Identyfikator podmiotu: SCP-742
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Instancje SCP-742-1 przechowywane są w odizolowanych celach w skrzydle najwyższego bezpieczeństwa Ośrodka ██ i muszą być karmione █ kilogramami świeżo pobranego ludzkiego szpiku kostnego pozyskanego z [ZMIENIONO] w celu zachowania standardowych racji żywieniowych humanoidów.
Próbki wirusa SCP-742 przechowywane są w bezpiecznej skrytce w Ośrodku 19. Personel powinien być świadom, że SCP-742 sam w sobie nie jest wysoce zaraźliwy, a ryzyko zarażenia poza sytuacją bezpośredniego wstrzyknięcia do krwiobiegu, czyni go nie stanowiącym zagrożenia biologicznego.
Mobilna Formacja Operacyjna ██████-█ została założona, by reagować na potencjalne epidemie SCP-742 i znajduje się aktualnie w polu w █████████, ████████████████.
Opis: SCP-742 jest retrowirusem około ██ razy bardziej skomplikowanym od każdego innego znanego w naturze wirusa. SCP-742 infekuje każdy typ komórek, lecz początkowo wkracza jedynie do cyklu litycznego w limfocytach pomocniczych T, prowadząc tym samym do stanu immunosupresyjnego u zarażonego, co pozwala obiektowi zarażać pozostałe komórki. Zainfekowane komórki wydzielają hormony, które zwiększają apetyt, a także wytwarzają związek sygnałowy, który, gdy osiągnie odpowiednie stężenie, spowoduje przejście zarażonego w następne stadium infekcji.
Podczas drugiego stadium infekcji SCP-742 atakuje system nerwowy, skłaniając zarażonego do konsumpcji dużych ilości pożywienia wyposażonego w wysokowartościowe proteiny i do ukrycia się w ciemnym odosobnionym obszarze (zazwyczaj jaskinia, opuszczony budynek lub krypta). W tym momencie zakażony wchodzi w stan hibernacji, zatrzymując metabolizm niemalże do śmierci. Przez ten okres czasu SCP-742 całkowicie odwraca swoje kodowanie genetyczne w DNA gospodarza i dezaktywuje swoje wirusowe właściwości — od tego momentu zakażony będzie desygnowany jako instancja SCP-742-1.
Świeżo stworzone instancje SCP-742-1 wykorzystują energie, w którą zaopatrzyły się podczas konsumpcji pokarmu, by zmodyfikować swoją fizjologię, skutkując wykształceniem przez organizm cech pozornie ludzkich, lecz różniących się między innymi drugim dnem jamy ustnej połączonym z przewodem pokarmowym [USUNIĘTO], kilka nowych narządów o nieokreślonej funkcji i subtelnie zmieniony układ nerwowy. Po przejściu pełnej transformacji instancje SCP-742-1 kontynuują funkcjonowanie jako normalny człowiek i są praktycznie nieodróżnialne od takiego bez analizy medycznej. Jednakże infekcja SCP-742 destabilizuje genom podczas odwrotnej transkrypcji, prowadząc do objawów zgodnych z dysfunkcją telomerazy w ciągu około miesiąca.
SCP-742-1 są w stanie zapobiec temu procesowi poprzez spożywanie ludzkich komórek macierzystych. Na wolności, SCP-742-1 są nocnymi łowcami, polującymi na pojedyncze ofiary. Ofiara jest początkowo paraliżowana jadowitym ugryzieniem, po czym wysysany jest jej szpik kostny przez [ZMIENIONO]. Okazjonalnie część mięsa ofiary jest konsumowana w celu posilenia się. Instancje SCP-742-1 nie przechodzą normalnego procesu starzenia i jeżeli będą posiadały stały dostęp do komórek macierzystych, są nieśmiertelne. Instancje SCP-742-1 preferują młodsze ofiary ze względu na wyższą zawartość szpiku kostnego, który można uzyskać. Dzieci, które wciąż posiadały zęby mleczne były znajdowane pozbawione ich w całości, a także [USUNIETO]. Instancje SCP-742-1 będą także szukać kobiet w ciąży w celu wprawienia takowych w stan infekcji.
Zazwyczaj SCP-742-1 wykorzystują komórki macierzyste zawarte w szpiku kostnym w celu samo-regeneracji i są niezdolne do roznoszenia SCP-742. Jednakże po skonsumowaniu co najmniej ███ gramów totipotencjalnych komórek macierzystych (zazwyczaj z ludzkiego płodu, chociaż źródło jest nieistotne) SCP-742-1 wydziela małą dawkę płynu zawierającego SCP-742 z gruczołów ███████████. Płyn ten w formie wstrzykniętej przez [USUNIĘTO] do tętnicy głównej jest głównym sposobem rozprzestrzeniania się SCP-742. Instancje SCP-742-1 wykazywały posłuszeństwo instancjom, które je zainfekowały.