Zdjęcie SCP-594
Identyfikator podmiotu: SCP-594
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt jest przetrzymywany w Biologoczno-Badawczym Sektorze ██ zlokalizowanym na 54 km 2 górzystego wybrzeża położonego 35 km od ██████, Alaska. Oficjalnie Sektor ██ jest katalogowany jako fabryka amunicji i placówka badawcza. Ogrodzenia i bramy wjazdowe są monitorowane zdalnie cały czas przez dwóch strażników drugiego poziomu upoważnienia rozmieszczonych przy każdej z bram na 8-godzinnych zmianach. Wszystkie ogrodzone wybiegi są wyposażone w rozładowarki statyczne rozmieszczone w odstępach 2 cm. Główna komora badawcza i kojce powinny być czyszczone codziennie, by uniknąć gromadzenia się odchodów i umożliwić niezbędne naprawy. Ze względu na możliwe ryzyko porażenia prądem podczas interakcji z obiektem należy przestrzegać następujących procedur:
- Wszystkie metalowe przedmioty i urządzenia elektryczne, w tym zegarki na rękę i biżuterię przed założeniem sprzętu ochronnego, muszą zostać zdjęte i umieszczone w dostarczonych plastikowych pojemnikach
- Przed wejściem na wybieg zaleca się założenie co najmniej pancerza Tesli, wytrzymałych rękawic roboczych, ochrony na uszy, okularów i butów z gumową podeszwą. Ponadto zaleca się, aby pracownicy trzymali pod ręką wyroby tytoniowe (zwłaszcza tytoń do żucia lub tytoń fajkowy), cukierki, suszone owoce lub alkohol dobrej jakości jako „poczęstunek” dla 594-01.
- Zabezpieczające kojce i ogrodzenia przez cały czas należy odpowiednio utrzymywać.
- Wełna dorosłych osobników (w wieku 2 lat i starszych) powinna być przycinana do długości 2 mm za pomocą nożyc ceramicznych dwa razy w roku i belowana w workach antystatycznych, przy ścisłym przestrzeganiu wytycznych określonych w Dokumencie 594-S. W żadnym wypadku do ścinania nie należy używać nożyc z silnikami elektrycznymi. Wyjątek stanowią 594-01 i 594-02, które należy przeszukać [luźną wełnę wyciągniętą ręcznie] zgodnie z wytycznymi zawartymi w dokumencie nr 594-01 / 02A. Na żadnym zwierzęciu nie powinno podejmować się prób strzyżenia.
- Ze względu na naturę SCP-594, w szczególności 594-02, personel mający kontakt z SCP-594 i jego produktami ubocznymi może zostać poddany pełnemu przeszukaniu, a cały personel musi poddać się przeszukaniu/skanowi wykrywaczem metali przed opuszczeniem zagrody.
- Karmienie zatwierdzoną mieszanką ziarno-siano, przedstawioną w Dokumencie 594-F, należy wykonywać dwa razy dziennie razem ze świeżą wodą i lizawkami mineralnymi łatwo dostępnymi we wszystkich częściach zagrody. Pasze i wypas poza regularnymi karmieniami powinny być dokładnie monitorowane.
Opis: Odkryte w górach Ałtaju podczas rutynowej misji rozpoznawczej, SCP-594 to stado dzikich owiec nieznanej rasy, przypominające dziką owcę argalijską, w wersji z grubą wełną podobną do wełny domowego merynosa. Obiekt mierzy około 135 cm w barku i waży średnio 195 kg. Ciąża i cykle rozrodcze przebiegają podobnie jak u większości udomowionych owiec; owce osiągają dojrzałość płciową w wieku od sześciu do ośmiu miesięcy, a barany w wieku od czterech do sześciu miesięcy. Wkraczają w okres godowy dwa razy w roku, zwykle późną wiosną i wczesną jesienią, ale ich hodowla może odbywać się przez cały rok. Większość owiec rodzi jedno jagnię lub bliźniaki, przy czym trojaczki występują niezwykle rzadko (2% wszystkich zarejestrowanych do tej pory narodzin). Jedyny udokumentowany przypadek trojaczków, które przetrwały do pełnej dojrzałości, to 594-01 i jego rodzeństwo, 594-02 i 594-03. Podstawowe zabarwienie waha się od czystobiałej do ciemnoniebiesko-szarej wełny z metalicznym połyskiem, który pojawia się po osiągnięciu pełnej dojrzałości, zwykle w wieku 2 lat. Tylko trzy zwierzęta, wspomniane wyżej trojaczki, wykazują nietypowe kolory wełny. Obie płcie mają rogi, a niekastrowane samce posiadają ich spiralną odmianę o długości 190 cm, największa udokumentowana długości należy do 594-02 i wynosi 247,4 cm. Rogi samic oraz wykastrowanych baranów są zakrzywione i osiągają długość 20 cm. Rogi, kopyta i wełna starszych zwierząt mają niezwykle wysokie stężenie metali żelaznych, a także ślady stopów złota. Badania świeżo zabitych zwierząt wykazały, że szkielet obiektu ma także duże ilości metali żelaznych obecnych w matrycy kostnej.
Owce mają bardzo agresywny i terytorialny charakter oraz często atakują obcy im personel bez ostrzeżenia lub prowokacji. Będą nadal zachowywać się w ten sposób, dopóki nie zostaną podjęte kroki w celu prawidłowego uspokojenia 594-01, co zwykle odbywa się poprzez podawanie „smakołyków”, takich jak tytoń lub cukierki. Po wykonaniu tej procedury stado stanie się uległe i będzie się zachowywać jak normalne owce domowe. Wyjątkami od tego sposobu uspokajania są 594-02 i 594-03, jak określono w dodatku do każdego z nich. W przeciwieństwie do dorosłych, jagnięta zazwyczaj są bardzo łatwe w obchodzeniu się i wykazują ciekawość wobec nowych przedmiotów i ludzi na wybiegu, często próbując „bawić się” z personelem, lecz uciekną, w przypadku wykrycia zagrożenia. Dźwięk spanikowanej owieczki spowoduje gwałtowny atak pobliskich dorosłych, więc należy zachować ostrożność, aby nie „wystraszyć” jagniąt. Młode wykazują również tendencję do przywiązywania się do niektórych ludzi, często podążając za nimi po wybiegu i prosząc o jedzenie lub uwagę. Jest to szczególnie widoczne u zwierząt karmionych butelką. Takie przywiązania często utrzymują się nawet po osiągnięciu przez owce dojrzałości, jak w przypadku 594-02 i dr Maryweather.
Obecnie stado liczy 1314 dojrzałych owiec, 448 jagniąt i niedojrzałych owiec, z selektywnym corocznym ubijaniem niechcianych zwierząt po sezonie godowym w celu utrzymania tych liczb. Jedynymi zwierzętami zwolnionymi z uboju są 594-01, 594-02, 594-03 i wszelkie jagnięta wykazujące podobne cechy. Odchylenie od wzoru 1314/448 przez ponad rok spowoduje, że wszystkie dojrzałe okazy taranują [USUNIĘTO]. Nieprzestrzeganie tego wzoru przez dwa lata podczas wstępnych badań doprowadziło do śmierci █ personelu klasy D i █ badaczy, a także prawie do przełamania zabezpieczeń przez 594-02.
Cechą charakterystyczną owiec jest to, że są one w stanie wytworzyć znaczną ilość elektryczności statycznej poprzez tarcie powstałe w wyniku codziennych czynności. Powstały ładunek jest zwykle rozładowywany losowo, a dojrzałe instancje wytwarzają błyski łukowe, które zostały zarejestrowane jako 1000 lub więcej amperów. Ze względu na ryzyko porażenia prądem zaleca się, aby personel wchodzący w interakcje z SCP-594 postępował zgodnie z wytycznymi określonymi w Dokumencie 594-4H. W obliczu „zagrożenia” stado będzie silnie poruszone, a dojrzałe owce będą próbowały utworzyć pierścień wokół jagniąt, pocierając swoje ciała, aby wytworzyć między nimi jeszcze większy ładunek statyczny. Z powodu wyraźności tego zachowania obronnego, w czasie gdy maciorki rodzą, standardową procedurą jest izolacja wszystkich ciężarnych macior i nowonarodzonych jagniąt od reszty stada do tygodnia po urodzeniu.
Oprócz obrony przed drapieżnikami, barany wydają się również wykorzystywać swoje wyładowania jako rodzaj prezentacji dominacji, przy czym starsze i silniejsze barany są w stanie wytwarzać silniejsze wyładowania podczas „tańca”. W okresie godowym barany będą walczyć między sobą, wykonując „tańce”, przed walką z ich rywalami. „Tańcom” często towarzyszą nadmierne wyładowania, które powodują szybką jonizację powietrza i nadają obiektowi jego lokalną nazwę „Piorunująca Owca”. Czujniki naziemne wykryły również prądy telluryczne podczas „tańców” starszych baranów, które podczas tej czynności tworzą niezwykle skomplikowane wzory, które często przypominają [USUNIĘTO]. Freemartiny (owce, które są behawioralnie męskie i nie mają funkcjonalnych jajników), będą również wykonywać „tańce”, ale wytwarzane wzory, choć równie skomplikowane, wykazują wyraźną różnicę w stosunku do tych stworzonych przez barany. Do tej pory nie zaobserwowano, by wykastrowane barany angażowały się w takie zachowanie.
Kolejną cechą wykazaną przez podmiot jest nieodłączna zdolność „chodzenia po powietrzu” lub dokładniej lewitacji na wysokość średnio 2 do 4 metrów w pionie poprzez manipulację polami elektromagnetycznymi. Jagnięta i młodsze zwierzęta mają tendencję do utraty kontroli podczas „lotu”, często spadając z wysokich skał, co może doprowadzić do ich śmierci. Możliwe, że w ten sposób stado eliminowało słabsze osobniki na wolności, ale wymagane są dalsze badania w tym kierunku.
Przeprowadzono badania właściwości wełny, mleka, mięsa i rogu SCP-594. Wyniki tych testów oczekują na pełną dokumentację, jednak mięso, mleko i powstałe produkty mleczne okazały się odpowiednie do spożycia przez ludzi. Zatwierdzenie włączenia „Baraniny Grzmotu” i różnych serów wytwarzanych z mleka instancji do standardowego menu Fundacji jest nadal w toku.
[DANE OCZEKUJĄ NA ZATWIERDZENIE]
