SCP-PL-061
ocena: +18+x

Identyfikator podmiotu: SCP-PL-061

Klasa podmiotu: Bezpieczne

Specjalne Czynności Przechowawcze: Instancja SCP-PL-061-2 powinna być umieszczona w pomieszczeniu dostosowanym do przechowywania próbek biologicznych. Dostęp do niej przysługuje pracownikom z poziomem upoważnienia 2 lub wyższym pod warunkiem odbycia szkolenia bezpieczeństwa w zakresie kontaktu z tego typu materiałami.

Instancja SCP-PL-061-1 powinna być przechowywana w standardowej przestrzeni magazynowej danego ośrodka. Dostęp do niej przysługuje pracownikom z poziomem upoważnienia 1 lub wyższym.

[AKTUALIZACJA]

Ze względu na Incydenty 61-27-04-14 i 61-06-03-15 zakazuje się przechowywania obu instancji obiektu w jednej placówce. Zaleca się, aby odległość między miejscami przechowywania była nie mniejsza niż 40 kilometrów.

SCP-PL-057%282%29.jpg

Obiekt SCP-PL-061

Opis: Na obiekt SCP-PL-061 składają się podmioty SCP-PL-061-1 i SCP-PL-061-2. SCP-PL-061-1 rozmiarami przypomina nabój artyleryjski kaliber 650 mm, ale konstrukcja i kształt odpowiadają nabojowi karabinowemu. Zarówno płaszcz jak i łuska wykonane są z plastiku nieznanego rodzaju.

Wnętrze instancji pozbawione jest elementów typowych dla naboju. Zamiast nich w pocisku umieszczono hermetycznie zamknięty, metalowy pojemnik zaprojektowany tak, aby znajdujący się w jego wnętrzu gaz rozerwał go gdy ciśnienie atmosferyczne wokół spadnie do około 500 hPa. Zawartość łuski została odgrodzona od pocisku hermetycznie zamkniętą i wykonaną z tego samego materiału co reszta obiektu, przegrodą, możliwą do usunięcia po wciśnięciu szarego przycisku umieszczonego na jej powierzchni.

Oba powyżej opisane elementy mieszczą w sobie podmioty zaliczane do instancji SCP-PL-061-2.

Należy podkreślić, że obiekt jest w bardzo dobrym stanie i nie nosi żadnych oznak starzenia pomimo, że jego wiek określono na między 1000 a 1100 lat w chwili odnalezienia. Oprócz wgniecenia w górnej części płaszcza pocisku nie nosi on śladów uszkodzeń.

SCP-PL-061-2 to zbiorcze określenie na odnalezione wewnątrz obiektu mikroorganizmy, które dzieli się na dwie grupy. Grupa A to bakterie odżywiające się plastikiem, pierwotnie umieszczone w metalowym pojemniku wewnątrz pocisku. Charakteryzują się one niezwykle szybkim tempem rozkładu materii – jedna kolonia tych bakterii zdolna jest rozłożyć m3 materiału w czasie od 57 sekund do 6 minut i 40 sekund w zależności od rodzaju plastiku.1

Z kolei do grupy B zalicza się wirusy, umieszczone oryginalnie wewnątrz łuski obiektu. Zaobserwowano, że na wirus wykazują odporność ludzie po ukończeniu drugiego miesiąca okresu prenatalnego, a także zwierzęta, pozostając jednak jego nosicielami. Infekcja następuje zazwyczaj bezpośrednio po połączeniu komórki jajowej z plemnikiem, ale możliwe jest to także w dalszym okresie, w razie późniejszego wprowadzenia patogenu do organizmu matki, aż do końca zarodkowego okresu rozwoju. Gdy dojdzie do kontaktu wirusa z zarodkiem modyfikuje on zapis kodu genetycznego komórki. Działanie to powtarzane jest aż do całkowitej modyfikacji genomu dziecka.

Z dotychczasowych ustaleń wynika, że zmiany dotyczą jedynie zabarwienia oczu, które mogą przybrać nienaturalnie jasnoniebieski odcień i włosów, które mogą zabarwić się na jaskrawie żółty lub czerwony kolor. Powyższe zdaje się nie wywoływać negatywnych skutków zdrowotnych, w krótkiej perspektywie czasu. Ewentualne długofalowe skutki nie są znane ze względu na niedostateczną długość prowadzonych badań.

Obiekt został odkryty 11.03.2014 przez ekipę budowlaną realizującą, na zlecenie gminy, projekt nowej drogi niedaleko miejscowości Truskawa w województwie Mazowieckim. Na głębokości 1,14 metra natrafili oni na obiekt, który uznali za niewypał z czasów II wojny światowej. Robotnicy zawiadomili odpowiednie służby, które podjęły decyzję o dokładnym zbadaniu sprawy.

12.03.2014 odkryto bakterie wewnątrz pocisku i tego samego dnia przetransportowano go do Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii. 15.03.2014 sporządzono wstępne wyniki badań, które zostały przechwycone przed przekazaniem ich dowództwu przez działającego w instytucie agenta Fundacji. 16.03.2014 obiekt został przejęty i przetransportowany do Ośrodka numer PL-13 zlokalizowanego na obrzeżach Warszawy jako położonego najbliżej miejsca przechwycenia obiektu. Prowadzących badania pracowników Instytutu przesłuchano, a następnie podano im środek amnezyjny klasy A.

Obiekt przechowywany był w Ośrodku numer PL-13 do 21.06.2014, kiedy to został przeniesiony do placówki numer 9 położonej w Parku Kampinoskim2 po wystąpieniu incydentu 61-27-04-14. Ze względu na zdarzenia podczas incydentu 61-06-03-15, 19.07.2015 instancje obiektu przeniesiono do odrębnych placówek. Z przyczyn bezpieczeństwa ich lokalizacja została utajniona.

ZAŁĄCZNIKI

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported