Identyfikator podmiotu: SCP-PL-102
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Cała posiadana ilość SCP-PL-102 musi być przechowywana w zamkniętych pojemnikach umożliwiających wymianę gazową. Pomieszczenie wewnątrz którego umieszczone są pojemniki musi posiadać hermetyczną budowę. Personel mający kontakt z obiektem musi posiadać założone kombinezony typu hazmat. W przypadku nieplanowanego wydostania się podmiotów z pojemnika pozostałe muszą zostać zabezpieczone, a pomieszczenie spryskane środkiem chemicznym uśmiercającym byty.
Język testera kilka godzin po ugryzieniu.
Opis: SCP-PL-102 to gatunek kleszcza z rodziny obrzeżkowatych (Argasidae) biologicznie identyczny z nieanomalnymi odpowiednikami.
Cechą osobliwą gatunku jest jego szczególne zainteresowanie osobnikami ludzkimi. Człowiek zawsze będzie stanowił pierwszy cel ataku, w porównaniu do innych zwierząt, które są wybierane w ostateczności. Byty ze względu na swoje upodobania egzystują w miejscach najczęściej uczęszczanych przez ludzi, a gdzie istnieją spokojne warunki do żerowania. Jako cel obierają wszelkiego rodzaju budynki mieszkalne, bądź pełniące rolę noclegową (hotele, schroniska itd.). Podmioty ukrywają się w trudno dostępnych miejscach.
SCP-PL-102 żerują w nocy. Podczas dnia pozostają bierne, lecz w wyjątkowych przypadkach może nastąpić atak. Podmioty podczas konsumpcji wstrzykują do wnętrza żywiciela złożony organiczny związek chemiczny, powodujący szybką mutację materiału genetycznego ofiary, objawiającą się stopniowym i postępującym owłosieniem języka i oczu niezależnie od gatunku.
Owłosienie składa się z kosmków będących przekształconą w pełni sprawną tkanką nerwową. Ze względu na występujące na jej powierzchni [ZMIENIONO] do złudzenia przypomina ona drobny, twardy zarost. W przypadku języka zarośnięciu ulega jego górna część, natomiast gałki oczne zarastają na całej powierzchni z wyłączeniem źrenic i tęczówek. Anomalna tkanka nerwowa jest niezwykle czuła. Nawet lekkie potarcie języka o podniebienie odczuwane jest jako intensywny ból. Ofiary żerowania SCP-PL-102 nie są zdolne do pobierania pokarmu naturalnymi metodami, upośledzone jest również widzenie pod względem ruchu gałek ocznych. Ruchy sakkadowe dodatkowo zwiększają dyskomfort. Utrudnieniu ulega zdolność mowy; dla złagodzenia bólu ofiary utrzymują język znacznie wysunięty poza jamę ustną. Podanie silnych środków przeciwbólowych zmniejsza negatywne odczucia, jednakże odczucie dyskomfortu pozostaje pomimo tego zabiegu.
Przekształcona tkanka nerwowa nie pozostaje bez zmian. Nieustannie rozrasta się zwiększając swą długość, jednocześnie pogłębiając negatywne doświadczenia czuciowe ofiary. Przy osiągnięciu dłuższych rozmiarów włosków zdarzają się przypadki, kiedy testerzy działając w akcie desperacji podejmują próby usunięcia ich poprzez ucięcie lub wyrwanie. Zgodnie z oczekiwaniami czynności te skutkują niezwykle silnym i długotrwałym bólem na skutek uszkodzenia tkanki nerwowej. Działania te są bezskuteczne, gdyż ucięta tkanka nerwowa kontynuuje wzrost.
Czas wzrostu tkanki wynosi 1 centymetr [cm] na 3 dni. Przy zaawansowanych przypadkach istnieje możliwość iż tkanka nerwowa zajmie tak dużą przestrzeń wewnątrz oczodołu, iż gałki oczne zostaną wypchnięte na zewnątrz. W przypadku języka, nadmierne zmęczenie mięśni żuchwy może powodować mimowolne zagryzanie wystających poza jamę ustną nerwów. Kosmki przedostające się do wnętrza gardła mogą powodować problemy z oddychaniem podczas zalegania w gardle i tchawicy.
Dodatek 102-1: Istnieje możliwość częściowego wyleczenia podmiotów z następstw ugryzienia SCP-PL-102. Przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego mającego na celu usunięcie języka oraz oczu powoduje oczywiste zachowanie zmutowanego materiału genetycznego, lecz mutacja nie ma lokalizacji do rozwijania się. Także zabieg polegający na przeszczepie owych narządów od dawcy skutkuje brakiem nieporządanego oddziaływania. Zmiana materiału genetycznego jest na tę chwilę niemożliwa do wyleczenia.
