SCP-521-KO
ocena: +5+x
640px-US-WA-Olympia-CapeDissappointment-NorthJetty-2013.01.30-021.JPG

SCP-521-KO

Identyfikator podmiotu: SCP-521-KO

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Fundacyjna firma przykrywka wykupiła nieruchomość zawierającą SCP-521-KO i ustaliła surowe zakazy przeciw cywilnym wtargnięciom. Znak ostrzegawczy o treści: “Zakaz wjazdu. NIEBEZPIECZEŃSTWO. Śliskie podłoże.”, został umieszczony przed SCP-521-KO. Strażnik musi być obecny w małym posterunku przy wejściu do SCP-521-KO.

W wypadku, gdy cywil wejdzie do i zostanie uwięziony w SCP-521-KO, latarnia morska Ośrodka 64K ma za zadanie wytworzyć intensywny promień światła w stronę morza. Odratowani cywile mają być przesłuchani i wypuszczeni po potraktowaniu środkami amnestycznymi Klasy C.

Opis: SCP-521-KO to molo wskazujące w stronę morza, zlokalizowane w Mujin, Prowincja Południowej Jeolli, Korea Południowa. Został stworzony w roku 1970 jako dzieło sztuki krajobrazu i jego przerywanie fal jest znaczące. Powierzchnia SCP-521-KO jest zazwyczaj mokra i śliska na tyle, że chodzenie po niej jest wymagające.

Anomalny efekt SCP-521-KO manifestuje się wieczorami i rankami podczas dużych mgieł. Jeśli osoba wejdzie na SCP-521-KO i będzie iść w stronę morza gdy mgła jest gęsta do stopnia, w którym zakrywa wszystko oprócz najbliższego otoczenia danej osoby, nie będzie mogła ona dotrzeć do końca obiektu, bez względu na przebytą drogę. Dodatkowo, po przebyciu około 10 m w stronę morza, nie będzie mogła dotrzeć również do drugiego końca SCP-521-KO, przez co nie może już powrócić do Mujin. Podczas dużej widoczności, bez mgły, efekt ten się nie manifestuje. Jeśli podmiot wejdzie na SCP-521-KO od strony morza, używając statku lub helikoptera, może zejść na koniec SCP-521-KO nawet podczas mgły. Jednakże, jeśli przejdzie 10m w stronę lądu, również nie będzie mógł dotrzeć do drugiego końca.

Jeśli silne źródło światła wyemituje promień z jakiegokolwiek miejsca w stronę SCP-521-KO gdy podmiot jest w nim uwięziony, będzie on w stanie dotrzeć do strony, z której pochodzi światło. W konsekwencji, jeśli mgła opadnie wystarczająco, by poprawić widoczność w jakąkolwiek stronę, anomalny efekt jest anulowany. W związku z tym, podmioty uwięzione w SCP-521-KO muszą tylko poczekać aż mgła opadnie, by móc wrócić.

Jednakże, tak długo jak podmiot porusza się na SCP-521-KO, mgła nie opadnie. Podczas niedawnego testu, osoba na SCP-521-KO twierdziła, że chodziła przez cały dzień, mimo, że poza SCP-521-KO minęły tylko trzy godziny. Na końcu SCP-521-KO znajduje się mosiężna płytka, której treść jest jasno widoczna od strony morza.

Widzenie to więcej niż kolizja fotonów z siatkówką. Gdy to co widzisz jest inne, świat będzie inny.
Are We Cool Yet?

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported