Identyfikator podmiotu: SCP-512
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-512 przechowywany jest w magazynie obiektów Bezpiecznych Ośrodka 77. Ma pozostać przez cały czas zamknięty, a testy podczas niekorzystnych warunków atmosferycznych są zabronione. Wszystkie propozycje testów środowiskowych muszą być sprawdzone przez Dyrektora Ochrony Andersona.
Opis: SCP-512 to duży, czarny parasol z nylonu; rączka wykonana jest z wypolerowanego hebanu. Maksymalny promień otwartego parasola wynosi 0,75 [m]. Nieznani są producenci obiektu. Widoczna jest łata na sekcji nylonowej.
Po otwarciu i uniesieniu obiektu w górę, wywiera on siłę przeciwną do przyciągania grawitacyjnego Ziemi w kształcie kopuły, dokładnie nad sobą; pole to liczy ok. 1,77 m2. Opady i inne obiekty będą powstrzymywane i odbijane od tego obszaru efektu. Zamknięty SCP-512 nie wywiera efektu, jak również kiedy jest trzymany pod horyzontalnym kątem.
Pomimo skutecznej ochrony SCP-512 przed zwyczajnymi opadami, nie zaleca się takowego wykorzystywania obiektu w czasie złej pogody, jako, że jego pole oddziaływania w obecnie nieznany sposób najwyraźniej jonizuje znacznie lepiej niż powietrze. Interakcja ta zwiększa również natężenie prądu w przypadku bezpośredniego kontaktu z przedmiotem. Powoduje to, że zagrożenie bezpośredniego uderzenia błyskawicy staje się ekstremalnie niebezpieczne dla osoby trzymającej SCP-512, co udowodnione zostało poprzez śmierć oryginalnego właściciela obiektu, jak również D-512-33.
Dodatkowo, prąd zdaje się przepływać przez powierzchnię SCP-512 powodując minimum, o ile jakiekolwiek, uszkodzenia struktury obiektu.
SCP-512 został pozyskany w parku publicznym w [USUNIĘTO], FL. Lokalne służby ratunkowe zostały wezwane do ewakuacji obszaru ze względu na raporty odnośnie nietypowych uderzeń błyskawic. SCP-512 został odkryty w pełni otwarty i złapany przez latarnię uliczną, z dowodami kilku uderzeń błyskawic w najbliższej okolicy. Odnotowane, że jego rączka była pokryta popiołem. Personel Fundacji zainterweniował po tym, jak lokalne media zaczęły donosić o anomalnych właściwościach SCP-512.
Dodatek: Podsumowanie Testów
Po pozyskaniu SCP-512 przeszedł standardowe testy, podczas których określono jego właściwości. Wiele przedmiotów było trzymanych 4 metry nad SCP-512, a następnie puszczonych, po czym mechaniczny przyrząd otwierał SCP-512.
Do obiektów testowych należały:
- 1 litr oczyszczonej wody, wylanej ze standardowego wiadra
- 1 litr soku pomarańczowego z koncentratu
- około 1 kilograma luźnego pierza
- 1 kilogram kostek lodu
- Zmieszana zawartość torby śniadaniowej Młodszego Naukowca Reinfielda
- Standardowy but do biegania
- Standardowy arbuz
- SCP-1108
- 5.4 kilogramowa kula do kręgli
- 40 kilogramowa stalowa skrzynia przechowawcza
Materiał testowy zwalniał prędkość opadania około .5 sekund po otwarciu SCP-512; większe i mniej solidne przedmioty zatrzymywały się około .35 metra od powierzchni SCP-512. Całość materiału pozostała uniesiona w powietrzy, chyba, że wywołano ześlizgnięcie się jej na jedną stronę i kontynuowanie opadania. Ciecze i drobna materia były słabo odpychana przez środek efektu, podczas gdy bardziej masywne obiekty mogły być podtrzymywane w miejscu przez delikatne poprawki w kącie SCP-512.
Dodatek: Eksperyment D-512-33
Obiekt Testowy: Personel Klasy D
Procedura Testowa: Obiekt zabrany do zewnętrznego pola Ośrodka 77 w celach sprawdzenia pionowego dystansu efektu anty-grawitacyjnego.
Niespodziewana, poważna burza wystąpiła podczas testów i zdolności SCP-512 do odpychania deszczu, w połączeniu z nadzwyczaj niskim ciśnieniem spowodowało efekt ssania w regionie bezpośrednio nad obiektem. SCP-512 wciągnął pracownika klasy D (D-512-33), utrzymując go w górze i pozwalać nieść go dominującemu wiatrowi. D-512-33 był zdolny trzymać się SCP-512, podczas gdy ten gwałtownie zyskiwał pułap. D-512-33 przeszybował przez perymetr Ośrodka 77 i pobliskiego terenu. Zaobserwowano, że D-512-33 szybko rozwinął umiejętność zmiany kąta anty-grawitacyjnego efektu do umożliwienia sobie pół-kontrolowanego lotu. Śmigłowiec został wysłany celem ścigania obiektu i D-512-33. Obiekt został odzyskany po uderzeniu pioruna; pozostałości D-512-33 nie zostały odzyskane.
