SCP-5060
ocena: +4+x
SCP5000.jpg

SCP-5060 widziany z fundacyjnej sondy. Liczne satelity SCP-5060 zostały cyfrowo usunięte.

Identyfikator podmiotu: SCP-5060

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: Fizyczne zabezpieczenie SCP-5060 jest obecnie niemożliwe. W związku z tym fundacyjne wysiłki są skoncentrowane na ograniczaniu świadomości społecznej odnośnie SCP-5060.

Agenci Fundacji w Międzynarodowej Unii Astronomicznej mają zgłaszać wszystkie trwające badania naukowe nad gwiazdą HD 4560. Fundacyjny bot (I/O-APHRODITE) ma monitorować społeczności internetowe pod kątem dyskusji/materiałów odnoszących się do SCP-5060. MFO Gamma-5 ("Red Herrings") ma zbadać te rozmowy i w zależności od przypadku wystosować wymagane amnestycyzacje/historie przykrywkowe.

Projekt Heimdall obecnie wykorzystuje zmodyfikowane sondy eksploracyjne do badań nad SCP-5060. Sondy te są wyposażone w zaawansowane zestawy czujników, jak również w systemy napędu nadświetlnego, stworzone za pomocą inżynierii wstecznej na SCP-2117. Drugorzędne cele misji oczekują na zatwierdzenie w zależności od tego, czy mieszkańcy SCP-5060 posiadają środki podróży międzygwiezdnej.

Opis: SCP-5060 to skalista egzoplaneta, mająca około 0,95 promienia i 0,9 masy Ziemi, będąca na orbicie wokół gwiazdy HD 4560. Atmosfera planety składa się z dwutlenku węgla, azotu, argonu i dwutlenku siarki, co zostało ustalone przez fundacyjne sondy. Ze względu na gęstość atmosfery, powierzchni planety nie można dostrzec z kosmosu. Na czas pisania wszystkie próby wylądowania na planecie z użyciem sond kończyły się na utracie komunikacji z sondami po wejściu w atmosferę SCP-5060.

Na swój rozmiar SCP-5060 ma niezwykle wysoką ilość satelitów, na styczeń 2020 roku liczba ta wynosi 1260. Wszystkie satelity są w przybliżeniu sferyczne ze średnim promieniem 50 km i zlokalizowane na orbicie synchronicznej SCP-5060. Co okres od 15 do 26 lat, SCP-5060 w nieznany sposób wyrzuca lub wystrzeliwuje nową satelitę, po czym satelita ta wchodzi w podobną orbitę.1 W związku z tym uważa się, że na SCP-5060 znajduje się jakaś pozaziemska cywilizacja.

Badania tych satelitów przeprowadzone przez fundacyjne sondy ujawniły, że są w głównej mierze stworzone z marmuru, granitu i kwarcytu pokrytego przezroczystym polimerem. Każda satelita ma centralną wydrążoną komorę. Zdalna ekskawacja tych komór ujawniła tysiące żelaznych sfer umieszczonych w małych wgłębieniach. W tych sferach znajduje się drobny pył składający się z węgla, wapnia, fosforu i innych pierwiastków śladowych.

Użycie sond czasami prowokuje agresywną odpowiedź ze strony SCP-5060 w formie żelaznego pocisku o masie 20kg wystrzeliwanego z prędkością 0,1c. Ataki te mają największą szansę na zaistnienie, gdy sondy kopiące próbują pozyskać materiały z satelitów. Dotychczas żadna sonda nie uciekła ani nie przetrwała takiego ataku, a energia pocisku czyni późniejsze odzyskanie go niemożliwym.

Próby ustanowienia zdalnego kontaktu radiowego z mieszkańcami SCP-5060 nie powiodły się, dodatkowo na powierzchni SCP-5060 nie dało się wykryć żadnych form transmisji telekomunikacyjnych. Propozycje dodatkowych strategii na ustalenie technologicznych/biologicznych możliwości mieszkańców SCP-5060 obecnie oczekują na rozpatrzenie.

Dodatek: Aktualizacja 03.03.2020

O godzinie 0800 UTC satelity obronne Projektu Heimdall wykryły nadchodzące ciała pozaziemskie, które w okresie pół godziny trafiły w Ziemię. Z miejsc uderzenia pozyskano 28 pocisków. Wśród tych miejsc znajdowały się:

Zmobilizowano członków MFO Gamma-5 w celu zmniejszenia skutków społecznych tego ataku, wystosowana historia przykrywkowa mówiła o wcześniej nieznanym deszczu meteorów.

Badania tych pocisków wykazały, że są one podobne do tych wystrzeliwanych przez SCP-5060 do fundacyjnych sond. Każdy pocisk miał wydrążony środek, a w nim znajdowała się jedna z 27 fundacyjnych sond, wcześniej uważanych za zaginione w atmosferze SCP-5060. Dodatkowo w 28 pocisku znajdowała się żelazna replika Voyager Golden Record ze wszystkimi obrazami przedstawiającymi ludzi zarysowanymi. Na replice znajduje się również dodatkowy grawerunek w niezrozumianym piśmie. Nie wiadomo w jaki sposób mieszkańcy SCP-5060 weszli w posiadanie tego obiektu, biorąc pod uwagę to, że ani Voyager I ani II nie zbliżyły się do lokalizacji SCP-5060.

Analiza trajektorii tych pocisków na podstawie danych zebranych przez satelity Projektu Heimdall sugeruje, że ich źródłem jest planeta Wenus. Fundacyjne próby przebadania powierzchni Wenus pod kątem potencjalnych kolonii mieszkańców SCP-5060 zakończyły się podobnie, co próby zbadania SCP-5060, komunikacja z sondami urywała się po wejściu w wenusjańską atmosferę.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported