Podmiot w późniejszym stadium infekcji
Identyfikator podmiotu: SCP-679
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Próbki SCP-679 należy przechowywać w szczelnie zamkniętych szklanych probówkach w stałej temperaturze 25 °C. Osoby zainfekowane należy trzymać odosobnione w sterylnym pomieszczeniu. Cały personel wchodzący w kontakt z próbkami lub zainfekowanymi musi nosić kombinezon HAZMAT klasy A. Jakikolwiek materiał, lub zarażony osobnik usunięty z przechowalni podlega natychmiastowemu spopieleniu.
By zapobiec możliwemu skrzyżowaniu się gatunków w żadnym wypadku próbki SCP-679 i SCP-1077 nie mogą znajdować się w tej samej placówce.
Opis: SCP-679 jest grzybicą sklasyfikowaną poprzednio jako nieznany gatunek Aspergillus. Obiekt został odkryty wśród lokalnej populacji bezdomnych w ███████, Floryda.
Obiekt jest wysoce zaraźliwy poprzez kontakt z grzybem, lecz inne drogi zakażenia nie zostały wykluczone.
We wczesnych etapach infekcji zakażony doświadcza zjawisk entoptycznych. Osoby zarażone zgłaszają obserwację szybko poruszających się przez ich pole widzenia kropek. Występuje to szczególnie często przy kichaniu i patrzeniu w niebieskie światło.
Po około tygodnia od zarażenia twardówka staje się czarna. Osoba zakażona traci w tym momencie wzrok, stając się całkowicie ślepa. W ciągu jednego dnia w kącikach oczu pojawiają się małe owrzodzenia. Powoduje to, że ciało szkliste zaczyna wyciekać, wyglądając jak dużych rozmiarów czarne łzy.
Grzybnie są również wypychane przez owrzodzenia. Każda grzybnia przypomina cienką białą nitkę pokrytą szlamem, sięgającą na dwadzieścia pięć centymetrów. W miarę jak owrzodzenia się rozszerzają i dochodzi do coraz większych wycieków cieczy wodnistej, pojawia się więcej grzybni.
Na tym etapie oko zaczyna gnić całkowicie, proces ten jest dodatkowo przyspieszany przez grzyby. Jednak wydaje się, że działa on ochronnie na resztę oczodołu i nerw, zapobiegając infekcji przez inne patogeny u 85% do 90% badanych osób. Kiedy oczy całkowicie znikną, oczodoły wypełnione są grzybem, z gęstej masy grzybni zwisającej z pustych oczodołów. Proces ten trwa około dwóch tygodni od momentu pojawienia się owrzodzeń.
Gdy oczy całkowicie zanikną, grzybnia zaatakuje zatoki, gdzie spowoduje wyzwolenie zwiększonej ilości śluzu, do którego grzyb się przedostaje.
Na tym etapie grzyb staje się mobilny, a poszczególne nicie zyskują ruchliwość. Poruszają się one po twarzy zainfekowanej osoby w pozornie przypadkowych wzorach.
Gdy grzyb zaczyna poruszać się samodzielnie, badani zgłaszają powrót swojego wzroku. Grzyb wydaje się posiadać komórki światłoczułe, a także słabo jak dotąd poznaną zdolność do łączenia się z nerwem wzrokowym. Pacjenci opisują normalny (i w niektórych przypadkach poprawiony) wzrok, z wyjątkiem znacznie szerszego pola widzenia.
Jednak zawsze, gdy człowiek o pozornie normalnych oczach wchodzi w pole widzenia, zarażeni doświadczają halucynacji wzrokowych (pożarów, niebezpiecznych zwierząt, nagłych przechyłów w podłodze), które wydają się być zaprojektowane tak, aby kierowały nimi w kierunku niezainfekowanych. Gdy znajdą się w zasięgu, grzybnia dotknie niezainfekowanych oczu człowieka. Wydaje się, że jest to strategia reprodukcyjna grzyba.
Leczenie tego stanu było jak dotąd możliwe tylko w najwcześniejszych stadiach zakażenia. Po zmianie twardówki jedynym możliwym zabiegiem jest interwencja chirurgiczna i kauteryzacja wszystkich tkanek w oczodołach i zatokach.
Dodatkowe obiekty testowe do zbadania cyklu życiowego SCP-679 są pożądane.
