SCP-432
ocena: +5+x

Identyfikator podmiotu: SCP-432

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-432 zabezpieczony jest w standardowej przechowalni, w Sektorze 25, i jest zawsze zamknięty na klucz, który znajduje się na przyległym posterunku bezpieczeństwa, pod ochroną trzech (3) pracowników z upoważnieniem poziomu 3. Nie wymaga się aplikacji innych specjalnych czynności.

Opis: SCP-432 to dwudrzwiowa, stalowa szafa przechowawcza, wysoka na 2 [m], szeroka na 1,2 [m] i głęboka na 1 [m]. Zewnętrzna powierzchnia obiektu pomalowana jest na matową zieleń i nie nosi żadnych charakterystycznych oznak, poza niewielkimi rejonami, które są pokryte korozją i niewielkimi zarysowaniami, właściwymi efektom dłuższego niezajmowania się danym przedmiotem. Drzwi obiekt są wyposażone w standardową zasuwkę i miejsce na kłódkę, co umożliwia zabezpieczenie z zewnątrz.

Wewnętrzne wymiary SCP-432 są niezgodne z ograniczeniami, jakie nakładałyby wymiary zewnętrzne; wejście prowadzi do najwyraźniej pozawymiarowej przestrzeni, w której znajduje się wielki, skomplikowany labirynt, złożony z jeszcze niezbadanych korytarzy. Ściany, podłoga oraz sufit korytarzy zbudowane są z ciężko pokrytej rdzą stali i odpowiadają swymi wymiarami wymiarom zewnętrza SCP-432 (2 [m wysokości]; 1,2 [m] szerokości).

Korytarze SCP-432 są nierównomiernie rozświetlone najwidoczniej standardowymi domowymi żarówkami, które są przymocowane do ścian za pomocą siatek drucianych. Wiele z owych żarówek miga, a inne są przepalone albo rozbite. W niektórych miejscach odkryto wielkie stalowe rury przymocowane do ścian; są wyraźnie zimne w dotyku i przepływa przez nie woda, jednakże nie zlokalizowano jeszcze jej źródła ani miejsca docelowego, tak samo jak rur. Wiele owych rur znajduje się w stanie wymagającym naprawy i przeciekają zimną (średnio 3°C) wodą. Analiza wody wykazała niską zawartość tlenu i śladowe ilości tlenku żelaza; pomimo tego woda jest zdatna do picia.

Dokładny rozmiar labiryntu połączonego z SCP-432 nie może być dokładnie zmierzony, jako że przy każdym zamknięciu i ponownym otwarciu drzwi "wejście" do labiryntu znajduje się w innej jego części.

Los pracowników, którzy zostają w labiryncie po zamknięciu drzwi, jest nieznany, aczkolwiek najczęstszym rezultatem jest późniejsze odkryciem ich ciał i określenie przyczyny zgonu jako zagłodzenia. Innymi rezultatami takowych poszukiwań były ciała noszące oznaki żerowania nań większego drapieżnika nieznanego gatunku, określanego odtąd jako SCP-432-1.

Urządzenia GPS są bezużyteczne w SCP-432, tak samo jak telefony komórkowe. Urządzenia kontrolowane zdalnie, które zostają wniesione do SCP-432, przestają funkcjonować po przebyciu około 20 [m] od wejścia. Zdalne kartowanie labiryntu jest wobec tego niemożliwe. Transmisje radiowe przy wykorzystaniu anten typu HGA mogą zostać wykorzystane w celu podtrzymania kontaktu z pracownikami wewnątrz labiryntu, jednakże im głębiej się w nim znajdują, tym sygnał jest bardziej zniekształcony. Po zamknięciu drzwi szafy niemożliwy jest żaden kontakt z pracownikami wewnątrz SCP-432.

Notatki Dodatkowe: SCP-432 został odkryty w porzuconym kompleksie przemysłowym, w ██████, w Wielkiej Brytanii. Fundacja zainteresowała się obiektem po wpłynięciu do dr. Smalla kilku doniesień o lokalnych bezdomnych którzy znikali po pobycie w kompleksie. Po przeprowadzeniu dochodzenia dr Small odkrył szafę pośrodku nieczynnej huty, wokół której rozrzuconych było kilka śpiworów, toreb z ubraniami i dobytkiem osobistym bezdomnych sugerujących, że w ostatnim czasie obóz tam miała znaczna liczba osób. SCP-432 został otwarty, ale drzwi się zamknęły. Po eksploracji rejonu niedaleko od wejścia do obiektu dr Small wyszedł z SCP-432 i wezwał pracowników Fundacji, którzy obiekt potem przetransportowali do Sektora 25, by przeprowadzić na nim badania.

Celem kartowania planu SCP-432 jak dotąd do środka obiektu wysłano █ ekspedycji. Utracono już ██ pracowników klasy D. Kolejne ekspedycje mogą mieć miejsce wyłącznie po uzyskaniu zgody od dwóch (2) pracowników z upoważnieniem poziomu 4.

Próbki farby, uszkodzenia metalu i techniki konstrukcyjne wskazują na to, iż SCP-432 został zbudowany we wczesnych latach 50. XX wieku. Jednakże pochodzenie artefaktów pozyskanych z SCP-432 oceniane jest na dużo starsze.

Ekspedycje:
Poniżej znajdują się łącza do dokumentacji dotychczasowych ekspedycji do SCP-432. Na standardowe wyposażenie ekspedycyjne, wg ustaleń dr. Smalla i dr. ████████, składa się:

Jedna (1) podręczna latarka, która może świecić trzy (3) godziny, a po przyłączeniu dodatkowego źródła zasilania — do sześciu (6) kolejnych godzin;
Jeden (1) zestaw słuchawkowy z mikrofonem, zsynchronizowany z kontrolą ekspedycji;
Jeden (1) naramienny rejestrator wideo mogący transmitować dane bezprzewodowo;
Dwie (2) półlitrowe butelki wody;
Dwa (2) wysokokaloryczne batony;
Osiem (8) egzemplarzy święcącej w ciemności kredy.

SCP-432 Ekspedycja 1
SCP-432 Ekspedycja 2
SCP-432 Ekspedycja 3 [PLIK ZABLOKOWANY]
SCP-432 Ekspedycja 4
SCP-432 Ekspedycja 5

Pozyskane Materiały

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported