaś ty. Nie pracujesz tutaj. Drzwi się gładko otworzyły, bezszelestnie.
Dywan rozciąga się do głównego pomieszczenia biblioteki, w większości miejsc jest niebieski, jednak żółta ścieżka tka swą drogę pomiędzy regałami książek naprzeciwko biurka bibliotekarza. Zaczynasz za nią podążać.
Porzucona książka leży na podłodze, otoczona ciemnością. Wpadasz na nią. Potykasz się — nie na tyle, by upaść, ale wystarczająco mocno, by zaburzyć twoje poczucie równowagi. Sięgasz do półki i chwytasz się jej. Twoja dłoń, w poszukiwaniu miejsca do uchwytu, zrzuca kolejną książkę na ziemię. Jej upadek o dywan z hukiem roznosi echem po całym pokoju.
Zamierasz. Wszystko ucichło. W bibliotece powraca cisza. Jeżeli ktoś byłby tutaj, na pewno by to dostrzegł. Pewnie by podszedł się przywitać. Uznałaś, że jesteś tutaj sama, idziesz dalej.
Doszłaś do biurka bibliotekarza i nieco niezręcznie, przeskakujesz przez ladę. Za nią, siadasz przy jednym z dwóch komputerów i uruchamiasz go. Włączają się wentylatory maszyny, wydmuchując kakofonię do cichego pokoju. Po dwudziestu sekundach — w końcu to przestarzała technologia — otwiera się ekran logowania. Wyciągasz notes ze swojej kieszeni i wprowadzasz kod zanotowany na pierwszej stronie. Logowanie powiodło się.
Następna strona z zeszytu jest listą instrukcji, zapisaną tydzień temu. Kombinację przycisków do wciśnięcia, poleceń do wprowadzenia. Otwierasz dwa różne terminale, wpisujesz serię komend, oglądasz linijki tekstu, których nie rozumiesz, przelatują przed twoimi oczami. Wreszcie, kiedy po wyświetleniu monitu dzięki twoim instrukcjom, wyciągasz dysk USB ze swojej kieszeni i delikatnie wpinasz go do wejścia w urządzeniu.
Ekran staje się czarny, jak tylko komputer myśli o tym, co musi zrobić. Mija długa, napięta chwila.
W czasie, gdy ładuje się strona, plik SCP-3984 rozświetla pokój. Ciemnoczerwony nagłówek kontrastuje z jaskrawym, białym tłem, wypalając twoje źrenice, które rozszerzyły się w ciemności. Skrzywiasz twarz, mrugasz. Czekasz, aż twoje oczy przystosują się do blasku.
Oddychasz z ulgą. Instrukcje, które wprowadziłaś zadziałały, jednak szybko przerwałaś to uczucie. Jesteś tutaj, by rozwiązać tajemnicę, z którą żyłaś przez całe swoje życie. Tajemnicę, którą wydaje się nikt nie chciał rozwiązać, albo przynajmniej zrozumieć. Tajemnicę, która istnieje od dwudziestu czterech lat. A ty masz nadzieję — musisz mieć taką nadzieję — że ten plik będzie zawierał przynajmniej jakieś odpowiedzi. To ostanie miejsce pozostałe do przejrzenia.
Plik rozpoczyna się notatką jednego z badaczy. Przeczytanie jej, wydaje się być dobrym rozpoczęciem.
Nie musisz się śpieszyć. Masz cały czas na świecie.
Obwieszczenie do całego personelu
ΩK jest rzeczą. To się wydarzyło. Wszyscy musimy teraz z tym żyć.
Pomimo spekulacji — nie ważne jak powszechna jest ta spekulacja — nie jesteśmy pewni, czy to my spowodowaliśmy ΩK, czy spowodował to któryś z naszych SCP, ani czy którykolwiek z nich jest w stanie to naprawić. Nawet nie wiemy, czy ΩK jest w ogóle powiązane z Fundacją.
Jedyne co wiemy, to to, że teraz definiuje nasze życie.
Fundacja SCP nie niszczy anomalii, ona je zabezpiecza. To jest nasz cel. ΩK jest anomalią i my ją zabezpieczymy. Nie zakończymy tego, nie "przywrócimy rzeczy z powrotem", jak proszą niektóre osoby. To nie jest nasz cel, to nie jest nasza walka. Jednakże, zabezpieczymy ją, albo przynajmniej spróbujemy.
Więc, jeżeli któryś z was oczekuje od mojego zespołu badawczego, by wpadł na pomysł na jakiś magiczny sposób, by zakończyć ΩK, nie oczekujcie tego. Będziemy leczyć objawy, ale nie wyleczymy choroby.
ΩK jest tutaj i nie zamierza odejść, więc dorośnijcie i idźcie dalej. Jesteście profesjonalistami — zachowujcie się tak, jak oni. To nie tak, że to coś was zabije.
— Dr Emily Young
Dr Emily Young. Imię, które znasz bardzo dobrze. Imię, którego próbowałaś unikać przez minione dwadzieścia lat. Imię, które wiedziałaś, że znowu zobaczysz.
A teraz, jest to imię, które każe jej badaczom nie patrzeć w źródło kryzysu. Zamiast to, chce się skupić na objawach?
Spotkałaś Young rok temu i wystarczy powiedzieć, że jest bardzo mało przydatna dla celów badawczych. Rozmowa z nią nie przyniesie żadnych korzyści. Ten dokument jest naprawdę ostatnim miejscem do przejrzenia.
SCP-3984
Koniec Śmierci Hub » SCP-3984
Identyfikator podmiotu: SCP-3984
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Zabezpieczenie SCP-3984 obraca się wokół wywoływania śmierci na dotkniętych zwierzętach. Jako, że to obecnie niemożliwe, SCP-3984 może zostać uznany za niezabezpieczony. Wysiłki badawcze muszą być skierowane na rozwój alternatywnej metody wywołania śmierci.
Badanie odwrócenia efektu ΩK, lub jego źródła jest zabronione.
Zabronione? To nie ma żadnego sensu. Dlaczego Fundacja chce aktywnie ograniczać badanie?
To musiała być Young, która wprowadziła w życie tą zasadę. Ale dlaczego?
Opis: SCP-3984 odnosi się do fenomenu, w którym jakiekolwiek żywe organizmy w królestwie Zwierząt pod taksonomią Cavalier-Smith'a1, wliczając w to ludzi, nie są w stanie umrzeć.
Obecnie, wszystkie znane żywe istoty w królestwie Zwierząt są pod działaniem efektów SCP-3984. Spełnia to kryteria na Scenariusz "Końca Śmierci" Klasy ΩK.
Źródło lub pochodzenie występowania SCP-3984 jest określane jako "ΩK". Dokładna natura ΩK jest obecnie przedmiotem dyskusji. Ten dokument skupia się tylko na SCP-3984 i jego efektach, a nie na jego źródle.
ΩK nastąpiło 12.09.2020r. około 14:02 czasu uniwersalnego, czas ten został wyznaczony przez ostatnią zarejestrowaną na świecie śmiercią człowieka. Od tamtego czasu, SCP-3984 był obecny w każdym do tej pory przetestowanym żywym organizmie. W rezultacie, wskaźnik śmierci spadł do zera.
Wydaje się, że SCP-3984 tylko ma wpływ wyłącznie na zdolność do umierania. SCP-3984 nie zapewnia leczącego efektu, nie zapobiega starzeniu się, nie zapobiega poczęciu lub ciąży, oraz nie zapobiega odnoszeniu obrażeń.
W dłuższej perspektywie, SCP-3984 stanowi poważne zagrożenie dla struktury społecznej, ponieważ populacja ma rosnąć wykładniczo. Obecne modele szacują, że przeludnienie zacznie prowadzić od nadmiernego niedoboru, aż do powszechnego głodu na początku lat 40-stych XXI wieku. Dodatkowo, kiedy rozrost populacji jest poważnym problemem dla ludzi w perspektywie długoterminowej, o wiele większe krótkoterminowe obawy mają zwierzęta z wybranymi strategiami ewolucyjnymi2.
Ogólnoświatowe wysiłki powinny być skoncentrowane na generowaniu wystarczającej ilości surowców, aby planeta była w stanie sprostać rosnącej populacji. Trwają rozmowy z rządami na całym świecie, aby określić strategie zarządzania wzrostem populacji zarówno ludzi, jak i zwierząt. Wysiłki Fundacji powinny być skoncentrowane na wytworzeniu alternatywnych i/lub sztucznych rozwiązań, by zastąpić śmierć.
Stopień, w jakim SCP-3984 stanowi 'konwencjonalną' nieśmiertelność3 jest obiektem ciągłych badań, które są prowadzone przez Dr Young na jej własne życzenie. Logi eksperymentalne, oraz teorie mechanizmu SCP-3984 przedstawione są poniżej.
Log Eksperymentu 01
Data: 14-09-2020
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Obiekt: D-1190Procedura: D-1190 był duszony ręcznie przez D-9981.
Rezultaty: Początkowo, D-1190 walczył, jednak po kilku minutach duszenia przestał stawiać opór. D-9981 dostał polecenie, by utrzymywać chwyt przez kolejne dziesięć minut. D-1190 wyzdrowiał krótko po tym, jak nie miał obrażeń długotrwałych.
Log Eksperymentu 02
Data: 14-09-2020
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Obiekt: D-6812Procedura: D-6812 był podduszany pasem zawiązanym wokół jego szyi przez D-9981.
Rezultaty: Początkowo, D-6812 opierał się podduszaniu pomimo instrukcji, lecz przestał po kilku minutach duszenia. D-9981 dostał polecenie, utrzymanie pasa na miejscu przez kolejne dziesięć minut. D-6812 wyzdrowiał z lekkim, ale trwałym uszkodzeniem wielu mięśniowych więzadeł szyi.
D-6812 został przeniesiony do skrzydła medycznego Ośrodka 06, jednak nie wyzdrowiał.
Log Eksperymentu 03
Data: 15-09-2020
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Obiekt: D-1190Procedura: D-1190 został umieszczony w zamkniętej komorze próżniowej, z której usunięto powietrze.
Rezultaty: D-1190 zaczął się dusić po kilku minutach testu, widocznie walcząc o powietrze, oraz po niespełna minucie upadł na podłogę pomieszczenia, pozostając przytomnym. Obiekt pozostawiono na noc, po czym powietrze zostało z powrotem wpuszczone do komory. D-1190 został przeniesiony do skrzydła medycznego Ośrodka 06 z niedotlenieniem mózgu i pęknięciem naczyń krwionośnych oczu. Obiekt fizycznie wyzdrowiał w ciągu trzech dni, jednak pozostał w stanie wegetatywnym przez następne tygodnie. Po przebudzeniu, D-1190 wykazywał objawy trwałego upośledzenia zdolności ruchowych i mowy, a także rozległego paraliżu.
02-11-2020: Miesiąc po przebudzeniu się, D-1190 nie wykazywał żadnych oznak dalszego zdrowienia. Wygląda na to, że anomalny charakter efektów leczących rozciąga się tylko przy śmiertelnych urazach czy dolegliwościach. D-1190 pozostaje bezużyteczny jako Klasa-D. W normalnych okolicznościach, zalecałabym terminację. - Dr Emily Young
Log Eksperymentu 04
Data: 17-09-2020
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Obiekt: D-8833Procedura: D-8833 miała zrobione nacięcia na nadgarstkach oraz kostkach, a w ciągu 6 godzin została pozbawiona 80% jej krwi. Usunięta krew została zachowana i następnego dnia wprowadzona z powrotem do organizmu przez kroplówkę dożylną.
Rezultaty: W podobny sposób, jak przy poprzednim eksperymencie, D-8833 została pomyślnie 'wskrzeszona', jednak doznała uszkodzeń, w wyniku przedłużającego się braku tlenu w mózgu. W tym przypadku, objawy obejmowały utratę czucia w lewej połowię ciała, oraz utratę rozumienia każdego tematu, bardziej złożonego, niż nazywanie zwierząt. Zauważyć należy, że D-8833 pozostała przytomna pomimo braku znacznej ilości krwi.
Logi są kontynuowane w taki sam sposób, jakiś nieszczęśliwy personel Klasy D zostaję wystawiony na coś, co mogłoby go normalnie zabić. Otrucie, zagłodzenie, wybuch, cokolwiek. Przewijasz w dół, szukając konkretnego przypadku. Stare kółko przewijania głośno klika, dwadzieścia razy za każdym ruchem twojego palca, seria głośnych kliknięć odbija się echem w ciszy biblioteki. Zatrzymujesz się na Eksperymencie 10.
Log Eksperymentu 10
Data: 11-10-2020
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Obiekt: D-11424Procedura: D-11424 została zdekapitowana gilotyną ze stalowym ostrzem.
Rezultaty: Głowa została całkowicie odcięta. D-11424 pozostała świadoma podczas i po operacji. Obiekt podjęła próbę oddychania, co nie powiodło się, a D-11424 zaczęła wykazywać oznaki uduszenia i utraty znacznej ilości krwi. Chociaż D-11424 została przeniesiona do skrzydła medycznego Ośrodka 06, uraz został uznany za "nie do wyleczenia". Zarówno, głowa, jak i ciało umieszczono w chłodni.
Uśmiechasz się, podnosząc swoją dłoń, by dotknąć wypukłej blizny, która utworzyła pierścień wokół twojej szyi, oraz małych guzków po starych szwach. Nie do wyleczenia.
Ciągle przewijasz.
Log Eksperymentu 20
Data: 05-11-2025
Eksperymentujący: Dr Emily Young
Podmiot: D-10273Procedura: Dr Young wystrzeliła pojedynczy nabój ze standardowego pistoletu bezpieczeństwa w czoło D-10273.
Rezultaty: Podmiot doznał poważnego urazu głowy, oraz został przeniesiony do skrzydła medycznego Ośrodka 06 z poważnym uszkodzeniem mózgu i utratą krwi.
28-12-2025: Po prawie dwóch miesiącach pod opieką lekarską, D-10273 całkowicie wyzdrowiał, aczkolwiek z poważną utratą zarówno pamięci krótkotrwałej, jak i długotrwałej. Podmiot pamięta podstawowe umiejętności, takie jak jedzenie i mówienie, ale nie pamięta żadnych danych osobistych.
Log Eksperymentu 21
Data: 31-12-2025
Eksperymentujący: Dr Emily Young (zastępczyni: Dr Joyce Michaels)
Podmiot: Dr Emily YoungProcedura: Dr. Young wystrzeliła pojedynczy nabój z pistoletu bezpieczeństwa w swoją głowę, w podobny sposób, jak w poprzednim teście.
Rezultaty: Podmiot doznał poważnego urazu głowy, oraz został przeniesiony do skrzydła medycznego Ośrodka 06. Pocisk przebił płat skroniowy, czołowy i pień mózgu, z których ten ostatni wydaje się być oddzielony od ciała Dr Young. Nie jest w stanie się komunikować, czy wykonywać jakichkolwiek funkcji ruchowych.
Notatka: Ponieważ Dr Young nie jest w stanie prowadzić dalszych badań, została usunięta z zespołu badawczego SCP-3984. Po jej wyzdrowieniu, przejdzie badania psychiatryczne. W międzyczasie przejmuję kontrolę nad badaniem. - Dr Joyce Michaels
Notatka: Dr Young zaniedbała prowadzenie dziennika konkretnych zamierzeń badawczych dla każdego eksperymentu. Mimo to, byliśmy w stanie zawęzić źródło nieśmiertelności do mózgu. Kolejne eksperymenty powinny się na tym skupiać — możemy uznać, że reszta ciała jest śmiertelna. - Dr Michaels
Michaels się nie myli. Widziałaś już kogoś w wypadku samochodowym, jego ciało powykręcane nie do poznania, kończyny w miejscach, w których nie powinny być, a krew tam, gdzie kończyny powinny. Jednak powinny być zwłokami, które ciągle znajdowały energię, by wołać o pomoc, krzyczeć z bólu. Nie wyobrażasz sobie, by kiedykolwiek przestały.
Pamiętasz spotkanie z Young w zeszłym roku. Nie zmieniła się od czasu tego eksperymentu. Nie byłaś w stanie określić, czy się cieszyła na twój widok.
Log Eksperymentu 22
Data: 02-02-2026
Eksperymentujący: Dr Joyce Michaels
Obiekt: D-373A, samiec Macaca mulatta lub Makak królewskiCel: Potwierdzenie, lub zaprzeczenie powyższym założeniom.
Procedura: D-373A otrzymał standardową, letalną dawkę zastrzyku4.
Rezultaty: Pierwotny zastrzyk nie mógł spowodować, by D-373A stracił przytomność; jednakże, jego wokalizację stały się wolniejsze i odnotowano objawy, przypominające panikę. Drugi zastrzyk spowodował powszechne rozluźnienie mięśni, oraz trudności z oddychaniem. Trzeci zastrzyk szybko wywołał zatrzymanie akcji serca, pomimo którego D-373A pozostawał przytomny, z widocznymi objawami paniki przez cały czas, mimo silnego rozluźnienia mięśni.
Po 12 godzinach, kiedy podane leki przestały powodować aktywne objawy u podmiotu, D-373A został przeniesiony do skrzydła medycznego Ośrodka 06 z ostrym niedotlenieniem mózgu, spowodowanym znacznym brakiem przepływu krwi. Zauważyć należy, że D-373A pozostawał przytomny przez cały eksperyment.
25-02-2026: Dzięki pomocy medycznej z Ośrodka 06, D-373A całkowicie wyzdrowiał, bez żadnych trwałych skutków ubocznych.
Notatka: Warto zauważyć, że uspokajacz nie był w stanie wywołać u podmiotu utraty przytomności. Może nie chodzi o to, że mózg jest nieśmiertelny, ale o to, że jest niemożliwe spowodowanie braku aktywności. - Dr Joyce Michaels
Log Eksperymentu 23
Data: 07-02-2026
Eksperymentujący: Dr. Joyce Michaels
Podmiot: D-374A, samica Macaca mulatta lub Makak królewskiCel: Potwierdzenie lub zaprzeczenie powyższego założenia: niemożliwe jest spowodowanie utraty aktywności mózgu.
Procedura: W ciągu 5 dni, D-374A wstrzyknięto:
- Łagodny środek uspokajający
- Silny środek uspokajający
- Łagodny środek znieczulający miejscowo
- Ogólny łagodny środek znieczulający
- Środki amnezyjne Klasy C
Rezultaty: D-374A zareagowała pozytywnie na łagodny środek uspokajający (dawka była niewystarczająca, aby wywołać sen), miejscowy i ogólny środek znieczulający, oraz środki amnezyjne. D-374A nie zareagowała na dodatkowe, silne środki uspokajające — w rzeczywistości, nie zauważono działania uspokajającego, pomimo, że słaby środek wykazał pozytywną odpowiedź sennością.
Notatka: Uspokojenie, przynajmniej do utraty przytomności, nie jest opcją dla przyszłych eksperymentów. Potwierdza to powyższe założenie. - Dr Joyce Michaels
Log Eksperymentu 24
Data: 19-02-2026
Eksperymentujący: Dr Joyce Michaels
Podmiot: D-390A, samica Macaca mulatta lub Makak królewskiCel: Ustalić, czy efekty SCP-3984 utrzymują się, nawet wtedy, gdy mózg nie istnieje już w sposób konwencjonalny.
Procedura: Po skrępowaniu, czaszka D-390A została chirurgicznie otwarta od góry do szyi. Połączenie z kręgosłupem zostało przecięte, a mózg usunięto. Jako iż, uszkodzenie neuronów i innych komórek mózgowych nie jest istotą eksperymentu, mózg został podzielony na pojedyncze komórki, poprzez dezagregacje połączeń chemicznych i mechanicznego rozcierania (za pomocą blendera). Poszczególne komórki mózgowe przetrzymywano zawieszone w roztworze soli.
Otrzymaną mieszaninę, określaną jako Roztwór-3984-24, poddano serii badań, by określić jej aktywności elektryczne.
Rezultaty: Sygnały elektryczne utrzymywały się w komórkach mózgowych zawieszonych w roztworze, czego można było się spodziewać po zdrowym mózgu, co prowadzi do wniosku, że D-390A wpływa na poszczególne komórki swojego mózgu. Pomimo to, nie było możliwe określić czy D-390A pozostawała "świadoma", gdyż skan MRI był niejednoznaczny, z powodu nie posiadania kształtu mózgu, a także losowym położeniu komórek. Próbki Roztworu-3984-24 są dostępne po złożeniu prośby.
Widziałaś już wystarczająco logów testu. Żaden z nich nie zawiera informacji, których szukasz. Wiesz, że w pewnym momencie połączą odciętą głowę D-11424, ale poza tym, żaden z tych eksperymentów cię nie interesuje.
Przewijasz w dół, do końca strony.
Podsumowanie badań: Dzięki badaniom kierowanym przez Dr Young i Dr Michaels, ogólnie, SCP-3984 można scharakteryzować jako niezdolność mózgu do utraty aktywności. Obecna teoria sugeruję, że SCP-3984 nie przedstawia nieśmiertelności jako takiej, a raczej jako niezdolność mózgu do utraty funkcji. Poziom funkcji nie zostaje zachowany, dopóki sam mózg pozostaje sprawny (zobacz Eksperyment 03).
