Identyfikator podmiotu: SCP-417
Klasa podmiotu: Euclid (Potencjalny Keter)
Specjalne Czynności Przechowawcze: Ze względu na brak możliwości bezpiecznej relokacji SCP-417, stacjonuje on aktualnie w █████████████████. Obszar otaczający SCP-417 (ok. 2,58 km²) ogrodzony jest szeregiem płotów z drutem kolczastym na szczycie i jest stale patrolowany przez ochroniarzy. Cywile zostali poinformowani, że znajdująca się na terenie mała wioska, która została dotknięta wielce zjadliwą plagą, została poddana kwarantannie do odwołania. Osoby naruszające ten zakaz należy zastrzelić, gdy tylko znajdą się w zasięgu wzroku. Tylko personel klasy D może wchodzić w bezpośredni kontakt i pracować z SCP-417. Ponieważ dzikie zwierzęta zdają się instynktownie unikać SCP-417 niewymagane są żadne działania zapobiegawcze w stosunku do zwierząt na terenie.
Wszystkie osoby ugryzione przez SCP-417-1 maja prawo zażądać natychmiastowej eutanazji, a ich ciała mają zostać umieszczone w osobnym pomieszczeniu i skremowane natychmiastowo. Identyczne procedury terminacyjne zostaną zaaplikowane osobom, które same nie zażądają eutanazji, lecz nie dotyczy to osób badanych.
Opis: SCP-417 przypomina baobab Afrykański w ogólnym rozmiarze i strukturze, jednak nie ma on liści, co nadaje mu martwy wygląd. Jego kora ma obojętny, pozbawiony koloru wygląd. Pomimo braku liści SCP-417 rodzi owoce podczas każdego zachodu słońca. Małe pąki tworzą się o wschodzie a owoce rosną i dojrzewają w ciągu dnia, zanim osiągną dojrzałą formę twardego łuskanego owocu o rozmiarach granatu. Owoc taki ma ciemnofioletowo-czarną skórkę i przeważnie gładką teksturę, która staje się kamienista, kiedy owoc przejrzewa. Ta twarda łupina może być cięta, lub obierana ręcznie bądź za pomocą narzędzi.
Usunięcie skóry nie ujawnia owocu ani pulpy, lecz pustą wnękę zawierającą kilka owadów znanych jako SCP-417-1. Wygląd i gatunki SCP-417-1 zmienia się z owoców na owoce, jak również w zakresie następnego roju (patrz Dodatek # 417-B). SCP-417-1 jednomyślnie atakują wszystko co się porusza za pomocą niezwykle bolesnych ukąszeń.
W ciągu kilku pierwszych minut, w miejscach ugryzień będzie utrzymywał się obrzęk, który potem przejdzie w bolesne wrzody z niewielkimi ukłuciami. Żadne znane środki medyczne nie były w stanie złagodzić bólu. W 5% zarejestrowanych przypadków ugryzienia nie miały trwałego efektu a obrzęk i ból ustępował po kilku dniach. W 45% czasu ugryzieni zaczną cierpieć na drgawki oraz będą dotknięci śmiertelnym atakiem serca po kilku godzinach od wystawienia. Na tym etapie ich ciało ulegnie gniciu i rozkładowi w przyśpieszonym tempie. W okolicy, w której znajdowało się ciało, w ciągu kilku dni wyrośnie nowe drzewo.
W pozostałych 50%, po nieokreślonym czasie 2 do 24 godzin, osoby dotknięte zaczną narzekać na ciężkie bóle i atrofię mięśni, wydalanie mięsa przez [USUNIĘTO] które wydaje się pokrywać z przybliżonym składem masy SCP-417-1.
Podczas rośnięcia drzewa plagi, jak zostały nazwane, są podatne na ścinanie, spalanie i konwencjonalne środki chwastobójcze.
SCP-417 nie może zostać przeniesione, ponieważ wszystkie próby przesunięcia drzewa powodują silne poruszenia gałęziami co zaś skutkuje spadnięciem wszystkich owoców na ziemię i tym samym masywnym uwolnieniem SCP-417-1. Na szczęście SCP-417-1 nie są najwyraźniej w stanie przetrwać dłużej niż 1-2 godzin, umierając bez większych incydentów. Jeżeli owoce SCP-417-1 nie zostaną zebrane lub zrzucone z gałęzi, po prostu zgniją na gałęziach i opadną na ziemię bez żadnych efektów.
Dodatek #417-A: Chociaż SCP-417 jest aktualnie sklasyfikowany jako obiekt klasy Euclid, jego potencjał do rozprzestrzeniania się wywołał argument do reklasyfikacji jako Keter.
Dodatek #417-B: Warte odnotowania gatunki 417-1:
- Kilkanaście stworzeń podobnych do pająka czarnej wdowy z tą różnicą, że posiadały cztery podobne do koników polnych odnóża pozwalające na niesamowicie szybkie i długie skoki.
- Dwadzieścia os z czerwonymi i czarnymi pasami oraz skrzydłami podobnymi do motylów, zdolnymi do zaskakująco szybkiego lotu.
- Pojedyncza czarna stonoga o długości pięciu metrów, zwinięta w kulkę w środku owocu.
- Tysiące drobnych stworzeń podobnych do muszek owocowych, które emitowały wysokie brzęczenie.
